kızlar yeni bir haber (pek haber sayılmaz ama) var;
eşim arkadaşıyla buluşmak için dışarı çıkmıştı
abisiyle anneside akşama geleceklermiş..
bende evde tek başımaydım öyle yemekteyiz falan izliyordum büyük abisi aradı şansa
mecburen açtım telefonu konuştum
işte nasılsın iyimisin hoşgittin beşgittin muhabbetleri bitince.. büyük abi senin dedi sesin bozuk
moralinmi bozuk ne oldu falan diye sordu
ne olsun işte ev hali falan filan geçiştirdim önce...
sonrada dedim ne saklıycam yahu anlatıyımda belki derman olur belki çözüm üretir dedim
işte dedim boşanmayı düşünüyoruzda
tam net bir konuşma yapmadıkta (fake çünkü yaptık) işte karar vermeye çalışıyoruz
dayısıda hastalanınca biraz erteledik .. pek mutlu değlim falan anlattı işte.. (ayrı ev mevzusuna çok giremedim ama şunu dedim)
adapte olamadım bu şekilde kalabalık yaşamaya dedim..
işte öyle olurmuda falanda filanda biz severiz kalabalık olmayı bayramda gidecek kapın olur eğlence olur vs anlatıyor..
dedim yok ben öyle kastetmedim aynı şehirde yaşamayı değil.. kalabalık bir aile yapısına alışamadım dedim..
işte sen evlenirken bilerek evlendin ozaman yaparım dedin ayrı ev istemedin de bilmem ne dedi..
bende ozaman herşey yapılabilir geldi gözüme bukadar ilerisini göremiyordum dedim zaten ileriyi herkes görse hatalar olmazdı dedim.. yapamadım elimden gelenin hepsi bu dedim..
böyle hata olmazda çocuk oyuncağımı da bilmem nede nasihatler falan ( haklı bir yandan ama ne yapıyım yani sevemedim annesini ve ortanca kardeşi zorla mı)
dedim en azından ailem akrabalarım burada olsalar arada kafamı dinlemeye onlara giderim yalnız kalmaya falan dedim..
sonra damardan vurdum belki siz 5 kardeştiniz alışıksınız kalabalık olmaya ama biz 2 kardeştik ve kardeşim erkek ti ben çoğu zaman evde yalnızdım şimdi senin çocuklarında öyle belki onlarda benim gibi kalabalık aile yapısına uyum sağlayamazlar dedim (damardan vuruyum istedim)
neyse şey dedi e kızım ben bi geleyim istanbula ozaman ayrı eve mi çıkarsınız ne yaparsanız yapın dedi.. (eşimin buna rızası olmadığı için kıvırtma operasyonuna başvurdum)
işte öyle değilki dedim ha deyince olmuyor herşey.. biz deim markete gidip cnaımızın istediği meyveyi bile alamıyoruz eşim çalışmıyorki dedim.. daha burdan başlıyor sorun ben nasıl güveniyimde dedim bir yola çıkıyım... dedim siz gelince dükkan açılcak diye bekliyor (topu taca attım ki eşimle konuşursa bile ayrı ev için ayrılmak istiyora dönmesin. diye)
neyse baya konuştuk bilmem ne falan filan
amaaan tam 1 saat konuştuk aradaki lüzumsuz nasihatları atırlamıyorum.. ama böyleydi.. ama hala kızıyorum kendime açıkça söyleseydim keşke biz anneyle anlaşamıyoruz diye..
işte eşimin işi olsa pat söylerdim bunu derdim ben anlaşamadım ama eşimde kabul etmiyor derdim... neyse bilin diye anlattım şimdilik bukadar