3 yıldır birlikte olduğum biri var onun için herkesten herseyden kendi hayatımdan bile vazgeçtim kendi hayatımı bıraktım onun hayatını yaşadım okadar sevdim ki gitmesin bırakmasın diye hep alttan aldım hiç sesimi cikartmadim 3 yıldır onun için yaptiklarimi filmlerde ki insanlar bile yapmamistir evlenmek istiyorum sürekli bir kaç aya islerimi halledeyim diyor sen karım olacaksın seviyorum sensiz bir hayatım yok diyor sonra arkadaşlarıyla işiyle ailesiyle ne sorunu olsa bana bitsin diyor o bıraktı ben barışmak için gittim defalarca evinin önünde Sabahladım her kavga dan sonra barışmak için bir erkek kadın için ne yapmaliysa ben yaptım sahip çıktım korudum annesinden daha çok sevdim.elimden geleni yaptım yalanlarini görmezden geldim ilgisizligine aylarca arayip sormamasina katlandım her geldiğinde birsey olmamış gibi konuştum sanki hiç kırılmamis aglamamis gibi yaptım her Namazda yalvardim Rabbime evlenelim diye artık tü kendim onu kaybetmek istemiyorum ama artık ne yapabilirim bilmiyorum biraksam gelmezse demek sevmiyor mus uğraşmiyor derse ugrassam elime hiç birşey geçmiyor hep iyi düşündüm olumlu yaklaştım hep yapıcı oldum sabrettim ne yapayım daha bilmiyorum onu herkesin yerine koydum o gidince herkes gidiyor o yokken sadece nefes alıyorum okadar ne kadar konuşsak bana sabret bekle diyor ne bekliyoruz diyorum bekle diyor üzerine gitmiyorum sıkılmasın diye ama ben çok yoruldum sabreden kazanir mi ben elimden geleni yaptim bana soyleyin ne yapayim bana öyle acı şeyler yaşattı ki Rabbim kimseye yasatmasin her adimda Rabbimden onu Diledim Rabbim neler yaşadım biliyor bir insan hergün aralıksız ağlar mi ben hep Ağlıyorum çok çaresizim ben savaşmasam ya o hiç ugrasmazsa