- 10 Nisan 2019
- 162
- 78
- 26
- Konu Sahibi xxrockgirlsx
- #1
Herkese merhaba tekrardan, bir süredir pek aktif değildim burada. Belki eski konularımdan hatırlayanlar olabilir beni. Derdimi paylaşmadan önce biraz uzun olduğunu belirtmek istiyorum ama elimden geldiğince özet geçeceğim. Bu sebeple okuyup yorum yapanlara şimdiden çok teşekkür ediyorum.
Ben 23 yaşındayım, 2 senedir çok güzel giden bir ilişkim var. Erkek arkadaşımla aynı bölüm aynı sınıftaydık küçük bir arkadaş grubumuz vardı yani her şeyden önce samimi arkadaştık 2 senedir de güzel giden bir beraberliğimiz var. Ben yeni mezunum erkek arkadaşımın okulu ise uzadı. Bunun sebebi ise sorunumun ana kaynağı. Erkek arkadaşımın ailesinin durumu çok iyi değil. Babası bir fabrikada çalışıyor yıllardır aynı işte, annesi ise gündelikçi ve üç kardeşler. En büyük olanları erkek arkadaşım. Erkek arkadaşımın adı Mert olsun. Mert'i 12 yaşından beri farklı farklı bir sürü işte çalıştırmışlar. Yani tabi ki silah zoruyla değil ama biraz dayatma olmuş anladığım kadarıyla. Çalıştırdıkları yetmez gibi küçükken üç kuruş parasına da el koyuyorlarmış. Tabi erkek arkadaşım büyüdükçe vermek istememiş, bir süre maaşının yarısını vermiş daha sonra da ihtiyaç olursa bin iki bin ya da eve dolaba sen alışveriş yap şeklinde ilerlemiş. Erkek arkadaşım pandemi zamanında bizler ve diğer üniversite öğrencileri gibi derslerini kolayca verip yüksek notlarla geçebilecekken bunun yerine çalışmak zorunda kalmış. Bu sebeple okulu uzadı. Mert pandemi boyunca çalışıyor para biriktiriyor kendine bilgisayar alıyor ve yatırım amaçlı elinden geldiğince altın da koymuş kenara ama ailesi ihtiyacımız var deyip çocuğun altınlarına da el uzatmışlar. Daha sonra okullar açılıyor Mert sınıf arkadaşlarıyla aynı dönemde olmadığı için demoralize oluyor performansı düşüyor. Bir de ailesi istemediği halde bir arkadaşıyla ortak eve çıkıyor ama aile ev kirası harici para yollamıyor. Kirayı bile sürekli geç yollayarak Mert'i zor duruma sokuyorlar hem ev arkadaşına karşı hemde ev sahibine karşı. Daha sonra erkek arkadaşım bu böyle olmaz deyip okul dönemi içerisinde tekrar çalışmak zorunda kalıyor. Bizim ilişkimiz pandemiden sonra oldu ve ben bu durumları bildiğim için açıkçası elimden geldiğince hep destek oldum. Benim ailem bana iyi para yolluyordu buna rağmen geçinmek zordu ve ek para istemek zorunda kalıyordum. Bu çocuğa ailesi ev kirası harici para yollamıyor, erkek arkadaşımın binbir yalvarışından sonra ise ancak 300 Tl 500 tl gibi komik paralar yolluyorlardı. Ben yanında olduğum sürece hep destek oldum. Fakat okulla beraber çalışma hayatını yapamadı. Zaten bizden sınıf olarak alttaydı şimdi tekrar çalışmak zorunda kalınca hali hazırda olan derslerinden de kalmaya başlamıştı. Sonrasında benim yardımımla toparladı. Yeri geldi beraber ders çalıştık yeri geldi ödevlerini beraber yaptık bir şekilde buna dur demeyi başardık. Her şeye rağmen bunları beraber aştık.
Fakat benim sorunuma gelirsek şimdi ben yanında değilim orda tek başına, yaz boyu ailesinin yanına dönmek yerine okuduğumuz şehirde kaldı ve kendine bir düzen kurmaya çalıştı aynı zamanda Staj yaptı. Hem staj yaptı hemde part time çalıştı. Fakat bu kadar şeyle aynı anda uğraşırken istediği gibi yoluna koyamadı işleri. Ev sahibine toplu para vermesi gerekiyor. Stajını cumhurbaşkanlığı kariyer kapısı sayesinde yaptı asgari ücret alacak sözde ama hala yatmadı. Geçenlerde diplomayı almaya gittim yanına ve dolabı boştu çok zayıflamıştı. Düzgün beslenemiyor yoruluyor ve Annesinden para istediği zaman annesi ne söylese beğenirsiniz? ''Allah büyük oğlum bir yerden para gelir'' demiş. Şaka gibi. Ben geceleri onu düşünmekten gözüme uyku girmiyor. Bugün ne yedi, iyi mi yorgun mu hasta mı? Aç mı kaldı? Orda annesi babası oğlum napıyo ne yiyor ne içiyor diye düşünmüyorlar. Ben bunları düşünmekten çok üzülüyorum, çok geriliyorum ilişkimize de yansıyor. Eskisi gibi her gün yanında değilim görmüyorum uzaktan iletişim de çok kötü bazı şeylerden haberim bile olmuyor sonradan öğreniyorum. O da beni üzmemek için kendi halletmeye çalışıyor ama yapamıyor bazen. Napıcaz nasıl çıkıcaz işin içinden diye düşünmekten üzülmekten çok yoruldum. Benim şuan bir işim yok yani ailemden para alıyorum. Evde olduğum içinde her zaman almıyorum zaten alsam da bu kadar para nereye gidiyor diye söylenirler. Kimselere anlatamıyorum bu derdimi, anlatmak da istemiyorum zaten. Bizim özel problemlerimizi arkadaşlarımın ailemin bilmesini istemem.
Bu yüzden buraya yazmaya karar verdim. Ne yapacağımı bilmiyorum kapana kısılmış gibiyim. Sizlerde bu konuda nasıl yardımcı olabilirsiniz bana neler söyleyebilirsiniz bilmiyorum ama en azından birilerine anlatmak istedim galiba. Şimdiden teşekkürler okuyan herkese.
Ben 23 yaşındayım, 2 senedir çok güzel giden bir ilişkim var. Erkek arkadaşımla aynı bölüm aynı sınıftaydık küçük bir arkadaş grubumuz vardı yani her şeyden önce samimi arkadaştık 2 senedir de güzel giden bir beraberliğimiz var. Ben yeni mezunum erkek arkadaşımın okulu ise uzadı. Bunun sebebi ise sorunumun ana kaynağı. Erkek arkadaşımın ailesinin durumu çok iyi değil. Babası bir fabrikada çalışıyor yıllardır aynı işte, annesi ise gündelikçi ve üç kardeşler. En büyük olanları erkek arkadaşım. Erkek arkadaşımın adı Mert olsun. Mert'i 12 yaşından beri farklı farklı bir sürü işte çalıştırmışlar. Yani tabi ki silah zoruyla değil ama biraz dayatma olmuş anladığım kadarıyla. Çalıştırdıkları yetmez gibi küçükken üç kuruş parasına da el koyuyorlarmış. Tabi erkek arkadaşım büyüdükçe vermek istememiş, bir süre maaşının yarısını vermiş daha sonra da ihtiyaç olursa bin iki bin ya da eve dolaba sen alışveriş yap şeklinde ilerlemiş. Erkek arkadaşım pandemi zamanında bizler ve diğer üniversite öğrencileri gibi derslerini kolayca verip yüksek notlarla geçebilecekken bunun yerine çalışmak zorunda kalmış. Bu sebeple okulu uzadı. Mert pandemi boyunca çalışıyor para biriktiriyor kendine bilgisayar alıyor ve yatırım amaçlı elinden geldiğince altın da koymuş kenara ama ailesi ihtiyacımız var deyip çocuğun altınlarına da el uzatmışlar. Daha sonra okullar açılıyor Mert sınıf arkadaşlarıyla aynı dönemde olmadığı için demoralize oluyor performansı düşüyor. Bir de ailesi istemediği halde bir arkadaşıyla ortak eve çıkıyor ama aile ev kirası harici para yollamıyor. Kirayı bile sürekli geç yollayarak Mert'i zor duruma sokuyorlar hem ev arkadaşına karşı hemde ev sahibine karşı. Daha sonra erkek arkadaşım bu böyle olmaz deyip okul dönemi içerisinde tekrar çalışmak zorunda kalıyor. Bizim ilişkimiz pandemiden sonra oldu ve ben bu durumları bildiğim için açıkçası elimden geldiğince hep destek oldum. Benim ailem bana iyi para yolluyordu buna rağmen geçinmek zordu ve ek para istemek zorunda kalıyordum. Bu çocuğa ailesi ev kirası harici para yollamıyor, erkek arkadaşımın binbir yalvarışından sonra ise ancak 300 Tl 500 tl gibi komik paralar yolluyorlardı. Ben yanında olduğum sürece hep destek oldum. Fakat okulla beraber çalışma hayatını yapamadı. Zaten bizden sınıf olarak alttaydı şimdi tekrar çalışmak zorunda kalınca hali hazırda olan derslerinden de kalmaya başlamıştı. Sonrasında benim yardımımla toparladı. Yeri geldi beraber ders çalıştık yeri geldi ödevlerini beraber yaptık bir şekilde buna dur demeyi başardık. Her şeye rağmen bunları beraber aştık.
Fakat benim sorunuma gelirsek şimdi ben yanında değilim orda tek başına, yaz boyu ailesinin yanına dönmek yerine okuduğumuz şehirde kaldı ve kendine bir düzen kurmaya çalıştı aynı zamanda Staj yaptı. Hem staj yaptı hemde part time çalıştı. Fakat bu kadar şeyle aynı anda uğraşırken istediği gibi yoluna koyamadı işleri. Ev sahibine toplu para vermesi gerekiyor. Stajını cumhurbaşkanlığı kariyer kapısı sayesinde yaptı asgari ücret alacak sözde ama hala yatmadı. Geçenlerde diplomayı almaya gittim yanına ve dolabı boştu çok zayıflamıştı. Düzgün beslenemiyor yoruluyor ve Annesinden para istediği zaman annesi ne söylese beğenirsiniz? ''Allah büyük oğlum bir yerden para gelir'' demiş. Şaka gibi. Ben geceleri onu düşünmekten gözüme uyku girmiyor. Bugün ne yedi, iyi mi yorgun mu hasta mı? Aç mı kaldı? Orda annesi babası oğlum napıyo ne yiyor ne içiyor diye düşünmüyorlar. Ben bunları düşünmekten çok üzülüyorum, çok geriliyorum ilişkimize de yansıyor. Eskisi gibi her gün yanında değilim görmüyorum uzaktan iletişim de çok kötü bazı şeylerden haberim bile olmuyor sonradan öğreniyorum. O da beni üzmemek için kendi halletmeye çalışıyor ama yapamıyor bazen. Napıcaz nasıl çıkıcaz işin içinden diye düşünmekten üzülmekten çok yoruldum. Benim şuan bir işim yok yani ailemden para alıyorum. Evde olduğum içinde her zaman almıyorum zaten alsam da bu kadar para nereye gidiyor diye söylenirler. Kimselere anlatamıyorum bu derdimi, anlatmak da istemiyorum zaten. Bizim özel problemlerimizi arkadaşlarımın ailemin bilmesini istemem.
Bu yüzden buraya yazmaya karar verdim. Ne yapacağımı bilmiyorum kapana kısılmış gibiyim. Sizlerde bu konuda nasıl yardımcı olabilirsiniz bana neler söyleyebilirsiniz bilmiyorum ama en azından birilerine anlatmak istedim galiba. Şimdiden teşekkürler okuyan herkese.
