sizin yerinizde olsam, ilk önce aileme bu barışmadan bahsetmez sewdiğim insandan emin olmaya bakardım.. en ufak bir şeyde eski haline dönebilir zira..
en iyisini yapmışsınız.. Umarım gerçek yüzünü görürsünüz her şeyin.Evet şuan ailemin bilgisi yok, hatta eşyalarımı alıp almadığımı defalarca sordukları için eden eşyalarımı bile çıkartıp kendi yaşadığım eve getirdim. (Çeyiz vs.)
Şuan uzun bir süre gözlem yapmak istiyorum, onlar zaten çok uzak bir şehirde yaşıyorlar. En azından orada kafalarını karıştıracak birşey olmasın. Teşekkürler ..
ne denir ki...anliyorum emek vermissiniz alismissiniz...sizdeki ask degil aliskanlik belki sevgi biraz da...ama ask asla degil...cok fazla olay yasanmis. ask evlilik baslarken yoksa 3 sene sonrasini dusunemiyorum...askla baslayanlar bile ne hale gelirken sizin ki daha vahim bir yerlerde olur bana gore...cok yuzgoz olunmus...arada saygi mesafe kalmamis ...aileler iyi olmadikca evlilik yurumez bana gore. kucukken anlamazdim ama oyleymis annemi anliyorum evlenince...evet aileler de evleniyor...yeniden evlilik hazirligina girmeye o stresli sureci bastan yasamaya o insanlarla surekli iletisim halinde olmaya evlenince dahi gorusmek zorunda kalmaya ben olsam hazir olmazdim...istekli de olamazdim...ya nisanliniz evini satip uzaga gidecek yada siz tekrar ayni sonu er yada gec yasayacaksiniz...cunku karsinizda asiri ilkel insanlar var...siz istediginiz kadar olumlu dusunun babasi bile iyi biri degil bana gore. baba biraz oturakli olur. gelinle muhatap dahi olmaz. ne demek yanlis anladi kavga cikardi. nerde kalmis onun olgunlugu. garip geldi banaMerhaba Arkadaşlar,
Biraz uzun olacak gibi ama hızlıca yazmaya çalışacağım, vakit ayırırsanız sevinirim ..
Can alıcı cümle şu; Ayrıldığım nişanlım ile tekrar birleştik ama, ama, ama ...
Kafa karıştırmasın diye yaşananları ve endişelerimi maddeler halinde yazacağım.
- Düğünümüzün davetiyeleri bile dağıtılmışken ayrıldık. Haklı gerekçelerimiz vardı, uzun olmasın diye yazmıyorm. (Düğün ve nikah olmadı)
- Nişanlımın ilgisizliği, iletişimsizliği, kendimi değersiz hissettirişi vs. birçok endişem vardı. (Mesajlaşmayı sevmez, telefonda konuşmak istemez, benimle vakit geçirmek yerine evde miskin miskin yatmayı tercih ederdi. Şimdi farklı tabi, aşağıda yazacağım :)
- Nişanlımın ailesi beni bunalttı, ben de nişanlımı bunalttım. Bu bir kısır döngü halini aldı. Zira nişanlımın ailesi ile ilgili eleştiri kabul etmediği gibi, bu konuda yüksek reaksiyon veriyor oluşu beni tamamen susmaya ve içimde büyütmeye itti. Benden başka herkes düğünüm ve evimle ilgili hayallerini gerçekleştirebiliyordu, bense sadece seyirci kalıyordum. Müdahale ettiğimde de gerginlik oluyor, nişanlım da beni dinlemek yerine otomatikman savunmaya geçiyordu. Tatsızlık olmasın diye sabretmeyi seçtim ama hata etmişim.
- İş ve sağlık problemleri nedeniyle nişanlılık sürecinde ailem de fiziki olarak yanımda hiç olamadı, hatta nişanı atınca bile yalnızdım. (Ailemle uzak şehirlerde yaşıyoruz, ben yıllardır yalnız yaşıyorum). Maddi manevi destek oldular tabii ki, haklarını yiyemem. Nişanımı dahi erkek tarafının 5 kuruş desteği olmadan babam yaptı. İki farklı şehirde olacağı için memleketteki kınamın ve düğünümün de tüm masraflarını babam yalnız başına yaptı. (Ödemeler yapıldı ama törenler gerçekleşmedi) Ama ev yerleştirmesi vs. gibi konularda da fiziki olarak yanımda olmalarını istedim fakat ne yazıkki olamadılar. Ben yalnızdım..
- Nişanlımın ailesi özünde iyi insanlar, fakat hala 20 yıl öncesinin bakış açısıyla yaşıyorlar. Kadın hizmet eder, gelin oğlumuz için vardır, biz nasıl istersek o kalıba uymalıdır vs. Ben de aksine uzun yıllardır yalnız yaşamış olmanın, ekonomik özgürlüğümün de etkisiyle biraz daha dik bir duruşa sahibim. Bu süreçte saygısızlık yapmadım ama aptal yerine koyuluyor olmaktan da ciddi rahatsızdım. Zira 29 yaşındayım.
- En büyük hayal kırıklığı yaşadığım konu ise, nişanlımın ailesindeki kadınların benimle iktidar savaşına girmiş olmaları. Ben bunu farkettiğimde biraz geç olmuştu, hala iyi niyetli yorumluyordum zira herşeyi. Fakat sonra bir baktım ki sırf kendi dediklerini yaptırabilmek için gözümün içine baka baka YALAN söylüyorlar ki en büyük endişelerimden birisi bu.
- Tüm nişanlılık sürecinde ve düğün hazırlığında erkek tarafı ailemi bir kez olsun arayıp sormadı. (Kandil ve bayram dahil) Bunun altında yatan sebep de 'Ailemi Sevmemiş' olmalarıymış. Sebep ise tanışma gecesinde yaşanılanlar. Tanışma gecesinde sadece aileler tanışacak diye gittik memlekete ama erkek tarafının hanımları annemi başka bir odaya çekip yüzüğü bu gece takalım diye annemi ağlatana kadar ısrar edince doğal olarak babam da tepki verdi. Kovmak gibi ağır bir şey yapmadı ama "Ne oluyor?" diye şoke olunca suratı düştü. Fakat sonrasında benim hatırım için üzerine düşen herşeyi layıkıyla yaptı. Tüm ailem hatta nişan sürecinde sülalem başlarının üzerinde misafir ettiler, çok iyi ağırladılar. (Bu hatayı nişanlım da kabul ediyor, zira o gece nişanlım da mahcup oldu). Benim annem 2 kez aradı ama nihayetinde kız tarafı olunca fazla ısrarcı olmak istemedi. Tabi nişanlımın annesinin bu konuda bakış açısı şu : "Kız tarafı arayıp soracak, kız tarafı biraz alttan alacak ki biz onların kızını alalım" :) Çünkü kız babaları da kızlarını gümüş tepsi içinde sunuyor erkek evine demekten kendimi alamayorum :)
- Nişanlımın babası iyi bir insan. Fakat kadınlar ne yazıkki onu da etkiliyorlar. Zira beni aradığında 'xxxx amca, bi toplantıdayım.." şeklinde başlayan mesajımı biraz yaşlılık biraz da olumsuz etkilenmiş olması nedeniyle "Bitti" şeklinde okuyup, bana sitem edip bağırdı. Öncesinde de yaşanan bir olayın da ardından şuan yitirilmiş bir baba kız sevgisi var aramızda ki beni samimiyetle sevdiğini hissediyordum.
- Nişanlım aramızda geçen herşeyi annesi ve ablalarına anlattığı için, hatta bazen attığım mesajları dahi okuttuğu için haliyle herşeye karışmaya hak buldular. Ben herşeyi anlatma, bizim de bir mahremimiz olmalı vs. diye telkin verdiysem de başaramadım. Hatta herşeyi söyleme dediğimi bile söylemiş, kayınvalide bununla ilgili de laf söyledi bana. Tabi olumlu olumsuz herşeyimizi biliyor oluşları bazı konularda bana tepkili olmalarına neden oldu. Nişanlım bu konudaki hatasını kabul ediyor ama şu saatten sonra ne fayda.
- Kayınvalidem ve görümcemin birisi baskın karakter. Aslında bana karşı öyle olmaya çalıştılar demek daha doğru olur. Beni istedikleri gelin yapmaya çalıştılar ama ben bir bireyim ve küçük de değilim. Yani tandır yakıp, dantel örecek kıvama hiçbir zaman gelmeyeceğimi belli ettim :) Eşyaydı, çeyizdi vs. gibi küçük detayları büyük meseleler gibi yaşıyorlar ne yazıkki.
- 2 görümce ve kayınvalide ile aynı sokakta oturmamız gerekiyor. Ben orada oturmak istemesem de nişanlım bu konuda kararlı.. (Ev kendisinin vs. gibi gerekçeleri var.)
- Küçük görümcem başta olmak üzere nişanlımı benimle paylaşamadılar. Onun değil bizim dediğimiz olacak diye ali cengiz oyunlarına dahi başvurdular.
- Tüm bu yaşananlar esnasında ailem memlekette heyecanla düğün hazırlığı, davetiye dağıtımı vs. gibi işlerle uğraşıyorlardı ki bu süreçte bi de babam taş düşürüyordu. Pat diye bitti, onlar sadece mağdur oldular bu süreçte. (Bunu onlara yaşattıkları için bazen nişanlımı da ilesini de hiç affedemiyorum)
- Nişanlım eğitimli, iyi bir mesleği olan bir beyefendi. Fakat yetiştirilme tarzı nedeniyle o da bazı konularda eski düşüncelere sahip. Ama özünde çok iyi biri, seviyorum şapşiğimi. Ama işte ilk zamanlardaki o masum heyecanım ne yazıkki kalmadı. Ararsa diye en yoğun zamanlarımda, hatta lavaboya giderken bile avucumun içinde taşıdğım telefonumu şimdi saatlerce masamda unutacak kadar saldım bu konuda kendimi.. (Gün içinde zaten şirket hattı kullanıyorum)
- Evimiz, mobilyalarımız, hayallerimiz, emeklerimiz vs. vs. heba olan birçok hüzün sebebi.
- Şimdi mi? :) Nişanlımda müthiş bir değişim var. Hiç olmadığı kadar ilgili, alakalı. Artık bir mahremimiz var ve birlikte vakit geçirebiliyoruz. Fakat ne olursa olsun içim o kadar kırgın ki. Ve masum heyecanımı yitirmişim. En büyük üzüntü sebeplerimden birisi de bu. 10 yıllık evli gibi sakiniz bazen. Yitirdiğimiz herşey için çok üzgünüm.
Biraz uzun oldu ama dolmuştum paylaşmak istedim. Şimdi beni istemeyen erkek tarafına, nişanlımı istemeyen kız tarafına, boşa giden zaman, tüm harcamalar ve hazırlıklara rağmen bu iş tekrar olur mu arkadaşlar? Siz kendinizde bu gücü bulur muydunuz?
Sabredip okuyan arkadaşlara şimdiden teşekkür ederim :)
İyi geceler ..
Seni kaybetme korkusunu yasadigi icin degistigini saniyorsun ama seni elde ettikten sonra basta yazdiklarindan daha beter olacak.buna yuzde yuz eminim...nisanlin cekilmez biri ailesi ondan beter.elle tutulur hicbirsey yok bence bu iliskide..bence evlenirsen hata yaparsin.bir insan asla degismez seni elde edne kdr gercek yuzunu sakliyor o kdr..daha nisanliyken boyle ilgsz alakasz evlendikten sonra kat kat kat artar bunlar benden soylemesiMerhaba Arkadaşlar,
Biraz uzun olacak gibi ama hızlıca yazmaya çalışacağım, vakit ayırırsanız sevinirim ..
Can alıcı cümle şu; Ayrıldığım nişanlım ile tekrar birleştik ama, ama, ama ...
Kafa karıştırmasın diye yaşananları ve endişelerimi maddeler halinde yazacağım.
- Düğünümüzün davetiyeleri bile dağıtılmışken ayrıldık. Haklı gerekçelerimiz vardı, uzun olmasın diye yazmıyorm. (Düğün ve nikah olmadı)
- Nişanlımın ilgisizliği, iletişimsizliği, kendimi değersiz hissettirişi vs. birçok endişem vardı. (Mesajlaşmayı sevmez, telefonda konuşmak istemez, benimle vakit geçirmek yerine evde miskin miskin yatmayı tercih ederdi. Şimdi farklı tabi, aşağıda yazacağım :)
- Nişanlımın ailesi beni bunalttı, ben de nişanlımı bunalttım. Bu bir kısır döngü halini aldı. Zira nişanlımın ailesi ile ilgili eleştiri kabul etmediği gibi, bu konuda yüksek reaksiyon veriyor oluşu beni tamamen susmaya ve içimde büyütmeye itti. Benden başka herkes düğünüm ve evimle ilgili hayallerini gerçekleştirebiliyordu, bense sadece seyirci kalıyordum. Müdahale ettiğimde de gerginlik oluyor, nişanlım da beni dinlemek yerine otomatikman savunmaya geçiyordu. Tatsızlık olmasın diye sabretmeyi seçtim ama hata etmişim.
- İş ve sağlık problemleri nedeniyle nişanlılık sürecinde ailem de fiziki olarak yanımda hiç olamadı, hatta nişanı atınca bile yalnızdım. (Ailemle uzak şehirlerde yaşıyoruz, ben yıllardır yalnız yaşıyorum). Maddi manevi destek oldular tabii ki, haklarını yiyemem. Nişanımı dahi erkek tarafının 5 kuruş desteği olmadan babam yaptı. İki farklı şehirde olacağı için memleketteki kınamın ve düğünümün de tüm masraflarını babam yalnız başına yaptı. (Ödemeler yapıldı ama törenler gerçekleşmedi) Ama ev yerleştirmesi vs. gibi konularda da fiziki olarak yanımda olmalarını istedim fakat ne yazıkki olamadılar. Ben yalnızdım..
- Nişanlımın ailesi özünde iyi insanlar, fakat hala 20 yıl öncesinin bakış açısıyla yaşıyorlar. Kadın hizmet eder, gelin oğlumuz için vardır, biz nasıl istersek o kalıba uymalıdır vs. Ben de aksine uzun yıllardır yalnız yaşamış olmanın, ekonomik özgürlüğümün de etkisiyle biraz daha dik bir duruşa sahibim. Bu süreçte saygısızlık yapmadım ama aptal yerine koyuluyor olmaktan da ciddi rahatsızdım. Zira 29 yaşındayım.
- En büyük hayal kırıklığı yaşadığım konu ise, nişanlımın ailesindeki kadınların benimle iktidar savaşına girmiş olmaları. Ben bunu farkettiğimde biraz geç olmuştu, hala iyi niyetli yorumluyordum zira herşeyi. Fakat sonra bir baktım ki sırf kendi dediklerini yaptırabilmek için gözümün içine baka baka YALAN söylüyorlar ki en büyük endişelerimden birisi bu.
- Tüm nişanlılık sürecinde ve düğün hazırlığında erkek tarafı ailemi bir kez olsun arayıp sormadı. (Kandil ve bayram dahil) Bunun altında yatan sebep de 'Ailemi Sevmemiş' olmalarıymış. Sebep ise tanışma gecesinde yaşanılanlar. Tanışma gecesinde sadece aileler tanışacak diye gittik memlekete ama erkek tarafının hanımları annemi başka bir odaya çekip yüzüğü bu gece takalım diye annemi ağlatana kadar ısrar edince doğal olarak babam da tepki verdi. Kovmak gibi ağır bir şey yapmadı ama "Ne oluyor?" diye şoke olunca suratı düştü. Fakat sonrasında benim hatırım için üzerine düşen herşeyi layıkıyla yaptı. Tüm ailem hatta nişan sürecinde sülalem başlarının üzerinde misafir ettiler, çok iyi ağırladılar. (Bu hatayı nişanlım da kabul ediyor, zira o gece nişanlım da mahcup oldu). Benim annem 2 kez aradı ama nihayetinde kız tarafı olunca fazla ısrarcı olmak istemedi. Tabi nişanlımın annesinin bu konuda bakış açısı şu : "Kız tarafı arayıp soracak, kız tarafı biraz alttan alacak ki biz onların kızını alalım" :) Çünkü kız babaları da kızlarını gümüş tepsi içinde sunuyor erkek evine demekten kendimi alamayorum :)
- Nişanlımın babası iyi bir insan. Fakat kadınlar ne yazıkki onu da etkiliyorlar. Zira beni aradığında 'xxxx amca, bi toplantıdayım.." şeklinde başlayan mesajımı biraz yaşlılık biraz da olumsuz etkilenmiş olması nedeniyle "Bitti" şeklinde okuyup, bana sitem edip bağırdı. Öncesinde de yaşanan bir olayın da ardından şuan yitirilmiş bir baba kız sevgisi var aramızda ki beni samimiyetle sevdiğini hissediyordum.
- Nişanlım aramızda geçen herşeyi annesi ve ablalarına anlattığı için, hatta bazen attığım mesajları dahi okuttuğu için haliyle herşeye karışmaya hak buldular. Ben herşeyi anlatma, bizim de bir mahremimiz olmalı vs. diye telkin verdiysem de başaramadım. Hatta herşeyi söyleme dediğimi bile söylemiş, kayınvalide bununla ilgili de laf söyledi bana. Tabi olumlu olumsuz herşeyimizi biliyor oluşları bazı konularda bana tepkili olmalarına neden oldu. Nişanlım bu konudaki hatasını kabul ediyor ama şu saatten sonra ne fayda.
- Kayınvalidem ve görümcemin birisi baskın karakter. Aslında bana karşı öyle olmaya çalıştılar demek daha doğru olur. Beni istedikleri gelin yapmaya çalıştılar ama ben bir bireyim ve küçük de değilim. Yani tandır yakıp, dantel örecek kıvama hiçbir zaman gelmeyeceğimi belli ettim :) Eşyaydı, çeyizdi vs. gibi küçük detayları büyük meseleler gibi yaşıyorlar ne yazıkki.
- 2 görümce ve kayınvalide ile aynı sokakta oturmamız gerekiyor. Ben orada oturmak istemesem de nişanlım bu konuda kararlı.. (Ev kendisinin vs. gibi gerekçeleri var.)
- Küçük görümcem başta olmak üzere nişanlımı benimle paylaşamadılar. Onun değil bizim dediğimiz olacak diye ali cengiz oyunlarına dahi başvurdular.
- Tüm bu yaşananlar esnasında ailem memlekette heyecanla düğün hazırlığı, davetiye dağıtımı vs. gibi işlerle uğraşıyorlardı ki bu süreçte bi de babam taş düşürüyordu. Pat diye bitti, onlar sadece mağdur oldular bu süreçte. (Bunu onlara yaşattıkları için bazen nişanlımı da ilesini de hiç affedemiyorum)
- Nişanlım eğitimli, iyi bir mesleği olan bir beyefendi. Fakat yetiştirilme tarzı nedeniyle o da bazı konularda eski düşüncelere sahip. Ama özünde çok iyi biri, seviyorum şapşiğimi. Ama işte ilk zamanlardaki o masum heyecanım ne yazıkki kalmadı. Ararsa diye en yoğun zamanlarımda, hatta lavaboya giderken bile avucumun içinde taşıdğım telefonumu şimdi saatlerce masamda unutacak kadar saldım bu konuda kendimi.. (Gün içinde zaten şirket hattı kullanıyorum)
- Evimiz, mobilyalarımız, hayallerimiz, emeklerimiz vs. vs. heba olan birçok hüzün sebebi.
- Şimdi mi? :) Nişanlımda müthiş bir değişim var. Hiç olmadığı kadar ilgili, alakalı. Artık bir mahremimiz var ve birlikte vakit geçirebiliyoruz. Fakat ne olursa olsun içim o kadar kırgın ki. Ve masum heyecanımı yitirmişim. En büyük üzüntü sebeplerimden birisi de bu. 10 yıllık evli gibi sakiniz bazen. Yitirdiğimiz herşey için çok üzgünüm.
Biraz uzun oldu ama dolmuştum paylaşmak istedim. Şimdi beni istemeyen erkek tarafına, nişanlımı istemeyen kız tarafına, boşa giden zaman, tüm harcamalar ve hazırlıklara rağmen bu iş tekrar olur mu arkadaşlar? Siz kendinizde bu gücü bulur muydunuz?
Sabredip okuyan arkadaşlara şimdiden teşekkür ederim :)
İyi geceler ..
insan emin olamıyor ki.Ben de sizinle aynı fikirdeyim. Şuan nişanlım kapatırız kapımızı, hayat bizim keyif bizim gibi bir yaklaşım içerisinde ama bakalım zamana bıraktım biraz. İnşallah dediğini yapar. Teşekkürler yorum için :)
Bu evre de açıkçası birazda mantıklı düşünüp ona göre hareket etmen lazım. Dediğin gibi yeni birisini hayatına almak tanımak zamanini fazlasıyla alicak ve şöyle bi gerçek varki kimse dört dörtlük değil yeni gelenin de illa ki bi kusuru cikicak ve seni korkutan o zaman nişanlını özlemle aramak olucak. Ama bişey daha var aile diyip geçmemek lazım ilerde daha farklı sorunlar öne çıkabiliyor kesinlikle is nisanlinda bitiyor eğer evlendikten sonra asıl ailesinin senin olduğunu benimserse ve dediğin özelliklere sahipse sizden mutlu olmaz umarım da çok mutlu olursunuz Rabbim gönlünüze göre hayırlısını versin insallahEvet, inşallah dönmez diye umut ediyorum ben de.
Yaş konusunu ben de çok düşünüyorum. Bir de affınıza sığınarak şunu söylemek isterim tabiri caizse ' Piyasa namusunu ve ahlakını yitirmiş adamlar ile dolu' (istisnalar var muhakkak). Bu yüzden de karakterine, adaletine, ahlakına güvendim çok şükür. Yeni tanımaya çalışacağım insanlar için hem gücüm yok, hem de başka büyük bir sıkıntısı olmayacağının garantisi yok. Yani ailesi için bunu yok saydım diyelim -ki çok zor-, hayatıma tekrar girecek olan kişinin ailesi mükemmel olacak mı?
Herşey nişanlımda bitiyor. Eğer dik durur, adaletini korur ve bana sahip çıkabilirse hiç tereddüt etmeden evlenirim. Ama bu hassas dengeyi kuramayacağına inanırsam, işte o zaman ikimiz için de son olur.
Bu arada mühendis nişanlım, ama yanında çalışan diğer aynı meslekteki arkadaşların yöneticisi vasfında. İşi yoğun ve kısmen stresli. Telefon ve benzeri iletişim kanallarımız gün içinde kısıtlı bu yüzden, ben de yoğun olunca çok rahat konuşamıyoruz. Zaten muhakkak birileri geliyor filan konuşma resmileşiyor otomatikman.
Teşekkürler ..
Benimki de biraz öyleydi canım. Ama sonradan anladım ki bunu farkında olmadan yapıyor. Biz de bu konuyu biraz zor çözdük, şimdi hatasının farkında. Onlar 'Biz düşündük, sizin düşünmenize gerek yok" demeyip güzellikle pazarlayınca benimki de yardımcı oluyorlar şeklinde düşünüyordu. Şimdi diyor ki bu meselelerin bu seviyeye geldiğini farketseydim kesinlikle müdahale ederdim diyor.
ne denir ki...anliyorum emek vermissiniz alismissiniz...sizdeki ask degil aliskanlik belki sevgi biraz da...ama ask asla degil...cok fazla olay yasanmis. ask evlilik baslarken yoksa 3 sene sonrasini dusunemiyorum...askla baslayanlar bile ne hale gelirken sizin ki daha vahim bir yerlerde olur bana gore...cok yuzgoz olunmus...arada saygi mesafe kalmamis ...aileler iyi olmadikca evlilik yurumez bana gore. kucukken anlamazdim ama oyleymis annemi anliyorum evlenince...evet aileler de evleniyor...yeniden evlilik hazirligina girmeye o stresli sureci bastan yasamaya o insanlarla surekli iletisim halinde olmaya evlenince dahi gorusmek zorunda kalmaya ben olsam hazir olmazdim...istekli de olamazdim...ya nisanliniz evini satip uzaga gidecek yada siz tekrar ayni sonu er yada gec yasayacaksiniz...cunku karsinizda asiri ilkel insanlar var...siz istediginiz kadar olumlu dusunun babasi bile iyi biri degil bana gore. baba biraz oturakli olur. gelinle muhatap dahi olmaz. ne demek yanlis anladi kavga cikardi. nerde kalmis onun olgunlugu. garip geldi bana
benim cevremde geliniyle munakasaya giren bir baba tanimadim duymadim da ben. hani kv daha duyulmustur. bilmiyorum ama bu insanlarin hic biriyle ugrasilmaz...onlar koyden irgat almali kendine
Oncelikle hepsini okudugum icin kendimi tebrik ediyorum
Ardindan, benim tavsiyem;
Anladigim kadariyla senin ailen de benim ailem gibi modern bir aile. Madem zaten yalniz yasiyorsunuz, nisanlinizla evliymis gibi kendi bekar evinizde evli gibi 5-6 ay beraber yasayin (masraflari da paylasarak). Bu surecte zaten en dogru karari vereceksiniz.
Bu surecte ailesini ve kendi ailenizi ilskinizden uzak tutun.
Ben esimle evlenmeden once 1 yil beraber yasadim (ev kirasindan elektrigine suyuna herseyi ortak karsilayarak); ve bu surecte ilk haftadan ben bu adamla evlenirim demistim zaten
O yuzden bu surecte taniyacaginiza ve dogru bir karar vereceginize eminim.
Eger dertlesmeye ihtiyaciniz olursa, bir mesaj yakininizdayim
insan emin olamıyor ki.
ben mantık evliliği yaptığım halde eşim evlendikten yalnızca 1 hafta sonra birden değişti, ben bile şaşırdım bu hıza. evlenmeden önce ailesi beni istemiyormuş asla, ama eşim onları karşısına alıp benle evlendi ve bir anda aileci anneci oldu. sadece bir hafta da ya. ben çok şaşırdım, ne yapacağımı bilemedim. bir ay kadar gelgit yaşadım, kv elti yeni evli olduğumuz halde evimden çıkmaz oldu. neredeyse tüm sülale bendeydi her gün. yemekler beraber yenilip içiliyordu, çünkü evleri çok yakındı. bir de laf sokmalar, aşağılamalar vs. ki aile hepsi ilkokul mezunu, ben ünv terk ama beni küçümsemedikleri an yoktu. 1 ay sustum, alışma süreci herhalde dedim ama doldum doldum ve ilk ayın sonunda boşanma kararı aldım. eşim işte o zaman durumun ciddiyetini anladı. ilk işimiz kiraya çıkmak oldu, evimi asla bırakmam diyen kocam baktı ki beni kaybedecek evi de işi de terketti, kendi aile işi olmasına rağmen işçi olarak çalışmaya başladı bir yerde, kirada vs çok zorlandık ama şükür huzurluyuz. yalnız o ilk ayın etkisini 1-2 sene atlatamadım. eşimden soğumuştum, varlığı yokluğu çok ilgilendirmiyordu beni. kırgınlığımı geçirmek için çok uğraştı hakkını yemeyeyim, yeri geldi iki gözü iki çeşme ağladı onu sevmediğimi düşündüğü için. o kadar ilgisizdim yani.
özetle demek istediğim evlenince değişebilir, eski haline dönebilir. o yüzden ne kadar uzak olursan o aileden, o kadar iyi olur senin için. sen hep mesafeli ol, eşinin hatrı için dahi esnetme bunu yoksa pişman olursun.
Annen aglarken nasil anlamamis? O mesajlari kv'de ile görümce ile kendisi paylasiyordu! Yemin ile bu adam de gis me di! Annesinin bu kadar yalnis yaptigini düsünse, bir sokak ötesi yasamak istemezdi. Nisanlanirsan yine ayni tantana olur, annesi doldurusa getirmeye calisir. Herseyden önce kendi aileni düsün ya. Sonucta ayrilmak onlar icinde zor sürecti. Ve tekrar anneni aglatan aile ile önlerine gelmen....
Simdi görmezsin fakat aile cok büyük bir etken evliliklerde. Özellikle nisanlin gibi ailesie düskün olanlarda. O aile alem eder kalem eder hayatinizi zehir eder. Nisanlin tabiki simdi "ben onlara karsi gelirim" der ama is basa düserse seni bile suclar "aileme biraz daha saygili olsaydin" diye.
Bunlari zaten biliyorsun aslinda fakat yine kendini kandirmak istiyorsun. Anlattiklarinda ask olmadigini düsünüyorum. Daha cok aliskanlik var. Yeni bir insan ile tanismak sanirim sana daha zor geliyor. Ki tam yapman gereken budur.
Okudum okumasına da şimdilik iyidir belli zaman sonra eski haline dönebilir .Hayatınıza yaşantınıza o kadar çok kişiyi müdahele ettirmiş ki nişanlınız şimdilik haberleri yoktur ama öğrendiklerinde gene aynı şekilde devam ederler.Normalde de böyle pasif birimi hayatının en önemli kararlarına herkesi katacak kadar bir mahalle bakkalı kalmış müdahele etmeyen.Gerçekten çok uzun yazmışım, okuyabilen arkadaşlara şimdiden teşekkürler.
Okuyamayanların da canı sağolsun :)
Okudum okumasına da şimdilik iyidir belli zaman sonra eski haline dönebilir .Hayatınıza yaşantınıza o kadar çok kişiyi müdahele ettirmiş ki nişanlınız şimdilik haberleri yoktur ama öğrendiklerinde gene aynı şekilde devam ederler.Normalde de böyle pasif birimi hayatının en önemli kararlarına herkesi katacak kadar bir mahalle bakkalı kalmış müdahele etmeyen.
Aslında tam da korktuğum kötü senaryo bu
Bu iş olmaz arkadaşım senide bir anne doğurdu yapma gozunu seveyim yapma..bakın ben yıkıcı gibi durabilirim ama benim kuzenim göz göre göre evlendi sekiz yıldır da evli ama durmadan dayak yiyor adam başka kadınlara gidiyor kayın ailesi kızı paralıyor bunların hepsini geçiyorum koparamadık onları ...kuzenim saflaştı salaklaştı akıl sağlığını kaybetti kaybedecek hiç normal değil artık..o yüzden bu tarz konulara bu denli rahat yorumda bulunabiliyorum.Gerçekten çok uzun yazmışım, okuyabilen arkadaşlara şimdiden teşekkürler.
Okuyamayanların da canı sağolsun :)
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?