Benim babamda çok despottur
Askeri eğitimle büyüdük desem yeridir
Her yer toplu olacak, kendi komutan ya sözünden çıkılmayacak filan
Annem zaten sessiz bi kadındır
Borusu abime de ablamlara da geçti
Ben en küçüğüm ilk büyük tartışmamız 16 yaşımda başladı, yaz tatilinde arkadaşım bi işe giriyo 3 aylığına bende gireyim dememle..
Okul bitmeden olmazmış, hatta memur olacakmışım
Gittim ertesi gün işe başladım orada
Babam akşam duydu tabi, kızdı
Dedim sen memur musun ? Çalışıyosun. Bende çalışacam
Bak ablanlar öyle işlerde çalışmadı sana da izin vermiyorum dedi
Ben yarın memur olamazsam yine çalıştırmayacak mısın ? E o zaman niye okutuyosun dedim
İşe de çektim gittim
Bu küçük bi örnek
Hani ben 16 yaşımdayken baş kaldırınca devamı da geldi
Şu an 28 yaşındayım hala babamın borusu bi bana ötmez
Annem, ablam, abim hala kem kümcüler çünkü
Ek olarak eşimin ailesine de 'Çekirge beni bile dinlemez, kendi bildiğini okur. Kızım diye övemem neyse o , haberiniz olsun' demişliği var
Ona göre kötü bişey bu herhalde, bana göre karakterinden ödün vermemek mantık süzgecinden geçirmek vs.
Bu hayat sizin, nasıl isterseniz öyle yaşarsınız. İster baş rol, ister seyirci olun kendi hayatınızda diyorum ben.
