2 sene evli kaldıktan sonra karar verdik bebeğe. önceden de öyle planlamıştık. maddiyatımız iyiyken karar verdik. ilk bebeğimi doğmadan kaybettim. 6 ay sonra bebeğimi aldım kucağıma. çok düşündüm çok tereddüt ettim yapmadan evvel. çünkü eşim asker , sürekli görevde ben yalnız olacaktım bebeğimle. aileler çok uzakta. nitekimde öyle oldu yavrum 13 aylık. kızımla beraberiz hep, zaman nasıl geçiyor anlamıyorum. ben tek çocukta hep ısrarlıydım, şuan birkaç seneye ikinciyi istiyoruz allah nasip ederse. keşke daha önce yapsaymışız. bana da çok dediler,işte özlemiyor musun çocuksuz hayatı diye, özlemiyorum. çünkü insanın hayatı, merkezi yavrun oluyor.her yere onunla gidiyoruz. eşimle sinemaya gitmiyoruz evet , büyünce gidilir. kızımla eşimle evde olmak, hepberaber vakit geçirmek dünyalara bedel. tek sorun çalışamıyorum şuan. en azından 3-4 yaşına kadar çalışmıyacağım, ozamanda nasıl bırakıcam , nasıl ayrı kalıcam bilmiyorum.hayatta ertelenmeyecek tek şey bana göre çocuk sahibi olmak. zorluğu çok onlardan bahsetmiyorum bile.
bende aynı şeyleri yaşadım düşüklerim oldu dış gebelik dendi eşim isemese de aglıya aglıya hamile kaldım kızım dogdu değil bez bağlamayı mama yapmayı bile bilmiyordum benim eşimde asker ve askerler biraz sert oluyor ne yazik ki kızım 3 yaşına gelince ona karddeş istedim şuan kızım 6 yaşında hala şaşkınlık içindeyim eşim ikinci bebeğe evet dedi yıllarca hayır diyordu bebek için şuan 15 günlük hamileyim ve düşük tehlikem var lekelenme geliyor benden hayırlısı kızıma bir erkek kardeş çok istiyorum ne yalan söylim ama herşey hayırlısı canım
İnşallah herşey istediğiniz gibi olur.Bebeğinizi kucağınıza sağlıklı bir şekilde alırsınız.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?