- 19 Ocak 2011
- 13.028
- 12.864
- 298
Bosanmak gercek guclu kadinlarin eylemedir. Korkaklar sorunlara bata cika mutsuzlukla gecirirler omurlerini bosanmaktan korktuklari icin. Bunu genel soyledim senin icin degil.Boşanmaktan korkmuyorum. Yanlış anlaşılmış. Asıl boşanmak kolaya kaçmaktır. Sorunlar her evlilikte var. Benimde anormal seviyesinde. Ben boşanmayı da seçebilirim ama dediğim gibi 8 sene beraberlik 1 sene evlilik var.. Anlaşamasaydık çoktan ayrılırdık düşüncesiyle yola çıkıyorum. Şiddet diceksin. Evet çok yanlış mazereti olmayan bir eylem. Fakat o pişmanlığı hissediyorum. Hissettim.
Ayrıca arabesk günlerimi romantik komedi olarak anlatmamı beklemiyorsun herhalde.
Aynen. Yani ya bir seyi affetmeyeceksin ya da affediyosan her gun o mevzuya aglamayacaksin. Bu ikisi disindakiler mutsuz eder. Bazilari hayati melankolik arabesk yasamayi seviyo galibane s.çarım boyle aşkın ızdırabına dıyor ne de herseye eyvallah dıyıp gerıde bırakıyor gecmısı.
dusunuyorumda suanda evlılıgımde mutluyum ama bunda bıle 2 gun once olan olayları gerıde bırakamıyorsam e kımsenınde basını yakmaya hakkım yok dımı
Bosanmak gercek guclu kadinlarin eylemedir. Korkaklar sorunlara bata cika mutsuzlukla gecirirler omurlerini bosanmaktan korktuklari icin. Bunu genel soyledim senin icin degil.
Tabii ki siddete ugrayip evliligini surdurmek istiyo olabilirsin ama yedigin tokadi her gun yuze vurursan hem kendini uzersin hem adami sinirlendirirsin sonra mutsuz olursun. Fark bu yani ornek icin soyluyorum
Ben hiçbir kadının kv kp önünde tokat yemeyi sindirebileceğini unutabileceğini sanmıyorum buna inanmıyorum
Eşini affetmek kolay geliyo kadınlara,annesi babası doldurdu bitti, adam salak mı dolmasın diyen yok
Nişan attım demişsin ben oraya takıldım bende nişanım atıldı hep düzelsin barısalım diye dua ediyordum sizin yazınızı okuyana denk Rabbim en hayırlısını versin
boşanmamak için baya cesur olmak gerek.
Bosanmak cok kolaysa niye milletin ortasinda tokat yiyip tum kadinlik onuru yerle bir edilen bu kadin her gun aglayarak evliligine devam ediyo sence? Yalnizlikla basa cikmayi gerektiginde tum ailesel cevresel toplumsal baskilari goze alip bosanmak cok kolaysa niye bu kadin izzetini rencide eden adamdan ayrilamiyo sence? Ask mi bu saniyosunuz? Gucsuzluk iste ben yapamam artik baska hayat kurup mutlu olamam hissiböyle mi düşünüyorsunuz gerçekten.
ben de hep boşanmayan kadınların ne kadar cesur olduklarını düşünürüm. yani devam etmek, sabretmek, hatta şiddet görüp boşanmamak için baya cesur olmak gerek.
bir tokat yesem, bir daha olur diye düşünerek tırs tırs kaçarım o adamdan, aynı evde duramam.
Yok canım ne kabul etmesi zaten ben olmayacagını anladım yazdıgı butun mesajları gözlerim kör olmadan dıştan biri gibi okudum ve herşeyi gönderdim beklemekten vazgeçtim insallah hayırlısı budur.Adam kendinde yamukluk olduğunu kabul ediyor mu
Yok canım ne kabul etmesi zaten ben olmayacagını anladım yazdıgı butun mesajları gözlerim kör olmadan dıştan biri gibi okudum ve herşeyi gönderdim beklemekten vazgeçtim insallah hayırlısı budur.
Kolay şeyler yaşanmamış ama ailesi belliki unutmaya çalışıyor olup biteni,sizi arayıp sormaları bundan olabilir mi? Hani yüzyüze bakacağız küslük olmasın,iyi olalım mantığında olabilirler. Siz unutmamışsınız,haklısınızda ama bu evliliği sürdürecekseniz ,eşinizin ailesiyle kanlı bıçaklı olmanız birşeyi değişirmeyecek emin olun. En fazla daha çok tartısırsıniz eşinizle öyle bir durumda.Hayır hiç birşey yaşanmadı Âllah şükürler olsun. O son olayda kaldık.. Fakat ailesinin hiç birşey olmamış gibi gülerek beni aramaları. Evinden kovdukları gelinlerine "kızım neden aramıyorsun, sesini duymuyoruz" diyerek sahte samimilikleri beni sinirlendiriyor. Eşim Âllaha şükür, doğruyu yanlışı anlamış gibi "yapma" dediğimde üstelemiyor. Ailemde ailem haklı onlar ailem benim sonuçta diye bakmıyor olaylara artık.
Hayal ettiklerimle yasadiklarim bir biriyle cebellesiyor, cok yoruldum ve cok yiprandim..
Su 1,5 senedir yasadigim olaylar yüzünden, kendimden uzaklastim.
Oturup düsündügümde "bunlarin hepsini yasamis biri olarak, hala nasil ayakta durabiliyorum?", diye sordugum günler oluyor. Tükenmisligin dibindeyim.
Mutlu insanlari, cevremde yeni evlencek olan insanlari gördükce "Neden, neden ben?"
Oysa ki 6 sene sevgili 2 sene nisanli dönemimde bunlarin olacaklarinin ihtimalini bile vermezken,
Sevdigim benimsedigim insandan bunu beklemezken, neyin bedelini ödüyorum? Ne yaptim da neyi hakederek yasadim?
Evliligimin 15. gününde itis kakis yüzünden esime olan saygim azalmisti. Yapma, bosanma görümce yüzünden evliliginden onca senenden olma, diye diye kendime güc vermistim. Ücüncü bir insan yüzünden evlilikler bitmemeli, böyle son bulmamali ve hele ki onca emek ve senen gittiyse.
Ilk tartismamiz tam da balayindan döndügümüz gün. O gün ya.. Daha ayakkabimizi cikartmadan, o evimize girmeden.. Üstümden ailemden koparilmisligi atamadan, kayinbabam tarafindan hatami esime doldurarak anlatmasiyla oldu.. Hatadir herkes yapar, o hatayi gidip büyük olarak esime degil BANA bizzat söylemesiyle bitmesi gerekirken, kp'min olaylari büyütüp esime yansitmasi esimde doldurusa kolay gelen bir insan olarak üzerime yürümesiyle baslamisti. Atamiyorum, attim diyorum üstümden bu olaylari skntilari, atmamisim.. Sil bastan yapamamisim.. En sessizligimde derinden vuran yaralar. Disimdan güler yüzlü, mutlu mesut evli biri icimde feryatlar kopan biriyim.
Ailelerin 15. günlük evliyken ki yüz göz oluslari, ogullarinin arkasinda olduklarinin güvencesi..
Ben kimim ki? O ailesi! Tabii ki hakli/haksiz arkasinda olacak ogullari!
Ya ben kördüm 8 senedir, yada evlilik aski aninda imzadan sonra öldürmüs.
Hadi nisani attin, neden daha barisirsinki? Barismasaydin, yasamazdin! diye icim icimi yiyor.
Esim kendini bana böyle tanitmadi, bilemedim onun gercek yüzünü.
En son olayda tokat atti bana en cok da icime o isledi. Kendime saygim bitti, esime de öyle. Bu evliligi umudumla, sabrimla ve (lanet olasi) sevgimden yürütüyorum.
O son kavgadan sonra esimle son kez bütün kozlarimi paylasip AMA SONLARIN SONU olarak bu atismadan sonra ailenle konusmak istemiyorum deyip restimi cektim. Tabii ki karsilikli fedakarlik olmadan olmaz, senin ailene düskün oldugunu biliyorum. Ama ben tek basina bu evlilik icin savasmaktan biktim. Dedim..
Ve tamam, herseyi asmaya calisiyoruz. "Keskelerle" yasamamak icin bu evlilik icin SON KEZ de olsa o tokattan sonra sürdürmeye karar verdim.
Hala icimde asamadigim konular var, evde yanlizken icim icimi yiyor inanin cok ezikce olcak ama intihari bile düsünür oluyorum. Vesveseler, skntilar.. Isin icinden cikamaz hale geliyorum. Ve inanin hersey görümcem yüzünden, o annesini babasini dolduruyor, kendisi üzerime yürüyor. Evliligimin ilk gününden beri onun yüzünden cekmedigim cileler kalmadi. Esim kesinlikle görüsmicegim onunla, o evdeyken gitmeyelim eve dese de bu beni rahatlatmiyor. Inanin esim bunu diyene kadar o seytan yüzünü saklayip inceden inceden dolduruyordu ailesini taa ki bu son olay'a kadar.
Kafamda hep sorular; Ailesi gurur duydu mu o tokadindan sonra? Ben annesiyle o kadar dertlestim, icinden seviniyormuydu sahteligini saklayarak (son kavga da "Oh Allahindan buluyor iste ailen fln demisti sepeti iki dk sonra arabalarina götürmesi icin verdiler diye hemen vermemisler..") Ve dayanamadigim en büyük olayda kavgadan 1 gün sonra beni evden kovmalarina ragmen, ogullarini üzerime yürütmelerine ragmen.. herseye ragmen beni arayarak kizim nasilsin? demeleri.. hala arayip "neden aramiyorsun, özlettin kendini" demeleri... Tutarsizliklari, dengesizlikleri yüzünden psikolojim bile darma duman oldu.
Durmadan agliyorum. Kücük olaylara bile.. En nefret ettigim sey aglamakken gözümden yas eksilmiyor.
Dedigim gibi kizlar.. Esim son kavgadan sonra "Seni korumadigim kadar aileme karsi korudum. Aileme hic bagirmazdim bagirdim.." dedi.. Telefonda, izinden geldikten sonra. Cünkü izinde kendi gözleriyle gördü nasil biri oldugumu ve kendisi icinde olsa böyle giderse bitecegini.
Herseye ragmen, sükrediyorum. Derdi veren ALLAH, ondan gelen herseye Elhamdülillah..
Uzun oldu. Ama daha bu icimdekilerin 1000de biri degil.. Allak bullagim.. Kötüyüm.
Ailesine ragmen, esimin bu dengesizligine ragmen.. Evliligim icin gögüs geriyorum. Gittigi yere kadar..
Dinlediginiz icin tesekkürler
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?