Çalışan Anneler

15 gün kaldı meleğimden ayrılmama...

günler azaldıkça içim daha çok burkuluyor hep ağlıyorum o da anlıyor sürekli huysuz davranıyor odadan çıkmama izin vermiyor 6 aylık oldu 2 ay ayrıldım ücretsiz izne ve 14 haziranda başlamam gerekiyormuş işe.. eylüle kadar 3 saatlik süt iznim olmasa kafayı yerdim kesin bakıcı bakacak meleğime ama nasıl bakacak bilmiyorum çünkü ben babasına bile verdiğimde arkasından bakıyorum acaba ağlıyor mu diye offf ne zormuş anne olup da evladından ayrılmak sabah 2 saat öğleden sonra 2 saat ayrı kalacam ama nasıl yapacam bilmiyorum çünkü beni görmediği zaman çok ağlıyo krize giriyo gibi oluyo anane de babanede uzakta kime emanet edecem ben bitanemi ya :KK43::KK43::KK43::KK43::KK43::KK43::KK43::KK43::KK43::KK43:
 
15 gün kaldı meleğimden ayrılmama...

günler azaldıkça içim daha çok burkuluyor hep ağlıyorum o da anlıyor sürekli huysuz davranıyor odadan çıkmama izin vermiyor 6 aylık oldu 2 ay ayrıldım ücretsiz izne ve 14 haziranda başlamam gerekiyormuş işe.. eylüle kadar 3 saatlik süt iznim olmasa kafayı yerdim kesin bakıcı bakacak meleğime ama nasıl bakacak bilmiyorum çünkü ben babasına bile verdiğimde arkasından bakıyorum acaba ağlıyor mu diye offf ne zormuş anne olup da evladından ayrılmak sabah 2 saat öğleden sonra 2 saat ayrı kalacam ama nasıl yapacam bilmiyorum çünkü beni görmediği zaman çok ağlıyo krize giriyo gibi oluyo anane de babanede uzakta kime emanet edecem ben bitanemi ya :KK43::KK43::KK43::KK43::KK43::KK43::KK43::KK43::KK43::KK43:


Mrb su an prensesiniz buyumstur size bi sorum olacak benim kizimda öyle evde aksama kadar yalniziz ücretsiz izindeyim ve bana çok alisti kimsede durmuyor annem bakacak fakat onda da biraz durup sut içmek isteyince hic bir şekilde susmuyor deli gibi agliyor sizin nazil geçti o süreç neler yaptiniz alistimi kiziniz
 
merhaba ben bebeğim 3 aylıkken işe başladım ,şuan 5 aylık her zaman çalıştığım için işe dönmek biraz iyi geldi açıkçası, bebeğime gelince annem bakıyor, önceden biberona alıştırdık ,yalancı emziğe alıştırmak zorunda kaldık ,şuan pek bir sorun yaşamıyoruz, öyle yada böyle alışmak zorundalar malesef...
 
Bizim sorunumuz ne biberon ne de emzik aliyo ne yaptiysam almadi bende ayrilmiyo o yüzden napsam bilemedim bunalima girecem yaninda bende calisan biriyim ikilemde kaliyorum :KK43:
 
Bizim sorunumuz ne biberon ne de emzik aliyo ne yaptiysam almadi bende ayrilmiyo o yüzden napsam bilemedim bunalima girecem yaninda bende calisan biriyim ikilemde kaliyorum :KK43:

anlıyorum seni canım bazı bebekler böyle , ama alışmak zorunda bir iki almaz sonunda almak zorunda çünkü aç kalamaz :) eğer bebeğiniz büyükse katı gıdaylada beslenebilir çeşitli püreler vs. belki ilgisini çekecek oyun parkı filan alabilirsiniz ben almıştım işe başlamadan önce şimdi onlarla oyun oynuyor vakit geçiriyor elbette bir yol bulunur canınızı sıkmayın sevgiler..
 
P
Mrb su an prensesiniz buyumstur size bi sorum olacak benim kizimda öyle evde aksama kadar yalniziz ücretsiz izindeyim ve bana çok alisti kimsede durmuyor annem bakacak fakat onda da biraz durup sut içmek isteyince hic bir şekilde susmuyor deli gibi agliyor sizin nazil geçti o süreç neler yaptiniz alistimi kiziniz
Merhaba canım kusura bakma uzun zamandır giremedim yeni gördüm
Benim kız 32 aylık oldu bakıcı bulduk iyi biri ve rana bakıcı sayesinde sosyal oldu emzik almisti bir hafta likken ama simdi biraktirma zaman i yanı her zamanı zor insana çalışmak iyi geliyo hele birde bebeğin emin ellerdeyse şimdi yıllık izindeyim ama kızım gunde birkaç saat bakiciya gidiyor ne kadar lık senin melek
 
Bebeğini bırakıp işe gitmek zordur. Çalışan anneler burada buluşup dertleşelimvereliniortak


Zor olmazmiii 3 yasinda oglum var esim ve ben beyin cerrahiyiz ve gitmek zorundayiz babaanneye birakirken bi yalvarisi var anlatamam ama isimi de buyuk bir askla yapiyorum zor zor cok zoor . :KK43: bide ayda yilda bir izin zamanlari olunca...
 
Ben de öğretmenim ve bebEğim için ücretsiz izine ayrılacağım,işe başladığımda bebeğim 16 aylık olacak ve ben şimdiden o zaman ne yapacağım diye düşünüyorum,anneşik ne zor birşeymiş:KK43:
 
Bizim sorunumuz ne biberon ne de emzik aliyo ne yaptiysam almadi bende ayrilmiyo o yüzden napsam bilemedim bunalima girecem yaninda bende calisan biriyim ikilemde kaliyorum :KK43:
ben de oğlum sekiz aylıkken işe başladım. oğlum da ne biberon ne de emzik aldı. bıraktığım anne sütüne de içmedi. ek gıdalarla beslendi.
 
Bazı annelerin çok fazla duygusal davrandığını görüyorum siz çocuklarınızdan sanki temelli ayrılmış gibi davranıyorsunuz oysaki büyük bir şevkle akşam bebeğinize kavuşacak olmanın düşüncesiyle işe giderseniz çok daha rahat olursunuz bence ben üç aylıkken bırakıp işe gittim halada devam ediyorum onlar için çalıştığınızı anladıklarında gün gelip size dua edecekler .ayrıca çalışan annelerin çocuklarının daha özgüvenli bireyler olarak yetiştiğini görüyorum...çalışan tüm annelere selam olsun sevgiler...
 
Bende oglum çok küçükken okula başlamıştım insan vicdan azabı çekiyor şimdi büyüdü ama hala alışamadı ama herşey onlar için
 
6. aylıkken işe başladım şu an 10 aylık. hala zaman zaman işten çıkıp evde olmayı dusunuyorum. cok uzuluyorum vicdan azabı cekiyorum. ananesi bakıyor aslında cok mutlu onlarla. emin ellerde. ama işte gel de yüreğime anlat evdede zor oluyor. haftasonu 2 gun canım cıkıyor pazartesi olsada işe gitsem dıyorum cunku hem gece hem gunduz bakmakta cok zor. işe gelmesem kafamı dınlıcek vaktım yok. işte dinleniyorum.bilmiyorum kafam cok karısık annelik konusunda. bazı aksamlar bıraz az ılgılensem uyuyunca vıcdan azabı cekıyorum bugun az ılgılendım dıye. halbukı eve gdp o uyuyanan kadar onun bakımı ve ılgısı dısında bıseyle ılgılenmıyorum. her hareketımı takıyorum. bı kere oflasam ıcıme dert oluyor ne bıcım anneyım dıyorum.
 
Kızım 3 ay 20 günlüktü işe döndüğümde. Şuan 5 ay 20 günlük. Ayrılık hep yakar canımı. Her sabah sızlar burnumun direği. Ah ne zor ayrı kalmak... Babaannesi bakıyor, çok da güzel bakıyor ama işte annelik. Kimse anne gibi olamaz ki... Akşamları beni gördüğünde hemen kendi kendine konuşmaya bana bakıp gülmeye başlıyor resmen içim eriyor ama sabahları yine aynı acı. :KK43:
 
Bazı annelerin çok fazla duygusal davrandığını görüyorum siz çocuklarınızdan sanki temelli ayrılmış gibi davranıyorsunuz oysaki büyük bir şevkle akşam bebeğinize kavuşacak olmanın düşüncesiyle işe giderseniz çok daha rahat olursunuz bence ben üç aylıkken bırakıp işe gittim halada devam ediyorum onlar için çalıştığınızı anladıklarında gün gelip size dua edecekler .ayrıca çalışan annelerin çocuklarının daha özgüvenli bireyler olarak yetiştiğini görüyorum...çalışan tüm annelere selam olsun sevgiler...
haklısınız çalışan annelerin çocuklarının özgüveni daha yüksek oluyor. oğlum da çalışan kadının özgüveninin yüksek olduğu ve kendini geliştirdiği söyler o yüzden de çalışan anne istiyormuş. küçük oğlum iki yaşındaki oğlumu akşama kadar özlüyorum. sanırsam ben de çok duygusal bir anneyim.
 
Merhaba sevgili anneler,
Ben bebegim 6 aylık olana kadar kendim baktım. 6 aylıkken işe dönmek zorunda kaldım. İşe başlayana kadar bebege kimin bakacagı konusunu hiç düşünmemiştim. İlk baslarda bir hafta annemde bir hafta babaannede kaldı kızım. Kaldıgı zamanlar cocugu getir götür yapmayalım diye anaannede ve babaannede kaldı kızım. Biz iş çıkısı gifip kızımızı görüp yatma saatinde eve dönüyorduk. Sonrasında bize zor oluyor diye babaanne ve dede bizim evimize gelmeye karar verdiler. Ben de onayladım. Ama birlikte yasadıkca sıkıntı yasadık. Kayınvalide ve kayınpederle aynı evde cocuk yüzünden mecbur kalmıstık yasamaya ki öncesinde de eşimin ailesiyle bir çok kez sorun yaşamıştım. Birlikte yasamaya basladıktan sonra kayınvalidem eve cok karısmaya basladı. Benim düzensizliğime laf ediyordu. Benim evimde benim evimi yönetmek, bizi yönetmek istedi. Herkes çalışıyor, herkesin evi tertipli düzenli, bir sen çalışıp cocuk bakmıyorsunlara kadar bi sürü laf oldu. Eşim işten geldiğinde babasıyla bir odada ben kayınvalidem ve kızım bir odada takılıyorduk. Eşime göre sorun olmayan bu durum bana zamanla batmaya basladı ve bir gün cok büyük bir kavga ettik. Ben de ailemi cagırdım. İşi boşanalıma kadar da getirdim. Kavgga sonrasında onlar evlerine döndüler. Benim ailem de eşimin ailesi de aynı şehirlerdeyiz. Eşim bakıcı istemiyor. Kızımızın cok küçük oldugunu bakıcıya teslim edemeyeceğini zamanı oldugunu söylüyor ve onu ikna edemiyorum. Şu an ki çözümümüz ise yine babaanne ve anaanne de haftalık olarak kalıyor. Ama ben babannedeyken cocugumu bir hafta boyunca göremiyorum ve bu beni kahrediyor. Onlarla da şuan hiç bir iletişimim yok. Şuan eşim kızımın yanında ailesiyle birlikte ve ben 11 aylık kızıma hasret evde tek basımayım. Ne yapmam gerekiyor hiç bilmiyorum.Eşim beni caresiz bıraktı. Siz olsanız ne yapardınız ?
 
Neden dönüşümlü bakılıyor anlamadım. Senin annen varken Kayınvalide ile olacak şey değil bence.benim ve eşimin ailesi biz de aynı şehirdeyiz.Kayınvalide olunca hep minnet.hiç gerek yok.annenin de rızası varsa kesinlikle sadece annen baksın. Hem sen hem kızın mutlu olursunuz.bu konuda eşinin mutlu olmasına gerek yok önemli olan sen ve kizin
 
Merhaba sevgili anneler,
Ben bebegim 6 aylık olana kadar kendim baktım. 6 aylıkken işe dönmek zorunda kaldım. İşe başlayana kadar bebege kimin bakacagı konusunu hiç düşünmemiştim. İlk baslarda bir hafta annemde bir hafta babaannede kaldı kızım. Kaldıgı zamanlar cocugu getir götür yapmayalım diye anaannede ve babaannede kaldı kızım. Biz iş çıkısı gifip kızımızı görüp yatma saatinde eve dönüyorduk. Sonrasında bize zor oluyor diye babaanne ve dede bizim evimize gelmeye karar verdiler. Ben de onayladım. Ama birlikte yasadıkca sıkıntı yasadık. Kayınvalide ve kayınpederle aynı evde cocuk yüzünden mecbur kalmıstık yasamaya ki öncesinde de eşimin ailesiyle bir çok kez sorun yaşamıştım. Birlikte yasamaya basladıktan sonra kayınvalidem eve cok karısmaya basladı. Benim düzensizliğime laf ediyordu. Benim evimde benim evimi yönetmek, bizi yönetmek istedi. Herkes çalışıyor, herkesin evi tertipli düzenli, bir sen çalışıp cocuk bakmıyorsunlara kadar bi sürü laf oldu. Eşim işten geldiğinde babasıyla bir odada ben kayınvalidem ve kızım bir odada takılıyorduk. Eşime göre sorun olmayan bu durum bana zamanla batmaya basladı ve bir gün cok büyük bir kavga ettik. Ben de ailemi cagırdım. İşi boşanalıma kadar da getirdim. Kavgga sonrasında onlar evlerine döndüler. Benim ailem de eşimin ailesi de aynı şehirlerdeyiz. Eşim bakıcı istemiyor. Kızımızın cok küçük oldugunu bakıcıya teslim edemeyeceğini zamanı oldugunu söylüyor ve onu ikna edemiyorum. Şu an ki çözümümüz ise yine babaanne ve anaanne de haftalık olarak kalıyor. Ama ben babannedeyken cocugumu bir hafta boyunca göremiyorum ve bu beni kahrediyor. Onlarla da şuan hiç bir iletişimim yok. Şuan eşim kızımın yanında ailesiyle birlikte ve ben 11 aylık kızıma hasret evde tek basımayım. Ne yapmam gerekiyor hiç bilmiyorum.Eşim beni caresiz bıraktı. Siz olsanız ne yapardınız ?



canım benim seni o kadar iyi anlıyorum ki aynı şeyleri yaşıyoruz 10 gündür çalışıyorum kızım 20 aylık ama bırakmak çok zor babaanne bakıyor dedeyle ikisi benim evime taşındı onlarla yaşamak zaten zor bide benim kv çocuğu benden kıskanıyor altıda çıkıyorum cumarteside dahil koca gün birlikteler akşam yine huzur vermiyor bize eşimle zaten çok sorun yaşıyoruz yok anneme şöyle deme kırılır böyle yapma üzülür offf çok dertliyimm
 
X