Merhaba. Fakat beni başkasıyla karıştırdınız galiba. Kolum hiç kırılmadı ve zaten ben yeni üyeyim.Tabi nisan gibiydi sanırım maalesef kolun kırılmıştı. Bak aylar geçti rabbim her seyin en güzelini nasip etti size
Hâlâ bir erkek arkadaşım var mı tam emin değilim.
İnsanlar illa ki bir sıkıntı olduğunu anlayacaktır. Mesela ben babamla hiç konuşmam, en son yirmi yıl önce ona baba diye seslenmişimdir herhalde. Bunun yanında görüşmek, uğraşmak da istemiyor. İnsanları kendi kafamdan davet etmem ne derece doğru olacak onu da bilmiyorum. Bu iş nasıl iş, bunlar ne değişik aile ilginç bir sülale dediklerinde ne diyeceğim onu bilmiyorum.Tamamda onlar bunu anlamayacak.pek muattap etmeden dırek yüzük faslına gececeksınız. Yaa babana zsngınler desen hemen kabul etmezkı. Ömür boyu onlara mı bakcanHâlâ bir erkek arkadaşım var mı tam emin değilim.
Şöyle söyleyeyim, en berbat aileden bile biz bununla dünür olmayız tepkisini alacak biri babam. Doğrusunu söylemek gerekirse bu tepkiye hak da veririm. Çünkü elimde olsa ben de bile onun gibi biriyle herhangi bir bağım olmasın isterdim. Dediğiniz gibi başkası ile denesem de aynı şeyler elbette olacak. Sadece artık neyin nasıl olacağını kurgulamaktan bir çukurda tepinmeken çok yoruldum ve erkek arkadaşımın da iyi bir insan olduğunu düşündüğüm için ayrılalım yoluna baksın istedim. Teşekkür ederim.
Ailesi ile tanıştırmayı istedi ama nasıl desem o noktada da korktum biraz. Bana sorular soracaklar her aile gibi. Uzaktan gördüm onları sadece ve kız kardeşi ile tanışmıştım. Her dediği yapılmış, prenses gibi büyütülmüş bir kız. O an bile bir yabancılık bir ait olmama hissi doğdu bana. Teşekkür ederim.
Tekrar yazdığınız için teşekkür ederim. Dediğiniz gibi ufak bir sorun olsa bu saklanabilir, anlatılmayabilir. Ama tüm hayatım, hayatımın içinde ki tüm insanlar her şey bir sorun. Yalnız bir iki sorun olsa keşke. Zaten beni mahveden bir şeyler olmuş olduğunun farkında. Saklasam nasıl saklayacağım, anlatsam nasıl anlatacağım bilmiyorum. Geçmişim, ailem benim yaram ve ilk defa açmak zorunda kalacağım bir olayın içine giriyorum. Gelecekte bir kavgada ya da bir yol ayrımında hakkı olmadığı halde bu yaraları bana karşı bir silah Olarak kullanmaya kalkarsa yine güçlü kalmaya devam edebileceğimden de emin değilim çünkü yoruldum. Başkası girse yine aynı şeyler olacak tabi. Zaten erkek arkadaşımla belli bariz bir sorun da yok. Sadece artık neyin nasıl olacağını kurgulamaktan bir çukurda tepinmeken çok yoruldum ve erkek arkadaşımın da iyi bir insan olduğunu düşündüğüm için ayrılalım yoluna baksın istedim. Ya inanılır gibi değil, evlenmek istediğimi kardeşlerimle paylaşıyorum onlar bile gidersen kim faturaları ödeyecek diye soruyorlar.
Evlenmek falan da değil direkt ortadan kaybolmak istiyorum galiba.
Nasıl yapacağını düşünmek yapmaktan çok daha zordur. Yarın al karşına ağlar mısın zırlar mısın nasıl olur bilemem ama içinde ne varsa anlat. Yaşadıkların seni güçlü kadın yapan şeyler. Duyduklarını taşıyabilirse kalır, taşıyamazsa gider. Hep kötü örnekler batıyor gözümüze benim ailemin de pek çok defosu var ama eşim asla bunları yüzüme vurmadı benim. Belki seninki de vurmayacak,denemeden bilemezsin.Şöyle söyleyeyim, en berbat aileden bile biz bununla dünür olmayız tepkisini alacak biri babam. Doğrusunu söylemek gerekirse bu tepkiye hak da veririm. Çünkü elimde olsa ben de bile onun gibi biriyle herhangi bir bağım olmasın isterdim. Dediğiniz gibi başkası ile denesem de aynı şeyler elbette olacak. Sadece artık neyin nasıl olacağını kurgulamaktan bir çukurda tepinmeken çok yoruldum ve erkek arkadaşımın da iyi bir insan olduğunu düşündüğüm için ayrılalım yoluna baksın istedim. Teşekkür ederim.
Ailesi ile tanıştırmayı istedi ama nasıl desem o noktada da korktum biraz. Bana sorular soracaklar her aile gibi. Uzaktan gördüm onları sadece ve kız kardeşi ile tanışmıştım. Her dediği yapılmış, prenses gibi büyütülmüş bir kız. O an bile bir yabancılık bir ait olmama hissi doğdu bana. Teşekkür ederim.
Tekrar yazdığınız için teşekkür ederim. Dediğiniz gibi ufak bir sorun olsa bu saklanabilir, anlatılmayabilir. Ama tüm hayatım, hayatımın içinde ki tüm insanlar her şey bir sorun. Yalnız bir iki sorun olsa keşke. Zaten beni mahveden bir şeyler olmuş olduğunun farkında. Saklasam nasıl saklayacağım, anlatsam nasıl anlatacağım bilmiyorum. Geçmişim, ailem benim yaram ve ilk defa açmak zorunda kalacağım bir olayın içine giriyorum. Gelecekte bir kavgada ya da bir yol ayrımında hakkı olmadığı halde bu yaraları bana karşı bir silah Olarak kullanmaya kalkarsa yine güçlü kalmaya devam edebileceğimden de emin değilim çünkü yoruldum. Başkası girse yine aynı şeyler olacak tabi. Zaten erkek arkadaşımla belli bariz bir sorun da yok. Sadece artık neyin nasıl olacağını kurgulamaktan bir çukurda tepinmeken çok yoruldum ve erkek arkadaşımın da iyi bir insan olduğunu düşündüğüm için ayrılalım yoluna baksın istedim. Ya inanılır gibi değil, evlenmek istediğimi kardeşlerimle paylaşıyorum onlar bile gidersen kim faturaları ödeyecek diye soruyorlar.
Bu çocugu sevıyorsan bence bıseyler yapmalısın. Sana soracakları sorular aılen ne ıs yapiyor, nasıl. Fazlasını soracaklarını hıc sanmıyorum ben. Üstünkörü konusursun. Kendınden bahsedersın. Bence senı gercekten severlerse sıkıntı cıkmaz. Ama babanın da tanısmayı kabul etmesı gerekıyor.Şöyle söyleyeyim, en berbat aileden bile biz bununla dünür olmayız tepkisini alacak biri babam. Doğrusunu söylemek gerekirse bu tepkiye hak da veririm. Çünkü elimde olsa ben de bile onun gibi biriyle herhangi bir bağım olmasın isterdim. Dediğiniz gibi başkası ile denesem de aynı şeyler elbette olacak. Sadece artık neyin nasıl olacağını kurgulamaktan bir çukurda tepinmeken çok yoruldum ve erkek arkadaşımın da iyi bir insan olduğunu düşündüğüm için ayrılalım yoluna baksın istedim. Teşekkür ederim.
Ailesi ile tanıştırmayı istedi ama nasıl desem o noktada da korktum biraz. Bana sorular soracaklar her aile gibi. Uzaktan gördüm onları sadece ve kız kardeşi ile tanışmıştım. Her dediği yapılmış, prenses gibi büyütülmüş bir kız. O an bile bir yabancılık bir ait olmama hissi doğdu bana. Teşekkür ederim.
Tekrar yazdığınız için teşekkür ederim. Dediğiniz gibi ufak bir sorun olsa bu saklanabilir, anlatılmayabilir. Ama tüm hayatım, hayatımın içinde ki tüm insanlar her şey bir sorun. Yalnız bir iki sorun olsa keşke. Zaten beni mahveden bir şeyler olmuş olduğunun farkında. Saklasam nasıl saklayacağım, anlatsam nasıl anlatacağım bilmiyorum. Geçmişim, ailem benim yaram ve ilk defa açmak zorunda kalacağım bir olayın içine giriyorum. Gelecekte bir kavgada ya da bir yol ayrımında hakkı olmadığı halde bu yaraları bana karşı bir silah Olarak kullanmaya kalkarsa yine güçlü kalmaya devam edebileceğimden de emin değilim çünkü yoruldum. Başkası girse yine aynı şeyler olacak tabi. Zaten erkek arkadaşımla belli bariz bir sorun da yok. Sadece artık neyin nasıl olacağını kurgulamaktan bir çukurda tepinmeken çok yoruldum ve erkek arkadaşımın da iyi bir insan olduğunu düşündüğüm için ayrılalım yoluna baksın istedim. Ya inanılır gibi değil, evlenmek istediğimi kardeşlerimle paylaşıyorum onlar bile gidersen kim faturaları ödeyecek diye soruyorlar.
KONU FAKE.İki üniversite bitirmiş 27 yaşında kadının bu kadar ağlak olucağını düşünmüyorum .,
Öncelikle bu siteye yeni üye olduğum için tam olarak bilmiyorum, vakit ayırıp buraya uzun uzadıya "uydurma" bir şeyler karalayınca bunun benim için faydası ne olacak mesela? Daha çok konu paylaşana ödeme falan mı yapılıyor? İkinci olarak ikinci lisansım henüz bitmedi, öğrenciyim ama yazdıklarımı tam okuduğunu bile düşünmediğim için bilmemeni normal karşılıyorum. Ek olarak da böyle bu şekilde karşılatığın insanlarla daha seviyeli konuşmanı tavsiye ederim. Nasıl desem ağlak falan biraz değişik bir seviye.
Kimse sizi ailenizden istemek zorunda değil cikin nikah kiyin
Paylaşımınız için teşekkür ederim öncelikle. Geleceğe ait tek planım ortadan kaybolma isteği. Erkek arkadaşım ki artık bir erkek arkadaşım olup olmadığına da emin değilim tek başına olsa benim için her şey daha kolay olabilir. Fakat kalabalık bir ailesi oldukça geniş bir çevresi var. Düşündükçe bunalıyorum. Her şeyi tüm çıplaklığı ile anlatsam bir dert, anlatmasam bir dert. Herkes sade bir nişan merasimi falan filan yazmış, tamam da babam kesinlikle kimseyle görüşmek istemiyorum uğraşamam falan demiş. İnsanları söz yapmaya, nişan yapmaya kendi kafamdan mı çağıracağım? Tamam istediğim gibi ailemi silsem belli bir süre bir apartta falan kalsam bu sefer de bu ne garip iş diyecekler insanalar haklı olarak. Normal aileler bile bu zorlu süreçte yığınla problem yaşarken benim inanılmaz tuhaf ve iğrenç ailem böyle bir süreçte nasıl olacak bilmiyorum. Bunun benim süreci yönetemem ile bir alakası olduğunu sanmıyorum. Ayrılma konusu da planladığım bir şey değilsi zaten çok taze. Üzgündüm, bunalmıştım, o da kendi yoluna baksın benimle uğraşmasın istedim.
Açıkçası bana da en mantıklısı bu geliyor eğer hala bir erkek arkadaşım varsa. Ama ailesi, çevresi problem işte. Onun ailesi böyle olsun asla istemez. Erkek arkadaşım böyle bir durumda ne der emin değilim ama benim yüzümden ailesi ile kötü olsun istemem.
Belki erkek arkadaşınız sizin kıymetinizi bilecek ve size aile olacak. Bunu elinizin tersiyle itmeyin. Sonrasında işler bozulacagina hiç başlamasın mantığındasınız. Yarın öbür gün bir laf duyarsam diye endişe ediyorsunuz ama sizi yaralarinizdan vurmak yerine belki yaralarinizi sarmaniza yardım edecek. Ben açık olmaktan yanayım. Ben olsam alıp karşıma tüm endişelerimi anlatırdım.
Hayatınızdaki herkesi böyle kayıp mı edeceksiniz ailemle bir araya getiremem diye.
Babanızla hiç iletişiminiz yok mu? Aynı evde kalmıyor musunuz, geçin karşısına konuşun beni dünyaya getirirken geleceğimle ilgili beklentin neydi diye sorun? Doğdun büyüdün okudun iş güç Sahibi oldun sırada evlilik var, dünyanın düzeni bu şekilde. Ondan maddi bi beklentinizin olmadığını, biyolojik babanız olduğu için bu süreçte sadece bulunmasını istediğinizi, bu kadarına da hakkınız olduğunu söyleyin. Baktınız hala aynı o halde sevgilinize babanızın sizi dünyaya getirmekten başka size hiç bir katkısı olmadığını, bu evlilik sürecine ailesiz devam edeceğinizi( sizi destekleyen başka aile üyeleri varsa onlarla) bunu ailesiyle usulünce konuşmasını, size bu konuda soru, ima vs gelmemesini söyleyin. Kimse ailesini seçemiyor bunu önce siz kabullenin ve kendinize güvenin. Siz o aileden çıkıp kendinizi yetiştirmişsiniz başınız hep dik olsun, size de bunlar denk gelmiş ömür boyu kamburunuz olmasınlar. Çok gençsiniz önünüzde uzun bir hayat var, ya kurban rolünü seçersiniz ya da bu kabuğu kırar kendi hayatınızı kurarsınız
