- Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Kadınlar Kulübü'ne ücretsiz üye olmak için tıklayın...
Çalışan Anneler
- Konu Sahibi irmako77
- Başlangıç Tarihi
- 25 Ocak 2009
- 516
- 9
çok zor hemde yaşadım biliyorum şimdi biraz büyüdü başlıcam ama oğlumun yüzüne baktıkça vazgeçesim geliyor..düşünmemeye çalışıyorum daha küçük anlamaz diyorum bak şimdi yine içim tuhaf oldu..çocuğun dilinden ancak annesi anlar ama bu hayat şartlarında çalışmak off ne bileyim anne olmak çok zormuş :1no2:
- 7 Aralık 2008
- 98
- 0
- 10 Kasım 2007
- 2.209
- 651
pazartesi işe başlıyorum....
mutuszum o bensiz ne yapar çok ağlarmıyokluğumu hissedermi karnı doyarmı altı çok kirli kalırmı..
babaennesi bakıcak ama bakmayı bilmiyor. hiç gidesim yok istifa etmeyi düşünüyorum ama bu kadar yol aldıktan sonra bırakamam onun geleceği için çalışmalıyım.
devlet calışan anneleri düşünmeli.
mutuszum o bensiz ne yapar çok ağlarmıyokluğumu hissedermi karnı doyarmı altı çok kirli kalırmı..
babaennesi bakıcak ama bakmayı bilmiyor. hiç gidesim yok istifa etmeyi düşünüyorum ama bu kadar yol aldıktan sonra bırakamam onun geleceği için çalışmalıyım.
devlet calışan anneleri düşünmeli.
Bir yerde okudum, annesi çalışmayan çocuklar anneye daha "bağımlı", çalışanlarınkiler ise (bebeğiniz emin ellerdeyse) "bağlı" olur diye. Herkes için böyle bir genelleme yapılamaz elbette ama düşününce, annesi çalışan çocuk hem onunla geçirdiği zamanın değerini daha iyi bilir, hem de her konuda sadece annesine bağımlı olmaz denebilir. Bir uzman da televizyonda, önemli olan ne kadar zaman geçirdiğiniz değil, geçirdiğiniz zamanın kalitesi demişti. Bir de işe giderken mutlaka çocuğa hoşçakal demek gerekiyormuş. Çaktırmadan kaçmak çok yanlışmış o zaman çocuk kendisini kandırılmış, terk edilmiş hissedermiş. Halbuki çocuk ne kadar küçük olursa olsun "ben işe gideceğim ve bitince geleceğim" diye açıklarsanız anlarmış. bebekler ve çocuklar sandığımızdan daha olgun olabiliyorlar.
Bir de küçük bebekler başlarda düzenleri bozulsa da sandığımız kadar kahrolmuyorlar. Ben 3 aylıkken işe başladım. o gün hüngür hüngür ağlaya ağlaya bi hal olmuştum. öğle arasında eve gittim, ne yaptı diye sordum babaanneye, "hiç, biraz oynadık yemek yedik çoğunlukla uyudu zaten sen yokken" dedi. beni görünce de çok sevindi ama tekrar giderken fazla aldırmadı. siz onun yanından ağlaya ağlaya çıkmadıkça çocuk paniğe kapılmıyor kolay kolay. Şimdi altı aya yaklaşırken hala çalışmıyor olmayı istiyorum, herhalde daha 2-3 yıl işimden nefret ederim. ama uzun vadede herşeyin iyi olacağına inanıyorum. benim annem de çalışıyordu ve ben iyi bir çocukluk geçirdim. "benim annem şu bölümden mezun, şurada çalışıyor" diye başka çocuklara övündüğümü hatırlarım.
iyi bir anne olmak sadece 24 saat yanında olmak demek değil bence.
Ancak işin doğrusu çalışan annenin iki-üç kat fazla emek sarf etmesi gerekiyor. Bir anneanne-babaanne desteği olsa çok iyi olur. Bakmayı bilmez demeyin, öğretin!
Bir de küçük bebekler başlarda düzenleri bozulsa da sandığımız kadar kahrolmuyorlar. Ben 3 aylıkken işe başladım. o gün hüngür hüngür ağlaya ağlaya bi hal olmuştum. öğle arasında eve gittim, ne yaptı diye sordum babaanneye, "hiç, biraz oynadık yemek yedik çoğunlukla uyudu zaten sen yokken" dedi. beni görünce de çok sevindi ama tekrar giderken fazla aldırmadı. siz onun yanından ağlaya ağlaya çıkmadıkça çocuk paniğe kapılmıyor kolay kolay. Şimdi altı aya yaklaşırken hala çalışmıyor olmayı istiyorum, herhalde daha 2-3 yıl işimden nefret ederim. ama uzun vadede herşeyin iyi olacağına inanıyorum. benim annem de çalışıyordu ve ben iyi bir çocukluk geçirdim. "benim annem şu bölümden mezun, şurada çalışıyor" diye başka çocuklara övündüğümü hatırlarım.
iyi bir anne olmak sadece 24 saat yanında olmak demek değil bence.
Ancak işin doğrusu çalışan annenin iki-üç kat fazla emek sarf etmesi gerekiyor. Bir anneanne-babaanne desteği olsa çok iyi olur. Bakmayı bilmez demeyin, öğretin!
- 10 Haziran 2010
- 2.155
- 598
ben de ilk günlerde çok zorlanmıştım... bensiz uyumasını bile bilmiyordu... Mamaya alışmamıştı... Bir de daha yeni ameliyat olmuştu buyüzden huyu da değişmişti... Allah yardım ediyor şimdi beş yaşında... Kardeşim olsa ona ben bakarım diyor, bebeği güvenilir ellere bırakacağım artık oğluşum bakacak 
...Çalışan annenin çocuğu sorumluluk sahibi oluyor, kendine güveni daha çok oluyor, annesinden ayrı olduğu için okula daha çabuk uyum sağlıyor... Oğluma baştan bu yana babaannesi bakıyor geçen yıl yarım gün kreşe gitti bu yıl da anaokuluna başladı...
...Çalışan annenin çocuğu sorumluluk sahibi oluyor, kendine güveni daha çok oluyor, annesinden ayrı olduğu için okula daha çabuk uyum sağlıyor... Oğluma baştan bu yana babaannesi bakıyor geçen yıl yarım gün kreşe gitti bu yıl da anaokuluna başladı... - 25 Ocak 2009
- 516
- 9
ben doğum sonrası işten ayrıldım oğlum yaşına girmek üzere tekrar başlıcam..bu yazınız içimi rahatlattı..teşekkürler
- 25 Eylül 2009
- 50
- 2
ben işe başlamadan önce hergece ağladım oğlumun yüzüne bakıp
nası bırakcam diye..ilk günler çok da zorlandım ki hala oğlumun yanında olmak istiyorum sadece onu düşünüyorum... ve beni cok etkiliyor bu düşünceli halim herşeyi unutmaya başladım...
babaannesi bakıyor gözüm arkada değil ama cok özlüyorum oğlumla olmak istiyorum...
içimi rahatlatan kısımları var elbet yoksa dayanamazdım, bebeğime bakınca çok sosyal bi bebek oldu geniş bi aile ortamı var pek huysuzluğu olmuyor, daha 5 aylık olmasına rağmen konuscak gibi sesler çıkarıyor herkesle iletişimde olmaya bayılıyor . belli bi düzeni var ona da alıştı artık.
nediyim gönül isterki anneler hep bebekleriyle birlikte olsun ama yine gönül der ki onların için çalışıyoruz katlanmak gerek....
nası bırakcam diye..ilk günler çok da zorlandım ki hala oğlumun yanında olmak istiyorum sadece onu düşünüyorum... ve beni cok etkiliyor bu düşünceli halim herşeyi unutmaya başladım...babaannesi bakıyor gözüm arkada değil ama cok özlüyorum oğlumla olmak istiyorum...
içimi rahatlatan kısımları var elbet yoksa dayanamazdım, bebeğime bakınca çok sosyal bi bebek oldu geniş bi aile ortamı var pek huysuzluğu olmuyor, daha 5 aylık olmasına rağmen konuscak gibi sesler çıkarıyor herkesle iletişimde olmaya bayılıyor . belli bi düzeni var ona da alıştı artık.
nediyim gönül isterki anneler hep bebekleriyle birlikte olsun ama yine gönül der ki onların için çalışıyoruz katlanmak gerek....
- 31 Mayıs 2007
- 14.882
- 4.543
bende çalışan anneyim kızım 8 aylıkken başladım şu anda 19 aylık
ananesi bakıyor ben malesef hoşçakal deyip çıkamıyorum evden eğer ona görünürsem ortalığı yıkıyor
benimle gelmek istiyor malesef kaçıyorum ilk başlarda çok üzüldüm hatta çıkmayı bile çok düşündüm
ama şimdi alıştı hatta oldukça sosyal bie çocuk oldu gerçekten bana bağımlı değil bağlı
illa yanında ben olayım sürekli dibimde olsun istemiyor bazen beni bile umursamıyor üzülüyorum bana
ihtiyaç duymuyor diye ama okula giderken hiç zorlanmıcam bunu biliyorum 3 yaşında kreşe vermeyi düşünüyorm allah nasip ederse zorluk çekmiceğini umuyorum
ananesi bakıyor ben malesef hoşçakal deyip çıkamıyorum evden eğer ona görünürsem ortalığı yıkıyor
benimle gelmek istiyor malesef kaçıyorum ilk başlarda çok üzüldüm hatta çıkmayı bile çok düşündüm
ama şimdi alıştı hatta oldukça sosyal bie çocuk oldu gerçekten bana bağımlı değil bağlı
illa yanında ben olayım sürekli dibimde olsun istemiyor bazen beni bile umursamıyor üzülüyorum bana
ihtiyaç duymuyor diye ama okula giderken hiç zorlanmıcam bunu biliyorum 3 yaşında kreşe vermeyi düşünüyorm allah nasip ederse zorluk çekmiceğini umuyorum
Bizim gönlümüz bebek sürekli bizi istesin, sürekli bizi umursasın, bizsiz yapamasın istiyor, böyle olmayınca belki duygularımız inciniyor, üzülüyoruz ama bu aslında iyi bir şey. Anne babaların esas amacı çocuğunu özgür, bağımsız, kendi başının çaresine bakan bireyler olarak hayata hazırlamak olmalı çünkü. Zaten kendi duygularını tatmin etmeyi değil, çocuğunun ruhsal gelişimini düşünen anne babalar çocuğu kendine bağımlı kılmamalı. Sosyal bireyler olmaları onlar için çok daha iyi. Biz ölüp gidince yalnız mı kalsınlar bu hayatta? Onlar büyüdükçe gittikçe fiziksel olarak bizden daha fazla ayrıldıklarını mecburen göreceğiz. Kreş, okul, üniversite, belki yatılı yurtlar, belki yurtdışı, evlilik.... bütün bunların yanında bizim çalışmamız ayrıntı sayılır.
Ayrıca her zaman dibimizde olmak istememeleri bize olan sevgilerinin daha az olduğu anlamına gelmiyor. İnsan yavrusunun gözünde görüyor sevgiyi.
Üzülmeyin, mutlaka ihtiyaç duyuyordur bebişiniz annesine. Ben bu yaşımda hala anneme ihtiyaç duyuyorum bazen sadece onun yanımda olmasını istiyorum. Bebek istemeyecek mi? Ama kendi başına oyalanabilmesi veya başkalarıyla da iletişim kurabilmesi için arada onlara fırsat vermemiz lazım. Çalışıyor olmamız bu fırsatı yaratıyor bence. Tabi abartıp olağanüstü kariyer yapıcam diye çocuğu ihmal etmeden çalışmaktan bahsediyorum.
Ayrıca her zaman dibimizde olmak istememeleri bize olan sevgilerinin daha az olduğu anlamına gelmiyor. İnsan yavrusunun gözünde görüyor sevgiyi.
Üzülmeyin, mutlaka ihtiyaç duyuyordur bebişiniz annesine. Ben bu yaşımda hala anneme ihtiyaç duyuyorum bazen sadece onun yanımda olmasını istiyorum. Bebek istemeyecek mi? Ama kendi başına oyalanabilmesi veya başkalarıyla da iletişim kurabilmesi için arada onlara fırsat vermemiz lazım. Çalışıyor olmamız bu fırsatı yaratıyor bence. Tabi abartıp olağanüstü kariyer yapıcam diye çocuğu ihmal etmeden çalışmaktan bahsediyorum.
- 31 Mayıs 2007
- 14.882
- 4.543
çok haklısınız gerçekten bazen duygularımıza yenik düşüyoruz
saçma sapan şeyler için üzülüyoruz ben çok yaptım bu hatayı
yeni yeni anlıyorum
- 3 Haziran 2008
- 1.059
- 4
Çok zor çokkk...,
Ben 7 aylıkken işe tekrar döndüm.12.ayın başında dayanamadım bıraktım işi.
3 ay evde oturduktan sonra hooop tekrar başaldım. Çok ikilem yaşadım,çok değiştirdim hayatımı. Çalırken de olmadı evdeyken de.
Gerçi benim kızımda hiç sıkıntı yok allaha şükür. Bay bay yapıp kapıyı kapatıyo, akşam gidince koşa koşa gelip sarılıyo. Sanırım gittiğim zaman geri geleceğime inandı artık. Hiç kaçmadım ben de evden. Hep kapıya kadar getirtirip el salladım bay bay yaptım. İşe gittiğimi anlattım. Sorun onda değil bende anlayacağınız :)
Ben 7 aylıkken işe tekrar döndüm.12.ayın başında dayanamadım bıraktım işi.
3 ay evde oturduktan sonra hooop tekrar başaldım. Çok ikilem yaşadım,çok değiştirdim hayatımı. Çalırken de olmadı evdeyken de.
Gerçi benim kızımda hiç sıkıntı yok allaha şükür. Bay bay yapıp kapıyı kapatıyo, akşam gidince koşa koşa gelip sarılıyo. Sanırım gittiğim zaman geri geleceğime inandı artık. Hiç kaçmadım ben de evden. Hep kapıya kadar getirtirip el salladım bay bay yaptım. İşe gittiğimi anlattım. Sorun onda değil bende anlayacağınız :)
- 23 Ocak 2008
- 10.806
- 13.021
Ben de artık ciddi anlamda çalışmak istiyorum, 4 yaşında oğlum, haftada 3 yarım gün kreşe başladı, tam güne çeviririm diyorum, ama C.tesileri kreş yok o zaman ne yapacağım. C.tesileri çalışılan bir yer. Bir iş fırsatı çıktı eşim istemedi bu yüzden. Düzenimiz iyice otursun öyle bakarsın falan diyor. Çocukla nasıl olacak diyor.
Oğlum 1 yaşındayken 1,5 yıl iş aradım bulamadım. Anneannesi bakacaktı. Ama şimdi bakamayacağını söylüyor. Üstelik köye gidip geliyorlar sürekli. Oğlum öğlen onu alacağımı biliyor bu şekilde bile zor bırakıyorum sabahları ağlıyor peşimden. Annem de sana çok düştü sen iş hayatını unut diyor. Hem kendimi hem çocuğumu düşünüyorum büyük ikilem içine giriyorum. İnsanlar 2 çocukla bile çalışıyor biz tek çocukla hiç bir işe kalkışamıyoruz diyorum. Yaş da ilerliyor. Allah aşkına annesi k.validesinin bakma imkanı olmayan anneler nasıl yapıyorlar. Çocuk hasta olsa noluyor. C.tesilerini nasıl hallediyorlar. Çocuk okula başlayınca daha fena yarım gün okul var. Off ki ne offf uykularım kaçtı benim kaç gündür...
Oğlum 1 yaşındayken 1,5 yıl iş aradım bulamadım. Anneannesi bakacaktı. Ama şimdi bakamayacağını söylüyor. Üstelik köye gidip geliyorlar sürekli. Oğlum öğlen onu alacağımı biliyor bu şekilde bile zor bırakıyorum sabahları ağlıyor peşimden. Annem de sana çok düştü sen iş hayatını unut diyor. Hem kendimi hem çocuğumu düşünüyorum büyük ikilem içine giriyorum. İnsanlar 2 çocukla bile çalışıyor biz tek çocukla hiç bir işe kalkışamıyoruz diyorum. Yaş da ilerliyor. Allah aşkına annesi k.validesinin bakma imkanı olmayan anneler nasıl yapıyorlar. Çocuk hasta olsa noluyor. C.tesilerini nasıl hallediyorlar. Çocuk okula başlayınca daha fena yarım gün okul var. Off ki ne offf uykularım kaçtı benim kaç gündür...
- 4 Mart 2010
- 90
- 8
Büyük kızım şu an 3 yaşında 9 ay onunla beraberdik işe başlamadan 1 ay önce ağlamaya başlamıştım tekrar iş hayatına dönmek onu evde bırakmak çok çok zordu 9 ay gayet güzel kilo alan bebek o ay sadece 50 gr almıştı, tüm düzenimiz alt üst olmuştu aslında doğum yapan anneye en az 2 yıl ücretli izin verilmesi gerek 3 yıl olsa daha da süper olur bebeklerimizin ilklerini görmek büyürken onların yanında olmak en doğal hakkımız bence 3 yaşına gelene dek yanında olsak sonra onu kreşe ya da anaokuluna versek süper olmaz mıydı 3 ayık,5 aylık bebeği bırakıp işe gelen bir anne o işte verimli bir şekilde çalışabilir mi her an aklın bebeğindeyken, şu an 2 kızım var biri 3 yaşında diğeri 19 aylık aylarca bakıcı aradım izin rapor hakkımı sonuna kadar kullandım çalışan annelerin hakkını koruyacak bir tane bayan milletvekili ya da bakan yok ne yazık, geçen ay büyük kızım anaokuluna başladı küçük kızıma da bir arkadaşın eşi bakıyor kafam öyle rahat ki bu zamana kadar çok fazla yıprandım allah sonunda dualarımı kabul etti sanırım allah tüm çalışan annelerin ve minik meleklerinin yardımcısı olsun iyi niyetli, içi çocuk sevgisiyle dolu , allah korkusu olan bakıcılar nasip etsin hepimize
- 5 Ocak 2010
- 1.311
- 12
- 45
bende bebeklerini 9 aylıkken bırakıp işe gitmek zorunda kalanlardanım malesef . 9 ay sonunda anane ve babane beraber bakmaya başladılar . içim ne kadar olabilirse o kadar rahattı hep arardım napıyorlar uyudularmı yedilermi bak ben şuna alıştırmıştım hala öylemi . sürekli sorular kaçırdığın bir sürü şey sen eve gidiyosun biri ordan bak dişi çıktı diyor o zaman ya ilk ben niye göremedim diye üzülüyordum şimdi 19 aylık oldular ilk kuruntularım yok eskisi kadar tabiki maddi olanaksızlıklar olmasa çalışırmıydım onuda hala tam bilmiyorum . ama denilen gibi uzun vadede herşeyiyle çocuğa katkı sağlıyorsunuz . maddi manevi bir refah sunuyorsunuz . şimdi onlarda bu düzene alıştı sabahları uyanıksalar işe gidiyorum ben akşam gelicem hadi bay bay yapın diyorum . kapıya kadar gelip el sallıyorlar sonrada kapıyı şakk diye kapatıyorlar :))))çünkü artık onlarında sistemli bi hayatı var annane bekliyor süt içecekler :)))
- 25 Ocak 2009
- 516
- 9
henüz başlamadım ama alıştırmaya çalışıyorum kendimi..inşallah kolay olur o da bende alışırız hemen..babaanne ve dedesiyle güzel vakit geçireceğine eminim..içim rahat olacak..yinede bir yanım buruk kalacak gibi hissediyorum
- 25 Ocak 2009
- 516
- 9
karşı apartmanımda bir komşu 2 yaşında bir çocuğa bakıyor sabah babası bırakıyor akşam annesi alıyor..geçen gün dikkatimi çekti bakıcı anne ve çocuk kapıdan çıktılar çocuk bakıcının elini tuttu annesi sonra diğer elini aldı içim burkuldu birden
birde daha önce komşumla konuşmuştuk annesi bakıcısına anne dedirmeye çalışıyormuş oda hayır demesin ne gerek var alışmasın demiş bana sordu ben istemem dedim benden başkasına anne demesini..üzülürüm..ama bu bir süreç sanırım aklı erene kadar bakan kişiye anne der çünkü bir nevi biz yokken onlarda annelik yapıyor bu da bir gerçek ne kadar kabullenmesi güç olsada..
birde daha önce komşumla konuşmuştuk annesi bakıcısına anne dedirmeye çalışıyormuş oda hayır demesin ne gerek var alışmasın demiş bana sordu ben istemem dedim benden başkasına anne demesini..üzülürüm..ama bu bir süreç sanırım aklı erene kadar bakan kişiye anne der çünkü bir nevi biz yokken onlarda annelik yapıyor bu da bir gerçek ne kadar kabullenmesi güç olsada..
- 25 Ağustos 2009
- 7.271
- 60
Çalışmak istemen çok yerinde ve tamda zamanı,oğlun büyümüş artık çalışmasanda kreşe gidip sosyalleşmeli,arkadaş edinmeli,eğitime başlamalı.Cumartesi günü açık kreşler var,özel kreşe veriyorsan eğer konuşup anlaşıyorsun,hatta akşam geç vakte kadar bile bakılabiyor ama bir ücreti var tabii.
Ya da annene baskı yapacaksın sadece cumartesi günleri ona bırakacaksın.Senin dez avantajın annenin ya da kayınvalidenin yardımcı olmaması.
Hasta olduğunda izin alıyorsun,okula başladığında da tam gün okula verirsin,sonrada 1-2 saat etütle sorun kalmıyor,servisede verdiğinde evine kadar getiriyor.
Kimseyi bulamadın diyelim,sabah akşam yarım saat bir saat aksamalar olduğundada güvendiğin bir komşuna rica edersin o ilgilenir.
Sen iste yeterki mutlaka bir çözüm yolu vardır.
Benzer Konular
