Chess merhaba,
Termal atletin kumaşı normal atletler gibi mi?
Yoksa kalın mı?
Benim oğlumda çok terliyor.Atletten pijamaya,pijamadan çarşafa geçecek kadar.
Ama biraz huylu beyefendi hani rahatsız edici kalınlıktamı acaba merak ettim.
- Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Kadınlar Kulübü'ne ücretsiz üye olmak için tıklayın...
İlköğretim Yorum ve Soruları Çocuğu 2.Sınıfa Giden Velilerin Paylaşım Alanı :)))
- Konu Sahibi terlik
- Başlangıç Tarihi
Chess merhaba,
Termal atletin kumaşı normal atletler gibi mi?
Yoksa kalın mı?
Benim oğlumda çok terliyor.Atletten pijamaya,pijamadan çarşafa geçecek kadar.
Ama biraz huylu beyefendi hani rahatsız edici kalınlıktamı acaba merak ettim.
- 14 Ağustos 2009
- 53.296
- 42.836
merhaba canım, yok canım ya, pamuklu atletten daha yumuşak hatta
- 3 Mayıs 2007
- 14.906
- 22
- 41
deneme sınavlarındaki başarısı önemli. artık kafaya takmıyorum ne yaparsak yapalım memnun edemiyoruz . oğlumdan çok büyük beklentisi varmış .ama baskı ve yüklenmekle çocuğu kazanmak yerine kaybedecek .
fazla zeki ve akıllı olduğu için yapıyordur.teyzesi götürmüş oldu değişiklik oluyor çocuklara
besle büyüt emek ver annesini değil sevdiğine koşsuntamam kabul ama annede bu kadar geri plana atılmaz ki kaynana semraya da kızardım anne olunca anladım
fazla hırslı olmasıda iyi değil cnm bizimkide hastalık derecesinde yapamadığı başarılı olmadığı bir testte içine kapanıyor çok kez bilirim sahte para ödülü için kendi kendine söylenirdi .bu hafta deneme sınavında başarılıu olduğu için gregin panik yok kitabını aldım oyun merkezine götürdüm. hafta içide motive etmek için sevdiği şeyleri yapıyor ödüllendiriyorum
umarım etkisi olur . bende almayı düşünüyorum yzdıklarına göre muhteşem birşey spora gidip kupkuru çıkması sevindirirci
ben okulistikten morpaya göre memnunum.yazdığın yazıda çok güzeldii
seyyah alemi bilgilendirdiğin için teşekkürler
- 14 Ağustos 2009
- 53.296
- 42.836
valla meldamcım 1. olursn parayı kaparsın, geri önemli değil mutsuz ol, depresyona gir, kime ne, önemli olan parayı almak, sahte de olsa
valla sizin hoca iyi oyuyo çocukların bilinçaltını, gelecek için depresyona zemin hazırlıyo bence
tamam sizin hoca hepsi başarılı olsun istiyo olabilir ama herşeyin fazlası zarar hırsında..
valla sizin hoca iyi oyuyo çocukların bilinçaltını, gelecek için depresyona zemin hazırlıyo bence
tamam sizin hoca hepsi başarılı olsun istiyo olabilir ama herşeyin fazlası zarar hırsında..
- 14 Ağustos 2009
- 53.296
- 42.836
Çocuk terörüne hayır
Tüm dünyanın ezilen anne babaları, çocuk terörüne karşı eyleme geçmenin zamanı geldi geçiyor... Birleşelim... Yarından tezi yok önlem alalım... Yaşamak bizim de hakkımız...
Son yıllarda özellikle kentsel kesimde oluşan sağlıksız anne baba çocuk ilişkilerini konu alan bu güzel yazı 22 Mart 2005 tarihli Akşam Gazetesinde Dr. Murat Kınıkoğlu tarafından kaleme alındı.
Modern yaşamın başımıza sardığı en büyük dertlerden birisinin 'çocukların anne babalarına uyguladığı terör' olduğuna inanıyorum. Etrafımda (kendim dahil) bu terörden mustarip pek çok anne baba var. Hele anneler çocukları tarafından öyle bir sıkıştırılıyorlar ki çoğu farkında bile olmadan depresyona giriyor.
Geçenlerde uyku bozukluğu, sabah yorgunluğu, endişe hali ve kolay ağlama şikayetleri ile gördüğüm hastama 'Sizi üzen, sıkan önemli bir sorununuz mu var?' diye sorduğumda 'İki küçük çocuğum var...' diye cevap verdi... Öyle acınacak bir halleri vardı ki anlatamam... Yanındaki kocası da başını salladı, iki küçük çocukları var ya 'Depresyona girmek için daha ne olsun doktor bey...' der gibiydiler.
Şurası bir gerçek ki bizim ülkemizde doğumla birlikte ailenin yaşamı baştan aşağı değişerek 'bebeğin rahatını sağlama' üzerine kurulu yeni bir dönem başlıyor.
Bebeklik dönemi boyunca, anne babanın kendileri için vakit ayırmaları en büyük yasak, en büyük vicdan azabı... Çoğu annede muazzam bir sahiplenme duygusu; televizyonda izlediğimiz Amazon belgesellerindeki yavruları boyunlarına asılı maymunlar gibi nerdeyse çocuklarını hiç kucaklarından indirmeyecekler.
Bir de işin ekonomi boyutu var. Doğumla birlikte, çocuğun ihtiyaçları bir daha hiç geriye düşmemek üzere aile bütçesinin en önüne yerleşiyor; çeşit çeşit biberonlar, bebek arabaları, pusetler, kucaklıklar, sırtlıklar, arabaya konan ayrı, arka koltuğa ayrı...
Ya çocuk bezlerine ne demeli... Bantlısı bantsızı, sızdıranı sızdırmazı, yumuşağı ipek gibisi... Bizim popomuz popo değil miydi, altımızda zımpara gibi Amerikan bezleriyle büyüdük, hangimizin popo estetiğinde bir zayıflık var?
İşin garip tarafı bu 'çocuk terörü' belası daha çok bizim ülkeye has bir sorun gibi görülüyor. Amerikalı bir annenin çocuğunun peşinden elinde mama tabağı ile saatlerce gezdiğini duydunuz mu? Yakınımızda oturan Fransız bir aile var, sabah küçük kızlarının okul servisine binme saatinde evlerinin önünden geçiyorum, daha bir gün bile annelerinin pencereye çıkıp arkalarından baktığını görmedim.
Bizim paşaların, prenseslerin okul servis törenini ise hepiniz görmüşsünüzdür; kapıdan elinden tutarak çıkarmalar, birlikte karşıya geçirmeler, servise bindirmeler, arkasından gözler yaşlı el sallamalar, öpücük atmalar... Sanki çocuklarını okula değil de hacca yolluyorlar...
Bebeklik, çocukluk derken, aileler arası en büyük mücadele 'çocuğu en iyi okulda okutma' engelli yarışları ile devam ediyor. Şu kurs iyi, bu daha iyi, şundan özel ders, o dershane, bu dershane... Kemerleri sıkıp, uğraşıyoruz ki sonunda çocuğumuz gene paralı bir okula girsin ve biz de çileye devam edelim...
Halbuki rahmetli babam, benim daha iyi bir okula gitmem gerektiğini söyleyen anneme 'Oğlum akıllı malı nede, oğlum deli malı nede?' şeklinde bir vecize söyleyip kenara çekilmişti. (Günümüz Türkçe'siyle tercümesi: Eğer çocuk akıllı ise zaten başarılı olur, yok akıllı değil ise boşuna uğraşma en iyi okula da gitse adam olmaz)
Doğrusu zaman zaman çocukların bu rahatını ve saltanatlarını kıskanmıyorum dersem yalan olur. Oğlumun cep telefonu benimkinden yeni model, kızımın çizmesi annesininkinden daha pahalı ve çoğumuz şöyle veya böyle çocuklarımıza imkanlarımızı aşan bir yaşam tarzı sunmaya çalışıyoruz.
Sabah işe giderken yakınımızdaki devlet okuluna giden çocuklarla karşılaşıyorum. Çoğunun ayağında (nedense bağcıkları çözük) tek tip, kocaman, marka bir bot var ve çoğunun anne babasının o botu almak için çok daha lüzumlu bir harcamayı ertelediklerinden eminim... Üstelik sağlanan o kadar imkana rağmen hala halinden memnun olmayan ve daha fazlasını, yetmedi daha fazlasını isteyen mutsuz çocuklarımız var (Bundan 40 yıl önce ilk depresyonun görülme yaşı ortalaması 29 yaş iken şimdi 14).
Bilmem sizde benim gibi çocuklarınıza sağladığınız imkanları kendi çocukluğunuzdaki imkanlarınızla kıyaslıyor ve sinirleniyor musunuz? İlkokulu bitirene kadar tek servetim beş-on bilye, bir lastik çember ve bir sapandı. Bütün gün çemberin peşinde tabanlarım sızlayana kadar sokak sokak dolaşmaktan ne anladığımı hatırlamıyorum ama hava kararıp da yorgunluktan bitap eve geldiğimde son derece mutlu olduğumu çok iyi hatırlıyorum...
Unutmayalım ki çocuklarımıza vereceğimiz en güzel şey, neşeli ve mutlu bir aile ortamıdır. Gecelerini uykusuz geçiren, çocuğu için özel zevklerinden ve tüm hobilerinden vazgeçmiş anne babalarla mutlu bir aile ortamı sağlayabilir miyiz?
Yapılacak şey belli... Tüm dünyanın ezilen anne babaları, çocuk terörüne karşı eyleme geçmenin zamanı geldi geçiyor... Birleşelim... Yarından tezi yok önlem alalım... Yaşamak bizim de hakkımız..
Tüm dünyanın ezilen anne babaları, çocuk terörüne karşı eyleme geçmenin zamanı geldi geçiyor... Birleşelim... Yarından tezi yok önlem alalım... Yaşamak bizim de hakkımız...
Son yıllarda özellikle kentsel kesimde oluşan sağlıksız anne baba çocuk ilişkilerini konu alan bu güzel yazı 22 Mart 2005 tarihli Akşam Gazetesinde Dr. Murat Kınıkoğlu tarafından kaleme alındı.
Modern yaşamın başımıza sardığı en büyük dertlerden birisinin 'çocukların anne babalarına uyguladığı terör' olduğuna inanıyorum. Etrafımda (kendim dahil) bu terörden mustarip pek çok anne baba var. Hele anneler çocukları tarafından öyle bir sıkıştırılıyorlar ki çoğu farkında bile olmadan depresyona giriyor.
Geçenlerde uyku bozukluğu, sabah yorgunluğu, endişe hali ve kolay ağlama şikayetleri ile gördüğüm hastama 'Sizi üzen, sıkan önemli bir sorununuz mu var?' diye sorduğumda 'İki küçük çocuğum var...' diye cevap verdi... Öyle acınacak bir halleri vardı ki anlatamam... Yanındaki kocası da başını salladı, iki küçük çocukları var ya 'Depresyona girmek için daha ne olsun doktor bey...' der gibiydiler.
Şurası bir gerçek ki bizim ülkemizde doğumla birlikte ailenin yaşamı baştan aşağı değişerek 'bebeğin rahatını sağlama' üzerine kurulu yeni bir dönem başlıyor.
Bebeklik dönemi boyunca, anne babanın kendileri için vakit ayırmaları en büyük yasak, en büyük vicdan azabı... Çoğu annede muazzam bir sahiplenme duygusu; televizyonda izlediğimiz Amazon belgesellerindeki yavruları boyunlarına asılı maymunlar gibi nerdeyse çocuklarını hiç kucaklarından indirmeyecekler.
Bir de işin ekonomi boyutu var. Doğumla birlikte, çocuğun ihtiyaçları bir daha hiç geriye düşmemek üzere aile bütçesinin en önüne yerleşiyor; çeşit çeşit biberonlar, bebek arabaları, pusetler, kucaklıklar, sırtlıklar, arabaya konan ayrı, arka koltuğa ayrı...
Ya çocuk bezlerine ne demeli... Bantlısı bantsızı, sızdıranı sızdırmazı, yumuşağı ipek gibisi... Bizim popomuz popo değil miydi, altımızda zımpara gibi Amerikan bezleriyle büyüdük, hangimizin popo estetiğinde bir zayıflık var?
İşin garip tarafı bu 'çocuk terörü' belası daha çok bizim ülkeye has bir sorun gibi görülüyor. Amerikalı bir annenin çocuğunun peşinden elinde mama tabağı ile saatlerce gezdiğini duydunuz mu? Yakınımızda oturan Fransız bir aile var, sabah küçük kızlarının okul servisine binme saatinde evlerinin önünden geçiyorum, daha bir gün bile annelerinin pencereye çıkıp arkalarından baktığını görmedim.
Bizim paşaların, prenseslerin okul servis törenini ise hepiniz görmüşsünüzdür; kapıdan elinden tutarak çıkarmalar, birlikte karşıya geçirmeler, servise bindirmeler, arkasından gözler yaşlı el sallamalar, öpücük atmalar... Sanki çocuklarını okula değil de hacca yolluyorlar...
Bebeklik, çocukluk derken, aileler arası en büyük mücadele 'çocuğu en iyi okulda okutma' engelli yarışları ile devam ediyor. Şu kurs iyi, bu daha iyi, şundan özel ders, o dershane, bu dershane... Kemerleri sıkıp, uğraşıyoruz ki sonunda çocuğumuz gene paralı bir okula girsin ve biz de çileye devam edelim...
Halbuki rahmetli babam, benim daha iyi bir okula gitmem gerektiğini söyleyen anneme 'Oğlum akıllı malı nede, oğlum deli malı nede?' şeklinde bir vecize söyleyip kenara çekilmişti. (Günümüz Türkçe'siyle tercümesi: Eğer çocuk akıllı ise zaten başarılı olur, yok akıllı değil ise boşuna uğraşma en iyi okula da gitse adam olmaz)
Doğrusu zaman zaman çocukların bu rahatını ve saltanatlarını kıskanmıyorum dersem yalan olur. Oğlumun cep telefonu benimkinden yeni model, kızımın çizmesi annesininkinden daha pahalı ve çoğumuz şöyle veya böyle çocuklarımıza imkanlarımızı aşan bir yaşam tarzı sunmaya çalışıyoruz.
Sabah işe giderken yakınımızdaki devlet okuluna giden çocuklarla karşılaşıyorum. Çoğunun ayağında (nedense bağcıkları çözük) tek tip, kocaman, marka bir bot var ve çoğunun anne babasının o botu almak için çok daha lüzumlu bir harcamayı ertelediklerinden eminim... Üstelik sağlanan o kadar imkana rağmen hala halinden memnun olmayan ve daha fazlasını, yetmedi daha fazlasını isteyen mutsuz çocuklarımız var (Bundan 40 yıl önce ilk depresyonun görülme yaşı ortalaması 29 yaş iken şimdi 14).
Bilmem sizde benim gibi çocuklarınıza sağladığınız imkanları kendi çocukluğunuzdaki imkanlarınızla kıyaslıyor ve sinirleniyor musunuz? İlkokulu bitirene kadar tek servetim beş-on bilye, bir lastik çember ve bir sapandı. Bütün gün çemberin peşinde tabanlarım sızlayana kadar sokak sokak dolaşmaktan ne anladığımı hatırlamıyorum ama hava kararıp da yorgunluktan bitap eve geldiğimde son derece mutlu olduğumu çok iyi hatırlıyorum...
Unutmayalım ki çocuklarımıza vereceğimiz en güzel şey, neşeli ve mutlu bir aile ortamıdır. Gecelerini uykusuz geçiren, çocuğu için özel zevklerinden ve tüm hobilerinden vazgeçmiş anne babalarla mutlu bir aile ortamı sağlayabilir miyiz?
Yapılacak şey belli... Tüm dünyanın ezilen anne babaları, çocuk terörüne karşı eyleme geçmenin zamanı geldi geçiyor... Birleşelim... Yarından tezi yok önlem alalım... Yaşamak bizim de hakkımız..
- 3 Mayıs 2007
- 14.906
- 22
- 41
öğretmenim, yıllardır çocuk okuttum ben en iyisini biliyorum. işime karışılmayacak.durum bu bir laf söylemek istesen öne atılan öğretmeni koruyan bir sürü veli var
sivrilsem olmuyor susmak olmuyor.çocuğu ben motive diyorumm ,neden öyle oluyor chess :44:adana da deneme sınavı olmayan ara karne almayan okul kalmadı .insan çocuğun durumunu gidişatını merak ediyorgünaydın kızlar
ayın 28 i bugun hala ara karne yok e veli bilgilendirmede
günaydınlarrrrrrrrgünaydın hanımlar herkese iyi haftalar
umarım iyi bir hafta olur
chess yazıya bayıldımm .içinde beni anlatan çok şey var
- 15 Ocak 2009
- 4.663
- 108
öğretmenim, yıllardır çocuk okuttum ben en iyisini biliyorum. işime karışılmayacak.durum bu bir laf söylemek istesen öne atılan öğretmeni koruyan bir sürü veli var
neden öyle oluyor chess :44:adana da deneme sınavı olmayan ara karne almayan okul kalmadı .insan çocuğun durumunu gidişatını merak ediyor
günaydınlarrrrrrrr
umarım iyi bir hafta olur
chess yazıya bayıldımm .içinde beni anlatan çok şey var
günaydın meldamcım sana da
işallah hepimiz için iyi olur sizin için de iyi bir hafta olur canım gerçi bu öğretmenle nasıl olacaksa adam dediğim dedik çocuk psikolojisinden bihaber bir insan
- 15 Ocak 2009
- 4.663
- 108
günaydın kızlar
ayın 28 i bugun hala ara karne yok e veli bilgilendirmede
son iki gün chess belki daha verirler:44:
- 3 Mayıs 2007
- 14.906
- 22
- 41
günaydın meldamcım sana da
işallah hepimiz için iyi olur sizin için de iyi bir hafta olur canım gerçi bu öğretmenle nasıl olacaksa adam dediğim dedik çocuk psikolojisinden bihaber bir insan
inşallah cnm
bulantıların geçti mi
oğluşun kardeşi heycanla bekliyor mu ?
- 9 Mart 2011
- 11.664
- 8.811
Yazıya bayıldım
ve ben bir karar verdim arkadaşlar
haftasonu çok kötü kavga ettik kızımla bildiğiniz kavga yani o bana ben ona hiç korkmuyor da bana cevap verirken
mutlu değilim dedi çok sıkılıyormuş yazı yazmak istemiyormuş okula gitmek istemiyormuş ödev yapmak sıkıcıymış oku o zaman yazma dedim yazmaktan kitaba bakamıyomuş öğretmen hep yazdırıyormuş
zaten bana uzman sıkmayın dedi bi de türk eğitim vakfından biri aradı beni adam 76 yaşında üstün zekalı çocuklarla ilgili yurtdışında eğitim görmüş kendi kızının da ıqsu 148miş şimdi yeni zelanda da bilgisayar ve matematik profesörüymüş onun kararlarına saygı duymalısınız kendi istediğini yaptırmaya çalışırsanız hep ters gider ne giyeceğini bile ona sorun dedi(kendi fikrini çaktırmadan araya katıyorsun) zaten kavga ederken bile sen karışma diyor bana benim kararım benim arkadaşım benim geleceğim vs diyor burdaki uzman da zaten öğrenecek dedi ya baktım ki ben üsteledikçe soğuyor ben de daha çok sinirleniyorum an itibariyle ben ders mers okul işini bırakmış durumdayım sadece evde durmasın diye okula gidiyor yani bu çocuk
bunun dışında istediği şeyleri yapıyor toprağı kazıyor hayvan buluyor besliyor onlara ev falan yapıyor sürekli resim ve deney yapıyor aslında boş da durmuyor yani
baba tarafı 3 nesi seramik sanatçısı bizimkiler deseniz fotoğrafçı grafiker ressam bi de ben arkeolog yani hep görsel sanatsal sosyal zekaya eğilimliyiz yani bu çocuktan doktor çıkmayacağından eminim bu ülkede sürekli eleman alınan 10la bile atanan bölümler var dolayısıyla uzun bir süre de bu sistemin değişeceğini düşünmüyorum ben mesleğimi çok sevmeme rağmen çok yanlış bir seçim yaptım (2 senede 6 kişi atanıyor) ee artık köylerde bile üniversiteler var 20 netle üniversiteye girildiğini duymuştum bi ara heralde kızım da geçimini sağlayacak kadar bi meslek edinir değil mi
bunun dışında sinema tiyatro sirk mirk gösteri aklınıza gelebilecek her etkinliğe götürmeye çalışıyorum onun ilgisini çeken her kitabı oyuncağı almaya çalışıyorum resim müzik ve dil kursuna göndermek istiyorum onlar henüz mümkün değil biraz kendini geliştirse biraz bilgili kültürlü olsa heralde yolunu bulur ...umarım
şuanki durumdan haberim yok geçen sene sorduğumda 80 lira aylık primle hayat ve emeklilik sigortası vardı garantide en kısa zamanda ondan yaptırıyorum üniversite zamanına denk gelecek şekilde heralde sonunda atanıcam bi emekli maaşım bi evim arabam olur sanırım maaşlar fena değil çünkü bizim meslekte 3-4 ton fındığım baba ocağında bi dairem aç kalınca gidebileceğim bi köyüm sizin için sırtımdaki cekete kadar satarım diyen bi babam bana bişey olursa (allah korusun ) kızıma bakabilecek 4 kardeşim anam babam var ben de maddi olarak elimden geldiğince geleceğini hazırlayayım istemese de mutlu olmayacağı işte çalışmasın otursun maaşımı alıp evimde diye düşünüyorum (hepsi hayal olsa da ) zaten bi tane çocuğum var bu kadarınıda yapamazsam yazık bana
yoksa ben de kafayı yicem kızımın da gittikçe psikolojisini bozuyorum sonumuz hiç iyi olmayacak bu gidişle sinirle ve hızlı kararla yanlış düşünüyor olabilirim ama ne derseniz mantıklı mı düşündüklerim acaba yoksa saçmalıyor muyum ne yapmalıyım bi tane çocuğum var onu da heba edersem ....
ve ben bir karar verdim arkadaşlar
haftasonu çok kötü kavga ettik kızımla bildiğiniz kavga yani o bana ben ona hiç korkmuyor da bana cevap verirken
mutlu değilim dedi çok sıkılıyormuş yazı yazmak istemiyormuş okula gitmek istemiyormuş ödev yapmak sıkıcıymış oku o zaman yazma dedim yazmaktan kitaba bakamıyomuş öğretmen hep yazdırıyormuş
zaten bana uzman sıkmayın dedi bi de türk eğitim vakfından biri aradı beni adam 76 yaşında üstün zekalı çocuklarla ilgili yurtdışında eğitim görmüş kendi kızının da ıqsu 148miş şimdi yeni zelanda da bilgisayar ve matematik profesörüymüş onun kararlarına saygı duymalısınız kendi istediğini yaptırmaya çalışırsanız hep ters gider ne giyeceğini bile ona sorun dedi(kendi fikrini çaktırmadan araya katıyorsun) zaten kavga ederken bile sen karışma diyor bana benim kararım benim arkadaşım benim geleceğim vs diyor burdaki uzman da zaten öğrenecek dedi ya baktım ki ben üsteledikçe soğuyor ben de daha çok sinirleniyorum an itibariyle ben ders mers okul işini bırakmış durumdayım sadece evde durmasın diye okula gidiyor yani bu çocuk
bunun dışında istediği şeyleri yapıyor toprağı kazıyor hayvan buluyor besliyor onlara ev falan yapıyor sürekli resim ve deney yapıyor aslında boş da durmuyor yani
baba tarafı 3 nesi seramik sanatçısı bizimkiler deseniz fotoğrafçı grafiker ressam bi de ben arkeolog yani hep görsel sanatsal sosyal zekaya eğilimliyiz yani bu çocuktan doktor çıkmayacağından eminim bu ülkede sürekli eleman alınan 10la bile atanan bölümler var dolayısıyla uzun bir süre de bu sistemin değişeceğini düşünmüyorum ben mesleğimi çok sevmeme rağmen çok yanlış bir seçim yaptım (2 senede 6 kişi atanıyor) ee artık köylerde bile üniversiteler var 20 netle üniversiteye girildiğini duymuştum bi ara heralde kızım da geçimini sağlayacak kadar bi meslek edinir değil mi
bunun dışında sinema tiyatro sirk mirk gösteri aklınıza gelebilecek her etkinliğe götürmeye çalışıyorum onun ilgisini çeken her kitabı oyuncağı almaya çalışıyorum resim müzik ve dil kursuna göndermek istiyorum onlar henüz mümkün değil biraz kendini geliştirse biraz bilgili kültürlü olsa heralde yolunu bulur ...umarım
şuanki durumdan haberim yok geçen sene sorduğumda 80 lira aylık primle hayat ve emeklilik sigortası vardı garantide en kısa zamanda ondan yaptırıyorum üniversite zamanına denk gelecek şekilde heralde sonunda atanıcam bi emekli maaşım bi evim arabam olur sanırım maaşlar fena değil çünkü bizim meslekte 3-4 ton fındığım baba ocağında bi dairem aç kalınca gidebileceğim bi köyüm sizin için sırtımdaki cekete kadar satarım diyen bi babam bana bişey olursa (allah korusun ) kızıma bakabilecek 4 kardeşim anam babam var ben de maddi olarak elimden geldiğince geleceğini hazırlayayım istemese de mutlu olmayacağı işte çalışmasın otursun maaşımı alıp evimde diye düşünüyorum (hepsi hayal olsa da ) zaten bi tane çocuğum var bu kadarınıda yapamazsam yazık bana
yoksa ben de kafayı yicem kızımın da gittikçe psikolojisini bozuyorum sonumuz hiç iyi olmayacak bu gidişle sinirle ve hızlı kararla yanlış düşünüyor olabilirim ama ne derseniz mantıklı mı düşündüklerim acaba yoksa saçmalıyor muyum ne yapmalıyım bi tane çocuğum var onu da heba edersem ....
- 9 Mart 2011
- 11.664
- 8.811
Bi de arkadaşlar ben bu çocuğu 5.5 ay ekmek kabuğu yiyerek 5. 5 ay sürekli mide bulantısı baş ağrısı 22 tansiyonla doğurdum 3,5 ay kuvözde kaldı beyin kanası geçirmeye başlamışken 5,5 aylıkken sezeryana alınarak ameliyata girerken ikinizden birinin yaşama şansı yüzde 10 denerek cinsiyeti sağlık durumunu bile görmeden (görünmüyordu ultrasonda) doğurdum babasından ayrıyım bu yaştan sonra evlenir miyim ki evlensem de çocuk yapmam o çileleri bi daha göze alamam bir başka çocuk ihtimalim daha yok yani bu şartlarda yaşayan bi çocuğu başkası olsa belki tpesinde taşırdı ben ona zarar vermeye başladım bu gidiş iyi değil rahat bırakıcam artık
- 15 Ocak 2009
- 4.663
- 108
inşallah cnm
bulantıların geçti mi
oğluşun kardeşi heycanla bekliyor mu ?
çok şükür geçti gibi canım daha rahatım 1 haftadır falan
oğlum nasıl bekliyor hem de bi bilsen çabuk geçsin hemen şu 9 ay diyor herşeyi yasakaldı bana yiyeceğimden içeceğime kadar biyere gidiyoruz misafirliğe falan ne yiyorum ner içiyorum hemen bakıyo kola falan olsun anneme ondan vermeyin onun karnında kardeşim var diyor
bebek gelene kadar çekeceğim var yani abisinden - 14 Ağustos 2009
- 53.296
- 42.836
seyyahalemi canım, sanırım sen okul işlerini bıraksanda bırakmasanda bu okul işleri değişmeyecek gibi, yani üç dört sene sonraki yani ilk ergenliği nasıl olcak onu merak ediyorum, belki de dediğin gibi bu iki sene aranızda ki ilişkiyi değiştirmeye çalışmalısın, eşinle durumunuzu bilemiyorum yanlış bişey söylemek istemem ama üstün zekadan ziyade psikolojik bi tepkisi mi var acaba
çocukları halen anlamak zor, kendilerini halen bizim gibi direkt ifade edemiyorlar, bizde uzman olmadığımız için aklından geçenleri bilemiyoruz anneleri olsak bile, belkide bi uzmana götürmelisin sohbet tarzında çözecektir gerçekten içine attığı bi sıkıntısı varsa, eğer yoksada olmadığına emin olursun en azından
belkide öğretmen belkide okul değişmeli
çocukları halen anlamak zor, kendilerini halen bizim gibi direkt ifade edemiyorlar, bizde uzman olmadığımız için aklından geçenleri bilemiyoruz anneleri olsak bile, belkide bi uzmana götürmelisin sohbet tarzında çözecektir gerçekten içine attığı bi sıkıntısı varsa, eğer yoksada olmadığına emin olursun en azından
belkide öğretmen belkide okul değişmeli
- 14 Ağustos 2009
- 53.296
- 42.836
çok şükür geçti gibi canım daha rahatım 1 haftadır falan
oğlum nasıl bekliyor hem de bi bilsen çabuk geçsin hemen şu 9 ay diyor herşeyi yasakaldı bana yiyeceğimden içeceğime kadar biyere gidiyoruz misafirliğe falan ne yiyorum ner içiyorum hemen bakıyo kola falan olsun anneme ondan vermeyin onun karnında kardeşim var diyor
şanslı bebiş, şimdiden onu koruyup kollayan bi abisi var
- 9 Mart 2011
- 11.664
- 8.811
gittik zaten canım onların dediği rahat bırakın sıkmayın zaten yapacak bunun dışında başarısız olma korkusu mükemmelliyetçilik var onu aşmaya çalıştık çok başka sorun görünmüyor bi de son yapılacak teste öğrenme bozukluğu varsa o çıkacak o da yapılmıyor işte bilsem yüzünden bilsem sınav değil çünkü zeka ve psikoloji testi benim korkum böyle çocukların istedikleri verilmezse hiçbişey yapmamaları lise mezunu olamayanlar varmış hepten kaybedersem diye korkuyorum şimdi uzaklaşırsak ergenliği düşünemiyorum zaten maddi planlarım hakkında ne düşünüyorsun iyi mi yaparım yoksa herşey armut piş ağzıma düş daha kötü mü olur benim sıkıntılarımı yaşasın istemiyorum
- 9 Mart 2011
- 11.664
- 8.811
çok şükür geçti gibi canım daha rahatım 1 haftadır falan
oğlum nasıl bekliyor hem de bi bilsen çabuk geçsin hemen şu 9 ay diyor herşeyi yasakaldı bana yiyeceğimden içeceğime kadar biyere gidiyoruz misafirliğe falan ne yiyorum ner içiyorum hemen bakıyo kola falan olsun anneme ondan vermeyin onun karnında kardeşim var diyor
sağlıkla doğsun mutlulukla büyüsün inşallah
- 9 Mart 2011
- 11.664
- 8.811
zaten dediler ya normal sınıfta yapamaz diye ee başka okul da yok ki doğa koleji var 30 bin lira geçen aradılar lütfedip 17 bin istediler bende hadi onu buldum diyelim istanbulda yaşaması.... O zaman yapacak ne kalıyor
Benzer Konular
