Hanımlar merhaba eski konularım silindi galiba ama inşallah hatırlayanlar olur çünkü fikirlerinize ihtiyacım var .
Eşimle genel anlamda süregelen sorunlarımız var terapi de aldık ancak başarılı olmadı. İlk önce 4 sene arkadaştık sonrasında tam mezuniyet ayında sevgili olduk ve farklı şehirlere gittik . Nihayetinde evlendik ve önceleri bilgisayar oyun bağımlılığı ile ilgili sorunlar yaşadık onu çözdük ardindan kısa bir süre ailesi ile alakalı sorunlarımiz oldu onlar da çözüldü ve şuanda yaklaşık 3 senelik evliyiz 16 aylık kızımız var . Kızımızın sağlıgi ile alakalı uzunca bir dönem nerdeyse 6 ay ben dışarı çıkamadim o da işinden ayrıldı çünkü hastanede çalışıyordu ve enfeksiyon açısından riskliydi aynı zamanda o işi sevmiyordu .
Aramızdaki keskin sorunlardan en birincisi eşimin kişisel alan istediği bu konuda hiç anlaşamadık çünkü ben evliliği hep kapsül olarak 2 kişilik bir dünya olarak gördüm biraz da karakterim işin içinde çünkü yapım bu . Eşim beni yapışkan ve kısıtlayıcı olarak görüyor çok çaba gösterdim bunları değiştirmek için ancak yine de olmuyor galiba .
Söylediği herşeyi dikkate alıyorum düzeltmeye çalışıyorum ama şikayetleri bitmek bilmiyor.
OKB si olduğu için düzen takıntısı var büyük oranda geçti diyebilirim ama yine de devam ediyor . Hem ona herhangi bir yönlendirme yapmamı istemiyor hem de her zaman her olayda beni öne sürüyor. Yani istesem de istemesem de olayların içinde bir rol alıyorum .
Artık bugünlerde gerçekten herşey beni endişelendiriyor. Yemek yaparken tek tek malzemeleri sayıyorum koyabilirsin dediklerini koyuyorum . Çamaşırlar yıkanırken muhakak soruyorum derece ayar kısmını çünkü sonra yamuk oldu tuylendi vs sikayet ediyor . Evde yemek harici herşeyi bana bırak ben yaparım diyor ama ben kendim de yapmak istiyorum.
Mesela yemek yerken konuşuyorum diye yemek boğazına takiliyormus sessiz sessiz yemem lazimmis yani ben tüm bunlara alışamiyorum. Bazen yeter artık diyorum bir kaç gün düzeliyor ama değişmiyor.
Bu akşam bana annesini şikayet etti istediği bir bölüm varmış annesi engellemiş falan yani sürekli bu tarz anılar anlatiyor .
Annesi ile çok şükür bir sorunumuz yok hatta gerçekten bana inanılmaz destek oluyor bir şikayetim yok ama sanki eşim benim de onlara karşı bir tavrım olmasını istiyor.
Örneğin beraber film izleyelim dediğimde ben aksiyon izlemek istiyorum senin izledikleri mi sevmiyorum diyordu şimdi de her fırsatta hadi beraber film izleyelim diyor . Önceleri her yere beraber gitmek zorunda kalmamizdan şikayet ediyordu şuanda direksiyon dersi almak istiyorum karşı çıkıyor hevesimi kırıyor. Yani önce bir şey istiyor sonra o istediği olunca da memnun olmuyor.
Çok şaşırdım kendimi artık evlilik benim hayatımda hep bir peri masalı gibiydi. Ve sonsuza dek mutlu yaşamışlar. Gerçekler birer tokat gibi çarpıyor . Boşanma konusunu açtım ama bizim sorunlarımız gayet çözümü olan sorunlar diyor . Kafanda büyütüyorsun herşeyi diyor. Oturup ona ondan beklediklerimi anlattım bu dünyada böyle şeyler olmaz bunlar hayal dedi .
Psikolog da bana her seansta eksik ve kusurlu olduğum yonleri gösterdi eşimin beni çok sevdiğini ustune basa basa söyledi hatta ben hocam boşanmak isteyen çiftler nasıl davranır diye sorduğumda aaa siz onlardan değilsiniz inan bana dedi . Bilmiyorum kızlar boğuluyorum sanki . 6 yıldır çalışıyorum öğretmenim . Her ay belli miktarda bir kira gelirim de var mirasçı olduğum bir menkulden gelen . Maddi olarak bir sorunum yok.
Sizce gerçekçi olamıyor muyum?