Biliyorum bi sınavdayım rabbim derdi verdi dermanınıda verir ; ama bazen bi an geliyo çok zorlanıyorum benim gibimolup mutlu sonla bitenler bana moral olsun diye açıyorum konuyu . Hatta içi dökmek istiyorum sanki şu zor günlerde beni anlyan yok . Uzun olacak hakkınızı helal edin .
Evlendik evleneli hiç korunmadım eşinde bende bebeğimiz olsun çok istedik , taki bundan 3 ay öncesinde gerçekle karşılaşana dek . Her ay kendimi hamile hisseder belirti arardım butün kontrollerim düzgün eşimden yana sorunumuzun olduğunu ve doğal yolla olmuyacağını öğrendik . Bu süreçte bazı doktorlar daha ılımlı yaklaşırken bazıları insanı darmadağan ediyolar . Bugün istemsizce ağladım , ağlama krizlerim başladı sanki ben bu imtihanla savaşamıyorum gibi . Zoruma gidiyor çok şey .
Tüp bebek süreci bi an önce başlasın istiyorum bende evlat kokusu duyyim saçlarını okşayım anne oluyum istiyorum . Az önce bi arkadaş heryerim kusmuk annelik bana göre değilmiş yazmış . Onu okuduktan sonra allahım ben o kusmuk dediği birkaç aylık bebeğin süt çıkarması için şuanda varımı yoğumu elimdekini avcumdakini vericem diyorum . Kimseyi yadırgamıyorum yanlış anlaşılmasın kimsede beni yadırgamasın . Ama anne olmak istiyorum bebeğimin sesiyle gece uyanmak istiyorum . Öyle çok istiyorumki . An geliyo sanki hiç olmayacak gibi düşünüyorum an geliyo allahım bu da geçecek diyorum . Zor bi süreç yaşıyorum . Eşim daha sakin yapıda o daha zamana yayıp yapmak istiyor haklıda belki ama bende bi an önce süreç başlasın istiyorum .süreç uzun geliyo her gün başka zor , sanki hiç bitmiycek gibi . Yaşayıpta bu süreçte benim gibi olumsuzluklara kapılan oldumu ? Birde içimden hiç atamadığım bu gerçeği öğrenmeden bir süre öncesinde kendini bilmezin biri eşimin ailesinden inşallah bebeğiniz olmaz uğraşırsınız diyen birisi var . O insana içim hiç doğrulmuyor. Bu nasıl beddua . İnsan düşmanına yapmaz . Piskolojim alt üst oldu zaten güçlü görünen ama çok naif bir yapım var . Eşime belli etmeden tv izlerken ağlamalar o üzülmesin diye göz yaşlarımı silmem . Boğazımın düğüm düğüm olması . Allahım sana bıraktım diyorum sabr ya rab . Bu konuyu annemden başkası bilmiyor eşim istemedi kimsenin bilmesini sonraki süreçte oldumu olacakmı ne zaman yapıcaksınız diye kimse gereksiz yere kasmasın diye . Lakin insanlar sorduklarında biz geziyoruz şimdilik istemiyoruz vs gibi şeyler diyorum . Ama o an bilr içim buruklaşıyor . Kimseye anlatmaya ve soru cevaplamaya gücüm yok çevremdekilere yani .
Kızlar yaşayanlardan ricam benmi abartıyorum ? Benmi güçsüzüm ? Sizce nasıl kafama takmaya bilirim her anım bunu düşünmekle geçiyor . Kendime eziyet ediyorum kendi kendimin piskolojisini bozdum .
yeni doğmuş bebekte hep ağlıyomuş,ah yerinde olmayı ne isterim bir bilsen dedi.. neyse.ama umutsuzlğua kapılmadan allaha dua etmek lazım hayırlısı tabi,illa olsun demiyorum,hayırlısı ise olsun diyorum.Umarım sen ben ve bütün isteyenler tez zamanda müjde alır
