- 25 Temmuz 2019
- 9.311
- 16.205
- 198
- 34
Yanında Kendini güvenli hissedemiyorsun dimi? Koruma iç güdüsü yok diye? Yada Tırsak geldi biraz sana?
Yanında Kendini güvenli hissedemiyorsun dimi? Koruma iç güdüsü yok diye? Yada Tırsak geldi biraz sana?Biraz daha detay vereydim iyiydi:) feminenlikten kastim, evet asiri naif, nazik olmasi. Insanlara karsi kolay güven duyabilen biri. Ben daha kuskucuyum, belki de o yüzden bunu böyle algiliyorum. Misal daha bugün konustuk, bir arkadasinin bir hareketi hosuna gitmiyormus. Bende "e konus ozaman bunu onunla" dedim. "Yok yapamam, ben insanlarin kalbini kiramam" diyor. 30 yasindaki adam. Sanirim bu kirilganlik beni biraz rahatsiz ediyor. Yoksa görünüs itibariyle gayet maskulen, cekici, bakimli falan. Kavga aninda alttan alabilen, cok nadiren sinirlenen bi tip.
Kelimenin anlamini ben mi yanlis biliyorum diye kendimi sorguladimAdam femınen falan degıl, kibar.
Nasıl insanlara denk geldıysenız insanları kırmayan sevgı sozcugu kullanan adama femınen diyorsunuz.
Yok ya hepimiz dogru anladık. Kibar naif sevgi dolu adamı femınen yapmis.Kelimenin anlamini ben mi yanlis biliyorum diye kendimi sorguladim
Selam kknin tatli hanimlari, ablalarim, kizkardeslerim:)sizlere aslinda dert denemeyecek ama bazen icime dert olan bir sorunu danismak istiyorum. Önden bilgileri vereyim: 28 yasindayim, 1,5 yillik bir iliskim var, kendisiyle sosyal medya dan tanistik (aslinda hic istemedigim bir tanisma bicimiydi) ve yabanci bir bey (bunda bir sorun yok, türk erkeklerine karsi bazi sebeplerden dolayi sicak bakmiyordum zaten). Simdi gelelim asil meseleye: iliskimiz sükürler olsun ki iyi gidiyor, hatta ve hatta bekledigimden daha iyi gidiyor. Olgun, saygili bir beyefendi, kafalar uyusuyor, tenler de. Kendisinin biraz da olsa feminen bi tarafi var, yani cok nazik, kimseyi kirmamaya özen gösteren ve sevgisini de güzel bir sekilde dile getiren, iltifat eden biri. Sanirim bu feminenlik beni irite ediyor, cevremde bu kadar nazik erkekler olmadigindandir belki de, bilemiyorum. (Cok fazla tecrübemde olmadi simdiye kadar, tekliflerin cogunu geri cevirdim) Nadir de olsa sevgi sözcükerinden de bunaliyorum, ki abartmiyor da hic. Ama ben niye bunaliyorum? Veya bazen kendime "aman bosver, evlenme, iliskinde olmasin, hayatini tek basina yasa, gez, toz" diyorum ve bu düsünce beni mutlu ediyor. Öte yandan onunla da bir ömür gecirme hayali, cocuk büyütme hayali beni ayni sekilde mutlu ediyor. Cok sacma degilmi? Piskopat miyim ben? Bu düsünceler size de tanidik geliyor mu? Erkek arkadasiniz ile ilgili veya da esiniz ile? Nasil bas ettiniz/ ediyorsunuz bunlarla? Simdiden cevaplariniz icin teşekkürler.
Herkesin arayıp bulamadığını bulmuşsun ne kadar güzel. Tüm kadınların böyle naif erkeklerle tanışma imkanı olsa keske. Benim eşim dünyanın en harika insanıdır ama maalesef çoğu şeyi böyle dile getiremez. Bence şanslısın ve kalbin de atıyorsa bu yolu kapama derim.Selam kknin tatli hanimlari, ablalarim, kizkardeslerim:)sizlere aslinda dert denemeyecek ama bazen icime dert olan bir sorunu danismak istiyorum. Önden bilgileri vereyim: 28 yasindayim, 1,5 yillik bir iliskim var, kendisiyle sosyal medya dan tanistik (aslinda hic istemedigim bir tanisma bicimiydi) ve yabanci bir bey (bunda bir sorun yok, türk erkeklerine karsi bazi sebeplerden dolayi sicak bakmiyordum zaten). Simdi gelelim asil meseleye: iliskimiz sükürler olsun ki iyi gidiyor, hatta ve hatta bekledigimden daha iyi gidiyor. Olgun, saygili bir beyefendi, kafalar uyusuyor, tenler de. Kendisinin biraz da olsa feminen bi tarafi var, yani cok nazik, kimseyi kirmamaya özen gösteren ve sevgisini de güzel bir sekilde dile getiren, iltifat eden biri. Sanirim bu feminenlik beni irite ediyor, cevremde bu kadar nazik erkekler olmadigindandir belki de, bilemiyorum. (Cok fazla tecrübemde olmadi simdiye kadar, tekliflerin cogunu geri cevirdim) Nadir de olsa sevgi sözcükerinden de bunaliyorum, ki abartmiyor da hic. Ama ben niye bunaliyorum? Veya bazen kendime "aman bosver, evlenme, iliskinde olmasin, hayatini tek basina yasa, gez, toz" diyorum ve bu düsünce beni mutlu ediyor. Öte yandan onunla da bir ömür gecirme hayali, cocuk büyütme hayali beni ayni sekilde mutlu ediyor. Cok sacma degilmi? Piskopat miyim ben? Bu düsünceler size de tanidik geliyor mu? Erkek arkadasiniz ile ilgili veya da esiniz ile? Nasil bas ettiniz/ ediyorsunuz bunlarla? Simdiden cevaplariniz icin teşekkürler.
Biraz daha detay vereydim iyiydi:) feminenlikten kastim, evet asiri naif, nazik olmasi. Insanlara karsi kolay güven duyabilen biri. Ben daha kuskucuyum, belki de o yüzden bunu böyle algiliyorum. Misal daha bugün konustuk, bir arkadasinin bir hareketi hosuna gitmiyormus. Bende "e konus ozaman bunu onunla" dedim. "Yok yapamam, ben insanlarin kalbini kiramam" diyor. 30 yasindaki adam. Sanirim bu kirilganlik beni biraz rahatsiz ediyor. Yoksa görünüs itibariyle gayet maskulen, cekici, bakimli falan. Kavga aninda alttan alabilen, cok nadiren sinirlenen bi tip.
Ne konuda kandırılmıs?Vay arkadas ya, o feminen sözcügünü agzima almaz olaydim"sükürsüz,nankör, adamcagizin günahina girme" diyen ic seslerinizi duyar gibiyim. Niyetim o degil ki zaten. Kendisi de bunun farkinda. "Ben gecmiste cok kandirildim, annem de öyle" diyor "e sende buna izin verme ozaman beybisi" diyorum. Yok yapamazmis, o öyle yetistirilmis. Bana verdigi cevap bu. Bakin iyi insan oldugunun bende farkindayim, sükürler olsun karsima cikti. Ama bu huyu beni az da olsa kuskuya düsürebiliyor. Sonucta insan evlilik düsündügü beye babalik rolünü de yakistirabilmeli. Bu noktada "ah keske biraz da elini masaya vurabilen tarzda biri olabilse" düsünebiliyorum. Umarim biraz da olsa anlatabilmisimdir.
Vay arkadas ya, o feminen sözcügünü agzima almaz olaydim"sükürsüz,nankör, adamcagizin günahina girme" diyen ic seslerinizi duyar gibiyim. Niyetim o degil ki zaten. Kendisi de bunun farkinda. "Ben gecmiste cok kandirildim, annem de öyle" diyor "e sende buna izin verme ozaman beybisi" diyorum. Yok yapamazmis, o öyle yetistirilmis. Bana verdigi cevap bu. Bakin iyi insan oldugunun bende farkindayim, sükürler olsun karsima cikti. Ama bu huyu beni az da olsa kuskuya düsürebiliyor. Sonucta insan evlilik düsündügü beye babalik rolünü de yakistirabilmeli. Bu noktada "ah keske biraz da elini masaya vurabilen tarzda biri olabilse" düsünebiliyorum. Umarim biraz da olsa anlatabilmisimdir.
Vay arkadas ya, o feminen sözcügünü agzima almaz olaydim"sükürsüz,nankör, adamcagizin günahina girme" diyen ic seslerinizi duyar gibiyim. Niyetim o degil ki zaten. Kendisi de bunun farkinda. "Ben gecmiste cok kandirildim, annem de öyle" diyor "e sende buna izin verme ozaman beybisi" diyorum. Yok yapamazmis, o öyle yetistirilmis. Bana verdigi cevap bu. Bakin iyi insan oldugunun bende farkindayim, sükürler olsun karsima cikti. Ama bu huyu beni az da olsa kuskuya düsürebiliyor. Sonucta insan evlilik düsündügü beye babalik rolünü de yakistirabilmeli. Bu noktada "ah keske biraz da elini masaya vurabilen tarzda biri olabilse" düsünebiliyorum. Umarim biraz da olsa anlatabilmisimdir.
Ya alttan aliyor ya da konuyu kapatiyor. Ki ben huysuz biri de degilim, sadece rahatsiz oldugum seyleri dile getirmeye özen gösteren biriyim. Bizimkisi biraz "aman ali riza bey, agzimizin tadi kacmasin" gillerden.
Alismadik popoda don durmaz durumuSelam kknin tatli hanimlari, ablalarim, kizkardeslerim:)sizlere aslinda dert denemeyecek ama bazen icime dert olan bir sorunu danismak istiyorum. Önden bilgileri vereyim: 28 yasindayim, 1,5 yillik bir iliskim var, kendisiyle sosyal medya dan tanistik (aslinda hic istemedigim bir tanisma bicimiydi) ve yabanci bir bey (bunda bir sorun yok, türk erkeklerine karsi bazi sebeplerden dolayi sicak bakmiyordum zaten). Simdi gelelim asil meseleye: iliskimiz sükürler olsun ki iyi gidiyor, hatta ve hatta bekledigimden daha iyi gidiyor. Olgun, saygili bir beyefendi, kafalar uyusuyor, tenler de. Kendisinin biraz da olsa feminen bi tarafi var, yani cok nazik, kimseyi kirmamaya özen gösteren ve sevgisini de güzel bir sekilde dile getiren, iltifat eden biri. Sanirim bu feminenlik beni irite ediyor, cevremde bu kadar nazik erkekler olmadigindandir belki de, bilemiyorum. (Cok fazla tecrübemde olmadi simdiye kadar, tekliflerin cogunu geri cevirdim) Nadir de olsa sevgi sözcükerinden de bunaliyorum, ki abartmiyor da hic. Ama ben niye bunaliyorum? Veya bazen kendime "aman bosver, evlenme, iliskinde olmasin, hayatini tek basina yasa, gez, toz" diyorum ve bu düsünce beni mutlu ediyor. Öte yandan onunla da bir ömür gecirme hayali, cocuk büyütme hayali beni ayni sekilde mutlu ediyor. Cok sacma degilmi? Piskopat miyim ben? Bu düsünceler size de tanidik geliyor mu? Erkek arkadasiniz ile ilgili veya da esiniz ile? Nasil bas ettiniz/ ediyorsunuz bunlarla? Simdiden cevaplariniz icin teşekkürler.
hımm bu ciddi bir sorunmuş
bu cinslerin Türk malı evlendikten sonra canavara dönebiliyor işte
açık açık düşünceni söyledin mi bu konuda peki? ona ne tepki veriyor?
Ne konuda kandırılmıs?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?