- 3 Ocak 2018
- 795
- 627
- 34
İki buçuk aylık evliyim eşimle farklı kültürlere sahibiz ben lazım kendisi iç Anadolu Kürtlerinden. Şu an mesleğinden dolayı kendi memleketime yakın bi ildeyiz. Sorun şu kendisiyle ilgili hiçbir problemim yok fakat konu aileye geldi mi sürekli çatışıyoruz. Çok farklı bir saygı anlayışları ve tamamen ataerkil yapıyı sonuna kadar hissediyorsunuz. Haklı da olsalar babaları ne derse odur asla ses çıkaramıyorlar. Kayınpederim de biraz değişik bir adam çok tripli. Bizde öyle bir şey yok haklı olduğum noktada babam da olsa savunmasını yapabiliyorum ne bileyim istemediğim bir şeyde ailem de olsa tersleyebiliyorum. Bu şekilde büyüttüler. Nişan döneminde sürekli ararlardı neymiş sevilmediğimi düşünmeyim diye. Telefonda uzun muhabbetleri hiç sevmem kayınpeder ayrı arardı kaynana ayrı arardı görümcem ayrı arardı rahatsızlığımı nişanlıma söyledim KPSS’ye hazırlanacaktım o sıra söylemiş ailesine babası triplenmiş biraz bu süreçte ararlar böyle evlenince olmayacak şimdi gönülleri kalmasın idare et dedi eyvallah dedim. Evlendikten sonra daha kötü oldu tatil sonrası yanlarında 1 hafta kalıp döndük daha geldiğimiz iki hafta olacaktı gelme gitme muhabbetleri yaptılar kayınpederim çok özlemiş de bilmem ne kaynanam biraz durdurdu erken diye o da zaten kocasına pek bir şey diyemez. Daha doğru düzgün aynı evde kalamadık sürekli göreve çağırıyorlar il dışına şimdi bir de bebek muhabbetleri çıktı müjdeyi ne zaman verecekmişim ders çalışıyorum anlamıyorlar. Bir de çocuklarını aramazlar beni ararlar o çalışıyormuş telefonda konuşmayı sevmiyormuş ben evdeymişim e ben de KPSS’ye hazırlanıyorum öğretmenlik mezunuyum üç ay alandan sınavım var. Çok sevdiklerini söylüyorlar gelin de gelin. Ama ben kabullenmedim bi türlü. Aileden biri gibi sayıyorlar o yüzden de kendi çocuklarından istediklerini benden isterken bi beis görmüyorlar. Kayınpederim profil fotoğrafını değiş demek için arayabiliyor mesela çocuğuna söylemek yerine. Ayak uydurmakta çok zorlanıyorum. Eşim bi köprü olacakken hiçbir şey diyemiyor. Beraber yaşamıyoruz sen bana bak diyor. Ama rahatsızım artık sürekli aranmaktan boş muhabbetlerden bi grip olsam günde 5 kez ararlar ya bi insan kayınpederiyle gün aşırı yarım saat ne konuşabilir. Bi ara arkadaşımla ailesi hakkında konuşmalarımı yakaladım uzatmadı ama bunaldığımı biliyor. Ondan sonra ben de asla bu konu hakkında konuşamıyorum da. Deneyimli arkadaşlar varsa nasıl yaklaşabilirim Allah aşkına. 29 yaşındayım bu arada çocuk gibi sürekli öğütler bilmem neler bıktım. Kendi yetiştirilmemde mi bir acayiplik var acaba diyorum benim annem babam mı anormal büyüttü çok sıkıcı gelmeye başladı 
dönmediğimde geç döndüğümde kızdığımı anladın herhalde diyor çalışan bi insanın telefon açmamasından daha doğal ne olabilir. Eşime söylesem haklısın der ama hiçbir b.k yapamaz. Kendi anama anlatsam yanlarında değilsin idare et der. Bir de değişik bi bizim oldun muhabbetleri var kütük değişince evlatlıktan reddediliyorsun herhalde. Salak saçma adetler de cabası.
bir iki açtım belki önemli bir sey içindir diye, baktım oylesine sohbete aramis. Birr ddaha da is saatlerinde onun telefonunu açmadım. Sordugunda da is saatlerinde musait olmuyorum dedim hep. Sorun çözüldü. 
