- 25 Ağustos 2018
- 681
- 951
- 53
- 44
- Konu Sahibi Buzz Lightyear
-
- #1
Bu pandemide olan cocuklara oldu birde annelere..Sorun, pandemi sebebiyle vıcık vıcık hal alan ilişkimiz.
Okula göndermiyorum. 5 yaşında. 2 yaşında kreşe başlamıştı. Bir düzeni, hayatı vardı. Şimdi 24 saat benimle.
Söz dinlemez, asi oluşu problem. Eskiden eşyalarını toplardı, bir sistemimiz vardı. Şımdı özbakımını bile zorumla yapıyor. Bu da beni çok yoruyor, yetişemiyorum, yoruluyorum, sinirleniyorum. Böyle devam edemeyiz.
Online seans 5 yaşındaki çocuk için aklıma yatmıyor. Yüzyüze tavsiyeye ihtiyacım var. Nette çok bakındım ama çok karışık.
Sormayın, eve hiçbirşey girsin istemiyorum. Hepsini yıkıyorum. Çocuk bahçede arkadaşlarıyla oynuyor, çıkıyoruz. Yine herşeyi yıkıyorum. Ki hiç titiz birisi değilim. Eve öğretmen geliyor, mesela. Onlardan da tek ricam üstlerini değiştirmeleri.Bu pandemide olan cocuklara oldu birde annelere..
Yapmayin boyle sizin bile huyunuz cok abarti bakin benim oglum okb hastasi pandemide evde kaldikca artik yemeginide bizden ayirdi hatta tabaga kendi koyar falan yaklasmamamiza herseye sinirleniyor ve durum gittikce cıgrığından cikmak uzere hergun yeni bir huy ediniyor sebebi ne peki mikrop kaparmis ???? Bende pedagoga goturecgim bu hafta sonu artik bir care bulunsun okadar sıkıldıkki bu durumdan kendi evimde degilde sanki cocugumun evinde sıgınti gibi hissediyorum kendimi..Sormayın, eve hiçbirşey girsin istemiyorum. Hepsini yıkıyorum. Çocuk bahçede arkadaşlarıyla oynuyor, çıkıyoruz. Yine herşeyi yıkıyorum. Ki hiç titiz birisi değilim. Eve öğretmen geliyor, mesela. Onlardan da tek ricam üstlerini değiştirmeleri.
Herşeyi yıkıyorum ama gerçekten temiz birisi değilim. Titizlik takıntım yok. Mutfak dolaplarını döken, gardolap boşaltan biri değilim. Sadece halı sermem, zaten az eşyalıyız, el yıkardım, ortak tabak, kaşık asla kabul etmezdim. Yemek tadına asla bakmam. Eve biri girdi diye evi tıkayan biri değilim, hala değilim. Yatılı gelen, eş dost vardır.Yapmayin boyle sizin bile huyunuz cok abarti bakin benim oglum okb hastasi pandemide evde kaldikca artik yemeginide bizden ayirdi hatta tabaga kendi koyar falan yaklasmamamiza herseye sinirleniyor ve durum gittikce cıgrığından cikmak uzere hergun yeni bir huy ediniyor sebebi ne peki mikrop kaparmis ???? Bende pedagoga goturecgim bu hafta sonu artik bir care bulunsun okadar sıkıldıkki bu durumdan kendi evimde degilde sanki cocugumun evinde sıgınti gibi hissediyorum kendimi..
Bacım yanlış anlama da sen neyden sıkıldın?Sormayın, eve hiçbirşey girsin istemiyorum. Hepsini yıkıyorum. Çocuk bahçede arkadaşlarıyla oynuyor, çıkıyoruz. Yine herşeyi yıkıyorum. Ki hiç titiz birisi değilim. Eve öğretmen geliyor, mesela. Onlardan da tek ricam üstlerini değiştirmeleri.
Kişi ile endişem yok aslında. Tavsiye eden, oğlumun öğretmeni. Sonra yakın bir arkadaşımın arkadaşı çıktı. Boğaziçi mezunu pedagog. Referanslar sağlam diye belirttim ama... içime online sinmiyor. Ben ekrana çok zittim. Tabiki film izliyoruz ama beraber. Şimdi gel ekrandan eğitim, gel terapi demek olmuyor. Bunu ben kabul ermiyorum zaten. Hiç tanımadığım *önce ben yalnız görüşeceğim) ama bunlara rağmen ne kadar doğru?Yaşadığınız süreç çok normal, tepkileri de normal.
benim de 5 yaşında çocuğum, bizde de dönem dönem öfke nöbetleri, ağlama krizleri oluyor.
bu sene okula gitmiyor ama okuldaki rehber öğretmeni danışabileceğimi söyledi ve sıkıştıkça onunla ilerliyoruz.
Kendi adıma çocuğumu hiç görmemiş birine online terapi yaptırmam.
bugune kadar okul dışında 2 kere problem yaşadık, onlarda da psikolog bir arkadaşımın önerdiği çocuk-ergen alanında çalışan bir psikoloğa gittik.
Bu arada Pedagog, psikolog değildir.
Gitmeyi düşündüğünüz kişinin, psikoloji mezunu olmasına, ve yüksek lisansını tamamlayıp, terapistlik yapabiliyor olmasına dikkat etmenizi öneririm.
Ben huy değişikliğinden ve online terapiden bahsetmiştim. Sizi anlayamadım?Bacım yanlış anlama da sen neyden sıkıldın?
Çocuk bahçede oynuyor, eve öğretmen geliyor.
Pandemide olduğunuza ya da sistemin bozulma sebebinin pandemi olduğuna emin misiniz?
Yoksa çocuk evde daha önce az vakit bulunduğu için, şuan yaşanılan durum sizin istikrar kaybınızdan mı kaynaklı?
Söylediğiniz şeylerin hepsi normal, bu yaşlar asiliğin, baş kaldırının, inatla yapma denilenin denendiği dönem.
Üzerine okuldan, çevrelerinden uzaklar.
Biraz abartmasak mı acaba?
Onlardan bir yetişkin gibi olgunlukla her durumun üstesinden gelebilmelerini beklemek yerine, çocuk olduğu için böyle dışavurumlarını kabul mu etsek?
Huy değişikliği derken:)Ben huy değişikliğinden ve online terapiden bahsetmiştim. Sizi anlayamadım?
Değişip büyüyor ama 3 yaşında özbakimlarini yapabilen bir çocuğun 5 yaşında yapmak istememesi size normal geliyorsa siz haklisiniz. Biz delirmeye devam edebiliriz, teşekkürler...Huy değişikliği derken:)
Ben de sizi inanın anlayamadım.
Çocuğunuz büyüyor, 1 sene önceki şekilde istikrarlı olmasını beklemek abes diyorum.
Bir de üzerine hayatında birçok değişken oldu çocukların, olumsuz etkilendiler.
Online terapi, öncesinde devam ettiğiniz biri olsaydı fayda sağlanabilirdi ama çocuk için ilk tanışma olarak ekranda göreceği kişi ile iletişimi çok zayıf olacaktır.
Velhasıl, çocuğunuz değişecek, değişerek büyüyecek.
Kaçınılmaz gerçek olan bu ama olumsuz huylarıyla başa çıkma ya da yer değiştirme için siz yardım alabilirsiniz ancak.
İlk defa kural tanımaz hale gelişiyle bocalayan sizsiniz çünkü.
Bana fazla bunalmış ve büyütüyor geldiniz...
Bence bunlari sizde disipline ederek asarsiniz. Zaten zora sokacak ve online bnce gereksizSorun, pandemi sebebiyle vıcık vıcık hal alan ilişkimiz.
Okula göndermiyorum. 5 yaşında. 2 yaşında kreşe başlamıştı. Bir düzeni, hayatı vardı. Şimdi 24 saat benimle.
Söz dinlemez, asi oluşu problem. Eskiden eşyalarını toplardı, bir sistemimiz vardı. Şımdı özbakımını bile zorumla yapıyor. Bu da beni çok yoruyor, yetişemiyorum, yoruluyorum, sinirleniyorum. Böyle devam edemeyiz.
Online seans 5 yaşındaki çocuk için aklıma yatmıyor. Yüzyüze tavsiyeye ihtiyacım var. Nette çok bakındım ama çok karışık.
Anormal geliyorsa neyi sorguluyorsunuz gidip gitmemesi için? Bu dönemde secenek bu anormal geliyor madem gitsin. Ben sorunun arasında kaldiniz diye düşünmüştümDeğişip büyüyor ama 3 yaşında özbakimlarini yapabilen bir çocuğun 5 yaşında yapmak istememesi size normal geliyorsa siz haklisiniz. Biz delirmeye devam edebiliriz, teşekkürler...
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?