Çocuğum için pedagog desteği almak istiyorum ama...

Sormayın, eve hiçbirşey girsin istemiyorum. Hepsini yıkıyorum. Çocuk bahçede arkadaşlarıyla oynuyor, çıkıyoruz. Yine herşeyi yıkıyorum. Ki hiç titiz birisi değilim. Eve öğretmen geliyor, mesela. Onlardan da tek ricam üstlerini değiştirmeleri.

haaaa

online terapi gerekli ama bence çocuğa değil

çocuğun bu ortamda hırçın olması normal değil mi

eşiniz var mı o nasıl değerlendiriyor bu durumu
 
Çocuk yorulursa sıkıntı kalmaz bence. Trambolin al zıplasın müzik acın dans edin ev işi yaptırın yük tasıtın vs.
 
bunlar dışında sıkıntı var mı

yani bunlar pandemi ile evde kalan 5,10,15,20,25,30,40,50 her yaştan insanın sorunları

oğlum 10 yaşında yazı ile yazayım on yaşında ama zaman zaman o da dağılıyor

elini yıka dahi diyorum çünkü yeni yaşam formu bizi de onları da zorluyor

acayip başım ağrıyor bugün kalkıp duş alasım yok

takip ettigim bir cok uzman bu donemde cocuklardan ve hatta yetiskinlerden beklentiyi dusurmeyi oneriyor,
saglikli sihhatli bu surecten cikalim yeter,
hani pandeminin ilk zamanlarinda aman herkes yeni hobiye baslasin, yok bir enstruman calmayi ogrensin, yanina yabanci dil ogrensin falan deniyordu,
simdi onlar kalmadi,
kafa sagligimizi koruyalim yeter modundayiz.
Konu sahibi tabi ki pedagogdan yardim alabilir, ama onun da diyecegi beklentini dusur olacak en nihayetinde.
 
Değişip büyüyor ama 3 yaşında özbakimlarini yapabilen bir çocuğun 5 yaşında yapmak istememesi size normal geliyorsa siz haklisiniz. Biz delirmeye devam edebiliriz, teşekkürler...

nedir o eskiden yapıp şimdi yapmadığı özbakım

3 yaş çocuğun yetişkinliğe özendiği yaştır

çok tertipli düzenlidir, her şeyi dendiği gibi yapar ki göze girsin

5 civarında çevresi genişler ve aslında o doğruların kati doğrular olmadığını fark eder

üstüne bir şeyi olması gerektiği gibi yapınca artık aferin almadığını ama olmaması gerektiği gibi yapınca tepki aldığını fark eder

o da hele hele pandemi gibi süreçte evde iken "ilgi" denilen şeyden daha fazla ister

bu ilginin olumlusu zaten görevi haline gelen olağan yaşam becerileri ile gelmez

bunun üzerine de "ilgi" için olumsuz davranışlar ortaya çıkar


lakin cidden çocuğun eskiden yapıp şimdi yapmadığı nedir

zaten kreşe giden bir çocuk günün uzunca bir saatinde evde yok

evinizde ev işi vs de siz yapmıyormuşsunuz

evde anne çocuk için kısa ve eğlenceli bir zaman kalıyormuş

şimdi ise ev işi çok diyorsunuz mesela işte ne ise o ev işi onu azaltın

çocuk "annesi ile evde olduğu tüm zamanların onun olduğu" bir düzenden, annesinin "ev işi yaptığı" bir düzene geçmiş

annesi nerede ise her an ev işi yapıyor

şimdi hep ben hep ben demek hoşuma gitmiyor ama biz de dışarı çıkıyoruz gelince duş alıyoruz, kıyafetler de kirli sepetine

bu evlerde yapılacak bu kadar büyük ev işi ne var

burada hep yazdım paket vs yıkamadım hadi paketleri de yıkayın da ne kadar sürer yıkamak

eşim yoğurt almış mesela paketli, peynir var bir de, bunu yıkasam da 3 dakika sürer

her gün çok büyük yeni bir şey mi alıyorsunuz

bence evde kalmak sizi çok zorlamış

evet temizlikçim yokken ben de zorlandım ama dün de yazdım mesela hiç cam silmedim diye

6 ay cam silinmeden yaşanabiliyor süpürdüm geçtim

pandemi öncesinde evi ben temizlerken şunu yapmayın bunu yapmayın derdim sonra yardımcım olunca karışamadığımı fark ettim zira yorulduğum emek verdiğim şeye tepki veriyordum

çocuğunuza bunların yansıması olumsuz olabilir yani elini oraya dokunma, onu oraya koyma vs gibi tepkileriniz varsa bunları törpülerseniz belki onun tepkileri de farklılaşır

online terapi bence de o yaş çocuğu için olumlu yani yeterli olmayabilir başka yönlendirmeler ile aşarsınız umarım olumsuz günleri
 
Herkese iyi geceler, bu benim için gerçekten dert.

Tavsiye üzerine bir pedagog ile telefonda görüştüm. Referansları sağlam ve güvenilir. Ama kafamda soru işaretleri var ( konuyu aile hekimimizle etraflıca görüştüm, tavsiye istedim... ancak tavsiye veremedi. Yarın çocuğumun doktoru ile görüşeceğim)

1-Pandemi sebebi ile, sadece online terapi. Yüzyüze görüşmeye, ihtiyaç olursa kendisi karar verecekmiş. Sadece 1 kez telde görüştük ( şahsen tanışmadan, konu çocuk olunca itimat edemiyorum)

2- seans ücreti 400 lira. Hafta 1 seansla başlarız dedi. (O kadar özel sağlık sigortası ödüyoruz, bir de bunu ödemek hele pandemi dönemi, ciddi belimi bükecek. Hem de sadece online, şahsen hiç tanışmadan, ücretten ziyade en büyük sıkıntım, nasıl güvenip, 5 yaşındaki oğlumun ruh sağlığını emanet edeceğim)

3- oğlumun buna gerçekten ihtiyacı var mı? Varsa, vakit kaybetmek asla istemiyorum. (Bunu kesinlikle öğrenmeliyim, yaşam kalitemiz yerlerde)

Bu konuda deneyimi olan anneler neler yapıyorsunuz? Pedagogunuzu nerden buldunuz, nasıl güvendiniz? Lütfen deneyimlerinizi benimle paylaşın.

Pedagog diye bir meslek yok arkadaşım. Çok eskiden vardı sonra kalktı.

Ben Psikoloğum, ağırlıklı olarak çocuklarla ve gençlerle çalışıyorum. Çocuklar için online görüşmenin hiçbir etkili tarafı olacağını düşünmüyorum. Hele de hiç tanışmadan. Çocuk ile etkili iletişim kurabilmek yetişkinlere göre daha zor ve daha çok çaba ile uzmanlık gösterir.
Ayrıca daha önce yüzyüze tanışmadığınız, terapi almadığınız, etkililiğini görmediğiniz vs vs biri için/ Online terapi için de 400 verilmez.

eğer ciddi bir sorununuz varsa lütfen önce çocuk ve ergen psikiyatristi ile görüşün
 
Üniversitelerin Pedagoji bölümleri kapatılmadan önceki mezunlardan Uzman Pedagog Serpil Sökmen var benim bildiğim. Benim yakın akrabamın çocuğu, kendisinin kurduğu anaokuluna devam etmişti uzun yıllar önce. Daha sonra - aradaki farkı görünce- bir kaç çocuğumuz daha o okullara devam etti. Bu dediğim 90'lı yıllar. Hatırımda kaldığı kadarıyla, mesleğinin hakkını veren çok iyi eğitimli bir insandı. Sizin için baktım, ama Bodrum'a taşımış yakın tarihte merkezini. Tabii üstünden yıllar geçti, ama o yıllardan hatırladığım hanım, kendisine bir telefon açıp bir isim tavsiyesi isteseniz, tavsiye edebileceği biri varsa seve seve ilgilenebilecek, mesleğine aşkla bağlı bir hanımdı. Ama dediğim gibi, ta 90'lı yıllardan söz ediyorum, bugün hakkında bir fikrim yok maalesef. İsterseniz bir irtibat kurup, sıkıntınızı izah edip, isim tavsiyesi var mı sorun. Kolaylıklar dilerim.
 
Sorun, pandemi sebebiyle vıcık vıcık hal alan ilişkimiz.

Okula göndermiyorum. 5 yaşında. 2 yaşında kreşe başlamıştı. Bir düzeni, hayatı vardı. Şimdi 24 saat benimle.

Söz dinlemez, asi oluşu problem. Eskiden eşyalarını toplardı, bir sistemimiz vardı. Şımdı özbakımını bile zorumla yapıyor. Bu da beni çok yoruyor, yetişemiyorum, yoruluyorum, sinirleniyorum. Böyle devam edemeyiz.

Online seans 5 yaşındaki çocuk için aklıma yatmıyor. Yüzyüze tavsiyeye ihtiyacım var. Nette çok bakındım ama çok karışık.
İstanbul dasınız sanırım
Eğer isterseniz size bir poliklinik yazayım özelden
yüzyüze terapi de var
 
Pedagog deneyimimiz bir süre oldu ve inanın asla online terapi diye birşeyden sonuç alamazsınız. paranıza yazık. Karşılıklı bireysel okey ama online hiç tabsiye etmem. Siz o yakınlığı kuracaksınız sıcaklığı hissedeceksiniz ki gerisi çorap söküğü gibi gelir

Herkese iyi geceler, bu benim için gerçekten dert.

Tavsiye üzerine bir pedagog ile telefonda görüştüm. Referansları sağlam ve güvenilir. Ama kafamda soru işaretleri var ( konuyu aile hekimimizle etraflıca görüştüm, tavsiye istedim... ancak tavsiye veremedi. Yarın çocuğumun doktoru ile görüşeceğim)

1-Pandemi sebebi ile, sadece online terapi. Yüzyüze görüşmeye, ihtiyaç olursa kendisi karar verecekmiş. Sadece 1 kez telde görüştük ( şahsen tanışmadan, konu çocuk olunca itimat edemiyorum)

2- seans ücreti 400 lira. Hafta 1 seansla başlarız dedi. (O kadar özel sağlık sigortası ödüyoruz, bir de bunu ödemek hele pandemi dönemi, ciddi belimi bükecek. Hem de sadece online, şahsen hiç tanışmadan, ücretten ziyade en büyük sıkıntım, nasıl güvenip, 5 yaşındaki oğlumun ruh sağlığını emanet edeceğim)

3- oğlumun buna gerçekten ihtiyacı var mı? Varsa, vakit kaybetmek asla istemiyorum. (Bunu kesinlikle öğrenmeliyim, yaşam kalitemiz yerlerde)

Bu konuda deneyimi olan anneler neler yapıyorsunuz? Pedagogunuzu nerden buldunuz, nasıl güvendiniz? Lütfen deneyimlerinizi benimle paylaşın.
 
B planı mı yapsam. Eve yardımcı alıp, çocukla vakit geçirmek.

Ev telaşı olmadığında keyifliyiz aslında. Birlikte çok şey yapabiliyoruz, açık havada hergün en az 3 saat vaktimiz var. Hem ev işleri, hem korona çok yordu sanırım beni. Bunu b planı yaptım. Şımdı aklıma geldi. Haftada 3 yarım gün biri olsa yeter aslında.
Yapabiliyorsaniz bunu yapin lütfen... Yavrucukta bocalamis sadece daha fazla ilgi çözer gibi.
 
Hala yüzyüze çalışan pedagoglar var şu dönemde. Hatta İstanbuldaysanız bir isim tavsiye edebilirim. Başlayıp çocuğu tanımadan haftada 1 görüşme yaparız demesi ve 5 yaş için online terapi çok mantıklı gelmedi şahsen bana.
 
Sorun, pandemi sebebiyle vıcık vıcık hal alan ilişkimiz.

Okula göndermiyorum. 5 yaşında. 2 yaşında kreşe başlamıştı. Bir düzeni, hayatı vardı. Şimdi 24 saat benimle.

Söz dinlemez, asi oluşu problem. Eskiden eşyalarını toplardı, bir sistemimiz vardı. Şımdı özbakımını bile zorumla yapıyor. Bu da beni çok yoruyor, yetişemiyorum, yoruluyorum, sinirleniyorum. Böyle devam edemeyiz.

Online seans 5 yaşındaki çocuk için aklıma yatmıyor. Yüzyüze tavsiyeye ihtiyacım var. Nette çok bakındım ama çok karışık.
Onlinee icin 400 lira ödemek mantikli gelmedi.
Pandemi sürecinde bu her cocuga oldu tek degilsiniz.
 
Normal geliyor çünkü yaşıyorum.
Normal geliyor çünkü çocuk hayatındaki değişkenlere adapte sürecinde zorlanıyor ve dikkat çekme çabasında.
Kızarak ya da sevilerek bir şekilde ‘ben varım’ diyor.
Çünkü ebeveynleriyle daha fazla zaman geçirdikçe bunun dozunu arttırmak, ilginin tümüyle onda olmasını arzuluyor.

E normal işte, 4 5 yaş sendromu denilen şey tam da budur.
Hatta 5 yaşta üzerine bir de inatlaşma, kendi için bile aşırı uçarı şeyler için ağlama krizleri devreye giriyor.

Sorununuz biricik değil, bu sebeple normal.
Ama normal olması hiçbir şey yapmayacağınız anlamına gelmiyor, bununla baş etme yöntemleri var.
O konuda yardım alın diyorum sadece.

Neyse anlaşamayacağız biz herhalde...
Çok haklisiniz benzer şeyler yazacaktım bende.Terapilik bir durum söz konusu değil.Bu düzen değisikligi
 
takip ettigim bir cok uzman bu donemde cocuklardan ve hatta yetiskinlerden beklentiyi dusurmeyi oneriyor,
saglikli sihhatli bu surecten cikalim yeter,
hani pandeminin ilk zamanlarinda aman herkes yeni hobiye baslasin, yok bir enstruman calmayi ogrensin, yanina yabanci dil ogrensin falan deniyordu,
simdi onlar kalmadi,
kafa sagligimizi koruyalim yeter modundayiz.
Konu sahibi tabi ki pedagogdan yardim alabilir, ama onun da diyecegi beklentini dusur olacak en nihayetinde.
Nokta atışı yaptınız, biz pedagogdan vazgeçtik. Kaliteli vakte yatırım yapmaya karar verdik. Neden yardımcı yok derseniz ben istemiyordum. Çünkü biri uğraşırken, oturamıyorum.

Çok kararlıyım. Biz birlikte vakit geçirirken, başka kaygı yoksa, çok eğleniyoruz. açık havada arkadaşları ile oynuyor. Sorun yaşamıyoruz.
Bunlar benim evhamım gerçekten. Temizliğe yardımcı bakmaya karar verdik. Bugün oğlumla öğle yemeği yiyip, alışveriş yaptık. Sorunsuz gün bitti. Arkadaşları ile de, oynadı elbette.
 
kesinlikle ona vereceginiz parayi eve yardimci alin. sorunlar cozulene kadar tam zamanli cocukla ilgilenin gerekirse yemek temizlik yapmayin.
 
Sorunlar pik yapmadan kendimize gelemiyoruz ya, bugün tam o oldu. Benimki hem tavsiye isteme, hem iç dökmeymiş. Yardımcı ile devam etmeye karar verdik. Biz beraberken mutluyuz. Korona ev işi derken bir araya gelemedim oğlumla.
Not: evi pok götürüyor...
 
nedir o eskiden yapıp şimdi yapmadığı özbakım

3 yaş çocuğun yetişkinliğe özendiği yaştır

çok tertipli düzenlidir, her şeyi dendiği gibi yapar ki göze girsin

5 civarında çevresi genişler ve aslında o doğruların kati doğrular olmadığını fark eder

üstüne bir şeyi olması gerektiği gibi yapınca artık aferin almadığını ama olmaması gerektiği gibi yapınca tepki aldığını fark eder

o da hele hele pandemi gibi süreçte evde iken "ilgi" denilen şeyden daha fazla ister

bu ilginin olumlusu zaten görevi haline gelen olağan yaşam becerileri ile gelmez

bunun üzerine de "ilgi" için olumsuz davranışlar ortaya çıkar


lakin cidden çocuğun eskiden yapıp şimdi yapmadığı nedir

zaten kreşe giden bir çocuk günün uzunca bir saatinde evde yok

evinizde ev işi vs de siz yapmıyormuşsunuz

evde anne çocuk için kısa ve eğlenceli bir zaman kalıyormuş

şimdi ise ev işi çok diyorsunuz mesela işte ne ise o ev işi onu azaltın

çocuk "annesi ile evde olduğu tüm zamanların onun olduğu" bir düzenden, annesinin "ev işi yaptığı" bir düzene geçmiş

annesi nerede ise her an ev işi yapıyor

şimdi hep ben hep ben demek hoşuma gitmiyor ama biz de dışarı çıkıyoruz gelince duş alıyoruz, kıyafetler de kirli sepetine

bu evlerde yapılacak bu kadar büyük ev işi ne var

burada hep yazdım paket vs yıkamadım hadi paketleri de yıkayın da ne kadar sürer yıkamak

eşim yoğurt almış mesela paketli, peynir var bir de, bunu yıkasam da 3 dakika sürer

her gün çok büyük yeni bir şey mi alıyorsunuz

bence evde kalmak sizi çok zorlamış

evet temizlikçim yokken ben de zorlandım ama dün de yazdım mesela hiç cam silmedim diye

6 ay cam silinmeden yaşanabiliyor süpürdüm geçtim

pandemi öncesinde evi ben temizlerken şunu yapmayın bunu yapmayın derdim sonra yardımcım olunca karışamadığımı fark ettim zira yorulduğum emek verdiğim şeye tepki veriyordum

çocuğunuza bunların yansıması olumsuz olabilir yani elini oraya dokunma, onu oraya koyma vs gibi tepkileriniz varsa bunları törpülerseniz belki onun tepkileri de farklılaşır

online terapi bence de o yaş çocuğu için olumlu yani yeterli olmayabilir başka yönlendirmeler ile aşarsınız umarım olumsuz günleri
Camı 6 ay silmekten başlayayım. Hiç böyle kaygılarım yok silmem. Çok pisken perde açmıyorum))))
Ama konu mutfak, wc ve yatak olunca ben dayanamıyorum.

Yardımcı ile devam etmeye karar verdik. Ben bu yaşta, 5 yaşındaki çocukla gücüm ölçüsü destek olacağım. Böylesi keyifli tek işim o olmalı.
 
Birinin sözü geldi aklıma' patlat birtane kafasına bak bidaha yapiyormu ' :)) sen tabiki yapma kimse böyle bişi yapmasın ben içimden geçeni yazdım sadece
 
Back