Anne olmadan anlayamazsın diyenler doğru söylüyormuş kesinlikle.Benim bir köpeğim var o küçükken çok uykusuz kaldım geceleri ağlardı, uyumazdı, 6 aylık oluncaya kadar her bulduğu yere tuvaletini yaptı.İlk 3 ay dışarı bile çıkmadan hiç yanından ayrılmadan elimle besledim, uyusun diye ayağımda salladım ama bir kere bile of demedim.Hiç biri koymadı bana ki söz konusu olan bir insan değil köpek yavrusu.4 yaşına geldi gözümün içine bakışından beni özleyişine sokuluşundan beni görünce sevinmesine benden uzak kalınca bunalıma girmesine kokusuna kadar herşeyini çok seviyorum.O masumluk günahsızlık çok başka bir şey.Bir köpek bile insana bunlara yaşatırken kim bilir insanın kendi evladı olması nasıl bir duygudur...Gerçekten hayal etmek yaşamayan biri için çok zor.Allah herkesin evladını anasını babasına bağışlasın.