Merhabalar arkadaşlar. 15 Ocak Cuma günü burun ameliyatı oldum :) Ameliyattan aylar öncesinden bugüne kadar hep burun ameliyatı geçiren kişilerin ameliyat günlüklerini okudum, fakat çoğunun biraz sıkıntılı geçtiğini gördüm.
Sizi de birazcık cesaretlendirmek adına, ameliyat sürecimi size anlatmak istiyorum :)
İlk olarak, doktorumla aylar öncesinden konuşmaya başlamıştık. Burun ucum düşüktü, ayrıca kemerli bir burnum vardı. Önden çok fazla bir sıkıntım olmasa da, yandan çok kötü görünüyordu burnum.
Ameliyat günü,
Ameliyattan 6-7 saat önce yeme içmeyi kesmek gerekiyor. Fakat sabah o kadar içim yandı ki, minik bir yudum su içmiş olabilirim
Sabah erkenden hastaneye gittik, ekg ve kan tahlili yapıldı. Doktorumla kısacık bir görüştük. Kalbimde alt kapakçıkta yapısal bir sorun var, aynı zamanda da ritim bozukluğu. Fakat bunlar ameliyat için bir sorun teşkil etmedi :)
Beni 3 kişilik bir odaya aldılar. Bu beni birazcık rahatsız etti. Ameliyat önlüğümü, bonemi falan verdi aksi hemşire, sonra damar yolu açıldı ve boş serum vermeye başladılar. Ameliyattan yarım saat kadar önce antibiyotik enjekte edildi damar yoluma. Sonra anestezi uzmanımla görüştük, bana en son ne zaman alkol aldın, sigara kullanıyor musun gibi sorular sordu. Öksürüğüm dolayısıyla kalbimi ve ciğerlerimi dinledi. Sonra huysuz hemşire elinde iğnesiyle gelip narkozu enjekte etti.
Bu narkoz mu diye sorduğumda hayır dediler çok sakin olmama rağmen. Sonrasında yatağımdan kalkıp sedyeye geçtim. Ameliyathaneye girdik. Üzerimde ince bir çarşaf vardı. Çok üşüdüğümü söyledim, seni şimdi ısıtacağız dediler. Sonra çarşafın altından bayağı bir sıcak hava verildi. Sıcak hava geldikten 3 saniye sonra bayıldım zaten
Ameliyatım 45 dakika sürmüş, tahmin ettiğimizden çok çok daha kısa sürdü. Küçültme, kanatlarda inceltme, burun ucunu kaldırma, kemeri törpüleme yapıldı. Sadece burun ucumun şekline dokunulmadı.
Narkozdan uyandığım ilk anı hatırlamıyorum. Sedyeden yatağa geçişim falan hiç yok bende, sadece narkozun etkisinde yarı uyurken çok acıyor, çok ağrım var, ağrı kesici yapsınlar diye sızlandığımı hatırlıyorum. Aslında hiç ağrım yoktu, arkadaşıma biraz naz yapmışım sadece
Odanın 3 kişilik olduğunu söylemiştim. Yanımdaki yatağa küçük bir çocuk geldi ve çocuk uzun bir süre çığlık çığlığa bağırdı. Kendini yırttı, ağladı. Narkozun etkisindeyken çocuğu öldüreceğimi falan söyleyip bağırmışım biraz. Sonra hemşire geldi, bu gece burda kalacakmışsınız, sizi odanıza alalım dedi ve günün en güzel haberini vermiş oldu
Buzla biraz kompres yaptık fakat aynaya baktığımda zaten çoktan morarmış olduğumu gördüm. Burnum tamamen tıkalıydı, tamponlarım vardı zaten. Fakat tamponlar burnumun içini çok rahatsız ediyordu. Aynaya baktığımda bez tampon takıldığını gördüm. Hemen doktorumu çağırıp silikon tampon istediğimi söyledim. Doktorum, silikon tamponun burnumu genişletebileceğini, bez tamponu yarın sabah çıkaracağını söyledi. O klasik tamponlar gibi beynime kadar gitmiyormuş zaten bunlar, burnumun ucunda küçük iki parça varmış sadece.
Hiç ağrım olmadı, çok kaliteli bir uyku çekemedim. 5 dakika uyuyor uyanıyordum, sonra yarım saat, sonea 10 dakika. Bölük pörçük oldu uykum hep. Akşamında yemek yedim fakat her yutkunuşumda kulaklarımın tıkanması ve tamponun bıraktığı his inanılmaz rahatsız ediciydi. Ameliyatımın en zor kısmı burun tıkanıklığı oldu diyebilirim.
Ağızdan nefes aldığım için ağzımın içi, dudaklarım kupkuru oldu. Akşam hemşire ağrı kesici yapabileceğini söyledi fakat istemedim.
Sabah tamponlarım çıkarıldı, küçük oldukları için hiç canım acımadı diyebilirim. Bi 5 saniye kadar nefes alabildim, sonrasında tampon varmış gibi tıkandı burnum tekrar. Taburcu oldum, evime geldim. O günümde yarım saatlik uykularla geçti.
Gece çok daha rahat uyudum, bir iki kere uyandım sadece.
Ameliyattan sonra burnumun altına gazlı bez bantladılar, kanama için. Saat başı bu değiştirildiği için burnumun altı ve yanaklarım tahriş oldu. Bu bayağı yaktı canımı, bephanten kullanmaya başladım.
İkinci günümde birazcık daha iyiydim, tadını alamadan yemekler yedim. Narkozun etkisinden biraz daha çıkmıştım ve ağrım yoktu. Sinüzit olmuşum gibi yüzümde hafif bir basınç hissediyordum sadece burnumun tıkanıklığından dolayı. Burun damlamı, okyanus suyunu ve kremlerimi kullandım bolca :)
Üçüncü günüm görünüş olarak en kötü günümdü sanırım.. Yüzüm şişmiş, kocaman olmuştu. Gözlerimin altı mosmor ve şişti. Ama kendimi iyi hissediyordum. Burnum hala tıkalıydı.
Dördüncü gün sol burun deliğimin çok ufaktan bir açıldığını gördüm. Bayağı mutluluk verdi bu bana
Burnumdan nefes almam için yeterli değildi ama yutkunduğumda kulaklarımın tıkanması sorunum kayboldu :) Bir tane bile ağrı kesici içmedim bu süreç boyunca. Kocaman kocaman gülmediğim sürece burnumda hiç acımadı.
Bu arada burun ucum alçının altından kocaman görünüyordu. Ayrıca hiç kalkık değildi, yani ben çok kalkık olmamasını istemiştim ama direk 90 derecelik açıyla gelmesi beni biraz hayal kırıklığına uğrattı. Hem de herkes ilk dönem burnunun kalkıklığından şikayetçi oluyor, sonrasında burnunun düştüğünü söylüyordu. Şimdi bir de düşerse eskisinden ne farkı kalacak ki diye düşündüm biraz. Ama karar vermek için erken diye hiç üzerinde durmadım. Burun deliklerimin bir büyük biri küçüktü..
5. Gün
Burnum ara ara açılmaya başladı. Burun deliklerimin içine baktığımda ödemiminde yavaş yavaş azaldığını gördüm. Kendimi çok iyi hissediyordum, yine hiç ağrım olmadı. Ben dikiş ve kemik ağrısı bekliyordum aslında. Annemin burun ameliyatı olan iş arkadaşı anneme, ağrıyor ama sana yalan söylüyor demiş
Manyak kadın, ağrısa koltuğun birine yığılıp naz yapmaya başlardım
7. Gün
Bugün burnumun ucunun birazcık daha küçüldüğünü fark ettim. Alçımın çıkması gerekiyordu fakat ameliyatı farklı bir şehirde olduğum için başka bir doktordan randevu almam gerekiyordu. Bir sonraki güne alabilmiştim onu da. Alçım düştü düşecekti zaten. Bantlarımın hepsi yapışkanlığını yitirmişti. Alçının burnumda hiçbir işlevi yoktu şu an çünkü bildiğiniz kafamda asılı duruyordu. Burnuma temas etmiyordu nerdeyse. Doktoruma yazdım, çıkar alçıyı dedi. Alçıyı çıkardım ve burnumu gördüm.
Eskisinden birazcık daha genişti önden, sol tarafımda biraz daha fazla ödem vardı. Önden çok garip görünüyordu. Sonra yandan bakmamla burnuma aşık oldum. Tam hayal ettiğim gibi, belli belirsiz bir kavis, çok hafif kalkık. Çok beğendim burnumu...
8. Gün
Burnum bantlandı hastahanede.. Hiç ağrım sızım olmadı diyorum size ama her geçen gün biraz daha iyi hissettim kendimi. Her günüm bir öncekinden daha iyi oldu. Diğer burnumda açıldı bugün. Hala ara ara tıkanıyor ama tampon varmış gibi kapanmıyor hiç.
9. Gün
Bugün :))) Şu anda çok iyi hissediyorum, burnuma dokunabiliyorum. Tek burun deliğimden nefes alabiliyorum. Dün iki kere koku aldım, onun haricinde hala koku alamıyorum.
Bence şimdiden çok iyiyim.
Şimdi size önce ameliyattan bir saat sonra çekindiğim fotoğrafı atacağım.
Bir de burnumun eski halini, ve 7. Gününü :)
11. Günümün fotoğrafını da ekledim :)
Yorumlarınızı bekliyorum.