- 2 Haziran 2017
- 187
- 64
- 98
- Konu Sahibi Saftirikinsan
- #1
Herkese iyi geceler arkadaşlar. Burda dertleşmek içimi rahatlatıyor. Biraz uzun olcak sanırım kusura bakmayın.
Nerden başlasam bilmiyorum. Bir buçuk yıllık evliyim. Üç buçuk aylık ikizlerim var. Eşimle severek evlendik. Muhafazakar bir yapımız olduğu için Ailem pek istemedi evlenmemi eşimin geçmişinden dolayı. Ama ben istediğim için bişey demediler. Tanışma isteme dönemleri biraz sıkıntılı geçti ailem istemediği için. Sıkıntılı dediysem tartışma falan yok hasadece bikaç defa gelip gitmek zorunda kaldılar o kadar. Eşim sırf bu yüzden evlenir evlenmez aileme cephe almaya başladı beni istemediler dedi sürekli ve soğuk davrandı hala da öyle devam ediyor. Bu yüzden hiç gitmek istemiyor benim aileme ve beni de götürmek istemiyor. Her gittiğimizde bi bahane bulup kavga ediyor. Şuanda doğudayız fakat aynı şehirdeyken hergün onun ailesindeydik. Bizimkiler yok sayılıyordu hala da öyle devam ediyorlar ailecek.
Evlendik tartışmalarımız başladı. Bana hiç tahammülü yok hiç anlayışı yok. En ufak bi hatamda ve hatta hatam olmayan şeyde bile kıyametler kopar. Taa ki her durumda ben alttan alıp özür dileyene kadar. Hakaretler aşşağılamalar küçümsemeler küfürler aileme ve hiç tanımadığı sülaleme karşı ağır laflar.
Ben çalışıyorum bütün paranın idaresi onda fakat iki maaş ve ailesinin gönderdiği paraya rağmen ev geçindiremiyor çünkü ikizlerimizin olacağı ve masraf iki katı olacağını bildiği halde yatırım için benim üzerime kredi çektirdi zorla. Kendi üzerine zaten kredi vardı.
Büyük bir hata olan hamileliğim boyunca dahi yüzüm gülmedi. Bi olaydan dolayı ablasını aramadığım için 7 aylıkken beni kapının önüne koyacaklardı başka bi ablasıyla beraber. Ablalar yüzüme karşı çok iyidir fakat arkamdan eşimi sürekli dolduruyorlar yüz verme ona diye. Çünkü bi defa yanımda bile doldurup kavga ettirmeye çalıştılar.
Evde bana gram yardım etmez suyunu bile almaz. Ben yorgunum desem de bi ton laf eder. Herkese reklam eder bana bir bardak su bile vermedi diye.
Bana hiç güven vermiyor zaten evliliğimizin başından beri tuvalete bile telefonla giderdi son bir aya kadar. Bana da bir o kadar baskı yapar telefonumu sürekli kurcalar. Kimseyle konuşmamı istemez.
Ev kadınlığıma laf eder anneliğime laf eder sürekli. Fakat kendi hiçbir sorumluluk almaz. Evin elektrik faturası bende. Çocukların mama bez masrafları bende. Kişisel masraflarım zaten bende. Mutfak masrafı dışında alınacak herşey benden alınıyor. Bi de üzerime kredi var. Para sıkıntısı bitmez.
Birkaç tane nırmal kız arkadaşı var görüştüğü. Tabi ben hiçbiriyle görüşmesini istemiyorum çünkü kız erkek arkadaş olamaz diye düşünenlerdenim. Ve üstelik bu normal arkadaşlardan birisini annesi zamanında oğlum sana isteyelim demiş de bu olmaz demiş. Hiç istemediğim halde onunla bile görüşüyor. Bir erkekle kız her ne sebeple olursa olsun geç saatte konuşamaz Mesajlaşamaz. Ben karşı çıkmasam bunları da yapıyor.
Ailesiyle günde 6-7 defa konuşur gece yarısında bile arayıp ablasını sohbet ediyor. Sonra ben konuşmak istediğim zaman tel elinde onunla uğraşıyor benim sorularıma cevap bile vermiyor. Bugün yine ablasıylauzun uzun sohbet etti. Sonra ben benimle neden sohbet etmiyorsun dedim konuyu değiştiriyor. Yine bana cevap bile vermiyor. Sonra tartıştık biraz ve bu evlilik zaten ince bir ipliğe bağlı temellerimiz zayıf bizim dedi. Herzamanki gibi döndü arkasını yatt.
Çocuklarım için sabretmeye çalışıyorum fakat yavaş yavaş tüketiyor beni bu evlilik..
Nerden başlasam bilmiyorum. Bir buçuk yıllık evliyim. Üç buçuk aylık ikizlerim var. Eşimle severek evlendik. Muhafazakar bir yapımız olduğu için Ailem pek istemedi evlenmemi eşimin geçmişinden dolayı. Ama ben istediğim için bişey demediler. Tanışma isteme dönemleri biraz sıkıntılı geçti ailem istemediği için. Sıkıntılı dediysem tartışma falan yok hasadece bikaç defa gelip gitmek zorunda kaldılar o kadar. Eşim sırf bu yüzden evlenir evlenmez aileme cephe almaya başladı beni istemediler dedi sürekli ve soğuk davrandı hala da öyle devam ediyor. Bu yüzden hiç gitmek istemiyor benim aileme ve beni de götürmek istemiyor. Her gittiğimizde bi bahane bulup kavga ediyor. Şuanda doğudayız fakat aynı şehirdeyken hergün onun ailesindeydik. Bizimkiler yok sayılıyordu hala da öyle devam ediyorlar ailecek.
Evlendik tartışmalarımız başladı. Bana hiç tahammülü yok hiç anlayışı yok. En ufak bi hatamda ve hatta hatam olmayan şeyde bile kıyametler kopar. Taa ki her durumda ben alttan alıp özür dileyene kadar. Hakaretler aşşağılamalar küçümsemeler küfürler aileme ve hiç tanımadığı sülaleme karşı ağır laflar.
Ben çalışıyorum bütün paranın idaresi onda fakat iki maaş ve ailesinin gönderdiği paraya rağmen ev geçindiremiyor çünkü ikizlerimizin olacağı ve masraf iki katı olacağını bildiği halde yatırım için benim üzerime kredi çektirdi zorla. Kendi üzerine zaten kredi vardı.
Büyük bir hata olan hamileliğim boyunca dahi yüzüm gülmedi. Bi olaydan dolayı ablasını aramadığım için 7 aylıkken beni kapının önüne koyacaklardı başka bi ablasıyla beraber. Ablalar yüzüme karşı çok iyidir fakat arkamdan eşimi sürekli dolduruyorlar yüz verme ona diye. Çünkü bi defa yanımda bile doldurup kavga ettirmeye çalıştılar.
Evde bana gram yardım etmez suyunu bile almaz. Ben yorgunum desem de bi ton laf eder. Herkese reklam eder bana bir bardak su bile vermedi diye.
Bana hiç güven vermiyor zaten evliliğimizin başından beri tuvalete bile telefonla giderdi son bir aya kadar. Bana da bir o kadar baskı yapar telefonumu sürekli kurcalar. Kimseyle konuşmamı istemez.
Ev kadınlığıma laf eder anneliğime laf eder sürekli. Fakat kendi hiçbir sorumluluk almaz. Evin elektrik faturası bende. Çocukların mama bez masrafları bende. Kişisel masraflarım zaten bende. Mutfak masrafı dışında alınacak herşey benden alınıyor. Bi de üzerime kredi var. Para sıkıntısı bitmez.
Birkaç tane nırmal kız arkadaşı var görüştüğü. Tabi ben hiçbiriyle görüşmesini istemiyorum çünkü kız erkek arkadaş olamaz diye düşünenlerdenim. Ve üstelik bu normal arkadaşlardan birisini annesi zamanında oğlum sana isteyelim demiş de bu olmaz demiş. Hiç istemediğim halde onunla bile görüşüyor. Bir erkekle kız her ne sebeple olursa olsun geç saatte konuşamaz Mesajlaşamaz. Ben karşı çıkmasam bunları da yapıyor.
Ailesiyle günde 6-7 defa konuşur gece yarısında bile arayıp ablasını sohbet ediyor. Sonra ben konuşmak istediğim zaman tel elinde onunla uğraşıyor benim sorularıma cevap bile vermiyor. Bugün yine ablasıylauzun uzun sohbet etti. Sonra ben benimle neden sohbet etmiyorsun dedim konuyu değiştiriyor. Yine bana cevap bile vermiyor. Sonra tartıştık biraz ve bu evlilik zaten ince bir ipliğe bağlı temellerimiz zayıf bizim dedi. Herzamanki gibi döndü arkasını yatt.
Çocuklarım için sabretmeye çalışıyorum fakat yavaş yavaş tüketiyor beni bu evlilik..
