Çalışan Anneler

Miroslava .!.:

Bizim gönlümüz bebek sürekli bizi istesin, sürekli bizi umursasın, bizsiz yapamasın istiyor, böyle olmayınca belki duygularımız inciniyor, üzülüyoruz ama bu aslında iyi bir şey. Anne babaların esas amacı çocuğunu özgür, bağımsız, kendi başının çaresine bakan bireyler olarak hayata hazırlamak olmalı çünkü. Zaten kendi duygularını tatmin etmeyi değil, çocuğunun ruhsal gelişimini düşünen anne babalar çocuğu kendine bağımlı kılmamalı. Sosyal bireyler olmaları onlar için çok daha iyi. Biz ölüp gidince yalnız mı kalsınlar bu hayatta? Onlar büyüdükçe gittikçe fiziksel olarak bizden daha fazla ayrıldıklarını mecburen göreceğiz. Kreş, okul, üniversite, belki yatılı yurtlar, belki yurtdışı, evlilik.... bütün bunların yanında bizim çalışmamız ayrıntı sayılır.
Ayrıca her zaman dibimizde olmak istememeleri bize olan sevgilerinin daha az olduğu anlamına gelmiyor. İnsan yavrusunun gözünde görüyor sevgiyi.
Üzülmeyin, mutlaka ihtiyaç duyuyordur bebişiniz annesine. Ben bu yaşımda hala anneme ihtiyaç duyuyorum bazen sadece onun yanımda olmasını istiyorum. Bebek istemeyecek mi? Ama kendi başına oyalanabilmesi veya başkalarıyla da iletişim kurabilmesi için arada onlara fırsat vermemiz lazım. Çalışıyor olmamız bu fırsatı yaratıyor bence. Tabi abartıp olağanüstü kariyer yapıcam diye çocuğu ihmal etmeden çalışmaktan bahsediyorum.

Genişletmek için tıkla...

Miroslava .!.:

Bir yerde okudum, annesi çalışmayan çocuklar anneye daha "bağımlı", çalışanlarınkiler ise (bebeğiniz emin ellerdeyse) "bağlı" olur diye. Herkes için böyle bir genelleme yapılamaz elbette ama düşününce, annesi çalışan çocuk hem onunla geçirdiği zamanın değerini daha iyi bilir, hem de her konuda sadece annesine bağımlı olmaz denebilir. Bir uzman da televizyonda, önemli olan ne kadar zaman geçirdiğiniz değil, geçirdiğiniz zamanın kalitesi demişti. Bir de işe giderken mutlaka çocuğa hoşçakal demek gerekiyormuş. Çaktırmadan kaçmak çok yanlışmış o zaman çocuk kendisini kandırılmış, terk edilmiş hissedermiş. Halbuki çocuk ne kadar küçük olursa olsun "ben işe gideceğim ve bitince geleceğim" diye açıklarsanız anlarmış. bebekler ve çocuklar sandığımızdan daha olgun olabiliyorlar.
Bir de küçük bebekler başlarda düzenleri bozulsa da sandığımız kadar kahrolmuyorlar. Ben 3 aylıkken işe başladım. o gün hüngür hüngür ağlaya ağlaya bi hal olmuştum. öğle arasında eve gittim, ne yaptı diye sordum babaanneye, "hiç, biraz oynadık yemek yedik çoğunlukla uyudu zaten sen yokken" dedi. beni görünce de çok sevindi ama tekrar giderken fazla aldırmadı. siz onun yanından ağlaya ağlaya çıkmadıkça çocuk paniğe kapılmıyor kolay kolay. Şimdi altı aya yaklaşırken hala çalışmıyor olmayı istiyorum, herhalde daha 2-3 yıl işimden nefret ederim. ama uzun vadede herşeyin iyi olacağına inanıyorum. benim annem de çalışıyordu ve ben iyi bir çocukluk geçirdim. "benim annem şu bölümden mezun, şurada çalışıyor" diye başka çocuklara övündüğümü hatırlarım.
iyi bir anne olmak sadece 24 saat yanında olmak demek değil bence.
Ancak işin doğrusu çalışan annenin iki-üç kat fazla emek sarf etmesi gerekiyor. Bir anneanne-babaanne desteği olsa çok iyi olur. Bakmayı bilmez demeyin, öğretin!

Genişletmek için tıkla...

irmako77 .!.:

Çocuklarım babaannelerinin yanın da okadar mutlularki. Arkamdan ağlamıyorlar hiç. Çok şükür. BNu topiği açarken bebişimi bakıcıya bırakma fikriş vardı. Beni kahrediyordu. Ama şimdi içim rahat. Bebeğime öğlene kadar babası bakıyor. Öğleden sonra babaannesi, dedesi ilgileniyor. Bazen de annaaneye gidiyor. Sıcacık aile ortamında büyüyorlar İçim rahatalkisalkisalkis

Genişletmek için tıkla...

yumy .!.:

valla ne kızıma n e de istediğim kriterlere uygun beni anlayan insani yönü kuvvetli bir bakıcı bulkmadım kayynanaya mecbur kalıp bir de öyle yıprandık daha ne yazıyım rezillik üstüne rezillik...

Genişletmek için tıkla...

yumy .!.:

kızım 2 yaşına girdi bakıcı babaanne derken ben işbaşında kızımda evde gözyaşı döküp duruyoruz biryandan onun geleceği için mücadele ediyorum ama bir yandan da yüreğim paramparça oluyor....bugünlerde bi rde hasta ateşi de yüksek bana ihtiyacı var ama gidemiyorum...şu piyango bana çıksın bütün sorunlarım çözülecek

Genişletmek için tıkla...

papatyam_83 .!.:

şimdi insanın doğasında vardır illaki içinde bulunduğu durumu en iyi şekilde göstermek ister, ya da kendi gibi olmayanı elinin tersi ile benimsememek ister ama şu bi gerçekki ne kadar çalışmayan anne varsa bi o kadar da çalışan anne vardır
çoğumuzun işi de zaten o çalışmayan ama bize bin türlü laf eden annelere sunulsa bi an bile düşünmeden kabul edecekleri tarzdadır, mesela Allah ıma bin şükür okudum didindim
kpss falan hepimiz bu derdi bilioruz iş bulmanın ne kadar zorlu bi süreç olduğunu, e ilerde evlenip bebemizin olma ihtimalini bile bile nie giriyoruz bu iş bulma kargaşasına
yani şunu anlatmaya çalışıyorum ne kadar ev hanımı olmak doğal ise çalışmak da o kadar doğal
ve bu bi taraf meselei ise., iki tarafta da çoluğuna çocununu süper eğiten ya da hiç ilgilenmeyen öylece kendi haline bırakan vardır,
iki taraf için de bir kalıp oluşturmak hatadır,
ben bir bankada denetmedim işim oldukça zor arkadaşlar, ve Allah a şükür 2 buçuk yaşında bir kızım var
haline baktıkça kızımla ilgili pişmanlık duyduğum çok mühim bir noktamız yok
evet az zamanı daha verimli değerlendirmek çok şey sığdırmaya çalışmak çoçuktan bıkmamak
hiçbir dileğini geri çevirmemek (çünkü zaten vaktimiz az ) bu bizlerin maharetleri
ama asla şımartmamak terbiyesini de mümkün mertebe vermek mesela paylaşımı öğretmek
büyüklere nasıl davranılması gerektiğini, belki ilerde Allah korkusu ve sevgisini
yani herşeyi düşünmek ve bu arada onun geleceği için çalışmak
kendin için çalışmak
lütfen çalışan anneler için atıp tutmasın kimse, biz en az siz çalışmayan anneler kadar ona en iyi ortamı sağlamak için didiniyoruz yorulmadan
ha benim kızım 9 aylıkken bakıcıya başladık
annane babaanne bakmamış iyi ki küçük yerde oturuyoruz kafama göre kızıma göre bir bakıı bulmak çok zor olmadı kime sorsam hakkında hep iyi şeyler duydum, zaman gösterdi ki kızım gaayet mutlu onunla
cahil biri değil oyunlar oynuyor gezdiriyor parka götürüyor hasta olursa napması gerektiğiibilior
kendisinin de iki kızı var
gaayet iyi yetiştirmiş saygılı sevgili şimdiki hoppa gençlerden çok uzaklar,
bunları görünce içi rahatlıo insanın
kızım akşamları ne onun arkasından ağlıyo ne sabahları benim ne ben ondan kaçarak çıkıorum evden ne yalan söylüyoruz,
düzenim ALLAH IMA BİN ŞÜKÜR gayaet iyi
şimdi ben ev hanımı olsaydım da daha mı iyi olcaktı??
duruma göre ALLAH yardım edıo arkadaşlar ya da biz duruma göre zaten kendimizi ayarlar ebeleri harap etmeyiz iş uğruna
ALLAH HERKESE YARDIM ETSİN

Genişletmek için tıkla...

elif..timureren .!.:

bende seninle aynı durumdayım cnm.3 hafta oldu işe başlayalı kızım 5 aylık.k.validem benim bir damla göz yaşına kıyamadığım kızıma güzel bakamıyor.ben bakarım yaparım dedi her zaman.bebeğime inek sütü veriyor un kavuruyor olur olmaz her şeyi veriyor.labne ve yumurta bile veriyormuş.bu hafta sürekli kusmaya başlamış bir akşam bize denk geldide öğrendik.bu aralar hep kustu dedi.bebeğimin eli yüzü rezil gibi olmuş..ağzının etrafında sivilceler çıkmış..neyse uzatmayacağım.bu duruma eşimde bende dayanamadığımız için ben işten çıkmaya karar verdim.bakıcı tutmak istemiyorum..neden bilmiyorum ama istemiyorum işte..bebeğimin kreş yaşı gelene kadar ben büyütücem..tabi hemen işten çıkmam da mümkün değil kimseyi yarı yolda bırakamam.kızıma iyi bir gelecek sağlamak için çalışıyorum derken sanırım bugünü maf ediyorum.bu üzüntü içimde kocaman bir yara olacak..........

Genişletmek için tıkla...