- 2 Temmuz 2019
- 1.486
- 1.491
- 133
merhaba hanımlar. yani sinirlerim o kadar bozukki bir yandan gülüyorum bir yandanda saçma buluyorum yaşadığımı. içimi dökmek istedim. geçen bi konu açmıştım işte arkadaşım durduk yere insan içinde bozdu etti falan gibisinden. anlamda veremiyordum yaptıklarına. işte iki güzel samimi davranış görüncede ben heralde bir şeyleri büyütüyorum yanlış anlıyorum falan diye düşündüm ama saçma bi olay daha yaşadım. olay mesajlarda geçti. anlattığına göre geçen gittiğimiz bi mekanda birisi varmış bize bakıp duran. konusmus bunlar sonradan. tanıyo musun diye tipini anlattı ilk ama çıkaramadım başta. neyse sonra çocuğun fotosunu attı animsadim birden, mekanda o da vardi goz goze geldik bi ara ama silmis hafizam olayi komple. gorunce anca anımsayabildim.
zamanında cocukla instadan kısaca bi konusmamiz olmustu ve bana gore arkadasçaydı. yakın zamandada bir date app ten beğeni atmıştı bana. cocukla bi olayimiz var mi diye sorgu sual etti diye algıladıgımdan(hep o bazda soruyo cunku) soyledim ben de acikca, taniyorum cocugu gecen beğeni atmisti bana, iyi birine benziyo bi konus istersen dedim. zaten hoslandigim biri var biliyosun o yuzden baskasiylada pek konusamiyorum denesemde dedi.( hoslandigi cocukta uzakta, )kaptirma yinede ona, belki bu cocukla daha iyi anlasirsin bilemezsinki yani. yinede sen bilirsin. dedim. bencede iyi gibi ama benden buyuk hem napsam sana mı paslasam ahaha. diye saçma bi cümle kurdu. (cocukla ben 24 yasindayiz, arkadasim 21 ) kanka ilgimi cekseydi bende ona beğeni atardim eslesirdik zaten
yoksa yas benim icin kistas değil ben yeri geliyor 18liklerlede konusuyorum. diyip geçtim. o da, benimde oyle sınırda ya bakalımmm dedi, cevap yazmadım. ( bu arada genelde espri ile karışık sürekli yaşımdan, yalnız olmamdan falan dem vuruyor ve bu mesajıda iğnelemek icin attı diye algıladım)
sizce ne bu durduk yere laf çarpmalar falan ben anlamıyorum gerçekten. ne kendiyle ne hayatıyla ne iliskilenmeleri ile bi derdim yok ve olabildiğincede pozitif yaklasıyorum her seyine yanında olmaya calısıyorum.
konudan bağımsız çevremde şöyle bi algıda var hissettiriliyor yani farkındayım. tahminim şu yönde, uzun ilişkim bittikten sonra bayadır kimse yok ya hayatımda, illa biri olmalıymış gibi, yalnız kaldığım için mutsuzmuşum gibi. ya da eximi unutamamışım gibi falan düşünüyorlar. istedikten sonra birisini bulamayacakta değilim bunuda biliyorlar içten içe aslında ama anlamadıkları nokta ise ben hayattan böyle keyif alıyorum. zaten ilişki bazında yaşanabilecek bir çok iyi ve kötü şeyi deneyimledim kısacası doydum yani bu tür şeylere. ben artık kendimle olmak, kendime odaklı olmak istiyorum. geziyorum tozuyorum kimseye hesap vermiyorum istediğim saatte yatıyorum kalkıyorum istediğimi yiyorum içiyorum böylede mutluyum gayet yani. o yüzden illa birine bir ilişkiye ihtiyacımda yok. insanlar böyle mutlu olunamayacağını düşünüp, buna inanmak istemiyorlar herhalde. yani en son sabrım taşacak ve açık açık karşıma alıp herkesi bi güzel haşlayacağım o olacak.
zamanında cocukla instadan kısaca bi konusmamiz olmustu ve bana gore arkadasçaydı. yakın zamandada bir date app ten beğeni atmıştı bana. cocukla bi olayimiz var mi diye sorgu sual etti diye algıladıgımdan(hep o bazda soruyo cunku) soyledim ben de acikca, taniyorum cocugu gecen beğeni atmisti bana, iyi birine benziyo bi konus istersen dedim. zaten hoslandigim biri var biliyosun o yuzden baskasiylada pek konusamiyorum denesemde dedi.( hoslandigi cocukta uzakta, )kaptirma yinede ona, belki bu cocukla daha iyi anlasirsin bilemezsinki yani. yinede sen bilirsin. dedim. bencede iyi gibi ama benden buyuk hem napsam sana mı paslasam ahaha. diye saçma bi cümle kurdu. (cocukla ben 24 yasindayiz, arkadasim 21 ) kanka ilgimi cekseydi bende ona beğeni atardim eslesirdik zaten
![KK70 :KK70: :KK70:](/styles/default/xenforo/icons/kk/xenforo-smilies-kk70.gif)
sizce ne bu durduk yere laf çarpmalar falan ben anlamıyorum gerçekten. ne kendiyle ne hayatıyla ne iliskilenmeleri ile bi derdim yok ve olabildiğincede pozitif yaklasıyorum her seyine yanında olmaya calısıyorum.
konudan bağımsız çevremde şöyle bi algıda var hissettiriliyor yani farkındayım. tahminim şu yönde, uzun ilişkim bittikten sonra bayadır kimse yok ya hayatımda, illa biri olmalıymış gibi, yalnız kaldığım için mutsuzmuşum gibi. ya da eximi unutamamışım gibi falan düşünüyorlar. istedikten sonra birisini bulamayacakta değilim bunuda biliyorlar içten içe aslında ama anlamadıkları nokta ise ben hayattan böyle keyif alıyorum. zaten ilişki bazında yaşanabilecek bir çok iyi ve kötü şeyi deneyimledim kısacası doydum yani bu tür şeylere. ben artık kendimle olmak, kendime odaklı olmak istiyorum. geziyorum tozuyorum kimseye hesap vermiyorum istediğim saatte yatıyorum kalkıyorum istediğimi yiyorum içiyorum böylede mutluyum gayet yani. o yüzden illa birine bir ilişkiye ihtiyacımda yok. insanlar böyle mutlu olunamayacağını düşünüp, buna inanmak istemiyorlar herhalde. yani en son sabrım taşacak ve açık açık karşıma alıp herkesi bi güzel haşlayacağım o olacak.
Son düzenleme: