- Konu Sahibi Buzz Lightyear
-
- #61
Sormayın, eve hiçbirşey girsin istemiyorum. Hepsini yıkıyorum. Çocuk bahçede arkadaşlarıyla oynuyor, çıkıyoruz. Yine herşeyi yıkıyorum. Ki hiç titiz birisi değilim. Eve öğretmen geliyor, mesela. Onlardan da tek ricam üstlerini değiştirmeleri.
bunlar dışında sıkıntı var mı
yani bunlar pandemi ile evde kalan 5,10,15,20,25,30,40,50 her yaştan insanın sorunları
oğlum 10 yaşında yazı ile yazayım on yaşında ama zaman zaman o da dağılıyor
elini yıka dahi diyorum çünkü yeni yaşam formu bizi de onları da zorluyor
acayip başım ağrıyor bugün kalkıp duş alasım yok
Değişip büyüyor ama 3 yaşında özbakimlarini yapabilen bir çocuğun 5 yaşında yapmak istememesi size normal geliyorsa siz haklisiniz. Biz delirmeye devam edebiliriz, teşekkürler...
Herkese iyi geceler, bu benim için gerçekten dert.
Tavsiye üzerine bir pedagog ile telefonda görüştüm. Referansları sağlam ve güvenilir. Ama kafamda soru işaretleri var ( konuyu aile hekimimizle etraflıca görüştüm, tavsiye istedim... ancak tavsiye veremedi. Yarın çocuğumun doktoru ile görüşeceğim)
1-Pandemi sebebi ile, sadece online terapi. Yüzyüze görüşmeye, ihtiyaç olursa kendisi karar verecekmiş. Sadece 1 kez telde görüştük ( şahsen tanışmadan, konu çocuk olunca itimat edemiyorum)
2- seans ücreti 400 lira. Hafta 1 seansla başlarız dedi. (O kadar özel sağlık sigortası ödüyoruz, bir de bunu ödemek hele pandemi dönemi, ciddi belimi bükecek. Hem de sadece online, şahsen hiç tanışmadan, ücretten ziyade en büyük sıkıntım, nasıl güvenip, 5 yaşındaki oğlumun ruh sağlığını emanet edeceğim)
3- oğlumun buna gerçekten ihtiyacı var mı? Varsa, vakit kaybetmek asla istemiyorum. (Bunu kesinlikle öğrenmeliyim, yaşam kalitemiz yerlerde)
Bu konuda deneyimi olan anneler neler yapıyorsunuz? Pedagogunuzu nerden buldunuz, nasıl güvendiniz? Lütfen deneyimlerinizi benimle paylaşın.
İstanbul dasınız sanırımSorun, pandemi sebebiyle vıcık vıcık hal alan ilişkimiz.
Okula göndermiyorum. 5 yaşında. 2 yaşında kreşe başlamıştı. Bir düzeni, hayatı vardı. Şimdi 24 saat benimle.
Söz dinlemez, asi oluşu problem. Eskiden eşyalarını toplardı, bir sistemimiz vardı. Şımdı özbakımını bile zorumla yapıyor. Bu da beni çok yoruyor, yetişemiyorum, yoruluyorum, sinirleniyorum. Böyle devam edemeyiz.
Online seans 5 yaşındaki çocuk için aklıma yatmıyor. Yüzyüze tavsiyeye ihtiyacım var. Nette çok bakındım ama çok karışık.
Herkese iyi geceler, bu benim için gerçekten dert.
Tavsiye üzerine bir pedagog ile telefonda görüştüm. Referansları sağlam ve güvenilir. Ama kafamda soru işaretleri var ( konuyu aile hekimimizle etraflıca görüştüm, tavsiye istedim... ancak tavsiye veremedi. Yarın çocuğumun doktoru ile görüşeceğim)
1-Pandemi sebebi ile, sadece online terapi. Yüzyüze görüşmeye, ihtiyaç olursa kendisi karar verecekmiş. Sadece 1 kez telde görüştük ( şahsen tanışmadan, konu çocuk olunca itimat edemiyorum)
2- seans ücreti 400 lira. Hafta 1 seansla başlarız dedi. (O kadar özel sağlık sigortası ödüyoruz, bir de bunu ödemek hele pandemi dönemi, ciddi belimi bükecek. Hem de sadece online, şahsen hiç tanışmadan, ücretten ziyade en büyük sıkıntım, nasıl güvenip, 5 yaşındaki oğlumun ruh sağlığını emanet edeceğim)
3- oğlumun buna gerçekten ihtiyacı var mı? Varsa, vakit kaybetmek asla istemiyorum. (Bunu kesinlikle öğrenmeliyim, yaşam kalitemiz yerlerde)
Bu konuda deneyimi olan anneler neler yapıyorsunuz? Pedagogunuzu nerden buldunuz, nasıl güvendiniz? Lütfen deneyimlerinizi benimle paylaşın.
Yapabiliyorsaniz bunu yapin lütfen... Yavrucukta bocalamis sadece daha fazla ilgi çözer gibi.B planı mı yapsam. Eve yardımcı alıp, çocukla vakit geçirmek.
Ev telaşı olmadığında keyifliyiz aslında. Birlikte çok şey yapabiliyoruz, açık havada hergün en az 3 saat vaktimiz var. Hem ev işleri, hem korona çok yordu sanırım beni. Bunu b planı yaptım. Şımdı aklıma geldi. Haftada 3 yarım gün biri olsa yeter aslında.
Onlinee icin 400 lira ödemek mantikli gelmedi.Sorun, pandemi sebebiyle vıcık vıcık hal alan ilişkimiz.
Okula göndermiyorum. 5 yaşında. 2 yaşında kreşe başlamıştı. Bir düzeni, hayatı vardı. Şimdi 24 saat benimle.
Söz dinlemez, asi oluşu problem. Eskiden eşyalarını toplardı, bir sistemimiz vardı. Şımdı özbakımını bile zorumla yapıyor. Bu da beni çok yoruyor, yetişemiyorum, yoruluyorum, sinirleniyorum. Böyle devam edemeyiz.
Online seans 5 yaşındaki çocuk için aklıma yatmıyor. Yüzyüze tavsiyeye ihtiyacım var. Nette çok bakındım ama çok karışık.
Çok haklisiniz benzer şeyler yazacaktım bende.Terapilik bir durum söz konusu değil.Bu düzen değisikligiNormal geliyor çünkü yaşıyorum.
Normal geliyor çünkü çocuk hayatındaki değişkenlere adapte sürecinde zorlanıyor ve dikkat çekme çabasında.
Kızarak ya da sevilerek bir şekilde ‘ben varım’ diyor.
Çünkü ebeveynleriyle daha fazla zaman geçirdikçe bunun dozunu arttırmak, ilginin tümüyle onda olmasını arzuluyor.
E normal işte, 4 5 yaş sendromu denilen şey tam da budur.
Hatta 5 yaşta üzerine bir de inatlaşma, kendi için bile aşırı uçarı şeyler için ağlama krizleri devreye giriyor.
Sorununuz biricik değil, bu sebeple normal.
Ama normal olması hiçbir şey yapmayacağınız anlamına gelmiyor, bununla baş etme yöntemleri var.
O konuda yardım alın diyorum sadece.
Neyse anlaşamayacağız biz herhalde...
Nokta atışı yaptınız, biz pedagogdan vazgeçtik. Kaliteli vakte yatırım yapmaya karar verdik. Neden yardımcı yok derseniz ben istemiyordum. Çünkü biri uğraşırken, oturamıyorum.takip ettigim bir cok uzman bu donemde cocuklardan ve hatta yetiskinlerden beklentiyi dusurmeyi oneriyor,
saglikli sihhatli bu surecten cikalim yeter,
hani pandeminin ilk zamanlarinda aman herkes yeni hobiye baslasin, yok bir enstruman calmayi ogrensin, yanina yabanci dil ogrensin falan deniyordu,
simdi onlar kalmadi,
kafa sagligimizi koruyalim yeter modundayiz.
Konu sahibi tabi ki pedagogdan yardim alabilir, ama onun da diyecegi beklentini dusur olacak en nihayetinde.
Camı 6 ay silmekten başlayayım. Hiç böyle kaygılarım yok silmem. Çok pisken perde açmıyorum))))nedir o eskiden yapıp şimdi yapmadığı özbakım
3 yaş çocuğun yetişkinliğe özendiği yaştır
çok tertipli düzenlidir, her şeyi dendiği gibi yapar ki göze girsin
5 civarında çevresi genişler ve aslında o doğruların kati doğrular olmadığını fark eder
üstüne bir şeyi olması gerektiği gibi yapınca artık aferin almadığını ama olmaması gerektiği gibi yapınca tepki aldığını fark eder
o da hele hele pandemi gibi süreçte evde iken "ilgi" denilen şeyden daha fazla ister
bu ilginin olumlusu zaten görevi haline gelen olağan yaşam becerileri ile gelmez
bunun üzerine de "ilgi" için olumsuz davranışlar ortaya çıkar
lakin cidden çocuğun eskiden yapıp şimdi yapmadığı nedir
zaten kreşe giden bir çocuk günün uzunca bir saatinde evde yok
evinizde ev işi vs de siz yapmıyormuşsunuz
evde anne çocuk için kısa ve eğlenceli bir zaman kalıyormuş
şimdi ise ev işi çok diyorsunuz mesela işte ne ise o ev işi onu azaltın
çocuk "annesi ile evde olduğu tüm zamanların onun olduğu" bir düzenden, annesinin "ev işi yaptığı" bir düzene geçmiş
annesi nerede ise her an ev işi yapıyor
şimdi hep ben hep ben demek hoşuma gitmiyor ama biz de dışarı çıkıyoruz gelince duş alıyoruz, kıyafetler de kirli sepetine
bu evlerde yapılacak bu kadar büyük ev işi ne var
burada hep yazdım paket vs yıkamadım hadi paketleri de yıkayın da ne kadar sürer yıkamak
eşim yoğurt almış mesela paketli, peynir var bir de, bunu yıkasam da 3 dakika sürer
her gün çok büyük yeni bir şey mi alıyorsunuz
bence evde kalmak sizi çok zorlamış
evet temizlikçim yokken ben de zorlandım ama dün de yazdım mesela hiç cam silmedim diye
6 ay cam silinmeden yaşanabiliyor süpürdüm geçtim
pandemi öncesinde evi ben temizlerken şunu yapmayın bunu yapmayın derdim sonra yardımcım olunca karışamadığımı fark ettim zira yorulduğum emek verdiğim şeye tepki veriyordum
çocuğunuza bunların yansıması olumsuz olabilir yani elini oraya dokunma, onu oraya koyma vs gibi tepkileriniz varsa bunları törpülerseniz belki onun tepkileri de farklılaşır
online terapi bence de o yaş çocuğu için olumlu yani yeterli olmayabilir başka yönlendirmeler ile aşarsınız umarım olumsuz günleri
Davul olma e mi)))Birinin sözü geldi aklıma' patlat birtane kafasına bak bidaha yapiyormu ' :)) sen tabiki yapma kimse böyle bişi yapmasın ben içimden geçeni yazdım sadece
Ay bi dur, göźünü seveyim. Bi yardımcı deneyeyimBirinin sözü geldi aklıma' patlat birtane kafasına bak bidaha yapiyormu ' :)) sen tabiki yapma kimse böyle bişi yapmasın ben içimden geçeni yazdım sadece
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?