Cici anne olmak....

tomvejerry · 28 Kasım 2012

Bi zamanlar bende bosanmis ve bir cocugu olan bi adamla konusuyordum. Sonra bunu kaldiramayacagimi fark ettim ve ayrildim. konunuzu okurken ne kadar dogru bi karar verdigimi yine anladim. Ayrildik ama bu kisi israrla arkadasim olmak istedi. sonunda kabul ettim. Gecenlerde konusuyorduk. 7 yasindaki kizi tablet istemis (laptopu falan zaten var,) alacak misin? dedim "Tabii ki!!" dedi..

Sanirim cocugundan ayri olan babalarda boyle bi durum var. Ben 7 yasinda olsam ve babamdan tablet istesem guler gecerdi.. maddi olarak bu kadar simartilmamali bu cocuklar. sonra doyumsuz oluyorlar. ipin ucu kaciyor.

Kendi cocugun olmayinca hic bisey yapamiyorsun. Surdan kalk suraya otur desen uvey anne olursun. oz annesi olsan kizdiginda ona bagirsan kimse bisey demez, ama uvey anne konumundayken bu cok zor..

Siz yine kendi uslubunuzu bozmayin bence.. Allah size sabir versin

Helena83 · 28 Kasım 2012

Fidele seni buradan az çok tanıyorum... Bebek özlemi çektiğini de takip ediyorum bu konuda isteğimiz aynı zaten. Senin yüreğin öyle geniş ki yaptığın tek bir hata olmadığına ve samimiyetine kuşkusuz inanıyorum. Duygularını öyle düzgün anlatmışsın ki duygulanmamak imkansız.
Bir ara bebeğini kaybettiğin ve şu anda bir daha bebek sahibi olmak istediğini ancak henüz nasip olmadığını, sabırla beklediğini ama yinede çok mutlu olduğunu çünkü; Eşinin zaten bir çocuğu olduğunu iyiki de var sözleriyle ifade etmiştin. Ben ona çocuk veremesem de bir çocuğu zaten var o da olmasa çok üzülürdüm demiştin. O zaman bile okuduğum da nasıl biri ya Allah huzur versin demiştim. Çünkü kolay kabullenemeyecek bir durumdu.. Şimdi hikayenin başı hakkında bilgi sahibi oldum gerçekten haketmediğine inanıyorum. Olaya gelince..

Eşini çok sevdiğini biliyorum o kadar iyi yaklaşmışsın ki eşine senin ne kadar üzgün olduğunu farketmiyor. Eşinin dengesiz eski eşi kendi yuvasını yıkmaktan korkmamışken senin yuvan onun umurunda olmaz ki bu kadın kocasına hata yapmış ve gel barışalım deme yüzsüzlüğünde bulunmuş. Fakat ben eminim SEN ONUNLA BAŞ EDERSİN...

Bu evlilikte sanırım sadece sen fedakarlık ediyorsun canım benim ama etme demem sana senin duruşun bu zaten. Eşini sen tanıyorsun yeri gelince ne diyeceğini sen bilirsin.. Eşinin de kötü olduğuna asla inanmıyorum sadece çocuğuna acıdığını ve bu yüzden kendisini oynatmasına izin verdiğini düşünüyorum.

Çocuğa gelince bence de annesi dolduruyor bi akrabamın da başına böyle şeyler gelmişti çocuk babasını para makinesi olarak görüyor, buluştuklarında annesi için sigara bile aldırıyordu.. Çocuk bu ama annesini bu derece dinlemesi tehlikeli geldi bana.. Yani sonuçta çocuk ama dikkat edilmesi gereken bir çocuk. Büyüdüğünde mutlaka anlayacak ama malesef beklemek gerekecek. Çocuğun her dediğinin yapılması onu doyumsuz yapar ve zamanla hiç birşeyden zevk almayan bunalım bir karaktere çevirir. Eşine sen söyleme görümcen yada kayınvaliden söylesin bence.. Uyarsınlar eşini.. Yinede yaparsa ondan empati kurmasını iste lütfen. Eşin senin yerinde olsaydı nasıl davranırdı diye bi sor belki biraz ayılır.. Şu eski eşini boğmak istiyorum çocuğuda bozuyo yaa Alah bildiği gibi yapsın..

Sana gelince Fidele İnşallah en kısa zamanda hayırlı uzun ömürlü sağlıklı sıhatli mutlu bi bebeğin olur ve ona tutunursun baba da çocuk nasıl olurmuş senin büyüttüğün evlattan görür.. İnşallahhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhh

fidele · 28 Kasım 2012

Efla .!.:
Sevgili fidele, çocuklar gerçekten kendi anne babasına da çok acımasız olabiliyor.
Denk geldiğim bir olayı anlatayım. Oyuncakçıda, çocuk pahalı bir oyuncakta tutturuyor, ailesi de sessizce alamayız oğlum, pahalıymış diyerek çocuğu oradan uzaklaştırmaya çalışıyor. çocuk huysuzlanıyor, bu sefer sonra alırız demeye başladılar. Çocuk bağırarak ; sen ne biçim babasın, istediğimi almıyorsun tarzında birşey söyledi Etraftaki herkes döndü çocuğa baktı, adam mahçup oldu iyice. Birlikte olan(tahminimce) ailelerde de bunlar yaşanıyor.

Bunlar zamanla düzelir, biraz üstüne gitmek gerekir sadece. Eşin gerçekten çocuk karşısında bu kadar üzülüyorsa, doğru bir iletişim kurmayı öğrenmesi için psikoloğa veya pedagoga gitsin. çocuğu için!
yani kuru kuru üzülmek yerine, daha sağlıklı bir iletişim için gitmesi gerektiğini vurgula. Boşanma çocuklar için bir travmadır, ister istemez kabulleniyorlar (fırsata çevirenler de oluyor nadiren).
Eşinin, çocuğuyla iletişiminde bir problem varsa, çocuğunu seviyorsa düzeltmek için yardım almalı. bunu kendi baba-oğul ilişkisi için yapacak. sen zaten birçok şeyi kabullenmişsin. seni üzen nokta, çocuğun olumsuz davranışları ve eşinin buna üzülmesi. üzgünüm ki buna zemin hazırlayan da sizsiniz(bilmeden-istemeden...) daha doğru yaklaşımı da size, her yönüyle olaya bakabilen bir uzman verebilir...

Çocukla haftasonları evde vakit geçirebilirsiniz. mesela, bir daha geldiğinde, ayrılmaya yakınken; haftaya evde vakit geçireceğiz, diye bilgilendirsin eşiniz çocuğu. Çocuğu her hafta, bir yerlere götürmek için zorunlu hissetmeyin. Kendi çocuğunuz olduğunda, her hafta sonu bir yerlere gitmek için kendini zorlamayacaktır eşiniz(vicdanen rahatlığından), siz çocuğa zaten birçok konuda doğru şekilde yaklaşıyorsunuz, kendisini kasmasına gerek yok eşinizin. Evdeyken de, beraber birşeyler ile uğraşsınlar; film izleyin. Oyunlar oynayın, çok güzel oyunlar var artık, evde de sıkılmadan vakit geçirebilirsiniz (son geldiğinde beraber bir oyun seçebilirsiniz mesela...) Bir de dışarıya çıktığınızda, çocuk tiyatrolarına da götürebilirsiniz, çocuklara güzel değerler kazandırıyorlar.

Çocuğu zamanın tüketim çılgınlığına yönelik yerlere götürürseniz sürekli, eğitim olarak bir katkısı pek olmaz,aksine iyice her şeye maddi olarak yaklaşır. yaşına uygun, daha çok kültürel-spor faaliyetlere yönlendirin. bunların çocuğa her yönden katkısı olur, duygusal, sosyal, kişilik gelişimi olumlu etkiler, aranızdaki problemler de azalır.

Dediğiniz gibi evde oyunlar da oynuyoruz..Play station alındı daha ilk çıktığında...Ortak oynanacak oyunlar oynayıp paylaşımlarda bulunuyoruz..Kocam özellikle çocuğuyla kaliteli zaman geçirmeye çok dikkat ediyor..Çocuk tiyatrosu ve sinemaları da yapıyorum ayda bir kere muhakkak...Eşim de bende yapısal olarak verici insanlarız..Eşim eskidenden yani eski eşiyleykende her haftasonu çocuğunu gezdirmeye çalışırmış...Yapısı gereği de gezdirmeyi gezmeyi seven bir insan ama tabii çocuk için bazen boşandıktan sonra ekstra şeyler yapar oluyoruz zaman zaman...
Annesi bize gelmeyecek ise çocuk anneannesine bırakıyor biliyoruz ve kaç senedir ne yaz ne kış biliyoruz ki bir saat bile olsa alıp çocuğunu dediğiniz gibi bir aktivite yapmışlığı yoktur..Çalışan bir kadın da değil...Ama yeri geldi mi çocuk bizi bir silip atıyor ki...Ne yapmışsınız ki bana bunlar normal şeyler ne ki diyiverior...Bu da bana pek normal gelmemeye başladı...

fidele · 28 Kasım 2012

Helena83 .!.:
Fidele seni buradan az çok tanıyorum... Bebek özlemi çektiğini de takip ediyorum bu konuda isteğimiz aynı zaten. Senin yüreğin öyle geniş ki yaptığın tek bir hata olmadığına ve samimiyetine kuşkusuz inanıyorum. Duygularını öyle düzgün anlatmışsın ki duygulanmamak imkansız.
Bir ara bebeğini kaybettiğin ve şu anda bir daha bebek sahibi olmak istediğini ancak henüz nasip olmadığını, sabırla beklediğini ama yinede çok mutlu olduğunu çünkü; Eşinin zaten bir çocuğu olduğunu iyiki de var sözleriyle ifade etmiştin. Ben ona çocuk veremesem de bir çocuğu zaten var o da olmasa çok üzülürdüm demiştin. O zaman bile okuduğum da nasıl biri ya Allah huzur versin demiştim. Çünkü kolay kabullenemeyecek bir durumdu.. Şimdi hikayenin başı hakkında bilgi sahibi oldum gerçekten haketmediğine inanıyorum. Olaya gelince..

Eşini çok sevdiğini biliyorum o kadar iyi yaklaşmışsın ki eşine senin ne kadar üzgün olduğunu farketmiyor. Eşinin dengesiz eski eşi kendi yuvasını yıkmaktan korkmamışken senin yuvan onun umurunda olmaz ki bu kadın kocasına hata yapmış ve gel barışalım deme yüzsüzlüğünde bulunmuş. Fakat ben eminim SEN ONUNLA BAŞ EDERSİN...

Bu evlilikte sanırım sadece sen fedakarlık ediyorsun canım benim ama etme demem sana senin duruşun bu zaten. Eşini sen tanıyorsun yeri gelince ne diyeceğini sen bilirsin.. Eşinin de kötü olduğuna asla inanmıyorum sadece çocuğuna acıdığını ve bu yüzden kendisini oynatmasına izin verdiğini düşünüyorum.

Çocuğa gelince bence de annesi dolduruyor bi akrabamın da başına böyle şeyler gelmişti çocuk babasını para makinesi olarak görüyor, buluştuklarında annesi için sigara bile aldırıyordu.. Çocuk bu ama annesini bu derece dinlemesi tehlikeli geldi bana.. Yani sonuçta çocuk ama dikkat edilmesi gereken bir çocuk. Büyüdüğünde mutlaka anlayacak ama malesef beklemek gerekecek. Çocuğun her dediğinin yapılması onu doyumsuz yapar ve zamanla hiç birşeyden zevk almayan bunalım bir karaktere çevirir. Eşine sen söyleme görümcen yada kayınvaliden söylesin bence.. Uyarsınlar eşini.. Yinede yaparsa ondan empati kurmasını iste lütfen. Eşin senin yerinde olsaydı nasıl davranırdı diye bi sor belki biraz ayılır.. Şu eski eşini boğmak istiyorum çocuğuda bozuyo yaa Alah bildiği gibi yapsın..

Sana gelince Fidele İnşallah en kısa zamanda hayırlı uzun ömürlü sağlıklı sıhatli mutlu bi bebeğin olur ve ona tutunursun baba da çocuk nasıl olurmuş senin büyüttüğün evlattan görür.. İnşallahhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhh

Canııım arkadaşım diyorum artık sana. :16:

..Birbrimizi tanıyoruz artık bencede...Çok teşekkür ederim beni çok iyi anlamışsın,duygularıma tercüman olmuşsun...
Allah herkesin gönlüne göre versin...İnşallah dediğin gibi olur herşey..
Öpüyorum seni :54:

Lambrusco · 28 Kasım 2012

Genelde boşanılmış evliliklerde bu sorun var sanıyorum, çocuğa karşı suçlu hissedildiğinden her istediği yapılıyor, halbuki normal bir evlilikte öyle mi davranıyorsun? Para yok dediğinde anlaması gerekiyor, çocuk bunu böyle öğreniyor. Ama boşanılmış olduğu için, çocuğa yazık ettik bari istediklerini yapalım mantığı insanı daha çok yanlışa sürüklüyor.

Eşinizle aranız iyi ise bence onunla konuşun sizin de iyi niyetnizin farkındadır, siz kendi çocuğunuz olduğunda her istediğini yapacak mısınız? Kurallar ve disiplinli olmak yeri geldikçe iyidir. Çocuğa çok büyük zarar veriyorsunuz şu an, annesi çocuğu kullanıyorsa hem buna imkan sağlıyorsunuz, hem de çocuğun terbiyesizleşerek : yapacaksın baba değil misin tarzı yaklaşımlarla daha da beter bir kişiliğe sahip olmasına neden oluyorsunuz.

Çocuğun her istediği yapılmaz. Yapılırsa şımarır, hele ki böyle bir durumda.

Bu tarz yetişen çocuklara hiç tahammülüm yoktur, inanın bu çocuklar çekilmez yetişkinler haline geliyorlar ben bir iki tane yetişkin halini de tanımıştım. Ve biliyor musunuz bir süre sonra iyiki ayrılmışlar her istediğimi yaptırıyorum diyecek kadar da yüzsüzleşebiliyorlar...Resmen babayı sömürü aracı olarak kullanan 22 yaşında bir kız tanımıştım vakti zamanında:)

Bir de bir tanıdıkla buluşmaya gitmiştik, çocukları 6 yaşında, bir yaramaz bir huysuz yapma diyorsun yapıyor, benim sinir kaslarım epey bir gerginleşmişti, babasını dinlemiyor...Sonra babam kızdı çocuğa, adam da, ne yapayım işte çok seviyorum onu, boşandık daha bir suçlu hisseder oldum, zaten sadece haftasonları görüyorum o yüzden galiba şımarttık biraz bizim oğlanı demişti...
İlişkilerini gözlemledim, o kadar büyük bir sevgi ve ilgi gösteriyor ki baba, yani bu aslında normal de değil......

fidele · 28 Kasım 2012

Kesinlikle empati kurmaya çaba gösteriyorum...Çocukcağızın da içinde fırtınalar kopuyordur belkide..Ama dediğim gibi eşimin suçluluk hissedeceği bir durum yok çünkü evliliğini bitirmesi zorunlu hale gelmiş..Ve eski eşinin yaşamak istediği hayat bu olduğu için ayrılmışlar...
Bizim de anamız babamız bizi mutlu etmek için neler yapardı,kendilerini feda eden bir aileye sahiptim..Durumumuzda iyiydi ama şımarmadık çünkü o ince sınırı bilirdi ailem...
Ben çoğu zaman kendi çocuğum olsa acaba ne yapardım diye çok düşündüm...Allah korkusu olan bir insanım asla yanlış bişey yapmayı bırakın düşünmek bile istemem...Çocuğun gelişimi,iyiliğini ve açıkcası eşimin farkında olmadan fazlaca kullanılmasına da kayıtsız kalamıyorum içten içe...:26:
Bu kadar ince düşününce insan daha fazla kırılıyor galiba!!!!

olympias · 28 Kasım 2012

Bu durumları öz be öz çocuklarımızla bile yaşıyoruz . Çocuk yetiştirmek hakkaten bir sanat. Örneğin çocuğuma aaaaa bak kuş bile dememişimdir yalan konusunda çok hassasımdır. Ama öyle bir an geliyor ki bu çocuk doğru mu söylüyor yalan mı ? diye terddütlerimiz bizim de oluyor. Bu benim çocuğuma yalan söylemeyi öğrettiğimi göstermez. Ben çalışan bir anneyim. Çocuklarımız haliyle uzak kalmak , özlemek , kendi yaşıtı kreş arkadaşlarıyla ( hepsinin farklı yapısı var) anlaşmak zorunda kalmak , babalarını işleri uzayınca görememek ya da stresli baba görmek , yada evdeki maddi manevi herhangibir sebep ( nekadar yansıtılmamaya çalışılsa bile ) ler yüzünden hırçın çocuklar haline gelebiliyorlar. Okul psikoloğundan destek almamıza , şefkatle yaklaşmamıza , kaliteli zaman geçirmemize ,tüm sevgimizi onlara vermemize rağmen. Eşinizin çocuğunda yaşadıklarınızı kendi çocuğunuzda yaşamayacağınızın garantisini kimse veremez.

Çok kötülediğiniz anne belkide düşündüünüz gibi değildir. Tüm çabasına rağmen çocuk hırçınlaşıyor da olabilir. Tüm bildikleriniz de eşinizin size anlattıkları. Sorunlar hep iki tarflıdır . Çocuğu olan bir kadın ayrılıyorsa canını çok yakan bir ortam , anlayışsızlık , sevgisizlik, şefkatsizlik yada herhangi bir yoksunluğu yaşadığı için ayrılmıştır. O evlilik o çok kötü hata ( ki gerçek mi onu bile bilemeyiz) ya gelene kadar neler yaşamış neler geçirmiş asla bilemezsiniz. Eşiniz , kayınvalideniz, görümceniz de çok çok naif davranıyorlardır emin olun çünkü bu onların 2. tecrübesi.

Bir de şu taraftan bakalım artık onun anne babası ayrı. Tüm diğer çocukların babaları akşam eve gelirken o annesiyle ... Ve bunu hiçbirşey tüm , iyi niyetiniz dahi değiştirmeyecek.

Tüm bu olanların sizinle hiçbir bağlantısı yok . Elinizden geleni zaten yapmışsınız. Çok daraltan sizi kıran durumlar da da size karşı doldurulduğunu düşünüyorsanız eşinizle konuşursunuz zaman zaman oğluyla bir başına çıkması vakit geçirmesi daha uygun olur. O çocuk annesiyle iyi bir iletişim kuramazsa çok çok mutsuz olur. Bana ablam iyi davranıyor annem kötü davranıyoru anlasa ne olacak. Annesi umarım eşinizin dediği kadar kötü değildir ( ki o durumda çocuğu direk bırakır giderdi ) . Umarım depresyondaysa da atlatır. O çocuğun çok sağlam bir anneye ve başı sıkışsın sıkışmasın elinden tutacağına güvendiği bir babaya ihtiyacı var.

-Murphy · 28 Kasım 2012

Ben böyle yaşarmıyım acaba bende şimdi evlenmiş boşanmış biriyle çıkıyorum 14 yaşında bir kızı ama o beni çok seviyor annesi desen evli 2 çocuğu var şimdiki evliliğinde o yönden çok rahatım. İstediği herşeyi yerine getirmiyor ama sorumluluklarını bilsin istiyor. Ama yine de senin yazını okuyunca korktum biraz:44:

fidele · 29 Kasım 2012

olympias .!.:
Bu durumları öz be öz çocuklarımızla bile yaşıyoruz . Çocuk yetiştirmek hakkaten bir sanat. Örneğin çocuğuma aaaaa bak kuş bile dememişimdir yalan konusunda çok hassasımdır. Ama öyle bir an geliyor ki bu çocuk doğru mu söylüyor yalan mı ? diye terddütlerimiz bizim de oluyor. Bu benim çocuğuma yalan söylemeyi öğrettiğimi göstermez. Ben çalışan bir anneyim. Çocuklarımız haliyle uzak kalmak , özlemek , kendi yaşıtı kreş arkadaşlarıyla ( hepsinin farklı yapısı var) anlaşmak zorunda kalmak , babalarını işleri uzayınca görememek ya da stresli baba görmek , yada evdeki maddi manevi herhangibir sebep ( nekadar yansıtılmamaya çalışılsa bile ) ler yüzünden hırçın çocuklar haline gelebiliyorlar. Okul psikoloğundan destek almamıza , şefkatle yaklaşmamıza , kaliteli zaman geçirmemize ,tüm sevgimizi onlara vermemize rağmen. Eşinizin çocuğunda yaşadıklarınızı kendi çocuğunuzda yaşamayacağınızın garantisini kimse veremez.

Çok kötülediğiniz anne belkide düşündüünüz gibi değildir. Tüm çabasına rağmen çocuk hırçınlaşıyor da olabilir. Tüm bildikleriniz de eşinizin size anlattıkları. Sorunlar hep iki tarflıdır . Çocuğu olan bir kadın ayrılıyorsa canını çok yakan bir ortam , anlayışsızlık , sevgisizlik, şefkatsizlik yada herhangi bir yoksunluğu yaşadığı için ayrılmıştır. O evlilik o çok kötü hata ( ki gerçek mi onu bile bilemeyiz) ya gelene kadar neler yaşamış neler geçirmiş asla bilemezsiniz. Eşiniz , kayınvalideniz, görümceniz de çok çok naif davranıyorlardır emin olun çünkü bu onların 2. tecrübesi.

Bir de şu taraftan bakalım artık onun anne babası ayrı. Tüm diğer çocukların babaları akşam eve gelirken o annesiyle ... Ve bunu hiçbirşey tüm , iyi niyetiniz dahi değiştirmeyecek.

Tüm bu olanların sizinle hiçbir bağlantısı yok . Elinizden geleni zaten yapmışsınız. Çok daraltan sizi kıran durumlar da da size karşı doldurulduğunu düşünüyorsanız eşinizle konuşursunuz zaman zaman oğluyla bir başına çıkması vakit geçirmesi daha uygun olur. O çocuk annesiyle iyi bir iletişim kuramazsa çok çok mutsuz olur. Bana ablam iyi davranıyor annem kötü davranıyoru anlasa ne olacak. Annesi umarım eşinizin dediği kadar kötü değildir ( ki o durumda çocuğu direk bırakır giderdi ) . Umarım depresyondaysa da atlatır. O çocuğun çok sağlam bir anneye ve başı sıkışsın sıkışmasın elinden tutacağına güvendiği bir babaya ihtiyacı var.

Uzun bir zaman içerisinde benim de şahit olduğum birçok olaya dayanarak malesef kadının sağlıklı bir psikolojiye sahip olduğuna inanmıyorum!!Buna objektif olmadığımı sakın düşünmeyin bu konularda çok hassasımdır..Eşimin ailesine de yaptıkları ve karakterini biliyorum..Ayrıca boşanma sebepleri kadının tamamen eşini çocuğunu gözü görmeden başka dünyalara dalması..Şu anda da bu hayatı devam ederken bi taraftan da nedense bize dair de bir düşmanlığı var..Belk içinde mutsuz hatalarının hıncını çıkarıyor artık orasını bilemem...
Sağlam bir annesi olsaydı da keşke bende bu kadar bu Çocukcağızın psikolojisini kendime dert etmeseydim....Eşim çocuğuyla kaliteli zaman geçirmek adına çok yaratıcı ve ilgili bir baba..Baba olarak model olarak çok beğeniyorum ve inşallah bir çocuğumuz olur diyorum...Ama işte çok iyiliğinin yanında farkında olmadan her an yanında olmadığı için oluşan da suistimale yönelik bir durumu da var...
Ben burada eski eşi kötülemeye çalışmıyorum...Kendi çevremizde de şımarık ailesiyle yetişen bir yığın çocuk var gayet iyi biliyorum!Ama bizim yaşadıklarımız çok farklı haller almaya başladı...
yalan konusunda da özellikle bizi yanlış yönlendirdiği durumlar olduğu için rahatsız olduk...Yoksa her çocuk korkusundan ailesine aman kızmasınlar diye küçük yalanlar söyler bunları ayırd ediyoruz..
Durum kesinlikle karakter gelişimini kötü etkileyecek şekilde gelişiyor...Profesyonel yardım almalı ama bunun kararını verecek kişi ben değilim...Umarım annesi ve babası benim gördüğümü en kısa zamanda görüp önlem alır yoksa ergenlik döneminin başındayız geç olabilir!!

fidele · 29 Kasım 2012

benzemezkimsesana .!.:
Ben böyle yaşarmıyım acaba bende şimdi evlenmiş boşanmış biriyle çıkıyorum 14 yaşında bir kızı ama o beni çok seviyor annesi desen evli 2 çocuğu var şimdiki evliliğinde o yönden çok rahatım. İstediği herşeyi yerine getirmiyor ama sorumluluklarını bilsin istiyor. Ama yine de senin yazını okuyunca korktum biraz:44:

Herkes böyle olacak diye bir durum yok,hem bak onun annesi gayet bilinçli bir anneymiş ne güzel..Şanslısın bu bakımdan Allah bozmasın..
Eski eşin karakteri ve çocuğunun gelişimini düşünmesi önemli zaten benim sıkıntım oradan başlıyor..Karşımda çocuğunun psikolojini düşünen bir kadın olsaydı bunları yaşamazdık.Yoksa insancıl ve yumuşacık bir çocuk özünde bunu görebiliyorum ama o çocuğun tam karakteri gelişirsen gelişi hırslarda çocuğu nefret ile doldurursa ne olur bilinmez....
Tanıdığım yıllardan bu yana çocuk resmen kötü etkileşim ile değişmeye başladı biz iyileştirmeye çabalıyoruz ama zorlanıyoruz büyüdükçe...
Size mutluluklar dilerim,hiç korkmayın benim örneğim malesef kötü bir örnek sadece :47:

Cici anne olmak....

Ayrıntılı Düzenleme

tomvejerry

Love is.. <3

Helena83

Aktif Üye

fidele

Nirvana

fidele

Nirvana

Lambrusco

Yeni Üye

fidele

Nirvana

olympias

Guru

-Murphy

Kullanıcı üyeliğini pasifleştirmiştir.

fidele

Nirvana

fidele

Nirvana

Benzer Konular