Bütün kızlar toplandık, can dostlarımızla paylaştık.

Çok da iyi yaptık valla.
Kah gülüyoruz kah ağlıyoruz kah yüreğimiz ağzımızdan hayırlı haber bekliyoruz
 
kac gundur hıc fırsatım yokk..ama her zamn aklımdasınız hepınız ıcın hayırlısını dılıyorm...ve bır kez daha soyluyorum her serde bır hayır vardır..sızı cok sewdm ben kendınıze ıyı bakın..
 
önümüzdeki seçenekleri bir gözden geçirmekte fayda var bence...bu adam ya sevmiyor..ya seviyor ama artık bir yuva olmak istermiyor...ya seviyor ama ne yapacağını bilmiyor...başkasına karşı miilgisi var...seviyordu ama artık ne tahammülü kaldı yada tamamen düzeleceğine karşı umudu...seviyor ama eskisi kadar ilişkiye güvenmiyor ama her nekadar böyle düşünsede seninle boşnamaya cesaret edecek kadarda ipleri koparmak istemiyor...


ben başka bir kadın olduğuna dair hiç bir sezi alamadım durumdan..nedeni eğer hayatında başka bir kadın olsaydı vee bu nedenle ayrılma kararı alacagını bilseydi ailesiyle kötü olmayı fgöze alıpda annesini evden ayırmazdı...hattaa onun ıcın bulunmaz bir fırsattı...

seni sevmediğine de inanmıyorum..çünkü gerçekten bir insanı sevmiyorsan hatta nefret ediyorsan onun duyguları senın ıcın hiç bir önem arz etmez..onunla bosanmak demek kızının babasız kalacak demek olmadıgını bıldıgınden senınle bosanıp yolunaa devam ederdii...

seviyor ama ne yapacağını bilmiyor..bu da kuvvetli bir neden olabilir fakat ne yapacagını bılmeyen dengesiz davranır fakat bu gayet ıstıkrarlı bır sekılde senınde gorusmeyı ve gerekmedıkte ıletısımden itinayla kacınıyor...

seviyordu ama artık ne tahammülü kaldı yada tamamen düzeleceğine karşı umudu..ben kuvvetle ihtimal durumun bu şekilde olduğu kanısındayım.. sen senın aılen o kendisi kendi ailesii..hiç biriniz birbirinzde anlaşamıyorsunuz artık bunların arasında tampon olmaktan cok yorulmuş olmalı.. sana da canı ıstedıgı gıbı davranıyor cunku sen her kosulda kanatlarını açan birisin..o senin ona ne kadar bagımlı oldugunun o kadar ıyı bılıyorki bu da ona hala boyle inad yapmak ıcın vakit kazandırıyor..seni istedıgı kadar incitsin o istediğinde gerı donecegını adı gibi biliyor..

sex,sevişme her zaman sevme koşuluyla yaşanmaz..sevmesende bunu yaşabilirsin..fakat burdaa cok cok guzel bir sonuc var..bu adamın bunca yasananlardan sonra bıle senı hala arzuladıgı...bır erkek karısını hala arzulayabılıyorsa buda evlılıgını istese pekalada devam ettirebileceğini gorsterır


o senin bu durum hakkında ki düşüncelerini acıkca bılıyor..sen ona su sınyali altını cızerek verdın..senı sevıyorum sensız olmem ama sensız olmak ıstemıyorum...Sonucta adam boşanma konusuna yanaşmıyor değilmi yani ipleriniz şimdilik kopmamış durumda .. çözüm olarak iki secenegın vardı birincisi onu geri kazanmak ve yolları...sen bu yolların hepsını yaptın herseyı denedın ..keşkelerin kalmayacak kadar hemde..ve bir sonuç almak yerıne eşin daha katı yaklaşmaya başladı..ben butun kozlarımı koydum..elimden gelebi ardına koymadım ne ailem ne kızım nede sen neden bızı kurtarmaya calısmadıgınız dıyemezler artık..diyebilcek koşuldasın o zaman diğer çözümü gözden geçirmelisin...kaybedeceğin hiç birşey yok alacagım....umursamaz davranmak zorundasın artık..kötü davran demiyorum ama onun agzına bakıyormuş gibi davranırsan hala donmek ıcın bıraz daha zamanım var dıye dusunecektır..Kendi hayatını sankı ayrılacakmıssınız gıbı yoluna kurmaya baslaa...gercekten bır kuafore gıtt guzel cıcıler al kendıne ..bır kıtap secc bır cafede kendıne bır cafe ısmarlaa..boylece pazar gununden nefret etmezsın...bu sadece bır gunluk bır durum..kendinin farkınaa varr hala cok guzel bır bayansın vee cok guzel bir kızın annesısın..hatta evin bakırkoye yakınsa gel buluşup görüşelim. sana güzell bir kahve ısmarlıyayım..O ne kadar uzaklasırsa uzaklassın kendısı ıcın yanan bır kalbı bılmek ıcını ısıtıyordur ve dustugu durumda bencıl oynayabılıyor ama senın artık ondan uzaklastıgını gormesı eger sevıyorsa boşluğa düşürecek,kaygılandıracak neler oluyor ya deyip..işe yarayacaktır..eger yaramıyorsaa zaten ilişkinizi hiçbirşey kurtamadıgını gorursun ama artık daha guclu bır kadın olarak... yalnız bu umursamaz tavrına takınırken artık soyle olacagım boyle olacagım deme lutfen cunku neler olduguna daır merak uyandırabılıyorsan hala senınle ılgılenıyordur anlamına gelır..

burda eşine biri hariç hiçbir noktada kızmıyorum...bunları hepsı gelirr gecerr..sözler yaşananlar..incitmeler..ama tek bir şey canımı sıkıyorr..bu kadar bencil olcak yaşta bır adam degıll olgun olmalıydı..ıyı bır sırkette ust düzey yonetıcı bırı....ben senı ıstemıyorum gelmıycm gorusmıycem..ayrılmak ıstıyorum dıyorsa...o zaman hakkıylaa yapmalıı..senı gormek ıstemıyorum ama bosnamakta ıstemıyorum..yanı ayrı yaşayalım ama sen yıne benım karım ol..bu tamm bır haksızlık sacmalık duzenbazlık..senın hayatına nasıl boyle comak sokabılırkii..senın yazdıklarını dıdık dıdık okuyorum..gercekten cok akıllı bır kadınsın ..sen burda gell ıcını dok ıstedıgınn kadar... bızz burda sana yardımcı olacak sekılde kulagına su kacıralım ama bılıyorumkı yıne de kendı dusuncelerınde hareket edeceksın o yuzden fazla ısrarcı olmyacagım:)))senden tek dileğimm bu adamı sallamıyormuş gibi görün telefonu aradıgındaa mumkunse acma bır ıkı saat sonra ac mesela..14 senelık evlılıge yakısırmı bu lıse bebesı gıbı oyun cevırmek dıye dusunmee..cunku yarattıgın adam dışarda armatorr olsunn içerdee tam bir bebek!

not: arkadaslarım bu yazdıklarımaa olumlu yada olumsız bır yanıt yazarsanız cok ıyı olur cunku ben butun konuyu ve butun seceneklerı ozetledım hep beraber bır yolbulabılırızz... ayrıca gercekten ben bır bulusma ayarlamınızı ıstıyorum ne dersiniz..ayrıca alacım benım tanıdıgım bır yer var ama taa kurtulusta bakırkoydede bır falcı var ıstersen oraya gotureyım senı!

Canım senin yorumların hep çok mantıklı oluyor, hep ilgiyle okuyorum. Daha önce benim konumda da epey yardımcı olmuş, çok güzel analiz etmiştin. Ne olur son konuma da bak, bana da birşeyler yaz olur mu :KK1: Çünkü artık o kadar çaresizim ki, geldiğim noktada çıldırmak üzereyim.

Bu arada ben de İstanbul'dayım kızlar ya, bu sitede birbirimizi hiç görmesek de kırk yıllık dost olduk. Bir cafede böyle bir buluşma ayarlayıp tanışalım mı? Gelmek isteyen herkes gelsin. Bakırköy de yakın valla bana :KK1: Ne dersiniz kızlar, hep beraber buluşup stres atmaya?
 
Ne güzel işte kah dertleştiğimiz kah geyik yapıp stres attığımız bir topic olmuş. Bu aralar hayat bize sürekli kötü şeyler verse de, sürekli ağlamakla üzülmekle geçmeyecek bunu unutmayalım :KK1:
 
Kızlar az önce kuzenim aradı. Son durum bilgisi veriyorum. Mümkün olduğunca kısa özet geçmeye çalışıcam çünkü toparlayamıyorum kafamda…
Öncelikle şunu belirteyim ki eşim ve kuzenim liseden arkadaşlarmış. Biz eşimle çıkmaya başladıktan sonra bunu öğrendim. Çok da samimilermiş.
Kuzenim arıyor eşimi diyor ki: “ALAyı aradım evlilik yıldönümünüzü kutlamak için. Bana bir şeyler anlattı şok oldum. Nedir kardeş durum?Noluyor???” İlk önce konuşmak istememiş konuşucak bir şey yok diye, kuzenim “ben ALAnın kuzeni olabilir ancak ondan önce senin arkadaşındım” diye üstüne gidince dökülmüş bizimki. Kısaca demiş ki :


“Çok yoruldum, çok yorulduk, tükettik birbirimizi. ALAnın ne sevgisinden ne sadakatinden zerre kadar şüphem yok. Bizim sorunumuz sevgi-sevgisizlik değil. Öyle olsa belki daha kolay çözülürdü her şey. Şu anda her şeyi tartıyorum kafamda. Evli ve bekar olmanın farkını tartıyorum. 37 yaşında bir insan olarak pek tabii ki beni seven bir eş, dünya tatlısı bir çocuk ve sıcak bir aile çok önemli ancak biz o kadar çok şey yaşadık ki aile olduğumuzu unuttuk her şeyden önce. 37 yaşındayım ama 67 yaşında hissediyorum kendimi. Önümü göremiyorum. Herşeyi unutup silip geri döndüğümde neyle karşılaşacağımı bilmiyorum çünkü hep böyle oldu. Tam düzeldi artık huzurluyuz dediğimiz anda yeni bir şey çıktı. Onunla savaşıp onu koyduk yenisi. Ne değişicek? İnsanlar mı yoksa biz mi? Ben bugüne kadar kimseye saygısızlık yapmadım hep vur kafasına al lokmasını bir adam oldum ama keşke yapsaymışım. Keşke sert olsaymışım, keşke ALA ya sert davransaymışım belki o zaman çok daha iyi olurdu her şey. ALAnın yapabileceği ya da düzeltebileceği hiçbir şey yok . Sorun benimle alakalı. Benim düşünmem ve karar vermem gerekiyor” demiş.


Kuzenimin tüm bunlara yorumunu sordum. “Ne hissediyorsun, ne olacak bu işin sonu” diye. Bire bir yazıyorum buraya:


"Senin yapabileceğin tek şey beklemek. Bana sorarsan %80 bitirmiş kafasında. Boşanıcam ya da boşanmıcam demiyor ama çok sert. Kapıların hepsini kapatmış. Can çıkmadan umut çıkmaz diye boşuna dememişler. Bekle bakalım. Zaten yapabileceğin başka hiçbir şey yok”.

Durum bu. Şimdi herkes kına yaksın istediği yere. El birliğiyle bu güzel yuvayı bu hale getiren herkesi ayrı ayrı tebrik ediyorum. Ama Allah’ım çok büyük. Şu mübarek Cuma gecesi hepsini Allah’ıma havale ettim. Hiçbirinin yüzü gülmesin, hiç biri huzur bulamasın inşallah…
 
Son düzenleme:
Kızlar az önce kuzenim aradı. Son durum bilgisi veriyorum. Mümkün olduğunca kısa özet geçmeye çalışıcam çünkü toparlayamıyorum kafamda…
Öncelikle şunu belirteyim ki eşim ve kuzenim liseden arkadaşlarmış. Biz eşimle çıkmaya başladıktan sonra bunu öğrendim. Çok da samimilermiş.
Kuzenim arıyor eşimi diyor ki: “ALAyı aradım evlilik yıldönümünüzü kutlamak için. Bana bir şeyler anlattı şok oldum. Nedir kardeş durum?Noluyor???” İlk önce konuşmak istememiş konuşucak bir şey yok diye, kuzenim “ben ALAnın kuzeni olabilir ancak ondan önce senin arkadaşındım” diye üstüne gidince dökülmüş bizimki. Kısaca demiş ki :


“Çok yoruldum, çok yorulduk, tükettik birbirimizi. ALAnın ne sevgisinden ne sadakatinden zerre kadar şüphem yok. Bizim sorunumuz sevgi-sevgisizlik değil. Öyle olsa belki daha kolay çözülürdü her şey. Şu anda her şeyi tartıyorum kafamda. Evli ve bekar olmanın farkını tartıyorum. 37 yaşında bir insan olarak pek tabii ki beni seven bir eş, dünya tatlısı bir çocuk ve sıcak bir aile çok önemli ancak biz o kadar çok şey yaşadık ki aile olduğumuzu unuttuk her şeyden önce. 37 yaşındayım ama 67 yaşında hissediyorum kendimi. Önümü göremiyorum. Herşeyi unutup silip geri döndüğümde neyle karşılaşacağımı bilmiyorum çünkü hep böyle oldu. Tam düzeldi artık huzurluyuz dediğimiz anda yeni bir şey çıktı. Onunla savaşıp onu koyduk yenisi. Ne değişicek? İnsanlar mı yoksa biz mi? Ben bugüne kadar kimseye saygısızlık yapmadım hep vur kafasına al lokmasını bir adam oldum ama keşke yapsaymışım. Keşke sert olsaymışım, keşke ALA ya sert davransaymışım belki o zaman çok daha iyi olurdu her şey. ALAnın yapabileceği ya da düzeltebileceği hiçbir şey yok . Sorun benimle alakalı. Benim düşünmem ve karar vermem gerekiyor” demiş.


Kuzenimin tüm bunlara yorumunu sordum. “Ne hissediyorsun, ne olacak bu işin sonu” diye. Bire bir yazıyorum buraya:


"Senin yapabileceğin tek şey beklemek. Bana sorarsan %80 bitirmiş kafasında. Boşanıcam ya da boşanmıcam demiyor ama çok sert. Kapıların hepsini kapatmış. Can çıkmadan umut çıkmaz diye boşuna dememişler. Bekle bakalım. Zaten yapabileceğin başka hiçbir şey yok”.

Durum bu. Şimdi herkes kına yaksın istediği yere. El birliğiyle bu güzel yuvayı bu hale getiren herkesi ayrı ayrı tebrik ediyorum. Ama Allah’ım çok büyük. Şu mübarek Cuma gecesi hepsini Allah’ıma havale ettim. Hiçbirinin yüzü gülmesin, hiç biri huzur bulamasın inşallah…

Ya eşinin yazdıklarını okuyunca içim ürperdi.
Adam resmen bıkmış!
Bu yorgunluk filan değil.
Bildiğin bıkmış.
Bıkar tabi.
Aynı şey için tekrar tekrar mücadele et
Herkese kendini tekrar tekrar ispatlamaya çalış
Bir yandan baba ol
Bir yandan koca
Ha bu arada bir de afadersin eşşek gibi çalış eve ekmek getir.
Zaten dikkatini çekerim bir daha bunları yaşamaya gücüm yok demiyor.
Nasılsa başa saracak herşey diyor.
O kınaların yollanacağı adresleri ver canım sen bana.
Ben kamyonla yollayacağım
 
ya eşinin yazdıklarını okuyunca içim ürperdi.
Adam resmen bıkmış!
Bu yorgunluk filan değil.
Bildiğin bıkmış.
Bıkar tabi.
Aynı şey için tekrar tekrar mücadele et
herkese kendini tekrar tekrar ispatlamaya çalış
bir yandan baba ol
bir yandan koca
ha bu arada bir de afadersin eşşek gibi çalış eve ekmek getir.
Zaten dikkatini çekerim bir daha bunları yaşamaya gücüm yok demiyor.
Nasılsa başa saracak herşey diyor.
O kınaların yollanacağı adresleri ver canım sen bana.
Ben kamyonla yollayacağım

hah ağzına sağlık canım. Hala kibarlığı saygısızlığı elden bırakmıyor farkındasın değil mi? Hala beni kırmamk için kelimeleri en yumuşak haliyle seçiyor.
Offf offf nefes alamıyorum...
 
canım sakin ol.. lütfen
kendine gel..
ne kadar eşin yorgunsa sende yorgunsun.. sende mücadele ettin okadar zaman ..
senin çevrenin ne kadar hatası varsa eşininde hatası var annesiyle durum o boyuta gelmeden bir yolunu bulsaydı bu kadar siz bitmiş tükenmiş olmayacaktınız..
eşin bitkin yorgun pes ettii.
sende bitkinsin yorgunsun ama hala seviyorum düzeltelim diyorsun
 
canım sakin ol.. lütfen
kendine gel..
ne kadar eşin yorgunsa sende yorgunsun.. sende mücadele ettin okadar zaman ..
senin çevrenin ne kadar hatası varsa eşininde hatası var annesiyle durum o boyuta gelmeden bir yolunu bulsaydı bu kadar siz bitmiş tükenmiş olmayacaktınız..
eşin bitkin yorgun pes ettii.
sende bitkinsin yorgunsun ama hala seviyorum düzeltelim diyorsun

birtanem. inan o ailesiyel olan her sorunu çözdü. inan çözdü. 7 ay ben içimde tutmasaydım o olayı da 7 aydan önce çözerdi.
anlatamadığım çok şey var.
gücümü bir toplasam anlatıcam size tek tek.
o zaman büyük resmi göreceksiniz...
 
benim boşanmayı kaldıramayacağımı biliyor
psikolojik olarak kaldıramayacağımı biliyor
bu zamanı kendisi için değil
benim için istiyor
onsuzluğa alışmam için
böylece boşanma olduğunda
artık daha fazla yıkım olmıcak
çünkü onsuzluğa alışmış olucam
yanlış mıyım?


bakın bir arkadaşımla msn de konuşurken geldi aklıma. size de sorayım aynı soruyu....
 
Kızlar az önce kuzenim aradı. Son durum bilgisi veriyorum. Mümkün olduğunca kısa özet geçmeye çalışıcam çünkü toparlayamıyorum kafamda…
Öncelikle şunu belirteyim ki eşim ve kuzenim liseden arkadaşlarmış. Biz eşimle çıkmaya başladıktan sonra bunu öğrendim. Çok da samimilermiş.
Kuzenim arıyor eşimi diyor ki: “ALAyı aradım evlilik yıldönümünüzü kutlamak için. Bana bir şeyler anlattı şok oldum. Nedir kardeş durum?Noluyor???” İlk önce konuşmak istememiş konuşucak bir şey yok diye, kuzenim “ben ALAnın kuzeni olabilir ancak ondan önce senin arkadaşındım” diye üstüne gidince dökülmüş bizimki. Kısaca demiş ki :


“Çok yoruldum, çok yorulduk, tükettik birbirimizi. ALAnın ne sevgisinden ne sadakatinden zerre kadar şüphem yok. Bizim sorunumuz sevgi-sevgisizlik değil. Öyle olsa belki daha kolay çözülürdü her şey. Şu anda her şeyi tartıyorum kafamda. Evli ve bekar olmanın farkını tartıyorum. 37 yaşında bir insan olarak pek tabii ki beni seven bir eş, dünya tatlısı bir çocuk ve sıcak bir aile çok önemli ancak biz o kadar çok şey yaşadık ki aile olduğumuzu unuttuk her şeyden önce. 37 yaşındayım ama 67 yaşında hissediyorum kendimi. Önümü göremiyorum. Herşeyi unutup silip geri döndüğümde neyle karşılaşacağımı bilmiyorum çünkü hep böyle oldu. Tam düzeldi artık huzurluyuz dediğimiz anda yeni bir şey çıktı. Onunla savaşıp onu koyduk yenisi. Ne değişicek? İnsanlar mı yoksa biz mi? Ben bugüne kadar kimseye saygısızlık yapmadım hep vur kafasına al lokmasını bir adam oldum ama keşke yapsaymışım. Keşke sert olsaymışım, keşke ALA ya sert davransaymışım belki o zaman çok daha iyi olurdu her şey. ALAnın yapabileceği ya da düzeltebileceği hiçbir şey yok . Sorun benimle alakalı. Benim düşünmem ve karar vermem gerekiyor” demiş.


Kuzenimin tüm bunlara yorumunu sordum. “Ne hissediyorsun, ne olacak bu işin sonu” diye. Bire bir yazıyorum buraya:


"Senin yapabileceğin tek şey beklemek. Bana sorarsan %80 bitirmiş kafasında. Boşanıcam ya da boşanmıcam demiyor ama çok sert. Kapıların hepsini kapatmış. Can çıkmadan umut çıkmaz diye boşuna dememişler. Bekle bakalım. Zaten yapabileceğin başka hiçbir şey yok”.

Durum bu. Şimdi herkes kına yaksın istediği yere. El birliğiyle bu güzel yuvayı bu hale getiren herkesi ayrı ayrı tebrik ediyorum. Ama Allah’ım çok büyük. Şu mübarek Cuma gecesi hepsini Allah’ıma havale ettim. Hiçbirinin yüzü gülmesin, hiç biri huzur bulamasın inşallah…

Ben senin konunu epeydir takip ediyordum, ama o dönemde kısa bir iş sürecim oldu, siteye neredeyse hiç giremedim yazamadım birşeyler. En son eşinle durumun düzeldiğini görüp sevinmiştim. Bugün burada son sayfaların hepsini okudum ve çok çok üzüldüm.

Gelelim son gelişmeye... Eşinin kuzenine söylediklerini şaşkınlıkla okudum. Resmen şoka girdim desem yeridir. Neden dersen, bu erkeklerin hepsi mi aynı diyip durdum okurken. Eşinin söyledikleri benim eşimin daha önce ayrılık süreçlerinde söyledikleriyle neredeyse birebir aynı! Resmen aynı cümleleri birebir duydum ben de eşimden. Özellikle "çok yoruldum kafamı toplayacağım" laflarını bin kez söyledi. Ya da o da hep çok yaşlı hissettiğini, kendini en az 50 yaşında gibi hissettiğini, çoook yıprandığını, artık sadece dinlenmek istediğini söyler durur.

Kuzeninin yorumuna da katılıyorum. Bizim ayrılık süreçlerimizde eşim benim bazı arkadaşlarıma da benzer şeyler söylemişti. Demek ki olaylar, ayrılık nedenleri farklı da olsa yaşanan süreç birebir aynıymış. Ben de eşimin kafasında neredeyse tamamen bitirdiğini, zamana düşünmeye ihtiyacı olduğunu çok duydum hem arkadaşlarımızdan hem de kendisinden.

Şimdi buraya kadar benzerlikleri yazdım. Tabi ki sizin eşinle durumunuz çok farklı. Bizim artık barışma şansımız imkansız, çünkü işin içine aldatma girdi. Ama sizde böyle bir durum yok, birbirinizi seviyorsunuz, bir de çocuğunuz var ortada. İnşallah barışırsınız da herşey yoluna girer canım. Ki ben barışacağınıza yürekten inanıyorum. Sadece kalbim değil aklım ve mantığım da sizin barışacağınızı söylüyor bana. Bunu da eşinin söylediklerinden ve yaptıklarından çıkarıyorum. Senin çabalarına karşı attığın mesajlara öyle iki-üç cümlelik cevaplar vermesi de bana çok tanıdık geldi, bunu da söylemeden geçmeyeyim. Çünkü ben de aynı şeyleri yaşadım.

Durum şu bence; erkekler bizden çok farklı varlıklar. Ben de bunu yeni öğrendim. Acı tecrübeler bunu öğretti bana. Biz acımızı çok farklı yaşıyoruz, erkekler bize göre çok daha serinkanlı ve afedersin ama jetonları geç düşüyor. Sanırım yine sen yazmıştın "Ben onu bir günde özlüyorsam o beni 10 günde özlüyor" diye bir cümle okudum ben buralarda bir yerde. İşte aynen öyle canım... Sen acını üzüntünü hemen yaşıyorsun, çözüm arıyorsun nasıl düzeltirim diye kafa yoruyorsun. Bu süreçte erkeklerse çok rahat ve vurdumduymaz olabiliyor. Ama zaman geçtikçe biz iyileşiyoruz, onlarınsa akılları başlarına geliyor. Bu sefer pişmanlıktan kıvranan çaba gösteren onlar oluyor. İnşallah senin eşin de kafasını dinler ama aklı başına çok geç olmadan gelir. Aman diyeyim, üstüne gitme. Ben eşini de seni de tanımıyorum o yüzden şöyle yap böyle yap diye yorumlardan kaçınıyorum. Ama benim nacizane tavsiyem, kesinlikle bekle. Biraz kendini geri çek. Aramamaya çalış. Yalnız kalsın kafasını dinlesin. Bu arada sen de kendi hayatına odaklan, biraz bencil olmayı öğren. Eminim eşin o "yorgunluğu"ndan çıkacak. Biz ayrılıklarda yıkılıyoruz, erkekler ise malesef rahatlıyorlar sanki üstlerinden yük kalkıyor. Biz deli gibi özlüyoruz, onlar kafa dağıtıyorlar, rahat oluyorlar. Ama zaman geçince öyle bir dank ediyor ki. O onları yorduğunu yaşlandırdığını söyledikleri evlilik, aile ortamı burunlarında tütüyor. Ve işte o zaman onlar da çaba göstermeye, kurtarmaya çalışıyorlar.

İnşallah herşey gönlünce olur...
 
Ben senin konunu epeydir takip ediyordum, ama o dönemde kısa bir iş sürecim oldu, siteye neredeyse hiç giremedim yazamadım birşeyler. En son eşinle durumun düzeldiğini görüp sevinmiştim. Bugün burada son sayfaların hepsini okudum ve çok çok üzüldüm.

Gelelim son gelişmeye... Eşinin kuzenine söylediklerini şaşkınlıkla okudum. Resmen şoka girdim desem yeridir. Neden dersen, bu erkeklerin hepsi mi aynı diyip durdum okurken. Eşinin söyledikleri benim eşimin daha önce ayrılık süreçlerinde söyledikleriyle neredeyse birebir aynı! Resmen aynı cümleleri birebir duydum ben de eşimden. Özellikle "çok yoruldum kafamı toplayacağım" laflarını bin kez söyledi. Ya da o da hep çok yaşlı hissettiğini, kendini en az 50 yaşında gibi hissettiğini, çoook yıprandığını, artık sadece dinlenmek istediğini söyler durur.

Kuzeninin yorumuna da katılıyorum. Bizim ayrılık süreçlerimizde eşim benim bazı arkadaşlarıma da benzer şeyler söylemişti. Demek ki olaylar, ayrılık nedenleri farklı da olsa yaşanan süreç birebir aynıymış. Ben de eşimin kafasında neredeyse tamamen bitirdiğini, zamana düşünmeye ihtiyacı olduğunu çok duydum hem arkadaşlarımızdan hem de kendisinden.

Şimdi buraya kadar benzerlikleri yazdım. Tabi ki sizin eşinle durumunuz çok farklı. Bizim artık barışma şansımız imkansız, çünkü işin içine aldatma girdi. Ama sizde böyle bir durum yok, birbirinizi seviyorsunuz, bir de çocuğunuz var ortada. İnşallah barışırsınız da herşey yoluna girer canım. Ki ben barışacağınıza yürekten inanıyorum. Sadece kalbim değil aklım ve mantığım da sizin barışacağınızı söylüyor bana. Bunu da eşinin söylediklerinden ve yaptıklarından çıkarıyorum. Senin çabalarına karşı attığın mesajlara öyle iki-üç cümlelik cevaplar vermesi de bana çok tanıdık geldi, bunu da söylemeden geçmeyeyim. Çünkü ben de aynı şeyleri yaşadım.

Durum şu bence; erkekler bizden çok farklı varlıklar. Ben de bunu yeni öğrendim. Acı tecrübeler bunu öğretti bana. Biz acımızı çok farklı yaşıyoruz, erkekler bize göre çok daha serinkanlı ve afedersin ama jetonları geç düşüyor. Sanırım yine sen yazmıştın "Ben onu bir günde özlüyorsam o beni 10 günde özlüyor" diye bir cümle okudum ben buralarda bir yerde. İşte aynen öyle canım... Sen acını üzüntünü hemen yaşıyorsun, çözüm arıyorsun nasıl düzeltirim diye kafa yoruyorsun. Bu süreçte erkeklerse çok rahat ve vurdumduymaz olabiliyor. Ama zaman geçtikçe biz iyileşiyoruz, onlarınsa akılları başlarına geliyor. Bu sefer pişmanlıktan kıvranan çaba gösteren onlar oluyor. İnşallah senin eşin de kafasını dinler ama aklı başına çok geç olmadan gelir. Aman diyeyim, üstüne gitme. Ben eşini de seni de tanımıyorum o yüzden şöyle yap böyle yap diye yorumlardan kaçınıyorum. Ama benim nacizane tavsiyem, kesinlikle bekle. Biraz kendini geri çek. Aramamaya çalış. Yalnız kalsın kafasını dinlesin. Bu arada sen de kendi hayatına odaklan, biraz bencil olmayı öğren. Eminim eşin o "yorgunluğu"ndan çıkacak. Biz ayrılıklarda yıkılıyoruz, erkekler ise malesef rahatlıyorlar sanki üstlerinden yük kalkıyor. Biz deli gibi özlüyoruz, onlar kafa dağıtıyorlar, rahat oluyorlar. Ama zaman geçince öyle bir dank ediyor ki. O onları yorduğunu yaşlandırdığını söyledikleri evlilik, aile ortamı burunlarında tütüyor. Ve işte o zaman onlar da çaba göstermeye, kurtarmaya çalışıyorlar.

İnşallah herşey gönlünce olur...

canım çok tşkler zaman ayırdığın, bu kadar derdinin arasında benim derdime de çare bulmaya çalıştığın için.
Allah'ım hepimizin yardımcısı olsun....
 
birtanem. inan o ailesiyel olan her sorunu çözdü. inan çözdü. 7 ay ben içimde tutmasaydım o olayı da 7 aydan önce çözerdi.
anlatamadığım çok şey var.
gücümü bir toplasam anlatıcam size tek tek.
o zaman büyük resmi göreceksiniz...

alacım canım kaç gündür okuyorum ama seni daha çok yıpratmamak yada kırarım düşüncesiyle yazamadım
benim düşüncem gördüğüm şu ne kadar doğru bilmem (eşin tarafından yazıyorum)
sorun galiba senin ailenin tavırları vurdumduymazlığı
eşin kendi ailesine nasıl tavır koyduysa zamanında senin de koymanı beklemiş sen yapmamışsın
sen olayları eşinin sorumluluklarınıda üstüne alıp onu şımartarak bastırmaya çalışmışsın ama artık ona yetmiyo
çok sıkılarak yazdım eğer tespitim yanlışsa AFFINA SIĞINIYORUM:KK71::KK71::KK71:
 
benim boşanmayı kaldıramayacağımı biliyor
psikolojik olarak kaldıramayacağımı biliyor
bu zamanı kendisi için değil
benim için istiyor
onsuzluğa alışmam için
böylece boşanma olduğunda
artık daha fazla yıkım olmıcak
çünkü onsuzluğa alışmış olucam
yanlış mıyım?


bakın bir arkadaşımla msn de konuşurken geldi aklıma. size de sorayım aynı soruyu....

Açıkçası kıyıp diyemedim sana ama ben de ilk böyle düşünmüştüm.
Off offf.
Aslında canım ben tahmin edebiliyorum eşinin halini.
O anlatmadığın şeyler her neyseler eşinde yarattığı yıkımı hissedebiliyorum.
Bazen bazı durumlarda ve hayatımın bazı dönemlerinde ben de böyle noktalara geldiğim için biliyorum.
Siz neler yaşadınız tabi ki şahit olmadım.
Ama eşini duygularına ve düşüncelerine çok aşinayım inan.
Boşa koysa dolmaz doluya koysa almaz.
Ben de ne yazık ki bu durumlarda bulundum.
İnsan uğraşır didinir de çözemez.
Boğulur bu kısır döngüde
 
alacım canım kaç gündür okuyorum ama seni daha çok yıpratmamak yada kırarım düşüncesiyle yazamadım
benim düşüncem gördüğüm şu ne kadar doğru bilmem (eşin tarafından yazıyorum)
sorun galiba senin ailenin tavırları vurdumduymazlığı
eşin kendi ailesine nasıl tavır koyduysa zamanında senin de koymanı beklemiş sen yapmamışsın
sen olayları eşinin sorumluluklarınıda üstüne alıp onu şımartarak bastırmaya çalışmışsın ama artık ona yetmiyo
çok sıkılarak yazdım eğer tespitim yanlışsa AFFINA SIĞINIYORUM:KK71::KK71::KK71:

canım. beni özel hayatta tanımayan biri ancak bu kadargüzel çözümleyebilirdi olayı.
ne kırılması?
keşke bu siteyi bundan seneler önce görseydim bilseydim.
o zaman ellerimden kayıp gitmiş olmıcaktı hiç bir şey...
 
canım. beni özel hayatta tanımayan biri ancak bu kadargüzel çözümleyebilirdi olayı.
ne kırılması?
keşke bu siteyi bundan seneler önce görseydim bilseydim.
o zaman ellerimden kayıp gitmiş olmıcaktı hiç bir şey...

A_L_A henüz elinden kayıp giden bir şey yok. Lütfen böyle düşünme. Hiçbir şey için geç değil.
 
canım. beni özel hayatta tanımayan biri ancak bu kadargüzel çözümleyebilirdi olayı.
ne kırılması?
keşke bu siteyi bundan seneler önce görseydim bilseydim.
o zaman ellerimden kayıp gitmiş olmıcaktı hiç bir şey...

ellerinden kayıp giden bişey yok canım bırak düşünsün iyice eksilerini artılarını tartsın sende öyle
çok mu mantıksız bilmiyorum ama konuşur gerekirse sende ailenle mesafe koyarsın bi müddet
eşimle eşinin çok benzediklerini düşünüyorum
olanları unutmak eşin için çok zor galiba
 
Son düzenleme:
X