Merhaba hemen konuya girmek istiyorum konu engelli bir çocuğa sahip olmak yada olmamakla ilgili. İlk başlarda bu konu gündeme geldiğinde geleceğim için planlarim vardi kariyer olsun gezme gormek ogrenmek olsun sonra bir yerden aklima geldi artik haber mi gordum ne oldu hatirlamiyorum. Gelecekte cocugum olsa engelli oldugunu ogrensem onu aldirir miydim? O zamamlar hic duygusal yonuyle bakmamistim yani direk annenin kendi açısından bakmistim hayatin kalmiycak işin hayatin yaptiklarin arkadaslarin ailen belki de kocani bile rafa kaldiricaksin cunku hayatin sana hayati boyunca muhtac bir yavru sokakta girdigin her ortamda ona donen aciyarak bakan gozler... Dedim ki yani basima gelse aldiririm heralde yani ama boyle dusununce ben boyle dusundum diye basima ya gelirse diye tam tersinden degerlendirmek istedim icimi rahat ettirmek icin. Sonucta o senin yavrun senden bir parca digerleri gibi degil diye ondan vazgecmek.. diycek bir sey yok yani cok zor kendi bebegini icinde oldurmek sirf digerleri gibi degil diye. Ayrica bunun dini yonude var Allah boyle istemis o senin sinavin Allahim verdigi cana nasil kiyarsin? Sonra engelli anneler engelli bebekler falan arastirma yaptim icim ısındı evet tum hayatin degisicek sana ait hicbir sey kalmayacak her seyin o olucak belki ama Allah boyle taktir etmis ve sen bir annesin onu öldürmeye hakkin yok diye dusundum. Bu dusunceyi benimsedigimde cok mutluydum ama sonrada fazla benimsedim sanirim... Ve dedim ki bence bebegimi hic dusunmeden aldiranlarin yaptigi iki yuzluluk. Ama demek istedigim su; Bebek istiyosunuz denemeler yapiyosunuz sonunda hamile oldugunuzu ogreniyosunuz mutluluk sevinc hayaller es dosta haber vermeler... Sonra 4. aydan sonra diyolar ki engelli hic dusunmeden sogukkanlilikla alinsin o zaman olu dogum yapicam diyenlerin yaptigina 2 yuzluluk demek istedigim hani uzulursun gunlerce aglarsin dusunursun durumun olmaya bilir o kadar guclu bir insan olmaya bilirsin aldirirsin onlara iki yuzlu demiyorum ( demesem bile onlarin yaptiginin bile cok yanlis oldugunu dusunuyorum boyle dusunmek istemiyorum ama o kadar cok alistirdim ki kendiki o sekilde bakarimiyoruk )gercekten ogrendikleri an icindeki kendi bebegi degil de hicbir seymis gibi davranan insanlari kastetmistim ben.. Yanimdakilere konusu acildiginda niye oyle diyosun buyuk konusma dediler ama ben kotu bir sey demek istememistim.. Ve simdi icinde senden sevdigin bir adamdan tasidigin parcayi sirf digerleri gibi degil diye aldirmak komple yanlis bir sey gibi gorunuyo boyle goruyorum diye basima gelir mi? Bu sefer de oyle anne ve bebek arasindaki baga takildim ki sirf digerleri gibi degil diye aldirmak cok garip geliyo ama herkesin kendi hayati beni ilgilendirmez ama o baga cok takildim yani simdi boyle dusunuyorum diye basima mi gelicek? Engelli anneleri ne yasar ne yasamaz bilmiyorum tahmin bile edemiyorum o yuzden o acidan bakip dusunemiyorum sadece sirf digerleri gibi degil diye aldirildigi kismina saplanmis beynim. Az cok anlamissinizdir kotu bir sey mi dedim yaptim dusundum naptim ben
Ama benim beynim cok farkli yani herseyde boyle bir dusunce varsa icim rahat edene kadar onu her haliyle incelemem gerek sadece bu konuda degil... Yardim lutfen
Sonradan gelen ekleme : Kardeşim aşırı hiperaktif doktoru meslek hayatımda 2. kez böyle bir çocuk görüyorum dedi kardeşim normal olmasına rağmen annemle deliriyoruz engelli bir çocuk sahibi olmak kim bilir kaç katı zor ve sabır isteyen bir şeydir evet çok uslu olanları tedaviye cevap verenleri de var ama öyle olsa bile her şey güllük gülistanlık mı? Anladım ki başına gelmeden her şeyi değerlendirmeden böyle bir durum için kesin bir karar alınamaz ve aldıranda aldırmayan da asla eleştirilemez bunu kardeşim beni delirttip çığlık atarken anladım sizede yorumlarınız için teşekkür ederim. Allah kimsenin başına vermesin evladıyla sınamasın.
Ayrıca burada bazıları insanları eleştirdiğimi düşündü bu benim içimde yaşadığım karmaşık düşünceler asla kimsenin ne verdiği karara ne yaptığı şeye ağzımı açıp ters bir şey derim ama hepimiz insanız ve kendi kendimize düşünebiliriz bu gayet doğal
