- 8 Mart 2015
- 25.109
- En iyi cevaplar
- 1
- 81.195
- 598
- Konu Sahibi Buzz Lightyear
- #81
Dün konuda gereksiz yere gerildik ama temelinde sizin sıkıntınızdan bahsettik aslında.
Oğlunuzdan beklentileriniz ve bu süreçte hayatınızı eski gibi planlayamadığınız için dev olan sorunlar.
Çocuk esasen bunların neresinde, inanın kenar köşesinde.
2 yaşından beri kreşte demişsiniz yani 3 senedir her gün kendine, evine, uykusuna, işine, bakımına, sosyal ve kültürel hayatına zaman ayırabilen bir anneydiniz.
Şuan bunlar elinizden gitti, çocuk olmasa bile bunalmanız zaten öngörülen bir durum.
Diğer yandan okul demek disiplindir, çocuğunuz evinde hiç böyle uzun uzadıya zaman geçirmedi, sıkılacak fırsat bulamadı.
Okulla beraber çoğu düzenin ortadan kalkması yine olağan bir şey, çoğu çocuk okul binasında bırakıyor edindiği alışkanlıkları, sizinki rutin olmuş ne şanslısınız.
Oğlumu kreşten aldığımda baş başa gezmeye gidelim isterdim, bana ‘oyuncaklarımı ve kardeşimi özledim eve gidelim’ diye cevap verirdi.
Bunlara ek olarak yapınızda biraz mükemmelliyetçilik de mevcutsa işlere yetişmeniz olanaksız.
Hepsinin totalinde bocalayan bir anne çıkıyor.
Çocuğunuzun yaptıkları bana kızsanız da dün defalarca söyledim ‘normal’.
Fakat bu demek değil ki görmezden gelin, bilakis bu süreci iyi yönetmek, gelecekte karakterinde yer etmesini engellemek amacıyla sizin bir uzman yardımı almanız çok da faydalı olabilir.
Az beklenti, çok mutluluk.
Yineliyorum, bunalan bir anne ve bunalan çocuktan ibaret sorununuz, hepimizin yaşadığı durum da bu zaten, fazlası değil...
Oğlunuzdan beklentileriniz ve bu süreçte hayatınızı eski gibi planlayamadığınız için dev olan sorunlar.
Çocuk esasen bunların neresinde, inanın kenar köşesinde.
2 yaşından beri kreşte demişsiniz yani 3 senedir her gün kendine, evine, uykusuna, işine, bakımına, sosyal ve kültürel hayatına zaman ayırabilen bir anneydiniz.
Şuan bunlar elinizden gitti, çocuk olmasa bile bunalmanız zaten öngörülen bir durum.
Diğer yandan okul demek disiplindir, çocuğunuz evinde hiç böyle uzun uzadıya zaman geçirmedi, sıkılacak fırsat bulamadı.
Okulla beraber çoğu düzenin ortadan kalkması yine olağan bir şey, çoğu çocuk okul binasında bırakıyor edindiği alışkanlıkları, sizinki rutin olmuş ne şanslısınız.
Oğlumu kreşten aldığımda baş başa gezmeye gidelim isterdim, bana ‘oyuncaklarımı ve kardeşimi özledim eve gidelim’ diye cevap verirdi.
Bunlara ek olarak yapınızda biraz mükemmelliyetçilik de mevcutsa işlere yetişmeniz olanaksız.
Hepsinin totalinde bocalayan bir anne çıkıyor.
Çocuğunuzun yaptıkları bana kızsanız da dün defalarca söyledim ‘normal’.
Fakat bu demek değil ki görmezden gelin, bilakis bu süreci iyi yönetmek, gelecekte karakterinde yer etmesini engellemek amacıyla sizin bir uzman yardımı almanız çok da faydalı olabilir.
Az beklenti, çok mutluluk.
Yineliyorum, bunalan bir anne ve bunalan çocuktan ibaret sorununuz, hepimizin yaşadığı durum da bu zaten, fazlası değil...