Kızlar merhaba.
Ben daha yeni üye oldum. Burada çok güzel bir aile ortamı yaratmışsınız, ben de derdime çare arıyorum. Benim sorunum ilişkimin ne sevgili, ne arkadaş ilişkisi olması. En başından başlayayım.
Ben üniversite öğrencisiyim. İnşallah bu yıl 3. sınıf olucam. Geçen yıl bu zamanlar okulumdan bir çocukla tanıştım. Daha doğrusu Twitter'dan beni takip etti. Üniversitem çok büyük olmadığı için herkes herkesi tanır. Çok fazla ortak arkadaşımız çıktı. Gelin görün ki o ortak arkadaşlar 1 tanesi de benim eski sevgilimdi. Eski sevgilim dediğime bakmayın 2 haftalık bir ilişkiydi ama 2'si yakın arkadaş çıktı. Neyse gel zaman git zaman biz bu çocukla konuşmaya başladık. Geçen Eylül ayında okullar açılınca muhabbeti iyice arttırdık. Sonra ben bu işin bi adını koyalım artık konuşmasını yapma hatasına düştüm çocukta bana ''Sen benim yakın arkadaşımın eski sevgilisisin hoş gözükmez dışardan, ben kendime bunu yakıştıramam.'' dedi konuşmayı kestik. Aradan 1 ay geçti geçmedi yeniden mesaj attı. Yeniden konuşmaya başladık. Sonra bu biz konuşurken okuldan bir kızla görüşmeye başladı. Yine konuşmayı kestik. Ben de o esnada biriyle konuşmaya başladım. Sonra ikimiz de aynı an da görüştüğümüz kişilerden ayrıldık yine konuşmaya başladık. 2 hafta kadar konuştuk sonra yine o kıza döndü ben yine ortada kaldım. Ama şunu belirtmek istiyorum sevgili gibi konuşmalarımız yoktu bu geçen zamanda. Neyse sonra yine kızdan ayrıldı yine bana mesaj attı. Ama bu sefer ki mesaj atma aralığı uzun sürdü 2 aya yakın hiç konuşmadık. Şu an 1 aydır konuşuyoruz artı görüşüyoruz. Beraber okulun şenliklerine gittik ve eski sevgilim (Onun arkadaşı) karşımıza çıktı. İkimizde bu durumdan çok rahatsız olduk. Beni eve bırakırken ''Gördün mü işte bu yüzden bir adını koyamıyoruz nasıl kötü olduk bugün ikimizde.'' dedi. Hak verdim. Ama o günden beri sanki birbirimize daha çok bağlandık. Geçen 1 yılda davranmadığı kadar iyi davranıyor. Eskiden asla beni aramazdı sadece mesaj atardı şimdi her gün arıyor. FaceTime yaparak uyuyoruz. Okulda asla yanıma gelmezdi son 1 aydır her gün okulda yan yanayız, beraber yemek yiyip, oturuyoruz. Bazen bir yere giderken telefonu bana verip gidiyor. Arkadaşlarıyla toplanıyoruz, geziyoruz. 3 gün önce arabada giderken elimi tuttu. Artık hayatım diye hitap ediyor. Arada bazen soğuk davranıyor. Erkekler Mars'tan Kadınlar Venüs'ten kitabını okumuştum. Orada erkekleri lastik şeride benzetmişti yazar. Erkek kendini geri çektiği zaman üzerine gitme, daha sevgi dolu gelir yazıyordu. 1 hafta önce böyle bir şey oldu neredeyse 2 gün konuşmadık. Ne aradım, ne sordum ne de kendimi belli edecek şeyler yaptım. İşte sonra elimi tutmaya, hayatım demeye başladı. 1 yılda toplasan 1 kere dışarı çıkmıştık, maşallah 1 aydır neredeyse her gün birlikteyiz. Görüşmesek bile her an mesajlaşıyoruz. Nereye gittiğimizi, ne zaman eve döneceğimizi falan haber veriyoruz.
Kızlar bana yardım edin ben bu işten artık yoruldum. Her şey iyi güzel ama yine içimde her an gidecek korkusu var. En öenlisi bir adının konmaması artık canımı sıkıyor. Bu işin sizce bir sonu var mı? Ya da biz sevgili oldukta benim mi haberim yok. Beni kullanacak, dalga geçecek yapıda biri değil bunu söyleyebilirim. Efendi, ağır bir çocuk. Şu eski sevgilimin yakın arkadaşı olması durumu yüzünden olmuyor. Sizce bu işin sonu ne olur, dışardan durum nasıl gözüküyor?
Ben daha yeni üye oldum. Burada çok güzel bir aile ortamı yaratmışsınız, ben de derdime çare arıyorum. Benim sorunum ilişkimin ne sevgili, ne arkadaş ilişkisi olması. En başından başlayayım.
Ben üniversite öğrencisiyim. İnşallah bu yıl 3. sınıf olucam. Geçen yıl bu zamanlar okulumdan bir çocukla tanıştım. Daha doğrusu Twitter'dan beni takip etti. Üniversitem çok büyük olmadığı için herkes herkesi tanır. Çok fazla ortak arkadaşımız çıktı. Gelin görün ki o ortak arkadaşlar 1 tanesi de benim eski sevgilimdi. Eski sevgilim dediğime bakmayın 2 haftalık bir ilişkiydi ama 2'si yakın arkadaş çıktı. Neyse gel zaman git zaman biz bu çocukla konuşmaya başladık. Geçen Eylül ayında okullar açılınca muhabbeti iyice arttırdık. Sonra ben bu işin bi adını koyalım artık konuşmasını yapma hatasına düştüm çocukta bana ''Sen benim yakın arkadaşımın eski sevgilisisin hoş gözükmez dışardan, ben kendime bunu yakıştıramam.'' dedi konuşmayı kestik. Aradan 1 ay geçti geçmedi yeniden mesaj attı. Yeniden konuşmaya başladık. Sonra bu biz konuşurken okuldan bir kızla görüşmeye başladı. Yine konuşmayı kestik. Ben de o esnada biriyle konuşmaya başladım. Sonra ikimiz de aynı an da görüştüğümüz kişilerden ayrıldık yine konuşmaya başladık. 2 hafta kadar konuştuk sonra yine o kıza döndü ben yine ortada kaldım. Ama şunu belirtmek istiyorum sevgili gibi konuşmalarımız yoktu bu geçen zamanda. Neyse sonra yine kızdan ayrıldı yine bana mesaj attı. Ama bu sefer ki mesaj atma aralığı uzun sürdü 2 aya yakın hiç konuşmadık. Şu an 1 aydır konuşuyoruz artı görüşüyoruz. Beraber okulun şenliklerine gittik ve eski sevgilim (Onun arkadaşı) karşımıza çıktı. İkimizde bu durumdan çok rahatsız olduk. Beni eve bırakırken ''Gördün mü işte bu yüzden bir adını koyamıyoruz nasıl kötü olduk bugün ikimizde.'' dedi. Hak verdim. Ama o günden beri sanki birbirimize daha çok bağlandık. Geçen 1 yılda davranmadığı kadar iyi davranıyor. Eskiden asla beni aramazdı sadece mesaj atardı şimdi her gün arıyor. FaceTime yaparak uyuyoruz. Okulda asla yanıma gelmezdi son 1 aydır her gün okulda yan yanayız, beraber yemek yiyip, oturuyoruz. Bazen bir yere giderken telefonu bana verip gidiyor. Arkadaşlarıyla toplanıyoruz, geziyoruz. 3 gün önce arabada giderken elimi tuttu. Artık hayatım diye hitap ediyor. Arada bazen soğuk davranıyor. Erkekler Mars'tan Kadınlar Venüs'ten kitabını okumuştum. Orada erkekleri lastik şeride benzetmişti yazar. Erkek kendini geri çektiği zaman üzerine gitme, daha sevgi dolu gelir yazıyordu. 1 hafta önce böyle bir şey oldu neredeyse 2 gün konuşmadık. Ne aradım, ne sordum ne de kendimi belli edecek şeyler yaptım. İşte sonra elimi tutmaya, hayatım demeye başladı. 1 yılda toplasan 1 kere dışarı çıkmıştık, maşallah 1 aydır neredeyse her gün birlikteyiz. Görüşmesek bile her an mesajlaşıyoruz. Nereye gittiğimizi, ne zaman eve döneceğimizi falan haber veriyoruz.
Kızlar bana yardım edin ben bu işten artık yoruldum. Her şey iyi güzel ama yine içimde her an gidecek korkusu var. En öenlisi bir adının konmaması artık canımı sıkıyor. Bu işin sizce bir sonu var mı? Ya da biz sevgili oldukta benim mi haberim yok. Beni kullanacak, dalga geçecek yapıda biri değil bunu söyleyebilirim. Efendi, ağır bir çocuk. Şu eski sevgilimin yakın arkadaşı olması durumu yüzünden olmuyor. Sizce bu işin sonu ne olur, dışardan durum nasıl gözüküyor?
