Bebeğimin kalbinin durduğu an zaman zman aklıma geliyor nefesim kesiliyor ama geçmişe takılı kalırsam geleceğe umutla bakamam . Eşim o zamanlarda akıl sağlığımı yitirmemden korkuyordu ayağa kalktım ama nasıl kalktım bir Allah biliyor . Eşim için ailem için ama en önemlisi kendim için toparlamak zorundaydım . Üst kat komşum hem de arkadaşım ben kürtaj olduktan 1 ay sonra Doğum yaptı . Onun bebeğinin ağlama sesini duvarlardan her duyduğumda hüngür hüngür ağladım çok uzun süre gidemedim gittiğimde dokunamadım . İnsanın ciğeri yanar mı yanarmış . Ama bak nasıl ayağa kalktım o zman şehit haberleri geliyordu sık sık dedim ki kendime ben 2.5 aylık bebeğime bu kadar yandıysam bu analar nasıl yanıyordur . Bir de ağustos ayında bize çocuğunuz olmaz sizin ya donasyon ya evlatlık alın diye gönderince en azından deneme şansım var diye hep şükrettim . Hepinize söylüyorum
tüp bebek denemek bile çok büyük bir şans . Rabbim bunu nasip ettiği için bile binlerce hamdolsun . Sperm hiç olmasaydı ya da yumurta o zman düşünseniz ya deneme şansımız bile olmayacaktı . Bunları yazarken yine gözlerim dolu dolu oldu ama yine söylüyorum sperm ve yumurta olduğu sürece her zman umut vardır