Makalade "bakim sorun çiktiginda 2,5 yasta kabul edilir" diye yaziyor. Ki buda bana tuhaf geliyor, sanki çoçuk psikolojisi bakim sorunundan bihaber mi?
Asil sorun hangi yasta krese gidilmesi degil, sorun kresin ta kendisi. Son cümlelerindede çok belli. Cogu anne, baba Türkiyede güvenemiyorlar kreslere anladigim kadar ile. Her kres devlet yönetimi altinda degil, ki olsa bile daima kontroller felan olmuyor. Ve ordaki bakicilarin hepside egitimli insanlar degil (yani kk'den edindigim bilgiler bunlar). Hali ile endise oluyor, "çoçugum alisir" mi endisesi üzerine, bide "çoçuguma iyi bakiyorlar" endise geliyor. Hani bu bakimda sana baze konularda hak veriyorum, ancak bu kreslerin kendisi 3 yasindan önce kötü oldugunu ispatlamaz. Bu sadece baze kreslerin kötü yönetildiginde, kötü oldugunu ispatlar. Yani çoçugunu iyi bir krese verirsen sorun yok aslinda.
Mesela yasadigim ülkeden örnek vereceksem, burdaki kresler çok siki denetim altindalar. Birçok kurallara uymak zorundalar, her sene rapor vermek zorundalar, ki her sene zaten kontrole geliyorlar. Bunun üstüne kresteki çalisanlar diplomalidir, yani 3 yil egitim almis insanlar. Bundan dolayi burda çoçuklar 6 aylikken bile krese yollaniyor çünkü anneler ise gitmek zorunda.
Ve evet yasadigim ülkede (ki burasi Avrupa) ana okulu tam mecburi degil, onu yalnis iletmisim, fakat herkes çoçugunu ana okuluna yazdiriyor 2,5 yasina geldiginde. Yani burda dünyanin en normal seyidir.