Bildiginiz gibi gecen hafta carsamba annem ve babam tarafindan evden kovuldum. Iki gun once babam bana ulasmaya calisti. Dunde mesaj atmaya basladi.
Nerdesin sen, ne yer ne icersin, nerde kaliyorsun. Hem bize hem kendine eziyet ediyorsun. Ben seni akilli kiz sanirdim bu yaptigin sana yakisiyormu yazmis.
Anlamadigim nokta ise, ben evden kacmadim, evi terketmedim yani kisacasi kendi istegimle cikmadim. Resmen kovuldum ve bunu daha once kac kere dile getirmislerdi. En sonunda evin anahtarlarini alip kapi disari etti beni annem.
Dun cok dusundum ve bugun cevap yazma karari aldim. Butun bana yasattiklarini yazdim ve artik kendi ayaklarimin uzerinde duracagini soyledim. Dedim:
guvendeyim. Odama girip beni doven, tokatlayan sacimi basimi yolan anne, kardes ve buna susan bir baba yok. Aldigim tepki ise:
Bir kiz evden babasinin izni olmadan cikamaz. Sinirle soyledik, hemen cikman mi gerek. Kiz dedigin evden kovulsada evde bogulsada evde durur, gibi sozler yazmis. Ben gercekten anlamiyorum ya. Simdide eve gel konusalim diyor. Icim aciyor babam sonucta guzel gunlerimizde oldu. Ama hala beni suclamaya ve bana yasattiklarini hafife almaya devam ediyor. Sanki ben insan degilim. Annem hala gururu ve egosuna devam ediyor.
Ben gidip konusmak istemiyorum. Ilerde pisman olurmuyum bilmiyorm. Sizce ne yapmaliyim? Kafam cok karisik.
Konuyu bilmeyenler veya hatirlamak isteyenler icin:
http://www.kadinlarkulubu.com/forum/index.php?threads/cikmaz-sokak.928866/ http://www.kadinlarkulubu.com/forum/index.php?threads/cikmaz-sokak-cikti.936643/#post-47077453