Canım benim sana kocaman sarılmak isterdim. Tehditlerine boyun eğme lütfen. İftira atıyor onu boşadığım için dersin. Sonuna kadar inkar et hiç bişey olmaz. Darp raporu al, uzaklaştırma al. Tüm yorumları okumadım eminim fikir verip yardımcı olan çok arkadaş olmuştur.Nereden nasıl başlayayım bilemiyorum. Okurken bana herkes elbette mantıklı olarak BOŞAN diyecek... İş güç sahibi, çevresinde herkes tarafından beğenilen, parmakla gösterilen bir kadının kocasından evde dayak, hakaret yediğini ve her Allah'ın günü eziyet çektiğini düşünün. Bunları yaşamak için asla hiçbir sebep geçerli olmasa da ben gerçekten ve gerçekten bunları asla hak etmiyorum. Son derece sadakatli, herkese karşı mesafeli ve saygılı bir insanken hem de. 3 yıldır evliyiz ilk aydan itibaren eziyetleri başladı. Minicik sebeplerden dolayı ağzımı burnumu kanattığı kavgalar... Psikolojim bozuldu ağzım tertemizken küfürbaz oldum. En ufak şeyde sinirden ellerim kitlenmeye başladı. En ama ennnn ufak şeylerden kavga çıkarır. En son 2 gün önce bana sigara içmeyeceksin bugün dedi. 10 yıldır sigara kullanıyorum, bilerek evlendi benimle. Ben de neden dedim, ben öyle istiyorum dedi. Ne münasebet sen mi karar veriyorsun dedim, ben kocanım ben ne dersem onu yapacaksın dedi. Ben kendim bilirim içip içmeyeceimi, seni ilgilendiren bir durum yok dedim. Başladı gece 11'de bağırmaya. Susturmaya çalıştım, alttan aldım. Güzelce konuşmaya çalıştım. Böyle yapma bak her şeyimize karışamayız vs derken asla susmuyordu ama asla. İçmeyeceksin diye boğazıma yapıştı. Ben de küfür ettim. Ondan sonra iyice ipler koptu, yerde sürüklemeler, küfür etmeler bana aileme. Boğazıma öyle bir yapıştı ki ben öğürmeye başladım, nefesim kesildi. Ayaklarıyla mideme bastırmalar mı dersiniz, yüzümü, kafamı ısırmalar mı. Eziyetlerin haddi hesabı yok. Ben de ondan nefret ettiğimi, sevmediğimi söyledim. Boşanıyorum senden dedim, tehdit etmeye başladı. Nişanlıyken hiçbiri yoktu. Görücü usulü tanıştık. Ben öğretmenim, güzel bir gelirim var. Normalde çok makyaj yapmam, bir rimel bir ruj. Ben 3 yıldır morluklarımı kapatmak için artık şişe şişe fondoten bitirir oldum,yazın fular bağladım boynuma, kışın boğazlı giydim. Neden mi çekiyorum? Sebebi tehdit. Evlenmeden önce yaptığım hataları (hata olup olmadığı kişiye göre değişir) eşim olacak, bilmesi gerekir diye anlatma gafletinde bulundum.Hiçbirini sorun etmedi, ben sana aşığım dedi. Ailem öğrenirse mahvolurum. Beni onlarla tehdit ediyor. Sorsanız ölür bana, çok aşık. Ağzım burnum kanadıktan 10 dakika sonra gelir sarılı öper. Benden de bunu bekler.3 hafta çok aşık davranır, ayaklarımı öper. 4. hafta mutlaka ama mutlaka bir bahane bulur olay çıkarır. Her çift kavga eder, yeri gelir kötü de konuşur ama kimse eşinin boğazına yapışmaz en ufak tartışmada. Eğer ondan ayrılmaya kalkarsam her şeyi herkese anlatırım diyor. Bunu göze alamıyorum. Babam hasta, annem hasta ikisi de yaşlılar. Kardeşim bile yok anlatacağım. Herkes için hayatımdan vazgeçtim. Çocuk yok, olmayacak da böyle bir evlilikte. Beni hamile bırakmakla tehdit ediyordu, anne olursam düzelirmişim (eziyetlerine boyun eğermişim). Bunu engelleyecek her türlü önlemi aldım.Doktor zor hamile kalırsın dedi inanır mısınız o kadar mutlu oldum ki. Midem bulanıyor ondan . Görseniz çok sever beni, herkes ne kadar şanslısın der. Öyle gösterir herkese çünkü. Altıma araba çekmiş, evimiz varmış... Çok çok şanslıymışım. Saklamaktan çok yoruldum.Çare aramıyorum, çünkü benim için yok. Sadece içimi dökmek istedim.Anlatacak kimsem yok.Anlatırsam da her mantıklı insan boşan der.Dayanacak gücüm kalmadı.
Hocam bununla cezalandırılmıyorsunuz, kendinizi bununla cezalandırıyorsunuz ve lütfen bunu yapmayın. Kürtaj yaptırmayı bir hata olarak görüyorsanız da bunun cezasını vermek size ya da eşinize düşmez. Siz her halükarda kendiniz için en iyi olanı seçmekle mükellefsiniz. Tabi ki her seçimin de bir bedeli var ama bu bedellerin hepsi (ailenize rezil olmak vb.) bir ihtimal ve bunları yönetebilirsiniz. Buna karşın yaşadığınız şiddet kesin bir gerçek ve bunu yönetemezsiniz, sadece çekip gidebilirsiniz. Hayatta kendinizi pasif bir konuma itmeyin. Adam dediklerini yaparsa siz de onun güvenirliğini sarsarsınız, siz boşandıktan sonra dedikleri zaten inanılır gelmez kimseye bence. Üstelik o sizi tehdit ediyorsa siz de onu tehdit edebilirsiniz boşanmaya karar verirseniz, sonuçta şiddet uygulamak büyük bir suç ve elinizde darp raporuyla boşanırken bunun bir bedeli olacak (tazminat vb). Kendinize merhamet edin lütfen.Herkese toplu cevap olsun. Öncelikle bana edilen hakaretleri Allah'a havale ediyorum. Gerizekalı, ezik vs. diyenler olmuş çok üzüldüm. Evet acizim, korkağım ama aptal bir insan değilim. Bir yorum okudum yukarıda, kendim de bazen öyle düşünüyorum. Sanırım ben bu olayla cezalandırılıyorum diyorum, bu benim hatamın bedeli. Bunu normalize etmiyorum, ben de hatalıyım, Zayıfım, güçsüzüm. Hiçbir imkana sığınmıyorum. Ailem doğulu değil, olsalar da onlar beni öldürmezler veya bacaklarımı kırmazlar. Sadece ben bu utancı yaşamaktan korkuyorum. Kimseye hesap vermek zorunda değilim bunları ben de biliyorum. İnsanın başına gelmeden konuşması ne kolay. Eğitimci kimliğime laf edenler olmuş, keşke beni öğrencilerime sorsanız. Bunu kimseye yansıtmıyorum zaten. Boşanmalıyım elbette bunu söyleyenler çok haklılar. Boşanmaktan, dul kalmaktan da korkmuyorum. Derdimi anlatamadım ben. Kuru sıkı değil maalesef söylediklerini yapar. Kimsenin yüzüne bakamam diye bütün çekincem. Hamile kaldığımda 20 yaşındaydım, evet düzgün korunmadım benim cahilliğim. Cinsel hayatımda yaşadığımı kimseye hesap vermek zorunda değilim bunu da biliyorum. Her şeyi biliyorum, bahane etmiyorum sadece korkuyorum, çekiniyorum. Bu hayat zatenböyle sürmez, ayağa kalkmak istiyorum. Kalkacağıma inanıyorum. Artık yorum yapmayacağım çünkü ben kimseden çözüm beklemedim, hakaretleri de hak etmedim. Çözüm belli. Herkese iyi kötü yorumları için teşekkür ederim. Hoşçakalın.
O zaman şöyle yapın. Ama eminseniz boşanmaya. Böyle bir iki ailenize ,iş yerinizde arkadaşlarınıza hafiften anlatın, morlukları farkettirmwye çalışın. Daha sonra bir şiddet olayında karakola gidin uzaklaştırma kararı aldırın. Daha sonra da boşanma işlemlerine başlayın. Bu olaylardan sonra da anlatırsa da ayrılmayı kabullenemedi iftira atıyor diyin. Bakın ne güzel yöntem. Biraz cesaret lazimNereden nasıl başlayayım bilemiyorum. Okurken bana herkes elbette mantıklı olarak BOŞAN diyecek... İş güç sahibi, çevresinde herkes tarafından beğenilen, parmakla gösterilen bir kadının kocasından evde dayak, hakaret yediğini ve her Allah'ın günü eziyet çektiğini düşünün. Bunları yaşamak için asla hiçbir sebep geçerli olmasa da ben gerçekten ve gerçekten bunları asla hak etmiyorum. Son derece sadakatli, herkese karşı mesafeli ve saygılı bir insanken hem de. 3 yıldır evliyiz ilk aydan itibaren eziyetleri başladı. Minicik sebeplerden dolayı ağzımı burnumu kanattığı kavgalar... Psikolojim bozuldu ağzım tertemizken küfürbaz oldum. En ufak şeyde sinirden ellerim kitlenmeye başladı. En ama ennnn ufak şeylerden kavga çıkarır. En son 2 gün önce bana sigara içmeyeceksin bugün dedi. 10 yıldır sigara kullanıyorum, bilerek evlendi benimle. Ben de neden dedim, ben öyle istiyorum dedi. Ne münasebet sen mi karar veriyorsun dedim, ben kocanım ben ne dersem onu yapacaksın dedi. Ben kendim bilirim içip içmeyeceimi, seni ilgilendiren bir durum yok dedim. Başladı gece 11'de bağırmaya. Susturmaya çalıştım, alttan aldım. Güzelce konuşmaya çalıştım. Böyle yapma bak her şeyimize karışamayız vs derken asla susmuyordu ama asla. İçmeyeceksin diye boğazıma yapıştı. Ben de küfür ettim. Ondan sonra iyice ipler koptu, yerde sürüklemeler, küfür etmeler bana aileme. Boğazıma öyle bir yapıştı ki ben öğürmeye başladım, nefesim kesildi. Ayaklarıyla mideme bastırmalar mı dersiniz, yüzümü, kafamı ısırmalar mı. Eziyetlerin haddi hesabı yok. Ben de ondan nefret ettiğimi, sevmediğimi söyledim. Boşanıyorum senden dedim, tehdit etmeye başladı. Nişanlıyken hiçbiri yoktu. Görücü usulü tanıştık. Ben öğretmenim, güzel bir gelirim var. Normalde çok makyaj yapmam, bir rimel bir ruj. Ben 3 yıldır morluklarımı kapatmak için artık şişe şişe fondoten bitirir oldum,yazın fular bağladım boynuma, kışın boğazlı giydim. Neden mi çekiyorum? Sebebi tehdit. Evlenmeden önce yaptığım hataları (hata olup olmadığı kişiye göre değişir) eşim olacak, bilmesi gerekir diye anlatma gafletinde bulundum.Hiçbirini sorun etmedi, ben sana aşığım dedi. Ailem öğrenirse mahvolurum. Beni onlarla tehdit ediyor. Sorsanız ölür bana, çok aşık. Ağzım burnum kanadıktan 10 dakika sonra gelir sarılı öper. Benden de bunu bekler.3 hafta çok aşık davranır, ayaklarımı öper. 4. hafta mutlaka ama mutlaka bir bahane bulur olay çıkarır. Her çift kavga eder, yeri gelir kötü de konuşur ama kimse eşinin boğazına yapışmaz en ufak tartışmada. Eğer ondan ayrılmaya kalkarsam her şeyi herkese anlatırım diyor. Bunu göze alamıyorum. Babam hasta, annem hasta ikisi de yaşlılar. Kardeşim bile yok anlatacağım. Herkes için hayatımdan vazgeçtim. Çocuk yok, olmayacak da böyle bir evlilikte. Beni hamile bırakmakla tehdit ediyordu, anne olursam düzelirmişim (eziyetlerine boyun eğermişim). Bunu engelleyecek her türlü önlemi aldım.Doktor zor hamile kalırsın dedi inanır mısınız o kadar mutlu oldum ki. Midem bulanıyor ondan . Görseniz çok sever beni, herkes ne kadar şanslısın der. Öyle gösterir herkese çünkü. Altıma araba çekmiş, evimiz varmış... Çok çok şanslıymışım. Saklamaktan çok yoruldum.Çare aramıyorum, çünkü benim için yok. Sadece içimi dökmek istedim.Anlatacak kimsem yok.Anlatırsam da her mantıklı insan boşan der.Dayanacak gücüm kalmadı.
Tehdilerin işe yaradığı için istediği herşeyi yaomakta özgür hissediyor kendini. Gçemişte herkes birşeyler yaşaimıştır. Kümseyi de ilgilendirmez. Emin olun küm ne öğrenirse öğrensin hiç birşey olmaz. Olursa da sebebi siz asla olamazsınız. Birinie silah çekip, vurmadığınız sürece hiç kimsenin ölüm sebebi siz olmazsınız. Bence korkmayın. Adam muhtemelen psikolojik olarak hasta. Bu şekilde hayat geçmez. Sonunda ya jasta olursunız ya da delirirsiniz. 3. Bir. İhtimal herşeyi göze alıp ayrılır kurtulur ama sadece yıllarınızı kaybetmiş olursunuz. Kendimden örnek vereyim ilk eşim beni de çoook ciddi şeylere tehdit etti. Ölüm tehdidi değil. Geçmişte benimde şuan asla onaylamayacağım bir hatam oldu. Ailem duysa ölür diyeceğim türden. Ama bir yerden sonra yeter dedim. Hiçbir şeyi umursamadım. 2 kere kalp krizi geçirmiş 3. olursa yaşamazsın denilen babam duydu hiçbirşey olmadı. O asmadan kurtulduğuma sevindi sadece. Babam daha sonraki yıllarda 2 kere daha kriz geçirdi hala hayatta. Ölüm allahın yazısı. Vakit dolduğında birşeyler bahane oluyor. Lürfen korkmayon ve bu adamdan kurtulun. Bakın sizi de değiştirmeue bozmaya hasta etmeye başlamış. Yapacağınız en doğru şey ondan kurtulmak.Nereden nasıl başlayayım bilemiyorum. Okurken bana herkes elbette mantıklı olarak BOŞAN diyecek... İş güç sahibi, çevresinde herkes tarafından beğenilen, parmakla gösterilen bir kadının kocasından evde dayak, hakaret yediğini ve her Allah'ın günü eziyet çektiğini düşünün. Bunları yaşamak için asla hiçbir sebep geçerli olmasa da ben gerçekten ve gerçekten bunları asla hak etmiyorum. Son derece sadakatli, herkese karşı mesafeli ve saygılı bir insanken hem de. 3 yıldır evliyiz ilk aydan itibaren eziyetleri başladı. Minicik sebeplerden dolayı ağzımı burnumu kanattığı kavgalar... Psikolojim bozuldu ağzım tertemizken küfürbaz oldum. En ufak şeyde sinirden ellerim kitlenmeye başladı. En ama ennnn ufak şeylerden kavga çıkarır. En son 2 gün önce bana sigara içmeyeceksin bugün dedi. 10 yıldır sigara kullanıyorum, bilerek evlendi benimle. Ben de neden dedim, ben öyle istiyorum dedi. Ne münasebet sen mi karar veriyorsun dedim, ben kocanım ben ne dersem onu yapacaksın dedi. Ben kendim bilirim içip içmeyeceimi, seni ilgilendiren bir durum yok dedim. Başladı gece 11'de bağırmaya. Susturmaya çalıştım, alttan aldım. Güzelce konuşmaya çalıştım. Böyle yapma bak her şeyimize karışamayız vs derken asla susmuyordu ama asla. İçmeyeceksin diye boğazıma yapıştı. Ben de küfür ettim. Ondan sonra iyice ipler koptu, yerde sürüklemeler, küfür etmeler bana aileme. Boğazıma öyle bir yapıştı ki ben öğürmeye başladım, nefesim kesildi. Ayaklarıyla mideme bastırmalar mı dersiniz, yüzümü, kafamı ısırmalar mı. Eziyetlerin haddi hesabı yok. Ben de ondan nefret ettiğimi, sevmediğimi söyledim. Boşanıyorum senden dedim, tehdit etmeye başladı. Nişanlıyken hiçbiri yoktu. Görücü usulü tanıştık. Ben öğretmenim, güzel bir gelirim var. Normalde çok makyaj yapmam, bir rimel bir ruj. Ben 3 yıldır morluklarımı kapatmak için artık şişe şişe fondoten bitirir oldum,yazın fular bağladım boynuma, kışın boğazlı giydim. Neden mi çekiyorum? Sebebi tehdit. Evlenmeden önce yaptığım hataları (hata olup olmadığı kişiye göre değişir) eşim olacak, bilmesi gerekir diye anlatma gafletinde bulundum.Hiçbirini sorun etmedi, ben sana aşığım dedi. Ailem öğrenirse mahvolurum. Beni onlarla tehdit ediyor. Sorsanız ölür bana, çok aşık. Ağzım burnum kanadıktan 10 dakika sonra gelir sarılı öper. Benden de bunu bekler.3 hafta çok aşık davranır, ayaklarımı öper. 4. hafta mutlaka ama mutlaka bir bahane bulur olay çıkarır. Her çift kavga eder, yeri gelir kötü de konuşur ama kimse eşinin boğazına yapışmaz en ufak tartışmada. Eğer ondan ayrılmaya kalkarsam her şeyi herkese anlatırım diyor. Bunu göze alamıyorum. Babam hasta, annem hasta ikisi de yaşlılar. Kardeşim bile yok anlatacağım. Herkes için hayatımdan vazgeçtim. Çocuk yok, olmayacak da böyle bir evlilikte. Beni hamile bırakmakla tehdit ediyordu, anne olursam düzelirmişim (eziyetlerine boyun eğermişim). Bunu engelleyecek her türlü önlemi aldım.Doktor zor hamile kalırsın dedi inanır mısınız o kadar mutlu oldum ki. Midem bulanıyor ondan . Görseniz çok sever beni, herkes ne kadar şanslısın der. Öyle gösterir herkese çünkü. Altıma araba çekmiş, evimiz varmış... Çok çok şanslıymışım. Saklamaktan çok yoruldum.Çare aramıyorum, çünkü benim için yok. Sadece içimi dökmek istedim.Anlatacak kimsem yok.Anlatırsam da her mantıklı insan boşan der.Dayanacak gücüm kalmadı.
Evlenmeden önce ne yapmış olabilirsin ki bu eziyetleri cekicek kadar lütfen yapma bunu kendine defolsun gitsin anlatsın yalan dersin ayrilmiyim diye iftira atıyor dersin çok korkuyorsan , çekme bu eziyeti yapma bunu kendine yazık günah bu hayata bir kere geliyoruz annelerinin egitemediklerini biz egitemeyiz bırak kime ne derse desin isterse çıksın hoporlere bagirsin yaşadığın şehre canından kiymetlimiNereden nasıl başlayayım bilemiyorum. Okurken bana herkes elbette mantıklı olarak BOŞAN diyecek... İş güç sahibi, çevresinde herkes tarafından beğenilen, parmakla gösterilen bir kadının kocasından evde dayak, hakaret yediğini ve her Allah'ın günü eziyet çektiğini düşünün. Bunları yaşamak için asla hiçbir sebep geçerli olmasa da ben gerçekten ve gerçekten bunları asla hak etmiyorum. Son derece sadakatli, herkese karşı mesafeli ve saygılı bir insanken hem de. 3 yıldır evliyiz ilk aydan itibaren eziyetleri başladı. Minicik sebeplerden dolayı ağzımı burnumu kanattığı kavgalar... Psikolojim bozuldu ağzım tertemizken küfürbaz oldum. En ufak şeyde sinirden ellerim kitlenmeye başladı. En ama ennnn ufak şeylerden kavga çıkarır. En son 2 gün önce bana sigara içmeyeceksin bugün dedi. 10 yıldır sigara kullanıyorum, bilerek evlendi benimle. Ben de neden dedim, ben öyle istiyorum dedi. Ne münasebet sen mi karar veriyorsun dedim, ben kocanım ben ne dersem onu yapacaksın dedi. Ben kendim bilirim içip içmeyeceimi, seni ilgilendiren bir durum yok dedim. Başladı gece 11'de bağırmaya. Susturmaya çalıştım, alttan aldım. Güzelce konuşmaya çalıştım. Böyle yapma bak her şeyimize karışamayız vs derken asla susmuyordu ama asla. İçmeyeceksin diye boğazıma yapıştı. Ben de küfür ettim. Ondan sonra iyice ipler koptu, yerde sürüklemeler, küfür etmeler bana aileme. Boğazıma öyle bir yapıştı ki ben öğürmeye başladım, nefesim kesildi. Ayaklarıyla mideme bastırmalar mı dersiniz, yüzümü, kafamı ısırmalar mı. Eziyetlerin haddi hesabı yok. Ben de ondan nefret ettiğimi, sevmediğimi söyledim. Boşanıyorum senden dedim, tehdit etmeye başladı. Nişanlıyken hiçbiri yoktu. Görücü usulü tanıştık. Ben öğretmenim, güzel bir gelirim var. Normalde çok makyaj yapmam, bir rimel bir ruj. Ben 3 yıldır morluklarımı kapatmak için artık şişe şişe fondoten bitirir oldum,yazın fular bağladım boynuma, kışın boğazlı giydim. Neden mi çekiyorum? Sebebi tehdit. Evlenmeden önce yaptığım hataları (hata olup olmadığı kişiye göre değişir) eşim olacak, bilmesi gerekir diye anlatma gafletinde bulundum.Hiçbirini sorun etmedi, ben sana aşığım dedi. Ailem öğrenirse mahvolurum. Beni onlarla tehdit ediyor. Sorsanız ölür bana, çok aşık. Ağzım burnum kanadıktan 10 dakika sonra gelir sarılı öper. Benden de bunu bekler.3 hafta çok aşık davranır, ayaklarımı öper. 4. hafta mutlaka ama mutlaka bir bahane bulur olay çıkarır. Her çift kavga eder, yeri gelir kötü de konuşur ama kimse eşinin boğazına yapışmaz en ufak tartışmada. Eğer ondan ayrılmaya kalkarsam her şeyi herkese anlatırım diyor. Bunu göze alamıyorum. Babam hasta, annem hasta ikisi de yaşlılar. Kardeşim bile yok anlatacağım. Herkes için hayatımdan vazgeçtim. Çocuk yok, olmayacak da böyle bir evlilikte. Beni hamile bırakmakla tehdit ediyordu, anne olursam düzelirmişim (eziyetlerine boyun eğermişim). Bunu engelleyecek her türlü önlemi aldım.Doktor zor hamile kalırsın dedi inanır mısınız o kadar mutlu oldum ki. Midem bulanıyor ondan . Görseniz çok sever beni, herkes ne kadar şanslısın der. Öyle gösterir herkese çünkü. Altıma araba çekmiş, evimiz varmış... Çok çok şanslıymışım. Saklamaktan çok yoruldum.Çare aramıyorum, çünkü benim için yok. Sadece içimi dökmek istedim.Anlatacak kimsem yok.Anlatırsam da her mantıklı insan boşan der.Dayanacak gücüm kalmadı.
Artik yorum yapmayacağım demişsiniz eeee çok umrumuzda. Bu konu ve diğer konular özelinde burdaki problem şu. Post açanın kendi beklentisi dışındaki cevaplarda agresiflesiyor.Herkese toplu cevap olsun. Öncelikle bana edilen hakaretleri Allah'a havale ediyorum. Gerizekalı, ezik vs. diyenler olmuş çok üzüldüm. Evet acizim, korkağım ama aptal bir insan değilim. Bir yorum okudum yukarıda, kendim de bazen öyle düşünüyorum. Sanırım ben bu olayla cezalandırılıyorum diyorum, bu benim hatamın bedeli. Bunu normalize etmiyorum, ben de hatalıyım, Zayıfım, güçsüzüm. Hiçbir imkana sığınmıyorum. Ailem doğulu değil, olsalar da onlar beni öldürmezler veya bacaklarımı kırmazlar. Sadece ben bu utancı yaşamaktan korkuyorum. Kimseye hesap vermek zorunda değilim bunları ben de biliyorum. İnsanın başına gelmeden konuşması ne kolay. Eğitimci kimliğime laf edenler olmuş, keşke beni öğrencilerime sorsanız. Bunu kimseye yansıtmıyorum zaten. Boşanmalıyım elbette bunu söyleyenler çok haklılar. Boşanmaktan, dul kalmaktan da korkmuyorum. Derdimi anlatamadım ben. Kuru sıkı değil maalesef söylediklerini yapar. Kimsenin yüzüne bakamam diye bütün çekincem. Hamile kaldığımda 20 yaşındaydım, evet düzgün korunmadım benim cahilliğim. Cinsel hayatımda yaşadığımı kimseye hesap vermek zorunda değilim bunu da biliyorum. Her şeyi biliyorum, bahane etmiyorum sadece korkuyorum, çekiniyorum. Bu hayat zatenböyle sürmez, ayağa kalkmak istiyorum. Kalkacağıma inanıyorum. Artık yorum yapmayacağım çünkü ben kimseden çözüm beklemedim, hakaretleri de hak etmedim. Çözüm belli. Herkese iyi kötü yorumları için teşekkür ederim. Hoşçakalın.
Şu anki uygulamalarda hastalara muayene, görüntüleme, tetkik, tahlil anlamında kağıt rapor verilmiyor artık, doktorlar son 10 yılı e-nabızdan görüyorlar. Bunun istisnası yatış gerektiren durum varsa veya günübirlik yatış denen kürtaj gibi, endoskopi gibi, girişimsel radyolojik işlemler, lokal anestezili küçük ameliyatlar gibi durumlarda epikriz verilir.Ben de e nabız gibi bir yerden ss aldı sanıyorum. 2 kere ameliyat geçirdim, bana bir belge verilmedi. Ne belgesiymiş anlamadım.
Yani bir darp raporu alsaydın iyi olurdu. Boşanma evresinde anlattıklarına iftira derdin geçersin. Yada ailen arkanda durur durmaz bilemem zaten öğretmensin uzakta bir yere tayin ister tek başına mis gibi yaşarsın. Sürekli böyle yaşanmaz çünkü. 1 kere ipler kopar olay çıkar be biter.Nereden nasıl başlayayım bilemiyorum. Okurken bana herkes elbette mantıklı olarak BOŞAN diyecek... İş güç sahibi, çevresinde herkes tarafından beğenilen, parmakla gösterilen bir kadının kocasından evde dayak, hakaret yediğini ve her Allah'ın günü eziyet çektiğini düşünün. Bunları yaşamak için asla hiçbir sebep geçerli olmasa da ben gerçekten ve gerçekten bunları asla hak etmiyorum. Son derece sadakatli, herkese karşı mesafeli ve saygılı bir insanken hem de. 3 yıldır evliyiz ilk aydan itibaren eziyetleri başladı. Minicik sebeplerden dolayı ağzımı burnumu kanattığı kavgalar... Psikolojim bozuldu ağzım tertemizken küfürbaz oldum. En ufak şeyde sinirden ellerim kitlenmeye başladı. En ama ennnn ufak şeylerden kavga çıkarır. En son 2 gün önce bana sigara içmeyeceksin bugün dedi. 10 yıldır sigara kullanıyorum, bilerek evlendi benimle. Ben de neden dedim, ben öyle istiyorum dedi. Ne münasebet sen mi karar veriyorsun dedim, ben kocanım ben ne dersem onu yapacaksın dedi. Ben kendim bilirim içip içmeyeceimi, seni ilgilendiren bir durum yok dedim. Başladı gece 11'de bağırmaya. Susturmaya çalıştım, alttan aldım. Güzelce konuşmaya çalıştım. Böyle yapma bak her şeyimize karışamayız vs derken asla susmuyordu ama asla. İçmeyeceksin diye boğazıma yapıştı. Ben de küfür ettim. Ondan sonra iyice ipler koptu, yerde sürüklemeler, küfür etmeler bana aileme. Boğazıma öyle bir yapıştı ki ben öğürmeye başladım, nefesim kesildi. Ayaklarıyla mideme bastırmalar mı dersiniz, yüzümü, kafamı ısırmalar mı. Eziyetlerin haddi hesabı yok. Ben de ondan nefret ettiğimi, sevmediğimi söyledim. Boşanıyorum senden dedim, tehdit etmeye başladı. Nişanlıyken hiçbiri yoktu. Görücü usulü tanıştık. Ben öğretmenim, güzel bir gelirim var. Normalde çok makyaj yapmam, bir rimel bir ruj. Ben 3 yıldır morluklarımı kapatmak için artık şişe şişe fondoten bitirir oldum,yazın fular bağladım boynuma, kışın boğazlı giydim. Neden mi çekiyorum? Sebebi tehdit. Evlenmeden önce yaptığım hataları (hata olup olmadığı kişiye göre değişir) eşim olacak, bilmesi gerekir diye anlatma gafletinde bulundum.Hiçbirini sorun etmedi, ben sana aşığım dedi. Ailem öğrenirse mahvolurum. Beni onlarla tehdit ediyor. Sorsanız ölür bana, çok aşık. Ağzım burnum kanadıktan 10 dakika sonra gelir sarılı öper. Benden de bunu bekler.3 hafta çok aşık davranır, ayaklarımı öper. 4. hafta mutlaka ama mutlaka bir bahane bulur olay çıkarır. Her çift kavga eder, yeri gelir kötü de konuşur ama kimse eşinin boğazına yapışmaz en ufak tartışmada. Eğer ondan ayrılmaya kalkarsam her şeyi herkese anlatırım diyor. Bunu göze alamıyorum. Babam hasta, annem hasta ikisi de yaşlılar. Kardeşim bile yok anlatacağım. Herkes için hayatımdan vazgeçtim. Çocuk yok, olmayacak da böyle bir evlilikte. Beni hamile bırakmakla tehdit ediyordu, anne olursam düzelirmişim (eziyetlerine boyun eğermişim). Bunu engelleyecek her türlü önlemi aldım.Doktor zor hamile kalırsın dedi inanır mısınız o kadar mutlu oldum ki. Midem bulanıyor ondan . Görseniz çok sever beni, herkes ne kadar şanslısın der. Öyle gösterir herkese çünkü. Altıma araba çekmiş, evimiz varmış... Çok çok şanslıymışım. Saklamaktan çok yoruldum.Çare aramıyorum, çünkü benim için yok. Sadece içimi dökmek istedim.Anlatacak kimsem yok.Anlatırsam da her mantıklı insan boşan der.Dayanacak gücüm kalmadı.
Söylemek istemedim ama zaten anonimim. Üniversiteye giderken o dönemki erkek arkadaşımdan hamile kalmıştım. Kürtaj oldum. O ayrı bir vicdan azabı zaten içimde.
Herkese toplu cevap olsun. Öncelikle bana edilen hakaretleri Allah'a havale ediyorum. Gerizekalı, ezik vs. diyenler olmuş çok üzüldüm. Evet acizim, korkağım ama aptal bir insan değilim. Bir yorum okudum yukarıda, kendim de bazen öyle düşünüyorum. Sanırım ben bu olayla cezalandırılıyorum diyorum, bu benim hatamın bedeli. Bunu normalize etmiyorum, ben de hatalıyım, Zayıfım, güçsüzüm. Hiçbir imkana sığınmıyorum. Ailem doğulu değil, olsalar da onlar beni öldürmezler veya bacaklarımı kırmazlar. Sadece ben bu utancı yaşamaktan korkuyorum. Kimseye hesap vermek zorunda değilim bunları ben de biliyorum. İnsanın başına gelmeden konuşması ne kolay. Eğitimci kimliğime laf edenler olmuş, keşke beni öğrencilerime sorsanız. Bunu kimseye yansıtmıyorum zaten. Boşanmalıyım elbette bunu söyleyenler çok haklılar. Boşanmaktan, dul kalmaktan da korkmuyorum. Derdimi anlatamadım ben. Kuru sıkı değil maalesef söylediklerini yapar. Kimsenin yüzüne bakamam diye bütün çekincem. Hamile kaldığımda 20 yaşındaydım, evet düzgün korunmadım benim cahilliğim. Cinsel hayatımda yaşadığımı kimseye hesap vermek zorunda değilim bunu da biliyorum. Her şeyi biliyorum, bahane etmiyorum sadece korkuyorum, çekiniyorum. Bu hayat zatenböyle sürmez, ayağa kalkmak istiyorum. Kalkacağıma inanıyorum. Artık yorum yapmayacağım çünkü ben kimseden çözüm beklemedim, hakaretleri de hak etmedim. Çözüm belli. Herkese iyi kötü yorumları için teşekkür ederim. Hoşçakalın.
Ailenize kendiniz anlatın. Olabilir insan oğlu hata yapar.ama bunu haketmiyorsunuz.bosanin uzak memlekete tayin isteyin Allah yardımcınız osun ama bu adam psikopat sizi öldürür böyleNereden nasıl başlayayım bilemiyorum. Okurken bana herkes elbette mantıklı olarak BOŞAN diyecek... İş güç sahibi, çevresinde herkes tarafından beğenilen, parmakla gösterilen bir kadının kocasından evde dayak, hakaret yediğini ve her Allah'ın günü eziyet çektiğini düşünün. Bunları yaşamak için asla hiçbir sebep geçerli olmasa da ben gerçekten ve gerçekten bunları asla hak etmiyorum. Son derece sadakatli, herkese karşı mesafeli ve saygılı bir insanken hem de. 3 yıldır evliyiz ilk aydan itibaren eziyetleri başladı. Minicik sebeplerden dolayı ağzımı burnumu kanattığı kavgalar... Psikolojim bozuldu ağzım tertemizken küfürbaz oldum. En ufak şeyde sinirden ellerim kitlenmeye başladı. En ama ennnn ufak şeylerden kavga çıkarır. En son 2 gün önce bana sigara içmeyeceksin bugün dedi. 10 yıldır sigara kullanıyorum, bilerek evlendi benimle. Ben de neden dedim, ben öyle istiyorum dedi. Ne münasebet sen mi karar veriyorsun dedim, ben kocanım ben ne dersem onu yapacaksın dedi. Ben kendim bilirim içip içmeyeceimi, seni ilgilendiren bir durum yok dedim. Başladı gece 11'de bağırmaya. Susturmaya çalıştım, alttan aldım. Güzelce konuşmaya çalıştım. Böyle yapma bak her şeyimize karışamayız vs derken asla susmuyordu ama asla. İçmeyeceksin diye boğazıma yapıştı. Ben de küfür ettim. Ondan sonra iyice ipler koptu, yerde sürüklemeler, küfür etmeler bana aileme. Boğazıma öyle bir yapıştı ki ben öğürmeye başladım, nefesim kesildi. Ayaklarıyla mideme bastırmalar mı dersiniz, yüzümü, kafamı ısırmalar mı. Eziyetlerin haddi hesabı yok. Ben de ondan nefret ettiğimi, sevmediğimi söyledim. Boşanıyorum senden dedim, tehdit etmeye başladı. Nişanlıyken hiçbiri yoktu. Görücü usulü tanıştık. Ben öğretmenim, güzel bir gelirim var. Normalde çok makyaj yapmam, bir rimel bir ruj. Ben 3 yıldır morluklarımı kapatmak için artık şişe şişe fondoten bitirir oldum,yazın fular bağladım boynuma, kışın boğazlı giydim. Neden mi çekiyorum? Sebebi tehdit. Evlenmeden önce yaptığım hataları (hata olup olmadığı kişiye göre değişir) eşim olacak, bilmesi gerekir diye anlatma gafletinde bulundum.Hiçbirini sorun etmedi, ben sana aşığım dedi. Ailem öğrenirse mahvolurum. Beni onlarla tehdit ediyor. Sorsanız ölür bana, çok aşık. Ağzım burnum kanadıktan 10 dakika sonra gelir sarılı öper. Benden de bunu bekler.3 hafta çok aşık davranır, ayaklarımı öper. 4. hafta mutlaka ama mutlaka bir bahane bulur olay çıkarır. Her çift kavga eder, yeri gelir kötü de konuşur ama kimse eşinin boğazına yapışmaz en ufak tartışmada. Eğer ondan ayrılmaya kalkarsam her şeyi herkese anlatırım diyor. Bunu göze alamıyorum. Babam hasta, annem hasta ikisi de yaşlılar. Kardeşim bile yok anlatacağım. Herkes için hayatımdan vazgeçtim. Çocuk yok, olmayacak da böyle bir evlilikte. Beni hamile bırakmakla tehdit ediyordu, anne olursam düzelirmişim (eziyetlerine boyun eğermişim). Bunu engelleyecek her türlü önlemi aldım.Doktor zor hamile kalırsın dedi inanır mısınız o kadar mutlu oldum ki. Midem bulanıyor ondan . Görseniz çok sever beni, herkes ne kadar şanslısın der. Öyle gösterir herkese çünkü. Altıma araba çekmiş, evimiz varmış... Çok çok şanslıymışım. Saklamaktan çok yoruldum.Çare aramıyorum, çünkü benim için yok. Sadece içimi dökmek istedim.Anlatacak kimsem yok.Anlatırsam da her mantıklı insan boşan der.Dayanacak gücüm kalmadı.