Resmen bizim yaşadığımız olay.bizdede durum aynıydı 5kardeşler biride bakmadı .anneanne alzheimer hastasıydı.bende yurtdışındayım annem bıraktı dayımlara geldi.telefonlar açtılar duyduk beddualar ettler.utanmasalar babama bırakırlardı ,gerçi utanma yokta akıllarına gelmemiştir.bizim bulduğumuz çare annemi aradılar birgün annemde sessiz sakindir ben aldım telefonu gidin bakım evine verin hakkımız neyse ödeyeceğim yettiniz artık dedim.hepsi tutuştu elalem ne der diye utanmaz dayılarım biraz baktılar bir hafta bir hafta hepsi baksa zaten ağırlığı olmaz.annenizde öyle desin ,sizde öyle yapın annemse sizinde anneniz verin desin,asla vermezler en azından seslerini keserler sinirleriniz bozulmaz.allahlarından bulsunsunlar vicdansızlar ,kendi evlatlarıda onlara yapsın.annem eve gece geçti sabaha karşı 5 de kadının bütün eşyalarını bir poşete koyup kapıya getirdiler. Annem gül gibi baktı ,iki yıl sonrada kaybettik .