Bu çok korkak...

ISSIZZ .!.:
Merhaba arkadaşlar...
konumu okuyup fikir verirseniz çok mutlu olurum... derdimi anlatacak kimsem yok beni anlaya bilecek kimse bulamadım...

ben kendimi bildim bileli " bu çok korkak kime çekmiş bilmem" diyen aileyle büyüdüm... okula gittim öğretmenler aynısını dedi
arkadaş larim tarafından hep itildim hiç düzgün bi arkadaşım olmadı hep aglardim. . doktora gittim çok korkak iğneden bile korkuyor derdi...

ben hep bu piskolojiyle büyüdüm...
ISSIZZ = korkak
hiç bi zaman hiç bişeye cesaretim olmadı... özgüven eksikliği yaptı bende korkaklik... hani bir şeyi 40 kere dersin de olurya aynenn öyle...

yaşamaya bile korkar hale geldim...
şuan 3 buçuk yıllık evliyim...
eşim de aynısını söylüyor...
Bu kadar herseyden korkarak yaşanmaz bence destek almalisin diyor...

ben evlendikten sonra ilk kez hayatımda biri tarafından onemsendimn sevildim...
eşim hep yanımda oldu sağolsun...
ama hayatım boyunca kendimi yalnız eksik hissettim ta ki eşim yanımda olana kadar. .. onu kaybetmekten korkuyorum...

artık 30 lu yaşlarda olduğumuz için bebek düşünmeye başladık...
Geçtiğimiz ay adet gecikmesi yaşadım tam 1 buçuk ay adetim gecikti...

ve ben hamile olduğuma inandım.. Mide bulantısı aserme goguslerde sislik hepsini yaşadım...
ve artık emindim hamileyim diye. ..

doktora gittim negatif çıktı YALANCI GEBELIK mis. ..
bilmeyenler için açıklama yapayım...
yalanci gebelik kendini hamile sanıyorsun hatta tüm hamilelik belirtilerini yaşıyorsun... ama değilsin piskolojik bi rahatsızlık bu...
hamileliği çok isteyen bayanlarda oluyormuş bu rahatsızlık...

tabi ben kendimi çok kaptirmistim çok mutlu olmuştum... negatif çıkınca yine bi üzüntü yaşadım...
Kendimi yalnız eksik hissediyorum bu dünyada kimse beni anlayamiyor.. kimse beni dinlemiyor... bebeğim olsa hayatım değişecek onunla cok güçlü bianne oolacağıma inanıyorum bi yandanda korkuyorum... ona iyi bi anne olamam diye...

Karma karışık duygular içindeyim
insan kendi kendinin doktorudur derdi annem ben kendimi düzeltmek için ne yapabilirim... hayata karşı korkmadan yıpranmadan.. özgüvenim yerine gelmesi için ne yapabilirim..?

uzun oldu hakkınızı helal edin. .. Yorumlarınızı bekliyorum lütfen kırıcı olmadan. ...
Genişletmek için tıkla...
Bunun için hiç üzülme tatlım. Ben de ilk denememizde yalancı gebelik durumunu yaşadım ama sonraki ay hamile kaldım. Bebeğine niye bakamayasın ki. Kimler kimler bebek doğurup büyütüyor sen mi yapamayacaksın. Kendine güven. Bir şeyi yapacağım dediğin an yaparsın, korkacak hiç bir şey yok. Benim kardeşim de senin gibiydi. Üniversiteye gidince düzeldi. Ortam değişikliği iyi gelebilir. Kendine yeni arkadaşlar edinmeyi dene. Ortamın değişirse kendine olan güvenin de artar. Güzel yemekler yap. Değişik hobiler edin. Kursa falan git. Bir şeyler başardığını görünce kendine güvenini kazanırsın. Hatta şöyle düşün, böyle bir eşin olduğu için bile kendine güvenin tam olmalı. Çünkü herkese nasip olmaz bu. Bak sana destek oluyormuş. Çocuktan falan sakın korkma. Dünyaya gelen büyüyor, bizler bile nasıl büyüdük. Arada derede. Hiç birimiz de serseri olmadık yani. Endişelenme boş yere
 
Siz korkak biri değilsiniz, yorgunsunuz. Ve ufak bir yardim alsaniz çok da guzel toparlarsiniz. Bu korkaklık olarak tanimladiginiz her neyse, o sizin bu yorgunlugunuzu tanımlıyor, o kadar.

Bebek konusuna gelince, simdi kısmet degil demek ki, daha zamani var. Siz yeter ki isteyin umut edin.
Görelim mevlam neylerr, neylerse guzel eyler.. :)
 
Yahu insanlar elestirecek bir sey bulmak istediklerinde mutlaka bulurlar. Sorun sizin karakter özelliğinizi bir kusur olarak görüp kabullenmeniz. Bana da fazla cesursun diye poykurduler yillarca. Hatta bu durumu degistirmek icin baskidan duygusal siddete her türlü yolu denediler. Baslarda kendimi sorunlu olduğuma inandirdim. Degismek ve "normal bir kadın" olmak için oyle lüzumsuz bir çaba sarf ettim ki muhtacliga ramak kala silkinip kendime geldim.

Olabilir korkak bir insansinizdir. Fitratiniz budur ve obsesiflige varmiyorsa bu haliniz, hicbir sakıncası yoktur. "Evet ben ürkek bir davsanim. Beni güçlü kollarinla sar herkulum benim" deyin esinize. Dalga geçin mevcut halinizle. Kimin ne dedigi cok da muhim degil. Bende de sizin esinizin "ya bir seyden de kork be kadın" diyen versiyonu var. Keza ailem de ayni kafada.

Gördüğünüz gibi böylesi de tatmin etmiyor insanlari. Bosverin. Kendinizden sikayetiniz yoksa digerlerinin ne düşündüğünü umursamayin.
 
Korkularinizin üzerine gidin..
Simdi burda cok sey yazilir ama esinizin dedigi gibi yardim alsaniz iyi olur..
Ilac almaniza gerek yoktur sanirim ki kendinizde istemiyorsunuz.
Psikologa veya yasam kocuna gidin..kisisel gelisim kitaplari okuyun..
Müslümansaniz dua okuyun bol bol veya ölümü hatirlayin vs

Cocugunuz olur insallah. Hayit otu deneyin..
Cocugunuzu iyi egitmek icin ilk önce bu korkularinizi yenin..
Herseyin bir hayiri vardir..belki ilk önce bunu yenmeniz lazim sonra Allahin izniyle güclü özgüvenli bir anne olursunuz insallah
 
Çok teşekkür ederim yorumlarınız için inşallah herşey Güzel olacak allah büyüktür... görelim mevlam neyler neylerse güzel eyler...
 
ISSIZZ .!.:
Merhaba arkadaşlar...
konumu okuyup fikir verirseniz çok mutlu olurum... derdimi anlatacak kimsem yok beni anlaya bilecek kimse bulamadım...

ben kendimi bildim bileli " bu çok korkak kime çekmiş bilmem" diyen aileyle büyüdüm... okula gittim öğretmenler aynısını dedi
arkadaş larim tarafından hep itildim hiç düzgün bi arkadaşım olmadı hep aglardim. . doktora gittim çok korkak iğneden bile korkuyor derdi...

ben hep bu piskolojiyle büyüdüm...
ISSIZZ = korkak
hiç bi zaman hiç bişeye cesaretim olmadı... özgüven eksikliği yaptı bende korkaklik... hani bir şeyi 40 kere dersin de olurya aynenn öyle...

yaşamaya bile korkar hale geldim...
şuan 3 buçuk yıllık evliyim...
eşim de aynısını söylüyor...
Bu kadar herseyden korkarak yaşanmaz bence destek almalisin diyor...

ben evlendikten sonra ilk kez hayatımda biri tarafından onemsendimn sevildim...
eşim hep yanımda oldu sağolsun...
ama hayatım boyunca kendimi yalnız eksik hissettim ta ki eşim yanımda olana kadar. .. onu kaybetmekten korkuyorum...

artık 30 lu yaşlarda olduğumuz için bebek düşünmeye başladık...
Geçtiğimiz ay adet gecikmesi yaşadım tam 1 buçuk ay adetim gecikti...

ve ben hamile olduğuma inandım.. Mide bulantısı aserme goguslerde sislik hepsini yaşadım...
ve artık emindim hamileyim diye. ..

doktora gittim negatif çıktı YALANCI GEBELIK mis. ..
bilmeyenler için açıklama yapayım...
yalanci gebelik kendini hamile sanıyorsun hatta tüm hamilelik belirtilerini yaşıyorsun... ama değilsin piskolojik bi rahatsızlık bu...
hamileliği çok isteyen bayanlarda oluyormuş bu rahatsızlık...

tabi ben kendimi çok kaptirmistim çok mutlu olmuştum... negatif çıkınca yine bi üzüntü yaşadım...
Kendimi yalnız eksik hissediyorum bu dünyada kimse beni anlayamiyor.. kimse beni dinlemiyor... bebeğim olsa hayatım değişecek onunla cok güçlü bianne oolacağıma inanıyorum bi yandanda korkuyorum... ona iyi bi anne olamam diye...

Karma karışık duygular içindeyim
insan kendi kendinin doktorudur derdi annem ben kendimi düzeltmek için ne yapabilirim... hayata karşı korkmadan yıpranmadan.. özgüvenim yerine gelmesi için ne yapabilirim..?

uzun oldu hakkınızı helal edin. .. Yorumlarınızı bekliyorum lütfen kırıcı olmadan. ...
Genişletmek için tıkla...
Siz önce kendi sağlığınıza kavusun. Cünkü size tamamen muhtaç bir cocuk gelecekken dünyaya ondan güc almak yerine ona gücünüzü vereceksiniz.
 
ISSIZZ .!.:
Merhaba arkadaşlar...
konumu okuyup fikir verirseniz çok mutlu olurum... derdimi anlatacak kimsem yok beni anlaya bilecek kimse bulamadım...

ben kendimi bildim bileli " bu çok korkak kime çekmiş bilmem" diyen aileyle büyüdüm... okula gittim öğretmenler aynısını dedi
arkadaş larim tarafından hep itildim hiç düzgün bi arkadaşım olmadı hep aglardim. . doktora gittim çok korkak iğneden bile korkuyor derdi...

ben hep bu piskolojiyle büyüdüm...
ISSIZZ = korkak
hiç bi zaman hiç bişeye cesaretim olmadı... özgüven eksikliği yaptı bende korkaklik... hani bir şeyi 40 kere dersin de olurya aynenn öyle...

yaşamaya bile korkar hale geldim...
şuan 3 buçuk yıllık evliyim...
eşim de aynısını söylüyor...
Bu kadar herseyden korkarak yaşanmaz bence destek almalisin diyor...

ben evlendikten sonra ilk kez hayatımda biri tarafından onemsendimn sevildim...
eşim hep yanımda oldu sağolsun...
ama hayatım boyunca kendimi yalnız eksik hissettim ta ki eşim yanımda olana kadar. .. onu kaybetmekten korkuyorum...

artık 30 lu yaşlarda olduğumuz için bebek düşünmeye başladık...
Geçtiğimiz ay adet gecikmesi yaşadım tam 1 buçuk ay adetim gecikti...

ve ben hamile olduğuma inandım.. Mide bulantısı aserme goguslerde sislik hepsini yaşadım...
ve artık emindim hamileyim diye. ..

doktora gittim negatif çıktı YALANCI GEBELIK mis. ..
bilmeyenler için açıklama yapayım...
yalanci gebelik kendini hamile sanıyorsun hatta tüm hamilelik belirtilerini yaşıyorsun... ama değilsin piskolojik bi rahatsızlık bu...
hamileliği çok isteyen bayanlarda oluyormuş bu rahatsızlık...

tabi ben kendimi çok kaptirmistim çok mutlu olmuştum... negatif çıkınca yine bi üzüntü yaşadım...
Kendimi yalnız eksik hissediyorum bu dünyada kimse beni anlayamiyor.. kimse beni dinlemiyor... bebeğim olsa hayatım değişecek onunla cok güçlü bianne oolacağıma inanıyorum bi yandanda korkuyorum... ona iyi bi anne olamam diye...

Karma karışık duygular içindeyim
insan kendi kendinin doktorudur derdi annem ben kendimi düzeltmek için ne yapabilirim... hayata karşı korkmadan yıpranmadan.. özgüvenim yerine gelmesi için ne yapabilirim..?

uzun oldu hakkınızı helal edin. .. Yorumlarınızı bekliyorum lütfen kırıcı olmadan. ...
Genişletmek için tıkla...
Valla bende snin aksine cok cesaretlisiyim ve herkes bende deli cesareti oldugu soluyo yada kavga etmeye tartismaya korkuyolar cunku zamaninda bikac kez vukuatim oldu erkek kadin hic frketmez sevdiklerim icin herkesle kavga ederim butun kotulugude yaparim gozum karadir bunu yapma sebebim sevdiklerime deger vermem uzulme hangimizin psikolojik sorunlari yokki bende cok takintiliyim mesela evden disarda kendimi guvende hissedemiyorun yasafigim bikac olaydan dolayiinac guven eksikligim var demem o ki bu kadar cesaretli korkusuzken bile korktugum cesaret edemedgim seyler var sen kendini kesfet ve emin ol beegin olunca herseyi yeniceksin.aslinda hu senin korkakligin degil insanlari uzmemek yada zarar vermemek istegi hep icine atmandan kaynakli insanlarin laflarina pek takilma hayatta herkein korktugu cesaret edemeyecgi seyler vardr zaten
 
leblebitozu_88 .!.:
insan kendinin doktorudur demişsin ne güzel de demişsin. neden korktuğunu düşündün mü hiç? seni tedirgin eden ne? ihtimallerin en kötüsünü mü düşünüyorsun? peki bide bunu sor kendine: en kötü ne olabilir ki?
Genişletmek için tıkla...
Aynen sana katiliyorum yani sorsan hyatta en kotu sey ne diye herkes buyuk bi cougunlukla sevdiklerimin olumu kaybetnek falan filan derler ama olumde bi tur allaha kavusmak degilmi zaten o yuzdendaha kotu hayatta ne olabilir ki. Neye ne olacagindan cokne guzellikler doguracagini dusun bence bak mesela sen bebek cok istemissin ve hamile kalmissin ama yalanci gebelik neden cunku inanmissin o xaman korkak olmadiguna bunun etrafindakilerin bi sacmaligi oldugunu dusun o zaman hicbir sorunun kalmicak once kenfinle dalga gecmeyi ogren kendini sev sonra insanlar sendeki degisimi ozguveni fark edicektir eminim:-)
 
çocuk olduktan sonra bu durumun kat ve kat artacak. bebekle gelen endişe kaygı inan insanı mahvediyor. bence bebek düşünmeden önce destek alıp bu durumu atlatmalısın..
 
Bende hircinimdir.
Hep bi savunma icindeyim.
Cok yanlis anlarim cok kavga ederim.
Sinirlarinizi asmaniz lazim, tum olay budur. Sinir yok!
Sakin destek almadan cocuk yapmayin.
Hersey dahada kotu olur.
 
sosyal ortamlarda bulun işe gir çalış..evde bazı konulara öncülük et..ne bileyim küçük planlar yap yemeğe gitmek gibi mesela..kendini zorla biraz bu konularda..birazda olsa yararı olacağını düşünüyorum..
 
zelibon .!.:
sosyal ortamlarda bulun işe gir çalış..evde bazı konulara öncülük et..ne bileyim küçük planlar yap yemeğe gitmek gibi mesela..kendini zorla biraz bu konularda..birazda olsa yararı olacağını düşünüyorum..
Genişletmek için tıkla...


çalışıyorum zaten çoğu zaman isteyim... iş olmazsa zaten evde oturmak kabus gibi geliyor. ..eevin genelde bütün sorumluluk u bende eşim işe gidip gelir ve benim komutlarimla bi iş yapar mesela ev işi fatura. .. yani kısaca evi ben yönetiyorum...
 
Benim en yakın arkadaşımda böyleydi 21 yaşında ama mesela bi simitçiden simit almaya utanırdı annesine aldırırdı bunun gibi bir sürü çekincesi, sosyal fobileri vardı. Psikolojik destek almaya başladı ve şuan çook çok rahat,iyi. Bu durumunuz sizi bu kadar tedirgin ediyosa geç bile kalmışsınız bi destek alın derim
 
Belkide birşeyleri yanlış yapmaktan çekiniyorsundur. Arkadaşlarinda dediği gibi bu korkaklık değil özgüvensizlik, bunu aşabilirsin canım. Hata yapmak başarılı olmak kadar önemli hayatta sadece böyle ögrenebilirsin. Bencede prof.yardım almalısın
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

U
Çok şey yapmak isteyip yapamamak
Yorumlar
16
Görüntüleme
667
user3836282
U
F
Hayat mucadelesi..
2 3
Yorumlar
49
Görüntüleme
2K
Niloyatospikk
Niloyatospikk
ahsennayaz
Çok Korkuyorum…
2 3
Yorumlar
54
Görüntüleme
2K
Mihrimah Sultann
Mihrimah Sultann
S
Organik olmayan psikoz genetik mi
Yorumlar
11
Görüntüleme
696
yagmursirasi
Y
Z
çok uzunca iç dökme, her şeyden biraz
2
Yorumlar
25
Görüntüleme
2K
sandriyon
sandriyon
X