hanımlar merhaba. 29 yaşında, 5 yıldır iş hayatında olan, bekar, annesiyle yaşayan biriyim. son bir senedir içinde bulunduğumuz ekonomi inanılmaz canımı sıkıyor. şu genç yaşımda bi tatile gidebilmek için en az 3 aylık maaşımı harcamam lazım. ne araba alabiliyorum, ev zaten hayal. ailemden bana maddi anlamda geçen hiçbir şey yok zaten ailem de hep kıt kanaat geçinmiş. dün akşam alkollü mekana gittik arkadaşımla, çok da bişey içmedik ama 600 küsür hesap geldi. en dandik içecek 50 TL olmuş. kokteyllere 70-80 lira verdik. her zaman yaptığım bişey değil arada bi yapıyoruz böyle şeyler çünkü gencim, arkadaşımla bir yerde bişeyler içmeye ihtiyaç duyuyorum. öyle çok harcaması olan savurgan biri değilimdir. 100 bin civarı birikmiş param var dolar ve altında duruyor. asgari ücret arttı, asgariden biraz fazla alanlar olarak maaşlarımız henüz belli değil daha konuşmadık. eskiden iş anlamında ek iştir, eğitimdir bu tarz imkanları kovalayıp daha fazla para kazanmaya dair hayallerim vardı, şimdi istesem yine yaparım ama bende zerre motivasyon yok. e hem pastam dursun hem karnım doysun mantığıyla da olmuyor, daha çok para kazanmanın bedeli neredeyse iki işi birden yürütüp dinlenmeden feragat etmek.
beden değil de zihin yoran bir işim var. her şeye rağmen çok şükür diyorum halimize ama benim canım çok sıkkın ya. geçen gün günübirlik denize gittik. 2 şezlong 1 şemsiyeye 150 tl para bayıldık bu fiyat geçen sene 40 tl falandı. tatile gidemiyoruz bari günübirlik denize girelim dedik e yemesi içmesi hepsi içinde 300-400 tl para harcandı. üstelik yol yorgunluğu da cabası, toplu taşıma ile gittik. böyle olunca yanında şemsiye, kamp sandalyesi gibi ağır eşyalar götüremiyorsun doğal olarak o nedenle şezlong falan kiralıyoruz. ama yoldu şuydu buydu derken yani daha yorucu oldu
ya bi keyfim bu vardı artık bu da yok öyle diyeyim. koca bayram tatilini sadece evde klimanın altında netflix izleyerek geçirdim. motivasyonum, yaşam enerjim düştü. şu hayatta bişeyler yapmak istiyorum ama etrafımda yaşıtlarıma bakınca aslında onların da bişey yapamadığını görüyorum. peki o halde sorun bende değil diyorum ne diyim. benden 2 yaş büyük arkadaşım bitcoinden kazandırsın diye arkadaşına 15-20 bin para vermiş. kar elde etmek hak getire, ana parasını bile parça parça alabildi. bi de üstüne o arkadaşı için kredi çekmiş. kredi ödemesi için karşı taraftan ses yok. misal bu asla benim yapacağım ve yaptığım bişey değil. bakıyorum mesela üzülüyor ama çok da takmıyor kafaya yani kızın parası gitmiş ama her akşam dışarıda alkol almaktan geri durmuyor. işyerindeki bazı arkadaşlar maaşı 1 haftada yedik falan diyor. böyle gördükçe kafam almıyor yani finansal okur yazarlığım da var iibf mezunuyum ama nasıl oluyor bu halinden memnun tayfa onu anlamıyorum. istiyorum ki ayrı eve çıkayım, tek başıma bi düzen kurayım anneme ya da başkasına asla ihtiyacım olmasın tarzında. artık güncel ev kiraları ile bunu da yapabilecek bir durum kalmadı. hem ben gitsem annem çok yalnız kalır o da ayrı problem. ay cidden bunaldım dertleşelim biraz hadi herkes maddi konularda içini boşaltsın konuşalım ya 
beden değil de zihin yoran bir işim var. her şeye rağmen çok şükür diyorum halimize ama benim canım çok sıkkın ya. geçen gün günübirlik denize gittik. 2 şezlong 1 şemsiyeye 150 tl para bayıldık bu fiyat geçen sene 40 tl falandı. tatile gidemiyoruz bari günübirlik denize girelim dedik e yemesi içmesi hepsi içinde 300-400 tl para harcandı. üstelik yol yorgunluğu da cabası, toplu taşıma ile gittik. böyle olunca yanında şemsiye, kamp sandalyesi gibi ağır eşyalar götüremiyorsun doğal olarak o nedenle şezlong falan kiralıyoruz. ama yoldu şuydu buydu derken yani daha yorucu oldu
ya bi keyfim bu vardı artık bu da yok öyle diyeyim. koca bayram tatilini sadece evde klimanın altında netflix izleyerek geçirdim. motivasyonum, yaşam enerjim düştü. şu hayatta bişeyler yapmak istiyorum ama etrafımda yaşıtlarıma bakınca aslında onların da bişey yapamadığını görüyorum. peki o halde sorun bende değil diyorum ne diyim. benden 2 yaş büyük arkadaşım bitcoinden kazandırsın diye arkadaşına 15-20 bin para vermiş. kar elde etmek hak getire, ana parasını bile parça parça alabildi. bi de üstüne o arkadaşı için kredi çekmiş. kredi ödemesi için karşı taraftan ses yok. misal bu asla benim yapacağım ve yaptığım bişey değil. bakıyorum mesela üzülüyor ama çok da takmıyor kafaya yani kızın parası gitmiş ama her akşam dışarıda alkol almaktan geri durmuyor. işyerindeki bazı arkadaşlar maaşı 1 haftada yedik falan diyor. böyle gördükçe kafam almıyor yani finansal okur yazarlığım da var iibf mezunuyum ama nasıl oluyor bu halinden memnun tayfa onu anlamıyorum. istiyorum ki ayrı eve çıkayım, tek başıma bi düzen kurayım anneme ya da başkasına asla ihtiyacım olmasın tarzında. artık güncel ev kiraları ile bunu da yapabilecek bir durum kalmadı. hem ben gitsem annem çok yalnız kalır o da ayrı problem. ay cidden bunaldım dertleşelim biraz hadi herkes maddi konularda içini boşaltsın konuşalım ya 
biz de yakındaki mekana geçtik. Gerçekten her şey lüks. Hususi olarak asla kahve içmeye gitmiyorum mekanlardaki kahveden daha iyisini evde yapmayı öğrendim. Balkonda falan içiyorum. Benim de öğrenim kredisi borcum vardı ama taksitler çok düşük ve bitmesine iki ay kaldı. Kredi kartı borcum var var beş bin civarı, bi tedavi olmuştum borcu bitmedi hala 
inanir misin bu bile gozume gelmeye basladi. Sade sodaya limon katip icerim diye düşündüm. Asla cimri bir insan degilim ama bunu düşünür hale geldik.
