- 6 Ağustos 2014
- 773
- 2.597
- 43
Öğretmenlere her zaman ayrı bir saygım vardır. Çünkü beni çok değerli öğretmenler yetiştirdi.
Kendi branşlarında tecrübeli, çok saygıdeğer eğitmenlerdi.
Belki de bu hayatta ki en büyük şansım onların yolculuğuma eşlik etmesiydi.
Durumum nedeniyle hemen hemen hepsinin özel hayatlarına da dahil olmuşluğum vardı.
Onlarda gözlemlediğim en önemli ortak nokta eğitmen oldukları halde aynı zamanda öğrenci idiler. Sürekli öğrenmeye, araştırmaya devam ederlerdi.
Halen ilk okul öğretmenimle, orta ve lisede ki edebiyat ve fizik öğretmenlerimle de görüşürüm.
Branşınız ne bilmiyorum ama yaşadığınız travmadan sizi kurtaracak tek yegane erguman mesleğiniz olmalı.
Eğer ailenizde yaşadığınız sorunları tek başınıza aşamıyorsanız lütfen destek alın.
Ki evet aşamıyorsunuz.
Çünkü ailesi yüzünden size şiddet gösteren birini halen sevdiğinizi iddaa ediyorsunuz.
Ve yapılan tüm yorumların ardından tamam öyle böyle diyorsunuz fakat hep aralarda,.. Ama seviyorum... Ama nasıl unuturum... Ama o nasıl yapar.... Ama nasıl yaşarım... Diyorsunuz.
Lütfen bunu kendinize yapmayın. 20 li yaşların başında olsanız bir nebze hoş görülebilir bu düşünceniz. Fakat artık 30 ları yaşarken cidden....
Neyse daha fazla yazmamalıyım.
İzleyeceğiniz yollar belli bunları eminim siz de biliyorsunuzdur.
Şunu da eklemek istiyorum. Her eleştiri yapıcı olursa kendinizi toparlayamazsınız.
Çünkü farkettim ki yapıcı eleştirileri okuduğunuz anda mantıklı geliyor fakat bir kulağınızdan girip diğerinden çıkıyor.
Ayrıca eşiniz çekişmeliyle uğraşmamak için anlaşmalıya çevirmiş. Sizi bir gün dahi aramayan adam sonuna da bir not göndermiş, ama seviyorum diye.
Biz böyle durumlarda, senin amana.. Nokta nokta diyoruz.
Siz bundan bile etkilenmişsiniz. O sizin zaafınızı bildiği için göndermiş o notu size.
Cok uzattım neyse boşa yazdığımızın farkındayım da bir umut işte.
Kendi branşlarında tecrübeli, çok saygıdeğer eğitmenlerdi.
Belki de bu hayatta ki en büyük şansım onların yolculuğuma eşlik etmesiydi.
Durumum nedeniyle hemen hemen hepsinin özel hayatlarına da dahil olmuşluğum vardı.
Onlarda gözlemlediğim en önemli ortak nokta eğitmen oldukları halde aynı zamanda öğrenci idiler. Sürekli öğrenmeye, araştırmaya devam ederlerdi.
Halen ilk okul öğretmenimle, orta ve lisede ki edebiyat ve fizik öğretmenlerimle de görüşürüm.
Branşınız ne bilmiyorum ama yaşadığınız travmadan sizi kurtaracak tek yegane erguman mesleğiniz olmalı.
Eğer ailenizde yaşadığınız sorunları tek başınıza aşamıyorsanız lütfen destek alın.
Ki evet aşamıyorsunuz.
Çünkü ailesi yüzünden size şiddet gösteren birini halen sevdiğinizi iddaa ediyorsunuz.
Ve yapılan tüm yorumların ardından tamam öyle böyle diyorsunuz fakat hep aralarda,.. Ama seviyorum... Ama nasıl unuturum... Ama o nasıl yapar.... Ama nasıl yaşarım... Diyorsunuz.
Lütfen bunu kendinize yapmayın. 20 li yaşların başında olsanız bir nebze hoş görülebilir bu düşünceniz. Fakat artık 30 ları yaşarken cidden....
Neyse daha fazla yazmamalıyım.
İzleyeceğiniz yollar belli bunları eminim siz de biliyorsunuzdur.
Şunu da eklemek istiyorum. Her eleştiri yapıcı olursa kendinizi toparlayamazsınız.
Çünkü farkettim ki yapıcı eleştirileri okuduğunuz anda mantıklı geliyor fakat bir kulağınızdan girip diğerinden çıkıyor.
Ayrıca eşiniz çekişmeliyle uğraşmamak için anlaşmalıya çevirmiş. Sizi bir gün dahi aramayan adam sonuna da bir not göndermiş, ama seviyorum diye.
Biz böyle durumlarda, senin amana.. Nokta nokta diyoruz.
Siz bundan bile etkilenmişsiniz. O sizin zaafınızı bildiği için göndermiş o notu size.
Cok uzattım neyse boşa yazdığımızın farkındayım da bir umut işte.
