Hanımlar merhaba...
2.5 ve 4.5 yaşında 2 oglum var. 4.5 yasindaki oğlum 2 senedir kreşe gidiyor. Evimizde hic Tv olmadı. Ogluma belirli cizgi filmleri belli saatlerde izletiyorum bilgisayardan. Kucuk de ufak ufak izliyor artik. 2 oglumda da cok kati bir sekilde telefon vermedim. Kendi videolarini bile kendileri talep ederlerse acar izletirim. Telefon kilidini dahi acmayi bilmezler. Ilgili de degiller cok sukur.
Küçük cok sukur hala meme faktoru de oldugundan kontrolümde ama buyuk oglum beni ediselendiriyor...
Ogullarim erken kalksada (saat 6 civarı) 8den once cizgi film acmiyorum. Aksam 8den sonra da cizgi film talep etme hakki bitiyor. Bu arada kesik kesik izliyor. Okul varken toplam 1 saat bile izlemiyordu. Simdi 2 haftadir tatil biraz daha esneğim sure konusunda. Ama evde cizgi film basinda kalmasin diye surekli akran cocugu olan arkadaslarim ile bulusma ayarlamaya calisiyorum. Haftada 2 gun mutlaka birileri ile gorusuyoruz. Ben de arkadaslarimi seviyor ve gorusmek, onlari agirlamak istiyorum.
Ama..
Ama iste tabii ki her ailenin dinamiği farkli. Benim koydugum kurallar, oglumu koruma çabam bazen oglumu bana karsi duşman ediyor. Arkadaslari ile gorustugumizde ne zaman yanimizdan ayrilsalar hemen bir telefon peyda oluyor. Ya silahli falan uygunsuz oyunlar (hic oyun kulturum yok o yuzden hepsi bana 4 yasindaki bir cocuk icin uygunsuz geliyor) ya da hicbir filtresi olmayan tiktokvideolari izlerken buluyorum çocukları. Oglumu uzaktan gözlemledigimde arkadaslarini oyuna cagiriyor ama karsilik bulamayinca o da kafasini uzatiyor. Ben de o anda ensesinde bitiyorum. Hayir oglum ben bu tarz seyleri izlemeni uygun bulmuyorum diye cekip aliyorum kadinlarin arasina geciyoruz. Tabii oglum cok mutuz oluyor. Yanimda kalemler, oyun hamurlari, oyuncaklar taşıyorum ama arkadaslari eslik etmeyince oglum da ilgisini kaybediyor.
Arkadaslarim bana aslinda hak veriyorlar ama keyifli bir sohbet edebilmek icin çocuğunun youtube shortsta saatlerce video izlemesine goz yumuyorlar. Artik arkadaslarimi bir kenara birakip cocuklarin palyacosu oluyorum. Yeter ki oynasinlar diye ki hic de sevmem kendi cocuklarimi zor oynatıyorum... artik oglum surekli ensesinde durmamdan bikti. Bazen ben mi abartiyorum diyorum ama bu bahsettigim cocuklarda konusma iletisim bozuklugu, kaygi bozuklugu, gece altini islatma, yeme bozuklugu girla. Yani illa ki etkisi vardir diyorum tek sebep bu olmasa da. Ve er gec tanisacaksa da ne kadar geç tanisirsa o kadar iyi benim icin. Okul varken hafta sonu aile icinde geçiriyor. ekstra ayda 1 falan bulusuyorduk ve ben daha rahat oluyordum. Ama şimdi okul yokken cocuklar kaynaşsın oynasinlar derken boyle oglumun ensesinde boza pişirmek benim de hoşuma gitmiyor.
Yarin yine arkadasima davetliyiz. 3.5 yasinda oglu var ve benim 2.5 yasindaki oglumun 5te1i kadar bile konuşamıyor cocuk. Cunku gunde 5 6 saat telefondan annesinin bile ne olduğunu bilmedigi seyler izliyor. Simdi gitsek ki gitmek ve arkadaşımla vakit gecirmek istiyorum. Oglum da onun oglu ile oynasin istiyorum. Ama surekli peslerinde gezip onları oyun kurmaya tesvik etmekten de yoruldum hic icimden gelmiyor artik. Benim gibi kaygilari olan annelere sormak istiyorum. Sizce bu 3 ayi sosyal acidan nasil gecirmek lazim?
*Oglum bu yaz tatilini iple cekti. Kurs kelimesini duymak bile istemiyor. Evde "pineklemek" ve misafirlige gitmek istiyor. 2 haftada 1 atolyeye falan goturuyorum ama oyalamak icin yetmiyor tabii.
* ben pervane ebeveyn olduğumu düşünmüyorum bu arada. Yani evin icinde, okulda ozgur olmasini cok önemsiyorum ve tesvik ediyorum. Ama dijital dunya icin kaygili ve mesafeliyim. Arkadaslarim da kaygili aslinda konusunca uyarinca ama mesafeli olmak icin konforlarindan vazgecmiyorlar.
