Son durum şu hanımlar, aklıma gelmiş iken paylaşmak istedim.
hala kayınvalidem bakıyor oğluma, fakat ben her ne kadar işi bırakmayı gönlüme kabullendirsem de, mantıken bırakmaktan vazgeçtim farklı seçenekler çıktı önümüze o yüzden "tak" dediği yerde bu yönteme geçeceğiz.
Yöntem şu: eşimin bir tanıdığının kardeşleri çocuk bakıyor ve benim oturduğum muhitte oturuyorlar (daha önce bahsetmiştim) onu ayarlayacağız. Aylık 800 TL alıyormuş yanlış aktarılmadıysa bize. Kayınvalidemin artık çıkmaza girdiği noktada, kadını bir denerim önce, bakarım eğer uygun ise onunla devam ederiz.
Eğer bu plan uymazsa, başka sebeplerden kadın gelir bakamazsa veya biz beğenmezsek, eltim var. Eşi çalışmıyor zaten. 800 TL başkasına vereceğime ona veririm o da kendi harçlığını çıkartır evladıma da çiçek gibi bakar. Ben ilk etapta bunu istemedim, çünkü nasıl reaksiyon vereceğini bilmiyorum, başta zaten kendi sorumluluğunda bir çocuk var. Okula getirip götürüyor, nasıl o düzeni oturtur bilemedim... Hayırlısı Allah'tan ama bu da bir aklımda...
Kayınvalideme gelince. Artık sadece merhaba-merhaba'dan öte bir ilişkimiz yok.
akşamları eve geliyorum, selam veriyorum ve odama gidip üstümü değiştiriyorum.
O da ben üstümü değişip gelene kadar kayınpederimle kapıya çıkmış oluyorlar.
Gider ayak iğneli laflarını sıralıyor "hadi oğlum görüşürüz, aaa niye böyle yaptın şimdi gel bir öpeyim... ama yarın oyun istersin sen, ay ben çok yoruldum bugün daha eve gidip yemek yapacağım..." ve ben sadece tebessüm ederek oğluma "hadi babaanneni dedeni öp, yarın bak yine sevmeye gelecekler seni... güle güle de oğlum" diyerek "sağolun iyi akşamlar" diyorum kayınvalidemlere.
Bir gün kayınvalidem dayanamadı zaten "senin neyin var, hiç konuşmuyorsun benimle, ne yaptım ben sana, yaptığım birşey varsa bileyim" dedi...
Bende tartışmamak ve kavga yaratmamak için "hayır hiç birşey yok, ne olabilir ki, sağolun herşey için" dedim kapattım lafı...
Son gelişmeler bu yani. İşi bırakmayacağım gibi görülüyor, en azından 1 - 2 sene daha çalışabilsem benim karıma.
