Çıkmazdayım..

Zaten bu vaziyetteyken çıkıp kendileri gidemiyor. Ben de eşimi zorla götürdüm bugün. Öyle evde terapiyle falan bir arpa boyu yol alınmıyor. Bu seviye bir rahatsızlıkta ilaçlı tedavi şart. Bugün doktorun kendisi bunu söyledi.
Ailesi eğer sevgilini önemsiyorsa, randevularına götürmek için ellerinden geleni yaparlar. Senin böyle bir sorumluluğun yok. Hasta bakmak, özellikle psikolojik hasta bakmak çok ağır bir şey. Hasta mı baktın hasta mı oldun sözü boşuna söylenmemiş.
Aynen öyle bazen telefonda konuşurken panik atak geçiriyor terliyor dişlerini sıkıyor tam bişe dicem susar mısın diyor konuşamıyorum sonra diyo özür dilerim aşkım ses olunca daha kötü oluyorum. Düşünüyorum korkuyorum ilerde evlendik cocuk oldu atak geçirdi çocuk bu sonuçta ağlar eder o zaman daha kötü. Of of gerçekten çok doğru söylemişler
 
Zaten bu vaziyetteyken çıkıp kendileri gidemiyor. Ben de eşimi zorla götürdüm bugün. Öyle evde terapiyle falan bir arpa boyu yol alınmıyor. Bu seviye bir rahatsızlıkta ilaçlı tedavi şart. Bugün doktorun kendisi bunu söyledi.
Ailesi eğer sevgilini önemsiyorsa, randevularına götürmek için ellerinden geleni yaparlar. Senin böyle bir sorumluluğun yok. Hasta bakmak, özellikle psikolojik hasta bakmak çok ağır bir şey. Hasta mı baktın hasta mı oldun sözü boşuna söylenmemiş.
İlaçta kullanıyor tanıdığımdan beri psikiyatrinin yazdığı bi ilaç kullanıyor ismini unuttum ama yok değişiklik geçen hafta böyle olmuyo bide bi hocaya gidelim demiş kardeşi gitmiş okumuş hoca işte şifa bulucak demiş bi muska dualar vermiş hergün okusun diye öyle bi kaç gündür onu yapıyor düzelir mi bilmiyorum. Bide en büyük korkum ne biliyo musunuz. Eğer ayrılırsam benden sonra hayatında olacak kişiyle hayallerini yaşaması yani cefasını ben çekip sefasını başkası ile sürdürme düşüncesi beni mahvediyor. Genelde hep böyle olur ya
 
Aynen öyle bazen telefonda konuşurken panik atak geçiriyor terliyor dişlerini sıkıyor tam bişe dicem susar mısın diyor konuşamıyorum sonra diyo özür dilerim aşkım ses olunca daha kötü oluyorum. Düşünüyorum korkuyorum ilerde evlendik cocuk oldu atak geçirdi çocuk bu sonuçta ağlar eder o zaman daha kötü. Of of gerçekten çok doğru söylemişler
Bak ben evliyim hastalıkta sağlıkta dedik diye elimden geleni yapıyorum ki benim de yapabileceklerimin sınırı var. Senin hiçbir sorumluluğun yok, biraz kendini seviyorsan kaç kurtar kendini. Sürecin içinde olan biri olarak söylüyorum çoook zor. Biraz daha şanslı olsaydım evlenmeden önce olurdu ve bunları yaşamazdım. Sen şanslı olansın bunun değerini bil.
 
İlaçta kullanıyor tanıdığımdan beri psikiyatrinin yazdığı bi ilaç kullanıyor ismini unuttum ama yok değişiklik geçen hafta böyle olmuyo bide bi hocaya gidelim demiş kardeşi gitmiş okumuş hoca işte şifa bulucak demiş bi muska dualar vermiş hergün okusun diye öyle bi kaç gündür onu yapıyor düzelir mi bilmiyorum. Bide en büyük korkum ne biliyo musunuz. Eğer ayrılırsam benden sonra hayatında olacak kişiyle hayallerini yaşaması yani cefasını ben çekip sefasını başkası ile sürdürme düşüncesi beni mahvediyor. Genelde hep böyle olur ya
Biz çok inançlı değiliz bize de sürekli okuyun deniyor. Artık zararı yok diye içeceği sulara da dua okudum ama yok kardeşim iyi bir doktorla çok sıkı bir tedavi şart başka çaresi yok bu işin.
 
Merhabalar arkadaşlar. Çok uzatmak istemiyorum ama ne yapacağımı da bilmiyorum. Aralıkta 3 yılımızın dolacağı bi ilişkim var. Ben 30 sevgilim 31 yaşında. Erkek arkadasımda anksiyete yabancılaşma hastalığı var psikolojik bi rahatsızlık. Duyanınız vardır elbette. Tanıştığımızda da vardı ama cok ileri değildi. Zaman geçtikte dışarı cıkamaz hale geldi evinin önüne bile zor cıkar oldu. İşten ayrıldı vs. Görüşmelerimiz gittikçe azaldı işten cıkalı 1 yılı geçti. Bu süreçte düzelmesi için bi kaç psikolog ile görüştü ama bi kaç seans sonra bıraktı. Ben destek olmak için elimden geleni yaptım. Yavaş yavaş biraz uzaklaşalım dolaşalım hava alalım. Evlerimiz otobüsle yarım saat uzaklıkta. Ne yanıma gelebiliyor ne beraber bi yere gidp kahvaştı edip gezebiliyoruz. İlk zamanlar yapıyorduk cok uzaklaşmasakta dolaşıyorduk işten cıktıktan sonra da arabasını sattı. Hayallerimiz vardı evlenicez gezicez ama gittikçe daha kötüye gidiyor. Hocaya da gitti doktora da ama ufak bi çabasını görmedim. Uyku düzeni sıfır bana olan ilgisi de epey azaldı aramaları vs. Hep yanında destek oldukça o bu rahatsızlığını söyleyerek kendisinin kötü olduğunu benimle alakalı olmadığını söyleyerek konuşmaları iletişimi zayıflatıyor. Kaç kez sordum böyle olmaz aklında kendini uzaklaştırmak vs varsa açıkca söyle bana yoksa bu şekilde ilişki olmaz nerdeyim bilmiyorum. İki gün önce söyledim görüşelim cumartesi diye cünkü en son kurban bayramında görüştük. Hep ben gittim belki o gelmek ister zorlar kendini diye. Neyse tamam görüşelim hayatım dedi. Cumartsi sabahı 6 da yazmış aşkm yarın görüşelim hiç uyumadım diye bişe demedim. Bugün görüşcektik haberleştik tam hazırlanıyordum aradı iyi değilim kendimi iyi hissetmiyorum cıkamayacağım dedi sustum söylemek istediğim cok şey vardı ama sustum saba mahcubum yüzüne bakamıyorum dedi neyse kapattık. İçim cok yanıyor iyileşicek mi nolucaz bi ışıkta göremiyorum bazen diyorum keşke o beni bıraksa. Benim cesaretim yok korkuyorum sonra pişman olur muyum diye sonra diyorum elimden geleni yaptım fazlası ile yanında oldum vicdanım rahat ama ne bileyim. Aramayı mesaj atmayı düşünmüyorum. Yapacak bişeyim kalmadı artık çok çok yoruldum tek başıma kürek çekiyor gibiyim
Bence sadece sıze yabancılaşma hastalıgı var.
Baskalariyla gorusuyordur o
 
. Bide en büyük korkum ne biliyo musunuz. Eğer ayrılırsam benden sonra hayatında olacak kişiyle hayallerini yaşaması yani cefasını ben çekip sefasını başkası ile sürdürme düşüncesi beni mahvediyor. Genelde hep böyle olur ya
bu kafadan derhal uzaklaş. Sen ondan ayrıldığın gibi hayatının sefa çektiğin bölümüne geçeceksin. Sonrasında o, sefa mı çekiyor cefa mı çekiyor hiç seni ilgilendirmesin sen kendi hayatına keyfine bırak.
 
İlaçta kullanıyor tanıdığımdan beri psikiyatrinin yazdığı bi ilaç kullanıyor ismini unuttum ama yok değişiklik geçen hafta böyle olmuyo bide bi hocaya gidelim demiş kardeşi gitmiş okumuş hoca işte şifa bulucak demiş bi muska dualar vermiş hergün okusun diye öyle bi kaç gündür onu yapıyor düzelir mi bilmiyorum. Bide en büyük korkum ne biliyo musunuz. Eğer ayrılırsam benden sonra hayatında olacak kişiyle hayallerini yaşaması yani cefasını ben çekip sefasını başkası ile sürdürme düşüncesi beni mahvediyor. Genelde hep böyle olur ya
ay hiç merak etme kimseyle evlenemez ondan hiçbir şey olmaz. daha sokağa çıkamıyor kimle evlenecek? kim alsın onu da başına bela etsin? Bir üyenin dediği gibi hiçbir sorunlulugunuz yok. tedavi olmayı muhtemelen kabul etmiyor ama sizin bu durumda yapacak birseyiniz yok. ailesi birseyler yapmalı siz değil.
 
ay hiç merak etme kimseyle evlenemez ondan hiçbir şey olmaz. daha sokağa çıkamıyor kimle evlenecek? kim alsın onu da başına bela etsin? Bir üyenin dediği gibi hiçbir sorunlulugunuz yok. tedavi olmayı muhtemelen kabul etmiyor ama sizin bu durumda yapacak birseyiniz yok. ailesi birseyler yapmalı siz değil.
Evet cok doğru annelik yapıyorum gibi geliyor bana saçma şekilde
 
bu kafadan derhal uzaklaş. Sen ondan ayrıldığın gibi hayatının sefa çektiğin bölümüne geçeceksin. Sonrasında o, sefa mı çekiyor cefa mı çekiyor hiç seni ilgilendirmesin sen kendi hayatına keyfine bırak.
Umarım umarım. Bide kimseyi sevemicek gibi olur muyum diyorum. Gerçekten huzurlu mutlu evlilik sevdiğim adamla özgürce gezip tozmak bişeler paylaşmak istiyorum. Kaldı ki bi cafeye gidip oturup cay bile içemiyoruz..
 
Umarım umarım. Bide kimseyi sevemicek gibi olur muyum diyorum. Gerçekten huzurlu mutlu evlilik sevdiğim adamla özgürce gezip tozmak bişeler paylaşmak istiyorum. Kaldı ki bi cafeye gidip oturup cay bile içemiyoruz..
Bence korktuğun şey biraz başına gelmeye başlamış sen de çok sağlıklı düşünemiyorsun. Bu kadar hasta biriyle sürekli iletişim halinde olmak kişiyi yıpratıyor. İstersen sen de terapi al, kimseyi sevemeyeceğinden korkma mevzusunu aşarsın bu sayede.
 
Bence korktuğun şey biraz başına gelmeye başlamış sen de çok sağlıklı düşünemiyorsun. Bu kadar hasta biriyle sürekli iletişim halinde olmak kişiyi yıpratıyor. İstersen sen de terapi al, kimseyi sevemeyeceğinden korkma mevzusunu aşarsın bu sayede.
Cıma günü bi psikiyatri ile görüşeceğim bakalım ..
 
Bu durumlarda ilacli tedavi gerekli oluyor.
Bir tanidigim ayniydi, bir yil boyunca ilacli tedaviden sonra cok iyi oldu.
Neden tedaviyi surdhrmüyorki.
 
Gercekten bosa vakit kaybettiginizi anlayamiyormusunuz? İyilesmek isteyen biri yokki tek basina biseyler yapmaya calisiyorsunuz ve vakit geciyor ayrilin hayatina bakin
 
30 yaşındasın gençliğine yazık diyecegimde o da elden gidiyor🤭 şaka tabiki ben de 33 yaşındayım. Yapma güzelim yazık etme kendine bu hayatta önce ben diyeceksin kimsenin hasta bakıcısı olmaya gerek yok. Annesi ilgilensin artık. Buluşmamak konuşmamak iyi işte dolu dolu zaman geçirip ayrılsaniz üzülürdun böyle daha iyi zaten yok ki hayatında bir şey kaybetmezsin
 
X