Teşekkür ederim cnm . Erkek arkadaşımdan ayrıldım . Daha dogrusu o ayrıldı . Çok seviyoruum onu . O da beni seviyor . Fakat onun gerekçesi şu : Ben ilişkimizin başından beri ciddi düşünüyorum . Evlilik hayalleri kuruyorum . O bundan rahatsızdı . Hep evlilikle sonlandırıyorsun düşüncelerini dedi bana . VE eğer evlenseydim bu yaşıma kadar evlendırdım ben evlilik fln düşünmüyorum dedi . Tabi ben yıkıldım . Çünkü aşırı duygusal bir kişiliğim var . O da duygusal geçmişten gelen bir acısı var . Hayata küsmüş herşeyi bırakmış kendi deyimiyle bitmiş bir adam artık o . Ve sana dürüst olmam gerekiyor senin için en iyisi bu dedi . Ben de öylece kalakaldım ortada temiz ve saf duygularımla . O kadar çok ağladım ki hala da ağlıyorum . Kendimi durduramıyorum . Gözlerimin önünden gitmiyor . Zorluyorum kendimi. İşin kötü tarafı haftasonları aynı kursa gidiyoruz . Hemde yanımda oturuyor . İçinden çıkamıyorum bu durumun .
Deren benzer bir olayı ben de yaşamıştım.
İnanma laflarına.
"Sen daha iyilerine layıksın, seni hak etmiyorum, ben evlenmeyi düşünmüyorum"lar hep klasik laflar.
Yaklaşık aynı şeyleri duymuş biri olarak sakın seni sevdiği halde sana kıyamadığı. oyalamak istemediği için senden ayrıldığını filan düşünme.
Acı ama tek gerçek nedeni seni senin onu sevdiğin kadar sevmemesi.
Gerçekten sevse sana bunları zaten yaşatmazdı.
Başka neden de arama, beni seviyorlarla kendini avutmaya çalışma.
Ben de senin gibi haftada iki gün aynı okulda çalışıyordum.
Zordur bilirim ama öldürmeyen güçlendirir derler.
Zaman gerçekten her şeyin ilacı.
Unutamam bir daha sevemem filan sanıyordum ama eşimle tanışınca o zamana kadar hiç sevmediğimi ve sevilmediğimi anladım.
İnşallah sen de hak ettiğin sevgiyi bulursun.
Bu arada aradan üç yıl geçtikten sonra -o zaman eşimle nişanlanmıştım- pişmanlığını ve çok mutsuz olduğunu ifade eden bir mesaj almıştım.
Ben de beni bıraktığı için ona teşekkür ettim.
O beni bırakmasa ben onunla evlenirdim eşimle tanışıp şimdiki gibi mutlu olma imkanım olmazdı.