Anlatımınızdaki uslup iyi niyetli biri olduğunuzu çağrıştırıyor.
İkinci evliliği ve çocuğu olan bir erkekle evlenmek gerçekten zor zamanları getirebiliyor.
O yaştağı bir erkek çocukla ilgilenmek çok zor, üstelik yuvası dağılmış bir çocuk. Yaptıklarınızın mükafatını alırsınız inşaallah.
Her defasında ''bizimle gelsin'' demeyin artık siz.
Gelirse ne güzel, gelmezse eşinizin ya da çocuğun talebi olsun bu.
Maddi yönden annesi bu kadar iyi bir durumdaysa ve çocuk hala babadan birşeyler istiyorsa ''baba rolunun çocukta oluşturduğu''ndan dolayı istiyordur ya da annesinin teşvikiyle.
Siz bir defa dahi bu parar konusunu eşinize açarsanız ters tepecektir. Size tavsiyem müdahale etmemeniz olacaktır.
Anlatımınızdaki uslup iyi niyetli biri olduğunuzu çağrıştırıyor.
İkinci evliliği ve çocuğu olan bir erkekle evlenmek gerçekten zor zamanları getirebiliyor.
O yaştağı bir erkek çocukla ilgilenmek çok zor, üstelik yuvası dağılmış bir çocuk. Yaptıklarınızın mükafatını alırsınız inşaallah.
Her defasında ''bizimle gelsin'' demeyin artık siz.
Gelirse ne güzel, gelmezse eşinizin ya da çocuğun talebi olsun bu.
Maddi yönden annesi bu kadar iyi bir durumdaysa ve çocuk hala babadan birşeyler istiyorsa ''baba rolunun çocukta oluşturduğu''ndan dolayı istiyordur ya da annesinin teşvikiyle.
Siz bir defa dahi bu parar konusunu eşinize açarsanız ters tepecektir. Size tavsiyem müdahale etmemeniz olacaktır.
Çocuk annesinde Haftaiçi, haftasonları geliyor bize.. Şimdi yazdıklarımdan sakın ben çocuğu istemiyorum gibi birşey çıkmasın ne olur...Ben kötü niyet ve fesattça yaklaşımlara üzülüyorum ve bunları sizlerle paylaşmak istedim..Çocuk için de karakter gelişimini malesef kötü etkileyen bir annesi var ama ona yapacak bişey yok...Yalanı öğretti mesela çocuğa bunun yanlış birşey olduğunu güzellikle çok anlatmaya çalıştım..Haftasonları cuma akşamüstü geldiğinde birkaç saatim terapi ile geçiyor resmen çünkü her geldiğinde çocuk bişeyler yüklenmiş oluyor malesef..Sonra enerjisi düzeliyor...Huzurla ve stressiz eşimin de mutluluğu, çocuğunda mutluluğu için ne kadar çaba sarf ettiğimi bi ben bilirim....
İlk evlendiğimizde ben ameliyatlı olduğum bir dönemde ona harika bir doğum günü yaptım evde mesela ama annesi kaç senedir bilirim özel hiçbirşey yapmıyor çocukcağıza...Ama konu gelince biz ne yapmışız ki...E pesss diyorum ister istemez içimden...
Bekar birinin erkek yada kadın evlenmiş ayrılmış hele bide çocuğu olan biriyle sorunsuz süt liman bi hayat geçirmesi imkansız
ne kadar sakin anlatmışsınız ama ben içinizde kopan fırtınaları tahmin edebiliyorum
siz o çocuğunher isteğine tamam derseniz bu çocuk ileride daha fazlasını isteyecektir önüne geçemezsiniz
eşinizle sakin bi şekilde oturup konuşun derim
Bu konuda sizlere açılmak konusunda çok düşündüm neden derseniz beni tanımadan yorumlar canımı acıtır diye...Şöyle başlayayım;2,5 senelik evliyim, benim ilk ,eşimin ikinci evliliği..Bizim henüz bir çocuğumuz yok , bir bebeğimizi doğumdan sonra kaybettik..Eşimin şu anda 10 yaşında olan bir oğlu var..Eşimin eski evliliğini bitirme sebebi çok özel ve benim ile hiçbir alakası olamaz..Ancak eşimin ilk eşi çocuğunu beni kötü kadın olarak lanse etti..Oysaki kendisinin yaptığı büyük hatalar sebebi ile bitmiş bu evlilik...Daha evlendiğimiz ilk hafta balayı yapmadık çocuğu aldık beraber tatil yaptık, çocuk o günlerde boynuma sarılırken eve dönünce tabii annesi bundan hoşlanmadı...Ve inanılmaz gergin günler yaşadık..Ben asla anne yerine geçmeye çalışmadım,çalışmam da.Yaşı küçük olduğundan annede kalmış..Eşim çocuğunu çok özlediğini dile getiriyordu ben istersen alabilirsin başımın üstünde yeri var dedim ..Ama çocuk annesinden ayrılmaz zaten...Aynı şehirde yaşıyoruz, haftasonları alıyoruz ve yazın özellikle bizimle çok kalıyor..İlk zamanlar kasıyordu annesi ama şimdi kendisinin planları doğrultusunda daha çok bizde kalmasını istiyor..Ya da belki de beni deniyor hala...Ne denemesi ise artık... Ama iyi niyet ile , sevgi ile yaklaştığımı asla kabul edemiyordur belki de onun aklı...bir yerde işte o kötü üvey anne dedirtecek çıkışımı bekliyor her an...
Her hafta maddi manevi yağdırıyoruz inanın... Gezdirmediğimiz yer kalmadı ,benim ailemde ona karşı çok sıcaklar... Ama gelin görünki malesef çocukta son zamanlarda bu iyi niyetleri maddi yönden Tabiiki annesi eşliğinde istismar etmeye başladı..Eşim bana şuradan burdan kısalım dediği anlarda bile gelip öyle şeyler istiyor ki ve eşime sen nasıl bi babasın her baba yapıyor diyebiliyor..Eşimin ve benim sırf o mutlu olsun diye nasıl gözünün içine baktığımızı bilseniz....
Bir tatil planlasak bile hadi onuda alalım diyen benim, inanın buna..Eşimin haberi olmadan ona kıyafetler alıyorum.. Kendi çocuğu olan çevredeki insanlar bile yeri geldimi çocuğuna hayır diyebiliyor..Ama bu gibi durumlarda hayır demek zorlaşıyor sanki...
Ben yorum yapmamaya çalışsam da çünkü benim sözüm farklı gelebilir...yine de eşimin bu yumuşak karnının biraz kullanıldığını düşünüyorum..Ve bu durum yaş büyüdükçe artıyor.. bu arada annesinin evi,arabası bizden aldığı nafaka ve çoook ciddi zengin bir maddi kaynağı var... Çocuğuyla kesinlikle tatil yapmaz, vakit geçirmez...Bayramlarda ve yazın bizimle..Haftaiçi evde çocuk o da kime baktırıyor bilemiyoruz!!!
Ben yanlış anlaşılmaktan çok korkuyorum bu konuda ama durum çok da iyi niyetli değil malesef!!!
Karşımdakinin çocuk olduğunun farkındayım ve o yüzden anlayışla, sabırla kaç senedir emekle,sevgiyle ilişkimizi güzelleştirmeye çabalıyorum...Ama çocuk dahi olsa bazı şeylerin kıymetini veya yapılanların ona özel olduğunu anlamalı...Akülü arana için çok büyük...Daha bu haftasonu alp top alındı mesela!!Alınmaz ise hayat duracak ya da ölecek gibi davrandı strese soktu neler yaptı inanamazsınız...Sende babalık mı yapıyorsuna geldi söyledikleri...Kelimeler ya da cümleler annesinin ağzındandı çok belliydi..Bu bir örnektir sadece..Evindeki bilgisayar çökmüş söylediğine göre..tamir ettirelim dedik hayır istemem diye ağladı....Bütün herkesin var diynce de eşim ister istemez eksik etmek istemedi belk de babalık içgüdüsü ile...sonuçta bu çocuk adı üstünde daha neyin ne olduğunu bilmiyor büyükler sanıyorki küçükken en pahalı oyuncağı isteyen 18 de direk araba isticek öyle bişey yok olmaz şimdi sizin isteklerini karşılayabilceğini biliyor büyüdüğündede karşılayamacağınızı bilir bu kadar siz iyi davranıyorsunuz yok fişekliyomuş bilmem ne yappıyomuş çocuk sonuçta karşıdakide annesi inanacak siz üzerine gitseniz annesinede düşman olur size inanır imkanınız varsa isteklerini geri çevirmeyin bence birde karşıdakinin 10 yaşında çocuk olduğunu unutmassanız iyi olur ben küçükken neler yapardım şimdi yapsam olay olur çocukluk çocuklar güzeldir dediğim gibiimkan varsa yaşasın çocuk yoksada uygun bir dille anlatırsınız en pahalı çocuk oyuncağı 500 tl den fazla değil akülü araba oda yeterince tatminkar bir oyuncak daha büyük istekleri ne olabilirki
Fidele,
Ben senin hikayeni okuyunca aslında anneliğini fazlasıyla yaptığını düşündüm, her ne kadar sen doğurmamış olsan da bir annenin yapması gereken herşeyi yapıyor ve gereken hassasiyeti fazlasıyla da gösteriyorsun.
Eşinin oğlunu, kendi evliliğine o kadar güzel dahil etmişsin ki eminim eşinin sana sevgisini de arttırıyorsundur, böyle yaparak... Gerçi iyi niyetle hiçbir beklenti içine girmeden yaptığın yazılarından çok belli...
Herkes birşeyler yazmış sanırım, ben sadece ilk sayfayı okudum ama sana tavsiyem, eğer zaman ve imkan bulursan bir çocuk psikoloğu veya pedagogtan randevu alıp gidin konuşun, danışmanlık alın, zaten o kişi sizi yönlendirir, belki çocukla da seans yapabilir, sen ve eşin nasıl davranmalı bu konuda yardımcı olabilir. Çünkü biz herşeyi kendimiz halletmeye çalıştıkça, bazen işler sarpa sarabiliyor, şimdiden uzamn yardımı alırsanız eşinle, belki o çocuğun ileride iyi bir insan olarak yetişmesine daha da fayda sağlarsınız çünkü ağaç yaşken eğilirmiş. Birkaç yıl sonra ergenlik çağına girdiğinde, baş etmesi daha sorunlu olabilir.
Eşinle konuşmuşsun gördüm diğer yorumlarda... Bence o da kendini suçlu hissettiğinden bazı şeyleri ölçüsüzce yapıyor ki çocuktaki eksiklikler kapansın ama eşin de maalesef çocuğa kötülük ettiğinin idrakinde değil, bence siz de destek alın, yani eşin özellikle bu çocuğuna yetememek psikolojisinden kurtulsunSanırım bu konuyu gerekirse eşimle konuşucam...Çocuğun içinde ne fırtınalar kopuyor bilmiyoruz...Ben en baştan istemiştim ama ilgilenen olmadı bu konu ile...Ama ben yine de bir kere daha konuyu açıcam bakalım...
Ve çok teşekkür ederim demek kendimi iyi ifade edebilmişim sizlere
Eşinle konuşmuşsun gördüm diğer yorumlarda... Bence o da kendini suçlu hissettiğinden bazı şeyleri ölçüsüzce yapıyor ki çocuktaki eksiklikler kapansın ama eşin de maalesef çocuğa kötülük ettiğinin idrakinde değil, bence siz de destek alın, yani eşin özellikle bu çocuğuna yetememek psikolojisinden kurtulsun
bence senle ilgisi yok sen olmasaydın baskasıda olsaydı o kadın kendi evliliği yürümediği için kıskanclıgından ortamı bozması normal, adam olup kendisi yürütemez,ama baskasının yürütmeye calıstıgını kıskanırlar işte... olgunlukla ve samimi olarak yaklasıyorsun olaya fakat sahsınla deil durum... kocanla ilgili durum.paylasılamıo.2. ewliliklerdeki beklenen durum malesef.bende 2. ewliliğimi yapmak istiyorum teklif var ama cocuk problemleriyle nasıl başa cıkarım diye düsünüyorum.eski eşi bizle uğrasıcak biliyorum
Ben sakin bir zamanda evet çocuğun profesyonel yardım alması gerektiğini söylemek istiyorum...Çocukcağıza da yazık yalana alışarsak ve menfaat çıkar ilişkilerine dayalı yetiştiriliyor annesi tarafından malesef...Bir de biz yeniden bebek çalısmalarımıza başladık Allah nasib ederse bebeğimiz olursa bakalım bizi neler bekliyor....Ben onu abisi olarak çocuğum olduğunda yetiştirmek isterim ama ben biraz fazla toz pembe görüyorum galiba durumu hala...Karşımda inanılmaz kıskanç ve kötü niyetli ve affedersiniz seviyesi yerlerde bir kadın var...O zaman gelince nasıl ne şekilde oğlunu dolduracak!!!!
Karşımdakinin çocuk olduğunun farkındayım ve o yüzden anlayışla, sabırla kaç senedir emekle,sevgiyle ilişkimizi güzelleştirmeye çabalıyorum...Ama çocuk dahi olsa bazı şeylerin kıymetini veya yapılanların ona özel olduğunu anlamalı...Akülü arana için çok büyük...Daha bu haftasonu alp top alındı mesela!!Alınmaz ise hayat duracak ya da ölecek gibi davrandı strese soktu neler yaptı inanamazsınız...Sende babalık mı yapıyorsuna geldi söyledikleri...Kelimeler ya da cümleler annesinin ağzındandı çok belliydi..Bu bir örnektir sadece..Evindeki bilgisayar çökmüş söylediğine göre..tamir ettirelim dedik hayır istemem diye ağladı....Bütün herkesin var diynce de eşim ister istemez eksik etmek istemedi belk de babalık içgüdüsü ile...
Bu gibi şeylerin sonu yok bence ve çocuk babasını ona aldığı ve herşeyini karşıladığı sürece sevecek ise bence problem!!!!Ben çocuğun yapısının malesef çok kötü gittiğini düşünüyorum...Kendi halası bile yani görümcemler bile abim yanlış yapıyor diyor...
Bu konular hassas konular eşime benim bu konuyu konuşurken kelimelerimiz ile seçmem gerekecek...Henüz müdahale etmedim..Ama eşimde çocuğu için kendini parçaların çocuğunun tavırları ufacık bir hayırda bile saygısızlaşırsa konuşmayı düşünüyorum!!!İnsan kendi içindeyken göremeyebilir ,eşimde kendisi görmüyor olabilir belkide!!
Biz çok iyi koşullarda yetişmemize rağmen hayırını ne olduğunu, ailemiz bazen frene basmayı öğretmişlerdi...
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?