- 10 Nisan 2013
- 361
- 333
-
- Konu Sahibi greyokyanus
- #101
Bence hiç düşünme bile artık,adam gitmiş zaten.Olumlu bişey düşünse sana mesaj atardı en azından.Sen yoluna devam et .
Yok kırıcı olmuyor, ben farklı bakış açılarını görmek istediğim için açtım konuyu. Arkadaşlarımın bir çoğu inanamadı zaten olaya, objektif bakamıyorlar bir de benim gibi ister istemez duygusal yaklaşıyorlar. Biz daha buluşmadan arkadaşım söylemişti bana bak çok konuşur susturamazsın diye, ben de çok konuşurum merak etme sen, sağlarım dengeyi demiştim. Ama tabii pek öyle olmadı, planlı şekilde yürümüyormuş bu işler...
Biraz konuyu daha okudum da bu ortak arkadastan süphelendim. Yani bu adamin dediklerinin dogru oldugunu nereden biliyorsun? Sanki sirf seni gaza getirmek için yada bu bulusmayi telafe etmek için birsürü dogru olmayan seyleri söylüyor. Yani niyeti güya ciddi olan biri 30dakika sonra telefon görüsmesini ayarlamazdi. Yada ne bilim, seni onun sehirine kada gidip yorulmani istemezdi. Bana öyle geliyorki bu ortak arkada o cocuga baski kurdu ve cocukta sonunda tamam demis, begenmezsim zaten kaçar giderim diye düsünüp evet demis. Diger taraftanda sana "yok seni çok soruyor" "yok evlencegimizde söyle böyle yapariz dedi" gibi seyler ile, yalanlar ile umutlandirmaya çalismis. Simdide halen zorluyor gibime geliyor.
Daha öncede iliski konusunda sert olmus olabilirsin fakat bence bir daha böyle ortak arkadas ile görüsme. Yada en azindan biri önerildiginde, direk onun ile iletisime gir. Yani ben sana gidip her gördügün erkek ile tanis, iliski kur demiyorum. Sakin yalnis anlama ama bir erkege sans vermek bir yarim saatlik görüsmeden ibaret olamaz. Görüsmeden öncede telefon ile konus, whatsapp ile mesajlas en azindan o sekilde biraz taniyabilirsin canim.
Bence de bu şekilde sağlıklı bir ilişki kurulamaz, telefonla konuşarak ya da mesajlaşılarak dahi birini tanıyamazsın ki, insanlar aylar yıllar boyunca görüşüyorlar birbirlerini tanımak için, arkadaşım ilk söylediğinde farklı şehirlerde nasıl olacak diye düşünmüştüm, nasıl görüşeceğiz, nasıl zaman geçireceğiz diye, yani yarım saat görüşmeyi filan bırak ben uzun süreli nasıl görüşülür diye düşünmüştüm. Önceden serttim artık değilim, belirli çerçeveler içinde tabii ki görüşülür, tanışılır başka türlü nasıl olacak zaten insanlar telepati yöntemi ile mi anlaşacak katılıyorum bu konuda söylediklerinize...
Merhaba kızlar,
Biraz uzun yazacağım, ama gerçekten farklı fikirlere, farklı bakış açılarına ihtiyacım var. Ben 28 yaşındayım, daha önce hayatıma kimse girmedi, ben istemedim, lise ve üniversite hayatım boyunca karşıma bir sürü insan çıktı, ama ben hiç birisini kabul etmedim. İnançlarım gereği böyle davrandım. Üniversite bitene kadar bir gün evleneceğim, çoluk çocuğa karışacağım aklıma gelmedi. Kısmet diyordum elbet doğru insan çıkacak karşıma. Sonra okul bitti, iş güç filan derken, bir de baktım arkadaşlarım birer birer evleniyor, çoğunun bebeği olmuş. Bu arada tabii özellikle okul bittikten sonra ailem vasıtasıyla görüşmek isteyen insanlar oldu, ben çoğunu daha görüşmeden reddettim. Annemin baskılarına dayanamayıp arada görüştüğüm bir kaç kişi oldu, onlarla da yalnızca birer defa oturup çay içtim, olmadı zaten ısınamadım. Arkadaşlarım da bir yandan sağ olsunlar çöpçatanlığa meraklılar, birileri ile tanıştırmak istediler beni. Arkadaş ortamı daha mantıklı geldiği için o şekilde birileri ile tanıştım ama yok yine olmadı. Artık iyice umudumu yitirmeye başladım, ben kimseyi sevemeyeceğim diye düşünmeye başladım. Büyük konuşmayayım ama ben evlenmiş olmak için evlenmek istemiyorum. Hayatıma giren kişiyi gerçekten sevmek ve onun tarafından sevilmek istiyorum. Yani ben istiyorum ki hem eşim olsun, hem arkadaşım, hem dostum... Hem evli olalım ama ayn zamanda hayatı paylaşalım, ben iyi aile kızıyım diye o iyi kariyerli diye evlenmeyelim, ben dört dörtlük değilim ki karşımdan da beklemiyorum bunu. Kusurları ile seveyim onu, fedakarlık yapmam gerekeceği zaman neden diye sorgulamayayım hep mutlu olalım demiyorum ben, elbet mutsuz olduğumuz zamanlar da olacak, ama huzurumuz kaçmasın... Her neyse anlatabildim sanırım kendimi... Şimdi gelelim asıl konuya...
Benim çok yakın arkadaşlarımdan birisi, beni birisi ile tanıştırmak istedi, çocuğun adını filan verdi, internetten baktım ve ilk yorumum şu oldu; bu çocuk beni beğenmez... hatta arkadaşımı geri aramadım bile baktım diye, arkadaşım sonra aradı ne oldu baktın mı diye, çocuk aramış beni sormuş tanışmak istiyorum ben filan demiş, bu arada beni görmedi çocuk, arkadaşım nasıl birisi olduğumu anlatmış. Çocuk da resmimi görmek istemiş, sonra resmimi yolladı arkadaşım, çocuk tanışalım ama nasıl olacak demiş, çünkü farklı şehirlerdeyiz, ben iş için onun yaşadığı şehre arada gidip geliyorum, ben bir geldiğimde tanışalım diye karar verdik. Bu arada benim hiç bir sosyal medya hesabım yok, internette bana ait hiç bir şey yok, çocuğun ise tam tersi, her şeyi kamuoyuna açık, yani ben çocukla hiç konuşmadım ama hakkındaki her şeyi öğrendim. Biz arkadaşım sayesinde haberleşiyoruz, hiç konuşmuyoruz yani. Haberleşiyoruz derken görüşeceğiz diye konuşuldu bu kadar. Ben tabii arkadaşıma soruyorum aklıma geleni, o sürekli arıyor filan, ama çocuk hem tarz olarak öyle meraklı değil hem de doğulu böyle kazak erkeği arada arkadaşıma laf arasında sormuş ne zaman gelecek diye onun dışında resim istedi 1-2 tane, arkadaşım beni anlatmış bir daha, çocuk işte evlenince şöyle olur, şunu yaparız filan demiş. Benim hakkımda bir şeyler sormuş. Arada mesaj atıp şunu sever mi bunu yapar mı filan diye konuşmuşlar aralarında...
Aradan 1 ay geçti biz bir türlü görüşemedik, işte ben yoğun çalışıyordum, o şehir dışına çıktı, derken en sonunda ortak bir gün belirlendi ve görüşme zamanını kararlaştırdık. Tabii yine arkadaşım vasıtasıyla hiç konuşmadık zaten numarasını filan bilmiyorum o da benimkini bilmiyor. Buluşmadan 1 saat önce aldım numarasını...
Ve biz en sonunda buluştuk, ben zaten heyecanlı bir yapıya sahibimdir, bir de deplasmandayım zaten, elim ayağıma dolaştı, bu arada buluşmadan arkadaşım dedi ki acayip gergin hadi beni beğenmezse diye tutturdu sabahtan beri elli defa aradı, ne giysem filan diye sormuş, buluşma saatini 1 saat erteledik hazırlanamadı yani özetle ben zaten gergindim üzerine iyice dengem bozuldu. Kafeden içeri girerken düşüp bayılacaktım. Hayır daha önce defalarca buluştum başkaları ile hiç birinde böyle hissetmedim kendimi, gayet rahattım, tabii çoğunda olmayacak zaten diye düşünerek gitmiştim. Neyse girdim içeri, beni görünce el salladı, gittim yanına oturduk, hiç durmadan konuştu, ama anlattıkları o kadar komik şeyler ki, işi ile alakalı benim hiç anlamayacağım terimlerden bahsetti, oradan dünyanın en güzel şehirlerini anlatmaya başladı, bir anda üniversitedeki komik bir hocasına geçti, en son yanımızdaki kolonun kaç kg yük taşıyacağının nasıl hesaplandığını anlatıyordu telefonu çaldı. Özür diledi açmam gerek dedi. Bu arada ben hiç konuşmadım, sadece hava çok soğuk dedim, o da dün çok güzeldi dedi bu kadar. Onu dinlerken sürekli gülümsedim, ne anlatıyor acaba diye düşünüyorum zaten, bir ara dinleyemedim filan. Arkadaşım tembihlemişti bak gözlerle iletişime çok önem verir dikkat et diye ama çocuk da maşallah bir göz var, bakamıyorum arkadaş, en fazla 1 dakika bakıyorum sonra çekiyorum gözlerimi, hem utandım hem de o hiç çekmedi gözlerini yani hiç alışık değilim o şekilde bakışlara filan.Sonra bir anda telefon konuşması dikkatimi çekti, ben şimdi şuradayım dedi, işim bilmiyorum kaçta biter dedi, ben şimdi müsait değilim dedi, sonra hımm yani gelmem gerek öyle mi dedi, tamam o zaman 10 dakikadan geliyorum dedi, kapattı telefonu. Bu arada biz oturalı 30 dakika filan olmuştu, ben şok oldum ama belli etmedim. Çok yakın bir arkadaşı aramış, acil bir durummuş, gitmesi gerekmiş, ya aslında benim bugün hiç bir işim yoktu neden böyle oldu ki dedi, ben hiç bir şey demedim. 10 dakika daha oturduk, bana işimle ilgili bir kaç şey sordu, ama tabii ben şok olduğum için o anda ne dediğimi hatırlamıyorum bile. Sonra kalktık, ayrılırken elini uzattı sonra görüşürüz dedi, ben memnun oldum dedim, elimi bırakmadan yeniden, sonra görüşürüz dedi. Görüşürüz dedim ben de o öyle deyince. Büyük bir düş kırıklığı ile ayrıldık...
Sonra arkadaşımı aradım, ağladım filan, kendimi çok kötü hissettim çünkü, ilk defa birilerine karşı bir şeyler hissedebilir miyim diye düşünmüştüm. O kadar zaman buluşmak için bekle, buluş yarım saat otur, o arkadaşım aradı diye kalkıp gitsin... Arkadaşım sonra çocuğu aradı ne oldu diye, o da işim çıktı kalkmak zorunda kaldım demiş, ben sıkıştırdım arkadaşımı çocuk önce hakkında konuşmak doğru olmaz demiş sonra şöyle bir mesaj atmış; Ben evlenmeyeceğim, evleneceğim alımlı birisi olur herhalde, klasik erkek düşüncesi işte. Sonra evleneceğim değil eğleneceğim olacaktı yanlış yazmışım demiş. Ben tabii yıkıldım, çoook üzüldüm, o kadar çok ağladım ki aklımı filan kaçıracağım sandım.
Bizim buluşmamızdan sonra ben konuyu kapattım, içimden kendimle hesaplaştım, kısmet değilmiş dedim, aşka sevgiye inancımı bir daha yitirdim... Sonra arkadaşım aradı, bu mesele kapanmadı, o evlilikten çok korkuyor ondan seni görünce ben bu kızla evlenirim diye korkup kaçmış dedi. Ben olur mu öyle şey filan dedim, sonuçta çok ayıp yaptığı resmen kendimi hilkat garibesi gibi hissettim dedim. Alımlı değildim hani dedim, arkadaşım o onun o anda bulduğu bahane, o bana özel olarak dikkat çekmeyen bir kız olsun, hanım olsun dedi, benim aklıma ilk sen geldin onun anlattığı kız sendin dedi. Arkadaşım o şimdi biraz düşünsün, kafasında oturtsun bazı şeyleri sonra konuşacağım diye düşünüyor. Çocuk arkadaşıma sürekli bir şeyler soruyormuş, benimle ilgili değil de işle ilgili, gereksiz normal de asla sormayacağı şeyleri. Yüz yüze görüşmediler daha, mesajlaşmışlar 4-5 defa. Olayın üzerinden 2,5 hafta geçti şimdi, arkadaşım hala konuşacak, bu sabah internetten gördüm çocuk memleketine gitmiş, en az 2 hafta kalır bence, bu arada ben bildiğiniz kafayı yeme derecesine geldim belirsizlik çok kötü bir şey, arkadaşımın gazına gelmek istemiyorum, ama bir yandan da gerçekten ilk kez birisine karşı böyle şeyler hissettim...
Şimdi bu çocuk ciddi anlamda yakışıklı bir çocuk, çok iyi bir eğitim almış, çok iyi bir kariyeri var, çok geniş bir ailesi var, ailenin en küçüğü en kıymetlisi, hayatına daha başka kızlar da girmiş, ilişkiler konusunda gayet tecrübeli, kızlar etrafında pervane, biz kafede otururken bile yan masamızda 3 kız oturuyordu sürekli çocuğa baktılar ki çocuk kafasını bir defa bile çevirip bakmadı. Belli hareketlerinden gayet beyefendi. Arkadaşımın anlattığı kadarı ile karakteri benim istediğim gibi. Ama ciddi anlamda evlilik korkusu var, hatta arkadaşıma tanışmadan demiş ki, ya hayatına kimse girmemiş, hadi biz bir şeyler yaşarsak ve olmazsa ben günahına girmek istemiyorum. Arkadaşım da o zaman görüşme evlenmek istemiyorsan demiş, o da olur mu öyle şey tabii ki evlenmek istiyorum ama çekiniyorum hadi evlilik benim istediğim gibi gitmezse korkum o demiş. Yani açık açık söylemiş evlilikten korktuğunu, çekindiğini, ailesinin yanına bile sırf bu yüzden gitmek istemediğini, evlen diye baskı yapıyorlarmış çünkü.
Ben ne yapacağım kızlar ? Ben bu çocuk için çok uğraşmak zorunda kalırım, zaten farklı şehirlerdeyiz, bir de hiç bir iletişim kaynağımız yok. Ama işte gözlerimi kapatınca gözümün önünden gitmiyor bir türlü... Arkadaşıma kaç defa söyledim konuş belli olsun olmayacaksa ben yoluma bakarım diye, şimdi bir de uzağa gitti görüşemezler zaten, ben bir gazla Twitter açtım, arkadaşlarım bile şaşırdı, bir çoğu arayıp sordu bu sen misin gerçekten diye, acaba eklesem mi dedim, ama hiç benim tarzım değil. Bir de çok meraklı görünüp çocuğu korkutmak istemiyorum yani gerçekten istemiyorsa çok ayıp olur eklemem filan, bu ara kendimde değilim, kuzenim bile geçen hafta abla iyi misin seni biraz garip gördüm dedi. Şu an mantıklı düşünme yeteneğimi yitirmiş durumdayım. Siz neler düşündünüz okuyunca ? Sizce bu işin sonu nereye varır ?
Tam düsüncelerimi yazmissin. Konu sahibine karsi kirici oluyor fakat dost dogruyu söyler deniliyor. Daha öncede dedim, konu sahibin hevesi kendince zaman daraldigi için ve 1 ay bu bulusmayi bekledigi için. Yoksa böylesi bir adamdan elektrik alinmaz. Konu sahibi kendisi dedi "ben bazen dinliyemiyordum diye". Adam saçmalamasaydi böyle birseyler olmazdi zaten. Dedigin gibi efendi, yada konu sahibini önemsemis olsaydi zaten daha çok konu sahibini merak ederdi ve ona yönelik soru sorardi.
Görüşme olayından sonra arkadaşıma sıkı sıkıya tembihledim zaten sakın sen arama diye, bu zamana kadar hep çocuk aradı arkadaşımı, işte sudan sebeplerle, arkadaşım bu çocuğu uzun zamandır tanıyor, bu zamana kadar durduk yere hiç aramamış arkadaşımı, 1-2 defa da görüşelim dedi, arkadaşımın işi vardı görüşemediler. Hep ertelendi, ben arkadaşımla konuşuyorum tabii sürekli ama arkadaşım çocukla bu konu hakkında sadece görüşme sonrası 1 defa konuştu, onda da işte bu alımlı olma durumları hakkında whatsapp'dan yazışmışlar. Ben şimdi whatsapp'a bile girmiyorum sanki sürekli ona bakıyorum gibi olmasın diye. Bakalım eğer o bir adım atarsa olur bundan sonra, yoksa ben sanmıyorum ki bir şey yapayım, evet hemen etkilendim, olmayacak şeylerden anlam çıkarıyorum ama ne yapayım gönül ferman dinlemiyor. Bir de dediğiniz gibi şu an kaybettiğim bir şey yok, kendi kafamda kuruyorum, hepsi tecrübe sanırım bunların...
Once sunu soyleyeyim Aman deyim konu sahibesi sakın ha kırılmayin gucenmeyin ben asla öyle bir şey düşünmem yazarken.
Bana göründüğü haliyle yazdım.
Bir kaç yıl önce benimde bir evlilik görüşmem olmuştu. Konuda acmistim bununla ilgili. Yüzümdeki iki üç sivilceden dolayı adam bana "senin görünen yerlerin böyleyse görünmeyen yerlerin nasıldır kim bilir" demişti. O sivilceleri de görüşme stresinden dokmustum zaten.
Ha bir de "sen sigara iciyorsun bıraksan da fark etmez artık kesin erken oleceksin ben dul kalamam" demişti. Günlerce üzüntüden başımı yastıktan kaldıramadim.
Bu ve buna benzer bir kaç hikayem var.
Demem o ki manyak çok, ruh sağlığı bozuk insan çok.
Bir genç kız daha yeni tanıdığı bir adamın dudagindan çıkan veya çıkacak bir cümleyi bu kadar onemsememeli.
Kadınlar Kulübü Mobil uygulaması kullanılarak gönderilmiştir.
Inanamiyorum!Nasil öyle birsey söylemis? Ah canim, senin aglamana üzüldüm. Keske böyle kaba, insanliktan nasibini almamis biri için aglamasaydin
Evet son cümlen ile hemfikirim. Sadece kendini anlatan, diyalog degil, monolog kuran adam önemsenmeli. Seni önemseyen insan zaten kendinden daha az bahs ederki, seni daha iyi tanimak için senide sohbete dahil ederdi.
10 gun rapor aldim girdim yorganin altina kimse yuzumu gorsun istemedim. 1 hafta kadar da işyerinde kapımı kapatıp oturdum yüzüm kimseye rahatsızlık vermesin diye. Nasıl etkilenmişsem artık.
Daha neler duydu bu kulaklar ohooo
Önceden üzülüyordum şimdi hiç umursamiyorum.
Sinavdir belki diye susuyorum sadece.
Ama sözde erkekler şu gencecik kızları üzmüyor mu parcalayasim geliyor hepsini
Kadınlar Kulübü Mobil uygulaması kullanılarak gönderilmiştir.
Once sunu soyleyeyim Aman deyim konu sahibesi sakın ha kırılmayin gucenmeyin ben asla öyle bir şey düşünmem yazarken.
Bana göründüğü haliyle yazdım.
Bir kaç yıl önce benimde bir evlilik görüşmem olmuştu. Konuda acmistim bununla ilgili. Yüzümdeki iki üç sivilceden dolayı adam bana "senin görünen yerlerin böyleyse görünmeyen yerlerin nasıldır kim bilir" demişti. O sivilceleri de görüşme stresinden dokmustum zaten.
Ha bir de "sen sigara iciyorsun bıraksan da fark etmez artık kesin erken oleceksin ben dul kalamam" demişti. Günlerce üzüntüden başımı yastıktan kaldıramadim.
Bu ve buna benzer bir kaç hikayem var.
Demem o ki manyak çok, ruh sağlığı bozuk insan çok.
Bir genç kız daha yeni tanıdığı bir adamın dudagindan çıkan veya çıkacak bir cümleyi bu kadar onemsememeli.
Kadınlar Kulübü Mobil uygulaması kullanılarak gönderilmiştir.
Once sunu soyleyeyim Aman deyim konu sahibesi sakın ha kırılmayin gucenmeyin ben asla öyle bir şey düşünmem yazarken.
Bana göründüğü haliyle yazdım.
Bir kaç yıl önce benimde bir evlilik görüşmem olmuştu. Konuda acmistim bununla ilgili. Yüzümdeki iki üç sivilceden dolayı adam bana "senin görünen yerlerin böyleyse görünmeyen yerlerin nasıldır kim bilir" demişti. O sivilceleri de görüşme stresinden dokmustum zaten.
Ha bir de "sen sigara iciyorsun bıraksan da fark etmez artık kesin erken oleceksin ben dul kalamam" demişti. Günlerce üzüntüden başımı yastıktan kaldıramadim.
Bu ve buna benzer bir kaç hikayem var.
Demem o ki manyak çok, ruh sağlığı bozuk insan çok.
Bir genç kız daha yeni tanıdığı bir adamın dudagindan çıkan veya çıkacak bir cümleyi bu kadar onemsememeli.
Kadınlar Kulübü Mobil uygulaması kullanılarak gönderilmiştir.
Ne insanlar var yahu, empati yoksunu, kendini beğenmiş, Allahın yarattığına kendi çapında kulp takma hakkı gören zavallılar. Ben şu 2,5 haftada 28 yılda aynaya bakmadığım kadar baktım, acaba cidden sorun bende mi diye düşündüm, hayatımda ilk defa özgüven sorunu yaşama sınırına kadar geldim, ama bu konuda kimseye söz hakkı tanımıyorum ben, kulaklarım tamamen kapalı o insanlara. E sana da alımlı değilmişsin demişler diyebilirsiniz, vallahi nedense takılı kalamıyorum o kısma, evet düşündüm bir an için ama eminim ben kendimden, son kararım ben kendimi gayet de beğeniyorum, sorun yok o açıdan
hhahahaa bu ne ya koptummseninki gene iyiymis. Bir arkadas da biriyle gorusmus, kiz kapali, adam daha ilk tanismada, evlenirsek gogus dekolteli giyinmeni isterim evde demis (gogsune goz atarak) :) Orda kiz sok tabi, sapikmidir nedir, daha ortada bisey yokken. Ne lafini bilmez insanlar var yaa. Sanki hayvanlarla buyumusler, hic insan gormemisler.
Ah canim, çok üzüldüm bak. Su an içimden benim o sahisin parçalayasim geliyor!
Bencede artik öyle odunmu desem, ayimi desem "erkeklerden" sakin etkilenme.
Zaten seçilme, seç sekerim
Ne insanlar var yahu, empati yoksunu, kendini beğenmiş, Allahın yarattığına kendi çapında kulp takma hakkı gören zavallılar. Ben şu 2,5 haftada 28 yılda aynaya bakmadığım kadar baktım, acaba cidden sorun bende mi diye düşündüm, hayatımda ilk defa özgüven sorunu yaşama sınırına kadar geldim, ama bu konuda kimseye söz hakkı tanımıyorum ben, kulaklarım tamamen kapalı o insanlara. E sana da alımlı değilmişsin demişler diyebilirsiniz, vallahi nedense takılı kalamıyorum o kısma, evet düşündüm bir an için ama eminim ben kendimden, son kararım ben kendimi gayet de beğeniyorum, sorun yok o açıdan
seninki gene iyiymis. Bir arkadas da biriyle gorusmus, kiz kapali, adam daha ilk tanismada, evlenirsek gogus dekolteli giyinmeni isterim evde demis (gogsune goz atarak) :) Orda kiz sok tabi, sapikmidir nedir, daha ortada bisey yokken. Ne lafini bilmez insanlar var yaa. Sanki hayvanlarla buyumusler, hic insan gormemisler.
Benzerini birebir yaşadım. Şakayla karışık kalabalık bir ortamda denk geldik.
Ama sonra bizi yapmaya çalışan aracımızdan da ses çıkmayınca işin rengi anlaşıldı.
Neden biliyor musunuz ? İsteyen adam, gelir ve alır. ÖTESİ YOK
Sonradan düşündüm de, o keltoş tekkaşı ben beğenmiştim de o benim gibi güzelim kızı nasıl beğenmemiş ? Resmen fazlaymışım ona ben ya
Ama anlıyorum ki bu işler, güzellik,çirkinlik,alımlılık,yakışıklılık değil. Nasip işi ...
Bir cümle var; nasipse kızın yüzü ay, evi saray görünür ....
Anlatabildim mi ?
Yani nasibiniz olsaydı, sizi zaten güzel görürdü. Demek ki değilmiş.
Öyle tabii nasip kısmet, ben şu saatten sonra bir şey yapmam, bu zamana kadar da yapmadım zaten. Dediğiniz gibi insan istedikten sonra mutlaka bir şekilde ulaşır. Hayırlısı artık bundan sonra...
Aynen , yapma canım hiçbir şey. Hatta o sana gelse bile dalga geçer gibi takıl bence