• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Cici anne olmak....

fidele

Nirvana
Kayıtlı Üye
12 Temmuz 2006
422
3
621
47
Bu konuda sizlere açılmak konusunda çok düşündüm neden derseniz beni tanımadan yorumlar canımı acıtır diye...Şöyle başlayayım;2,5 senelik evliyim, benim ilk ,eşimin ikinci evliliği..Bizim henüz bir çocuğumuz yok , bir bebeğimizi doğumdan sonra kaybettik..Eşimin şu anda 10 yaşında olan bir oğlu var..Eşimin eski evliliğini bitirme sebebi çok özel ve benim ile hiçbir alakası olamaz..Ancak eşimin ilk eşi çocuğunu beni kötü kadın olarak lanse etti..Oysaki kendisinin yaptığı büyük hatalar sebebi ile bitmiş bu evlilik...Daha evlendiğimiz ilk hafta balayı yapmadık çocuğu aldık beraber tatil yaptık, çocuk o günlerde boynuma sarılırken eve dönünce tabii annesi bundan hoşlanmadı...Ve inanılmaz gergin günler yaşadık..Ben asla anne yerine geçmeye çalışmadım,çalışmam da.Yaşı küçük olduğundan annede kalmış..Eşim çocuğunu çok özlediğini dile getiriyordu ben istersen alabilirsin başımın üstünde yeri var dedim ..Ama çocuk annesinden ayrılmaz zaten...Aynı şehirde yaşıyoruz, haftasonları alıyoruz ve yazın özellikle bizimle çok kalıyor..İlk zamanlar kasıyordu annesi ama şimdi kendisinin planları doğrultusunda daha çok bizde kalmasını istiyor..Ya da belki de beni deniyor hala...Ne denemesi ise artık... Ama iyi niyet ile , sevgi ile yaklaştığımı asla kabul edemiyordur belki de onun aklı...bir yerde işte o kötü üvey anne dedirtecek çıkışımı bekliyor her an...

Her hafta maddi manevi yağdırıyoruz inanın... Gezdirmediğimiz yer kalmadı ,benim ailemde ona karşı çok sıcaklar... Ama gelin görünki malesef çocukta son zamanlarda bu iyi niyetleri maddi yönden Tabiiki annesi eşliğinde istismar etmeye başladı..Eşim bana şuradan burdan kısalım dediği anlarda bile gelip öyle şeyler istiyor ki ve eşime sen nasıl bi babasın her baba yapıyor diyebiliyor..Eşimin ve benim sırf o mutlu olsun diye nasıl gözünün içine baktığımızı bilseniz....
Bir tatil planlasak bile hadi onuda alalım diyen benim, inanın buna..Eşimin haberi olmadan ona kıyafetler alıyorum.. Kendi çocuğu olan çevredeki insanlar bile yeri geldimi çocuğuna hayır diyebiliyor..Ama bu gibi durumlarda hayır demek zorlaşıyor sanki...

Ben yorum yapmamaya çalışsam da çünkü benim sözüm farklı gelebilir...yine de eşimin bu yumuşak karnının biraz kullanıldığını düşünüyorum..Ve bu durum yaş büyüdükçe artıyor.. bu arada annesinin evi,arabası bizden aldığı nafaka ve çoook ciddi zengin bir maddi kaynağı var... Çocuğuyla kesinlikle tatil yapmaz, vakit geçirmez...Bayramlarda ve yazın bizimle..Haftaiçi evde çocuk o da kime baktırıyor bilemiyoruz!!!
Ben yanlış anlaşılmaktan çok korkuyorum bu konuda ama durum çok da iyi niyetli değil malesef!!!
 
ağzınızla kuş tutsanız bile o anne için siz kötü üvey annesiniz, çocuk için de anne yüzünden belki şuan öyle olabilir ama büyüdükçe sizin yaptıklarınızın farkına varacaktır :34:
Allah yardımcınız olsun zor bir durum:26:
 
sonradan kıymetlenen eski eş durumları....
çocuk işte annesi ne derse onu yapıyo..
belliki kötü niyetli senin sıkılıp kaçmanı fln planlıyo olabilir..
yada araya çocuğunu sokarak seninle eşinin arasını açmaya çalışıyoda olabilir...
dikkat et...
haklısın şimdi sen eşine ne desen farklı anlaşılır...
umarım bi çocuğunuz olur bu durumda..
 
ağzınızla kuş tutsanız bile o anne için siz kötü üvey annesiniz, çocuk için de anne yüzünden belki şuan öyle olabilir ama büyüdükçe sizin yaptıklarınızın farkına varacaktır :34:
Allah yardımcınız olsun zor bir durum:26:

Anlamıyorum yani ne ister ki bir insan, çocuğunu seviyorum, istiyorum gelsin gitsin.. Tam tersi olsa mutlu mu olur du.. Kaldı ki yapanlar çok..İstemiyorlar çocuğu falan...Evi döşerken bile çocuğun odasını özenerek döşedim..Bence kendi hırsları çocuğundan önce gelmiş bu kadının yoksa bu ne ki!!!:44:
 
sonradan kıymetlenen eski eş durumları....
çocuk işte annesi ne derse onu yapıyo..
belliki kötü niyetli senin sıkılıp kaçmanı fln planlıyo olabilir..
yada araya çocuğunu sokarak seninle eşinin arasını açmaya çalışıyoda olabilir...
dikkat et...
haklısın şimdi sen eşine ne desen farklı anlaşılır...
umarım bi çocuğunuz olur bu durumda..

Eşimle ayrıldıktan sonra hiç tekrar barışma hayalleri kurmamış ama benimle evlenince nedense işte bizim bir çocuğumuz var bırak o kadını gel tekrar deneyelim demişti..Ama işin garibi o zamanda da şimdi de hayatında biri vardı...İş sanki kişisel hırs gibi anlamadım..Kafa yapısı çok değişik bir insan...
Çocuğa gelince annesi tabii annesinden etkilenmez mi insan ben 35 yaşındayım annemden etkilenirim belki..
Allah bu sınavla beni sınıyor belki de...İnanın bana gelip ters davrandığı zamanlarda odama kapanıp çok ağladım...
 
canim sen yinede iyi davran suanki yaptigin gibi.. ama esinle konus.. cocugun isteklerini karsisina alarak o isah etsin.. o kadinin dediklerinide duymazdan gelin bence..
cocuk büyütükce sizi zaten istedigi gibi görür yani o nedenle siz suanki gibi davranmaya devam edin.. belliki güzel hic üvey anne gibi davranmiyorsunuz.. annesi dolduruyordur cocuguda. ama yasi ilerledikce zaten annesinin kendi ilgisizligini görür merak etmeyin.. allah yardimciniz olsun.. icinizi ferah tutun..
 
Allah'tan tek isteğim kalbimi biliyor yüce Rabbim..Allah herkesin gönlündekine göre versin!!
 
kadında evlensede kurtulsanız dıycektım ama ilişkisi olduğu halde aranızı açmaya çalışıyor hasta ruhlu bı tıp herhalde neyseki şu yönden şanslısınız eşinizin oğlu buyuyor ve yakında doğruyu yanlışı ayırmaya başlar sızın ona ıyı davrandığınızı hakkında kötülük düşünmediğinizi anlar dıye düşünüyorum annesının onu yönlendırmesıne ızın vermez yanı inşallah böyle olurr allah yardım etsın zor bi durum
 
çocuğa her maddi istediğinin verilmemesi gerektiğini düşünüyorum. çocuğa iyilik yapmıyorsunuz, aksine doyumsuz, birşeyle yetinemeyen bireyler olarak yetişmesini sağlarsınız.

çocukla beraber tatiller yapmanız, ona ilgi göstermeniz, olumlu davranmanız çok çok güzel, bırakın annesi ne derse düşünsün. çocuk büyüdükçe ayrımı çok daha iyi yapar, başkasının dediklerine değil, kendi anılarına göre değerlendirir herkesi. merak etmeyin. annesinin düşüncelerini ise hiç ciddiye almayın. çocuğa olumsuz yaklaşsaydınız, sizinle o kadar vakit geçirmek ister miydi hiç?

ancak, sonuçta sizin de ayrı bir yuvanız var, balayı yerine çocukla tatile çıkmanıza gerek yoktu bence. yani eşiniz elbette bir baba, çocuğu için elinden geleni yapmalı ama siz de yeni hayat arkadaşısınız. sadece ikinize özel küçük bir dünyanız da olmalı. başbaşa çıkacağınız tatiller de olmalı. bazen de çocuğu da alıp tatile gidersiniz. dengeyi kurmaya bakın. herkesin mutluluğu, ancak iyi denge sağlayarak olur.

boşanmış ailelerde, ebeveyn çocuğa karşı duygusal bir rüşvet olarak gereğinden fazla verici olabilir yeterince ilgi-sevgi gösteremediğini düşünüp hediyelerle vs bunu karşılamaya çalışır. bazen çocuklar da bunu kullanabilir (art niyetten değil, doğası gereği birçok çocuk bunu yapabiliyor), kimden neyi nasıl isteyeceğini öğreniyor.
çocuktan sevgisini, zamanını esirgemesin eşiniz, temel ihtiyaçlarını eksiksiz karşılasın. hediyelerini de zaman zaman alsın. dengeli yaparsanız çok da güzel sürdürürsünüz.

inş yakın zamanda siz de bebeğinize kavuşursunuz, şimdiden bir ağbisi olacak çocuğunuzun. sizi sevdikçe, kardeşini de çok daha kolay benimser.
 
canim sen yinede iyi davran suanki yaptigin gibi.. ama esinle konus.. cocugun isteklerini karsisina alarak o isah etsin.. o kadinin dediklerinide duymazdan gelin bence..
cocuk büyütükce sizi zaten istedigi gibi görür yani o nedenle siz suanki gibi davranmaya devam edin.. belliki güzel hic üvey anne gibi davranmiyorsunuz.. annesi dolduruyordur cocuguda. ama yasi ilerledikce zaten annesinin kendi ilgisizligini görür merak etmeyin.. allah yardimciniz olsun.. icinizi ferah tutun..

Umarım Duygucum.. Ama hani bizi de maddi kaynak gibi görmeye başladı..Annesinin durumu nerdeyse bizden iyi ama annemin parası yok sen alacaksın diye direktifle geliyor çocuk...Ve eşimin çocuğuna hayır dediğinde içi parçalanıyor gece uyuyamıyor ve hemen yapıyor istediğini.. Bu durum bence çocuğunda kişiliğini kötü etkiler.Manevi olarak da inanılmaz kaliteli zamanlar geçiriyor çocuğuyla eşim ama ufacık bir istek bile ikiletilmeyecek...Her hafta nereye götürelim ,ne yapalım ,ne edelim diye düşünüyoruz..Allah görüyor evet umarım birgün çocuk da anlar!!
İşte insanım bende bu kadar iyi niyete haksızlık edildiğinde yani çocuk ufacık bir isteği red edildiğinde öyle can acıtıyor ki çocuk istemeden belkide...
Allah'ıma sığınıyorum.. Sizlerle de paylaşmak istedim biraz olsa rahatlamak için...Dostlarım veya ailemi bu konuyla çok da üzmek istemiyorum çünkü...Dert ediyorlar sonra..
 
çocuğa her maddi istediğinin verilmemesi gerektiğini düşünüyorum. çocuğa iyilik yapmıyorsunuz, aksine doyumsuz, birşeyle yetinemeyen bireyler olarak yetişmesini sağlarsınız.

çocukla beraber tatiller yapmanız, ona ilgi göstermeniz, olumlu davranmanız çok çok güzel, bırakın annesi ne derse düşünsün. çocuk büyüdükçe ayrımı çok daha iyi yapar, başkasının dediklerine değil, kendi anılarına göre değerlendirir herkesi. merak etmeyin. annesinin düşüncelerini ise hiç ciddiye almayın. çocuğa olumsuz yaklaşsaydınız, sizinle o kadar vakit geçirmek ister miydi hiç?

ancak, sonuçta sizin de ayrı bir yuvanız var, balayı yerine çocukla tatile çıkmanıza gerek yoktu bence. yani eşiniz elbette bir baba, çocuğu için elinden geleni yapmalı ama siz de yeni hayat arkadaşısınız. sadece ikinize özel küçük bir dünyanız da olmalı. başbaşa çıkacağınız tatiller de olmalı. bazen de çocuğu da alıp tatile gidersiniz. dengeyi kurmaya bakın. herkesin mutluluğu, ancak iyi denge sağlayarak olur.

boşanmış ailelerde, ebeveyn çocuğa karşı duygusal bir rüşvet olarak gereğinden fazla verici olabilir yeterince ilgi-sevgi gösteremediğini düşünüp hediyelerle vs bunu karşılamaya çalışır. bazen çocuklar da bunu kullanabilir (art niyetten değil, doğası gereği birçok çocuk bunu yapabiliyor), kimden neyi nasıl isteyeceğini öğreniyor.
çocuktan sevgisini, zamanını esirgemesin eşiniz, temel ihtiyaçlarını eksiksiz karşılasın. hediyelerini de zaman zaman alsın. dengeli yaparsanız çok da güzel sürdürürsünüz.

inş yakın zamanda siz de bebeğinize kavuşursunuz, şimdiden bir ağbisi olacak çocuğunuzun. sizi sevdikçe, kardeşini de çok daha kolay benimser.

Bende aynen katılıyorum doyumsuz bir çocuk olma yolunda gidiyor zaten ve ben en başta buna karşıyım...Ama işte düşüncelerimi paylaşırken kendimi frenlemek zorunda kalıyorum..Eşim bile olsa yanlış anlaşılmaktan çok korkuyorum bu konuda..Kendi çocuğun olsun bakalım hayır dermisin dese..Demese bile içinden bile düşünmesini istemem..
Bu arada birkaç ay sonra başbaşa 1 hafta güzel bir balayı yapmıştık:123:
 
Umarım Duygucum.. Ama hani bizi de maddi kaynak gibi görmeye başladı..Annesinin durumu nerdeyse bizden iyi ama annemin parası yok sen alacaksın diye direktifle geliyor çocuk...Ve eşimin çocuğuna hayır dediğinde içi parçalanıyor gece uyuyamıyor ve hemen yapıyor istediğini.. Bu durum bence çocuğunda kişiliğini kötü etkiler.Manevi olarak da inanılmaz kaliteli zamanlar geçiriyor çocuğuyla eşim ama ufacık bir istek bile ikiletilmeyecek...Her hafta nereye götürelim ,ne yapalım ,ne edelim diye düşünüyoruz..Allah görüyor evet umarım birgün çocuk da anlar!!
İşte insanım bende bu kadar iyi niyete haksızlık edildiğinde yani çocuk ufacık bir isteği red edildiğinde öyle can acıtıyor ki çocuk istemeden belkide...
Allah'ıma sığınıyorum.. Sizlerle de paylaşmak istedim biraz olsa rahatlamak için...Dostlarım veya ailemi bu konuyla çok da üzmek istemiyorum çünkü...Dert ediyorlar sonra..

yaşı daha küçük, annesi 'param yok, baban alsın' diyorsa, o şekilde size geliyordur çocuk.
çocuk sizle canınızı acıtacak şekilde konuşarak istediğini yine elde ediyorsa, bunu siz pekiştirmiş oluyorsunuz.
çocuk birşey istediğinde önce iyice anlamaya çalışın, ne istiyor-neden istiyor? mantıklı gelmişse yapın. mantıksız/gereksiz/zararlı birşey olduğunu düşünürseniz de yapmayın ve neden yapmayacağınızı da söyleyin; kararınızı değiştirmeyin ama. tutarlı olmak çok önemli. yanlış bir kararlılık göstermemek için de öncesinde iyice anlayarak evet-hayır deyin.
odalara kapanmaya gerek yok. güçlü olun karşısında. dediklerine, can acıtıcı sözlerine pek aldırmayın ama size saygısızlık etmesine müsade etmeyin. onun amacı, istediğine ulaşmak, o şekilde davranarak ulaşıyorsa, hep aynı tutumu takınır.

diyelim ki istediği şey gerekli/ mantıklı bir şey; ama elinizdeki bütçe yetersiz. o zaman bu isteği için biraz beklemesi gerektiğini, hemen alamayacağınızı söylersiniz...
ne kadar tepki gösterirse göstersin, kararlı olduğunuzu anladığında; o da size uyum sağlayacaktır...

ileride ergenlik dönemine girdiğinde de sıkıntılarınız olacaktır. önemli durumlarda bir pedagog ile görüşmenizde fayda olur. küçük şeylere dikkat ederek, krizler kolayca atlatılır.
 
Her zaman çocuğun psikolojisini düşünerek hareket ediyourum ama benim psikolojim bazen kötü oluyor malesef..Karşı taraf neyin hesabında anlamadım ki..Eski eşimi gözü görmemiş ayrılmışlar...Kaldı ki harika bir eş ve baba...Sonradan duyguları değişti ya da kıymetlendi dediğiniz gibi...Ama eşim için dünyada son kadın kalsa olmaz...eşimin dediği bu..Yaşananları da bildiğimden bencede öyle
..Bende çok duygusalım kahretsin işte....Amaaan bosver çocuk severse sever beni.. amaan bana ne eşim kendi veriyor parayı diyemiyorum ve davranışlarına üzülüyorum...
 


yaşı daha küçük, annesi 'param yok, baban alsın' diyorsa, o şekilde size geliyordur çocuk.
çocuk sizle canınızı acıtacak şekilde konuşarak istediğini yine elde ediyorsa, bunu siz pekiştirmiş oluyorsunuz.
çocuk birşey istediğinde önce iyice anlamaya çalışın, ne istiyor-neden istiyor? mantıklı gelmişse yapın. mantıksız/gereksiz/zararlı birşey olduğunu düşünürseniz de yapmayın ve neden yapmayacağınızı da söyleyin; kararınızı değiştirmeyin ama. tutarlı olmak çok önemli. yanlış bir kararlılık göstermemek için de öncesinde iyice anlayarak evet-hayır deyin.
odalara kapanmaya gerek yok. güçlü olun karşısında. dediklerine, can acıtıcı sözlerine pek aldırmayın ama size saygısızlık etmesine müsade etmeyin. onun amacı, istediğine ulaşmak, o şekilde davranarak ulaşıyorsa, hep aynı tutumu takınır.

diyelim ki istediği şey gerekli/ mantıklı bir şey; ama elinizdeki bütçe yetersiz. o zaman bu isteği için biraz beklemesi gerektiğini, hemen alamayacağınızı söylersiniz...
ne kadar tepki gösterirse göstersin, kararlı olduğunuzu anladığında; o da size uyum sağlayacaktır...

ileride ergenlik dönemine girdiğinde de sıkıntılarınız olacaktır. önemli durumlarda bir pedagog ile görüşmenizde fayda olur. küçük şeylere dikkat ederek, krizler kolayca atlatılır.
E baştan beri pedagog ile görüşülmesi gerektiğini dile getirdim ama eşim bu konuyu dikkate almadı..Dediğiniz gibi yapmaya ve konuşmaya da çalışıyoruz ama çocuklar inanılmaz bir zekaya sahip bunu da öğrendim... Ve bize ne anlatırsa ona inanmak zorunda kaldığımız durumlar doğuyor bazen..Kaldı ki yalanlarını da yakaladık..
Ergenlik dönemini düşündükte yüreğim daralıyor zaten hiç demeyin...Sancılı olacağa benziyor:26:
 
Durumunuz zor cunku dogru olani bile yapamiyorsunuz yanlis anlasilir diye.
Yoksa cocuga her istedigini vermek iyi babalik annelik demek degil.
Aksine doyumsuz ve kolay elde edilenin tatminsizligini yasayacak gun gectikce.
Kolay elde ettikleri zamanla onu tatmin etmedikce daha buyuk isteklerle gelecek karsiniza.
Zamanla babasinin bu zaafini daha ustaca kullanmaya baslayacak.
Bu basli basina bir yanlistir.
Esinizle siz konusmasaniz bile bir pedagogla gorusturmek cocuk acisindan da , baba acisindanda bu ilislinin dogru duzenlenmesi acisindan gerekli.
Belki bu konuyla alakali degil ama baska bir sebeble giderseniz konu bu noktaya gelecektir zaten.
Aslinda ayrilan ve yeniden evlenen ebeveynlerin mutlaka yardim almasi gerektigine inaniyorum.
Umarim esinizi cocugun iyiligi icin danismaya gitmeye ikna edersiniz.
 
Son düzenleme:
Bende aynen katılıyorum doyumsuz bir çocuk olma yolunda gidiyor zaten ve ben en başta buna karşıyım...Ama işte düşüncelerimi paylaşırken kendimi frenlemek zorunda kalıyorum..Eşim bile olsa yanlış anlaşılmaktan çok korkuyorum bu konuda..Kendi çocuğun olsun bakalım hayır dermisin dese..Demese bile içinden bile düşünmesini istemem..
Bu arada birkaç ay sonra başbaşa 1 hafta güzel bir balayı yapmıştık:123:


kendi çocuğunuza hayır demeyeceğiniz bir şeyi, ona da demeden önce düşünün iyice. eğer gerçekten kendi çocuğunuza da hayır diyeceğiniz bir şeyse hayır dersiniz.

önemli birşey değilse eğer, sizi ilgilendirmeyecekse siz karışmasanız daha iyi olur... babasıyla kendi arasında halletsinler. sadece eşinizin bilinçli olması lazım, çocuğa iyilik yapmaya çalışırken bazı olumsuz kişilik özelliklerine sahip olmasına neden olmasın
 
''Üvey anne'' ''cici anne'' yakıştırmalarını hiç sevmiyorum, annesi olmayan bir çocuğun size anne demesi ve sizinde bilerek evlenmeniz durumda çocuğa üvey annelik yerine gerçek bir anneymiş gibi davranmanız uygun olabilir ama annesi olan bir çocuğun size ''abla'' demesi daha doğru olur... bocalama yaşaması normal, sonuçta şimdi hayatı ikiye bölündü, aklı karışık, belki de duygusal olarak yaşadığı sorunları, istekleri ile gölgelemeye çalışıyor bilemiyoruz, maddi olarak çocuğu tatmin etmek yerine beraber oyun oynayıp, ona bir çikolatalı kek yapıp o da olmadı belli zamanlarda bir lunaparka gidip hep beraber eğlenmeniz ve ona mutluluğun birlikte birşeyler yapılarak oluştuğunu göstermeniz daha iyi olur.
 
''Üvey anne'' ''cici anne'' yakıştırmalarını hiç sevmiyorum, annesi olmayan bir çocuğun size anne demesi ve sizinde bilerek evlenmeniz durumda çocuğa üvey annelik yerine gerçek bir anneymiş gibi davranmanız uygun olabilir ama annesi olan bir çocuğun size ''abla'' demesi daha doğru olur... bocalama yaşaması normal, sonuçta şimdi hayatı ikiye bölündü, aklı karışık, belki de duygusal olarak yaşadığı sorunları, istekleri ile gölgelemeye çalışıyor bilemiyoruz, maddi olarak çocuğu tatmin etmek yerine beraber oyun oynayıp, ona bir çikolatalı kek yapıp o da olmadı belli zamanlarda bir lunaparka gidip hep beraber eğlenmeniz ve ona mutluluğun birlikte birşeyler yapılarak oluştuğunu göstermeniz daha iyi olur.

Abla diyor zaten bana..Ben konunun içeriği için yazdım başlığa yoksa aynen bende hiç sevmem bu tabirleri...
Her hafta eve girdiğinde onu zaten kekler, poaçalarla karşılıyorum,iki buçuk senedir onunla arkadaş olarak çok şey yaptım..Sinemaya gittik ,beraber kitaplar aldım ona kitap okumayı sevmesine çabalıyorum...Babası işte olduğundan her hafta ödevlerini sabırla yaptırırım...
 
Bu konuda sizlere açılmak konusunda çok düşündüm neden derseniz beni tanımadan yorumlar canımı acıtır diye...Şöyle başlayayım;2,5 senelik evliyim, benim ilk ,eşimin ikinci evliliği..Bizim henüz bir çocuğumuz yok , bir bebeğimizi doğumdan sonra kaybettik..Eşimin şu anda 10 yaşında olan bir oğlu var..Eşimin eski evliliğini bitirme sebebi çok özel ve benim ile hiçbir alakası olamaz..Ancak eşimin ilk eşi çocuğunu beni kötü kadın olarak lanse etti..Oysaki kendisinin yaptığı büyük hatalar sebebi ile bitmiş bu evlilik...Daha evlendiğimiz ilk hafta balayı yapmadık çocuğu aldık beraber tatil yaptık, çocuk o günlerde boynuma sarılırken eve dönünce tabii annesi bundan hoşlanmadı...Ve inanılmaz gergin günler yaşadık..Ben asla anne yerine geçmeye çalışmadım,çalışmam da.Yaşı küçük olduğundan annede kalmış..Eşim çocuğunu çok özlediğini dile getiriyordu ben istersen alabilirsin başımın üstünde yeri var dedim ..Ama çocuk annesinden ayrılmaz zaten...Aynı şehirde yaşıyoruz, haftasonları alıyoruz ve yazın özellikle bizimle çok kalıyor..İlk zamanlar kasıyordu annesi ama şimdi kendisinin planları doğrultusunda daha çok bizde kalmasını istiyor..Ya da belki de beni deniyor hala...Ne denemesi ise artık... Ama iyi niyet ile , sevgi ile yaklaştığımı asla kabul edemiyordur belki de onun aklı...bir yerde işte o kötü üvey anne dedirtecek çıkışımı bekliyor her an...

Her hafta maddi manevi yağdırıyoruz inanın... Gezdirmediğimiz yer kalmadı ,benim ailemde ona karşı çok sıcaklar... Ama gelin görünki malesef çocukta son zamanlarda bu iyi niyetleri maddi yönden Tabiiki annesi eşliğinde istismar etmeye başladı..Eşim bana şuradan burdan kısalım dediği anlarda bile gelip öyle şeyler istiyor ki ve eşime sen nasıl bi babasın her baba yapıyor diyebiliyor..Eşimin ve benim sırf o mutlu olsun diye nasıl gözünün içine baktığımızı bilseniz....
Bir tatil planlasak bile hadi onuda alalım diyen benim, inanın buna..Eşimin haberi olmadan ona kıyafetler alıyorum.. Kendi çocuğu olan çevredeki insanlar bile yeri geldimi çocuğuna hayır diyebiliyor..Ama bu gibi durumlarda hayır demek zorlaşıyor sanki...

Ben yorum yapmamaya çalışsam da çünkü benim sözüm farklı gelebilir...yine de eşimin bu yumuşak karnının biraz kullanıldığını düşünüyorum..Ve bu durum yaş büyüdükçe artıyor.. bu arada annesinin evi,arabası bizden aldığı nafaka ve çoook ciddi zengin bir maddi kaynağı var... Çocuğuyla kesinlikle tatil yapmaz, vakit geçirmez...Bayramlarda ve yazın bizimle..Haftaiçi evde çocuk o da kime baktırıyor bilemiyoruz!!!
Ben yanlış anlaşılmaktan çok korkuyorum bu konuda ama durum çok da iyi niyetli değil malesef!!!
Bence annesıne verın o cocuk annesını fıtıllemıs zaten maddınyontence coktuyse tepenıze. Kustta tutsanız bı yol olmaz

Bıde sızın bagırıpmona kotundavranmanızı beklıo olabılır kı aksam babasına kakkkkksın lafı a olanı b der sıze ıyı bır gıydırme yapar
 
Bence annesıne verın o cocuk annesını fıtıllemıs zaten maddınyontence coktuyse tepenıze. Kustta tutsanız bı yol olmaz

Bıde sızın bagırıpmona kotundavranmanızı beklıo olabılır kı aksam babasına kakkkkksın lafı a olanı b der sıze ıyı bır gıydırme yapar

Çocuk annesinde Haftaiçi, haftasonları geliyor bize.. Şimdi yazdıklarımdan sakın ben çocuğu istemiyorum gibi birşey çıkmasın ne olur...Ben kötü niyet ve fesattça yaklaşımlara üzülüyorum ve bunları sizlerle paylaşmak istedim..Çocuk için de karakter gelişimini malesef kötü etkileyen bir annesi var ama ona yapacak bişey yok...Yalanı öğretti mesela çocuğa bunun yanlış birşey olduğunu güzellikle çok anlatmaya çalıştım..Haftasonları cuma akşamüstü geldiğinde birkaç saatim terapi ile geçiyor resmen çünkü her geldiğinde çocuk bişeyler yüklenmiş oluyor malesef..Sonra enerjisi düzeliyor...Huzurla ve stressiz eşimin de mutluluğu, çocuğunda mutluluğu için ne kadar çaba sarf ettiğimi bi ben bilirim....
İlk evlendiğimizde ben ameliyatlı olduğum bir dönemde ona harika bir doğum günü yaptım evde mesela ama annesi kaç senedir bilirim özel hiçbirşey yapmıyor çocukcağıza...Ama konu gelince biz ne yapmışız ki...E pesss diyorum ister istemez içimden...
 
Back