Ben size neden kizayim benlik bir durum yok asla size üzülüyorum sadece. Gençliğiniz gidiyor elden siz sadece bekliyorsunuz. Dışarda sizi bekleyen harika bir erkek çok güzel sağlıklı bir ilişki var muhtemelen bunu elinizin tersiyle itiyorsunuz.Gerçekten biliyorum kızıyorsunuz saçma bi durum ama 3 yıllık ilişki çöktüm. Bazen cok dua ediyorum keşke o benden ayrılsa diye
Ya korkum cesaretim yok kötü bilinirim beni yarı yolda bıraktı dnir diye. Bidaha birini sevemem diye. Bu arada beni bekleyen kimse yok..Ben size neden kizayim benlik bir durum yok asla size üzülüyorum sadece. Gençliğiniz gidiyor elden siz sadece bekliyorsunuz. Dışarda sizi bekleyen harika bir erkek çok güzel sağlıklı bir ilişki var muhtemelen bunu elinizin tersiyle itiyorsunuz.
Yol yok ki ortada farkında mısınız? Adamla çıkıp bir kahve icemiyorsunuz, canım sıkıldı gel yürüyüş yapalım diyemiyorsunuz, iş çıkışı beni almaya geldi mi sürpriz mi yapacak diye heyecanlanmıyorsunuz bile. Şu durumda kimse kötü düşünmez. Hadi evden çıkamıyor arayıp sorma da yok adamda. Siz de iyi degilsiniz bence şu mevcut durumda kimse tam deyip devam etmez.Ya korkum cesaretim yok kötü bilinirim beni yarı yolda bıraktı dnir diye. Bidaha birini sevemem diye. Bu arada beni bekleyen kimse yok..
Evet evet bu çok doğru gerçekten şu üç yılda hiç bir hediye süpriz görmedim hani söylenmez böyle şeyler ama yüzüne vurmadım etmedim bunları ama insan ufak da olsa bişe bekliyor süpriz yapıp kalk suraya gidelim demiyorYol yok ki ortada farkında mısınız? Adamla çıkıp bir kahve icemiyorsunuz, canım sıkıldı gel yürüyüş yapalım diyemiyorsunuz, iş çıkışı beni almaya geldi mi sürpriz mi yapacak diye heyecanlanmıyorsunuz bile. Şu durumda kimse kötü düşünmez. Hadi evden çıkamıyor arayıp sorma da yok adamda. Siz de iyi degilsiniz bence şu mevcut durumda kimse tam deyip devam etmez.
Bu ilişki değil, hangi azimle devam ediyorsunuz inanın anlamak guc. Ayrılınca sizde fark edeceksiniz kendinize kizacaksiniz. Çalıştığı dönem bari bir hediye yollasaydi koskoca 3 senede yazık günah.Evet evet bu çok doğru gerçekten şu üç yılda hiç bir hediye süpriz görmedim hani söylenmez böyle şeyler ama yüzüne vurmadım etmedim bunları ama insan ufak da olsa bişe bekliyor süpriz yapıp kalk suraya gidelim demiyor
Bu ilişki değil, hangi azimle devam ediyorsunuz inanın anlamak guc. Ayrılınca sizde fark edeceksiniz kendinize kizacaksiniz. Çalıştığı dönem bari bir hediye yollasaydi koskoca 3 senede yazık günah.
Hiç normal bir ilişkiniz oldu mu bundan önce?
Bundan 8 yıl önce olmuştu ciddi bi ilişkim vardı hatta bi kaç ay sonrası istemeye geleceklerdi birden terk edildim yapamıyorum dedi cok zor dönemler geçirdim küsmüştüm hayata. Seneler sonra bu erkek arkadasımla tanıştım ruh ikizi gibiydik ilk bir sene cok iyiydik yani cıkıyorduk geziyorduk tozuyorduk hastalığı ilerlerdi kapandı eve hiç bişe yapamaz olduk.Bu ilişki değil, hangi azimle devam ediyorsunuz inanın anlamak guc. Ayrılınca sizde fark edeceksiniz kendinize kizacaksiniz. Çalıştığı dönem bari bir hediye yollasaydi koskoca 3 senede yazık günah.
Hiç normal bir ilişkiniz oldu mu bundan önce?
Çok uzun zaman olmuş.Bundan 8 yıl önce olmuştu ciddi bi ilişkim vardı hatta bi kaç ay sonrası istemeye geleceklerdi birden terk edildim yapamıyorum dedi cok zor dönemler geçirdim küsmüştüm hayata. Seneler sonra bu erkek arkadasımla tanıştım ruh ikizi gibiydik ilk bir sene cok iyiydik yani cıkıyorduk geziyorduk tozuyorduk hastalığı ilerlerdi kapandı eve hiç bişe yapamaz olduk.
Gerçekten hastaysan gitsin tedavi olsun. Sen niye hala bu adamla vakit kaybediyorsun? Kendi değerini bilmezsen kimse sana değer göstermezMerhabalar arkadaşlar. Çok uzatmak istemiyorum ama ne yapacağımı da bilmiyorum. Aralıkta 3 yılımızın dolacağı bi ilişkim var. Ben 30 sevgilim 31 yaşında. Erkek arkadasımda anksiyete yabancılaşma hastalığı var psikolojik bi rahatsızlık. Duyanınız vardır elbette. Tanıştığımızda da vardı ama cok ileri değildi. Zaman geçtikte dışarı cıkamaz hale geldi evinin önüne bile zor cıkar oldu. İşten ayrıldı vs. Görüşmelerimiz gittikçe azaldı işten cıkalı 1 yılı geçti. Bu süreçte düzelmesi için bi kaç psikolog ile görüştü ama bi kaç seans sonra bıraktı. Ben destek olmak için elimden geleni yaptım. Yavaş yavaş biraz uzaklaşalım dolaşalım hava alalım. Evlerimiz otobüsle yarım saat uzaklıkta. Ne yanıma gelebiliyor ne beraber bi yere gidp kahvaştı edip gezebiliyoruz. İlk zamanlar yapıyorduk cok uzaklaşmasakta dolaşıyorduk işten cıktıktan sonra da arabasını sattı. Hayallerimiz vardı evlenicez gezicez ama gittikçe daha kötüye gidiyor. Hocaya da gitti doktora da ama ufak bi çabasını görmedim. Uyku düzeni sıfır bana olan ilgisi de epey azaldı aramaları vs. Hep yanında destek oldukça o bu rahatsızlığını söyleyerek kendisinin kötü olduğunu benimle alakalı olmadığını söyleyerek konuşmaları iletişimi zayıflatıyor. Kaç kez sordum böyle olmaz aklında kendini uzaklaştırmak vs varsa açıkca söyle bana yoksa bu şekilde ilişki olmaz nerdeyim bilmiyorum. İki gün önce söyledim görüşelim cumartesi diye cünkü en son kurban bayramında görüştük. Hep ben gittim belki o gelmek ister zorlar kendini diye. Neyse tamam görüşelim hayatım dedi. Cumartsi sabahı 6 da yazmış aşkm yarın görüşelim hiç uyumadım diye bişe demedim. Bugün görüşcektik haberleştik tam hazırlanıyordum aradı iyi değilim kendimi iyi hissetmiyorum cıkamayacağım dedi sustum söylemek istediğim cok şey vardı ama sustum saba mahcubum yüzüne bakamıyorum dedi neyse kapattık. İçim cok yanıyor iyileşicek mi nolucaz bi ışıkta göremiyorum bazen diyorum keşke o beni bıraksa. Benim cesaretim yok korkuyorum sonra pişman olur muyum diye sonra diyorum elimden geleni yaptım fazlası ile yanında oldum vicdanım rahat ama ne bileyim. Aramayı mesaj atmayı düşünmüyorum. Yapacak bişeyim kalmadı artık çok çok yoruldum tek başıma kürek çekiyor gibiyim
Ay gerçekten mi. Bi nebze de olsa söylediklerin bana iyi geldi. Aynı yollardan benzer yollardan geçenler birbirlerini anlarmış derler. Sizde beni anladınız çok teşekkür ederim. Cesaretimi toplayacağım sadece nasıl ne şekilde konuşmam gerektiğini bilmiyorum kendimi bu konuda da toparlamak istiyorum kendimi bırakmak istemiyorumÇok uzun zaman olmuş.
Oldukça toksik bir ilişkiden zor ayrildim ben de yıllar önce, öyle ki aldatıldım ona rağmen ayrilamadim. İlk iliskimdi hayat nasıl akıyor, normal ilişkiler nasıl bilmiyordum bundan dolayı hep ayrılmayı erteledim sizin gibi. Aslında düzelmesini ummustum ayrılıktan ziyade. şimdi bakınca içim daraliyor o günleri düşünmek bile istemiyorum. Ayrılacak gücü bulup onu terk etmek hayatımı o kadar güzel etkiledi ki her şey teker teker yoluna girdi.
Çok güzel flörtler yaşadım, çok tutkulu çok heyecanlı bir aşk yaşadım ve nişanlandım. Onunla devam etseydim hayatım b.k çukurunun içinde debelenmekle gececekmis onu anladım.
Annesi hastaydı psikolojisi bozuk, morali bozuk diye diye affettim her seyini bunlar sadece kendini kandırmak şimdi anlıyorum.
Dışarıda harika adamlar var ayrıl biraz zaman ver kendine ve yeni bir hayatı kucakla, konumu okuyunca o zamanları düşündüğüm gibi içimi karanlık basıyor.
Rica ederim, bu yüzden yazıyorum ya zaten. Bende kendimi tanımlayacak olsam o dönem cikmazdayim derdim muhtemelen ama asla çıkmaz değil. Bana inanın ayrılınca gerçekten çok rahatlayacaksiniz.Ay gerçekten mi. Bi nebze de olsa söylediklerin bana iyi geldi. Aynı yollardan benzer yollardan geçenler birbirlerini anlarmış derler. Sizde beni anladınız çok teşekkür ederim. Cesaretimi toplayacağım sadece nasıl ne şekilde konuşmam gerektiğini bilmiyorum kendimi bu konuda da toparlamak istiyorum kendimi bırakmak istemiyorum
Rica ederim, bu yüzden yazıyorum ya zaten. Bende kendimi tanımlayacak olsam o dönem cikmazdayim derdim muhtemelen ama asla çıkmaz değil. Bana inanın ayrılınca gerçekten çok rahatlayacaksiniz.
Ki ayrılık konusu açınca çok sasiracagini da sanmıyorum beyefendinin siz bu kadar düşünüp kendi içinizde büyütüyorsunuz meseleyi. Direkt bir mesaj atın "daha fazla devam edemeyeceğim bu ilişkiye kendine iyi bak" fazlasıyla yeterli bence.
Atın ilk adimi o zaman hiç düşünmeyin. Bir gün bir gündür inanın.Evet bence de cok şaşırmayacak gibi. Çaba gösterecek bi durumda değil cünkü
Kesinklikle ben cok yaptım. Acaba sonrasında beni yarı yolda bıraktı yaptığım desteği gösterdiğim sevgiyi saygımı yok sayar mı düşüncesi de içimi kötü yapıyorhicccc işim olmaz öyle biriyle. bence kendinizi, hayatınızı ve ailenizi ziyan etmeyin. bırakın kendi kendine evde çürüsün çünkü sizin yapacağınız birsey yok. erkek arkadaşınızın ebeveyni değilsiniz e tutup kolundan Dr a da götüremezsiniz. o yüzden bosverin gitsin
Tamamdır çok çok teşekkür ederim..Atın ilk adimi o zaman hiç düşünmeyin. Bir gün bir gündür inanın.
Eşim majör depresyon tanısı aldı bugün. Şanslısın ki evlenmeden önce başlamış bu durum ve kendini kurtarma şansın var. İleri psikolojik rahatsızlıklarda kişinin iyileşmesi yoğun tedavi ile oluyor. Onun evde terapi alarak iyileşmesi mümkün değil nereden biliyorum diye sorma denendi hepsi :) düzenli psikiyatriye gidip ilaç kullanacak ve kendi de istekli olacak başka çaresi yok. Ama bu süreç, hastanın yanındaki kişi için belki hastalığı yaşayan kişiden daha ağırdır. O yüzden sen kendi hayatına bak bırak ailesi gerekeni yapsın.
Zaten bu vaziyetteyken çıkıp kendileri gidemiyor. Ben de eşimi zorla götürdüm bugün. Öyle evde terapiyle falan bir arpa boyu yol alınmıyor. Bu seviye bir rahatsızlıkta ilaçlı tedavi şart. Bugün doktorun kendisi bunu söyledi.İşin tuhaf yanı dediğin gibi istekli olmak. Bi doktor ile görüşüyordu gidiyordu hafta da bi gün sonra cıkamaz oldu online görüştü durdu bu süreçte kız kardeşi maddi destek oldu seans ücreti için. Sonra bıraktı bi işe yaramadı dedi sonra bi doktor ile daha anlaştı gidemedi iki kez falan online de görüştü onu da bıraktı boş yere kardeşim para veriyor benim için ben iyi olamıyorum dedi. Dedim ufak ufak yürüyelim açıl biraz üzerine git diye ama yok görüşemiyoruz bile