- 9 Ocak 2012
- 14.973
- 28.818
- 798
- Konu Sahibi sonundaoldu
-
- #41
Çok üzülüyorum böyle çocukları görünce, maalesef bilinçsiz anne babalar olduğu sürece bu çocuklar hep varolacak. Keşke belediyeler veya diğer kurumlar bu tarz konularda anne-babalara çocuk gelişimi ve psikolojisi hakkında bilgi vermek amaçlı seminerler, kurslar düzenleyebilseler.
Siz konuşmayı bir deneyin. En başta anne çocuklara söylenilen "yapma" sözcüğünden ve dayaktan bi vazgeçsin. Çünkü beyin olumsuzu herzaman olumlu algılar ve "yap - uygula" olarak anlar. Biz bunu okullarda deneyip uyguluyor ve velilerimizi uyarıyoruz bu konuda. Örneğin sandalyeyi sürüyerek taşıyan bir öğrenciye "onu sürüyerek götürme" dendiğinde daha çok sürüklediğini gözlemlemiştim. Daha sonra "sandalyeyi kaldırarak götür" dendiğinde davranış düzeliyor. Birçok anne babanın dikkat etmesi gereken ama günlük hayatta uygulanmayan çok basit bir kural.
İkincisi aile çocuğa en büyük örnek. Öncelikle kendi davranışlarını düzenlemeleri gerekir. Iki kızım bir oğlum var. Şimdiye kadar hiçbirşeyi "şunu şöyle yapacaksınız" diye öğretmedim. Yanlış birşey yaptığımda özür diledim, birşey isterken rica ettim, aldığımda teşekkür ettim. Şimdi üçüde nezaket sözcüklerini gerektiği yerde kullanır. Sesimi asla yükseltmedim o yüzden bağırarak konuşmazlar ve kavga etmeyi bilmiyorlar. Öğrencilerimle de iletişimimiz aynı genelde ve olumlu sonuçlar alıyoruz.
Konu ile ilgili yazacak çok şey var ama en önemlisi anne ve babanın bu konuda bilgilendirilmesi, destek eğitimi alması ve uygulamaya gidilmesi. Onun dışında sizin yapacağınız konuşmaktan başka birşey yok gibi. Çocuklarında Allah yardımcısı olsun ve kötü insanlardan korusun..
Yani yazılacak çok şey var da değmez. Kedimle yaşıyorum tırnağı acısa içim sökülüyor. Annelik başka bir şey. Hiç bir çocuk kendi kendine karakter sahibi olmuyor. Aile ne ekerse onu biçiyor. Çocukların iflah olması için önce görümcenizin ve eşinin iflah olması gerek. Çocuklara kalkan o elleri kırılır umarım. Doktora götürdü mü? Çocukları için elinden geleni yaptı mı? Davranışlarının altındaki sebepleri biliyor mu? Hayır.. Sizin kadar sorun ettigine bile inanmıyorum. Çocukların psikolojisini mahvetmişler.. Yazık.. Keşke her üreyebilen anne baba olmasa..meraba arkadaşlar. ben çocukların aileden terbiyelerini alabildiğince almaları taraftarıyım. ilk terbiye yani doğru-yanlış, sevgi-saygının çocuğa doğduğundan itibaren aşılanmasından yanayım. elbette çocuk bunlar hataları olacaktır ama ipin ucunu kaçırmamak gerek diye düşünüyorum.
neyse gelelim soruma. benim bir görümcem var. ailece görüşürüz. ben çalışan biriyim . çocuğum günboyu bakıcı da. eşimde 7/24 esasına göre çalışır. yani akşamları çoğu zaman yoktur evde. böyle olunca oğlanı işten gelince dışarı çıkaramam da. eşim evdeyken de gezdirir. bazen bu görümcelere uğrarız çocuklarıyla oynar. küçüğünü sever oğlum. yarım saat falan oturup bir çay içip kalkarız. kalkarken bize de bekleriz denir ya ben hiç diyemem bu görümceme. çünkü çocuklar da kendi de bize gelmek isterler hep ama ben onları kaldıramıyorum. bir de ben çay koyum içip kalsınlar diyemem. çayından pastasına yemeğinden meyvesine didinirim.
hadi dedim iftara çağırayım ve davet ettim. erkenden geldiler. yani yemeklerimi bile yapmamıştım. 3 çocuğu var. 12,10,7 yaşlarında. eve girdikleri an biri mutfağa diğeri tuvalete bir diğeri oturma odasına dağıldılar.
önce oğlanın oyuncaklarını koltukların altına varıncaya kadar saçaladılar. sonra parkenin üzerinde ahşap blokları yerlere çarpa çarpa oynadılar. halıda oynayın diyorum ama yok. alt kattaki komşuda uyarmadı saolsun idare etti. sonra antreye bir çıktım antredeki-holdeki halıların hepsi toplanmış . salona gittim darma duman.
birden çatır çutur sesler. oğlanın aküsü biten akülü arabasını ite ite çarpa çarpa sürüyorlar.
yemeği koydum yalayıp yemiyorlar falan.
anneleri yapmayın diyor ama takan yok. öldüresiye dövüyorlar 5 katını yapıyorlar o zaman. eşim dedi ki abla oturduğunuz semt berbat. gerçekten de öyle. gündüz madde kullanıp düşe kalka gezenler, silahla çatışmalar falan. hani aynı paraya şehre uzak ama temiz yerde oturabilir. amaaaa bu çocuklarla imkanı yok. çünkü apartman imza toplayı attırır çocuklar yüzünden. bunu da dedi eşim. o da napayım dövüyorum düzelmiyorlar diyor. ben de dedim dövmek çözüm değil gördüğün gibi. bak daha fazla yapıyorlar. şiddete karşıyım ama abla bir çare bulmak zorundasın. yani temelde olmamış okulda da düzelmiyor . ama bu çocuklara doğru yanlışı nasıl verebilir. benim beynim durdu. hani normal çocukluk halleri değil bu çocuklar çok farklı çok.
yazik etmis cocuklara bir de 4.ye hamile boyle kadinlar dogurmasin lutfen annelik yapmak dogurmak degildir sevse sevgi verse ilgi verse ahlak ogretse boyle olmazlardi..götürdü. öğretmenleri yönlendirmiş. şurup veriyormuş içip uyuyorlar o kadar. bende dedim abla uyku ilacı mı ne verme bence dedim. onun haricinde hiç etki etmedi.
İkincisi aile çocuğa en büyük örnek. Öncelikle kendi davranışlarını düzenlemeleri gerekir. Iki kızım bir oğlum var. Şimdiye kadar hiçbirşeyi "şunu şöyle yapacaksınız" diye öğretmedim. Yanlış birşey yaptığımda özür diledim, birşey isterken rica ettim, aldığımda teşekkür ettim. Şimdi üçüde nezaket sözcüklerini gerektiği yerde kullanır. Sesimi asla yükseltmedim o yüzden bağırarak konuşmazlar ve kavga etmeyi bilmiyorlar. Öğrencilerimle de iletişimimiz aynı genelde ve olumlu sonuçlar alıyoruz.
şu yazdığınız kısım bizim evde de hakim. oğlum duvara çarpsa duvardan özür diler
tuvalete giderken annecim gidebilir miyim der. dün mesela topu sofraya attılar. oğlum bir daha olmaz diye birazda korkarak gitti. kuzeni hiç umursamadı aynen devam.
ama olumlamayı yapmıyordum öğrendiğim iyi oldu
Yahu siz doktordan iyi mi bileceksiniz ?ben psikoloğu bir kez daha söyleyeceğim. ilaç verirse kabul etmesin. uyuyup kalıyorlar sadece. çünkü anormal derecedeler. eşim 9 kardeş hepsinin 3 er 5 er çocuğu var. çocukluk yaramazlıkları da var elbet. ama bunlar çok farklı. benim oğlanda duramaz. özellikle çocuğum olduktan sonra çocukları daha çok anladım ama bunlar anormal derecedeler. yani üzüldüğümüz nokta gerçekten kayıp gidebilecek çocuklar maalesef. mesela sokaklarını anlattım size. kız çocuğu dışarı çıkıyor hep. ya biri madde kullanıp zarar verse anlık. ya çatışmada yaralansalar Allah muhafaza. geçen yaz küfürden evde oturamadık kavga küfür sesleri sokakta çınlıyor.
Yahu siz doktordan iyi mi bileceksiniz ?
Ilaç verirse söyleyeyim de kullanmasın ne demek?
Bakin ben özel eğitim merkezinde calisiyorum.Dikkat dağınıklığı ve hiperaktivite için ilaç veriyor doktor ama çok bilmiş veliler e bu çocuk uyudu bu cocuk mal oldu kilo aldı diye bırakıyor.
O çocuğun odaklanabilmesi için o ilaca ihtiyacı var.
Başlangıçta bu tür ilaçlar yoğun yan etki yapıyor vücut 1ay sonra falan uyum sağlıyor.
Ha veya doktor dozunu azaltabikiyir ilacın.
Öncelikle çocuk ve terbiye etmek kelimelerini birarada kullanmamayı öğrenebilirsiniz..
Lütfen biraz kitap okuyun. Yığınla pedagojik yayın var..
terbiye etmek kötü bir şey değil bence. o s izin algılınızla ilgili bir durum. aile terbiyesi duymadıysanız yapacak bir şey yok. siz de okuyun bence biraz.
ay bide 4. geliyor hamile. aslında bunlar semtten dolayı değil ben de farkındayım da farklı şeylere meyledebilirler o semtte oldukça. semtteki sorun o kısımda
ayrıca çok güzel özetlediniz.
Nasıl yani? Çocuğunuz tuvalete giderken sizden izin mi alıyor? Duvara çarpınca duvardan özür mü diliyor? Ve siz bunların “terbiye” olduğunu düşünüyorsunuz öyle mi? Çocuklarınızı baskılamışsınız siz, böyle terbiye mi olur ya? Ayrıca onlar hayvan mı da “terbiye” ediyorsunuz??? Sanırım anne babalarının istediği gibi davranan çocuklar terbiyeli oluyor ama karakteri ortaya çıkarılarak büyütülen çocuklar terbiyesiz??? Güncel pedagoji okumanızı tavsiye ederim. Hani “z” kuşağını çözümleyen, bu kuşağın davranışları konusunda size bilgi verecek olan...İkincisi aile çocuğa en büyük örnek. Öncelikle kendi davranışlarını düzenlemeleri gerekir. Iki kızım bir oğlum var. Şimdiye kadar hiçbirşeyi "şunu şöyle yapacaksınız" diye öğretmedim. Yanlış birşey yaptığımda özür diledim, birşey isterken rica ettim, aldığımda teşekkür ettim. Şimdi üçüde nezaket sözcüklerini gerektiği yerde kullanır. Sesimi asla yükseltmedim o yüzden bağırarak konuşmazlar ve kavga etmeyi bilmiyorlar. Öğrencilerimle de iletişimimiz aynı genelde ve olumlu sonuçlar alıyoruz.
şu yazdığınız kısım bizim evde de hakim. oğlum duvara çarpsa duvardan özür diler
tuvalete giderken annecim gidebilir miyim der. dün mesela topu sofraya attılar. oğlum bir daha olmaz diye birazda korkarak gitti. kuzeni hiç umursamadı aynen devam.
ama olumlamayı yapmıyordum öğrendiğim iyi oldu
Nasıl yani? Çocuğunuz tuvalete giderken sizden izin mi alıyor? Duvara çarpınca duvardan özür mü diliyor? Ve siz bunların “terbiye” olduğunu düşünüyorsunuz öyle mi? Çocuklarınızı baskılamışsınız siz, böyle terbiye mi olur ya? Ayrıca onlar hayvan mı da “terbiye” ediyorsunuz??? Sanırım anne babalarının istediği gibi davranan çocuklar terbiyeli oluyor ama karakteri ortaya çıkarılarak büyütülen çocuklar terbiyesiz??? Güncel pedagoji okumanızı tavsiye ederim. Hani “z” kuşağını çözümleyen, bu kuşağın davranışları konusunda size bilgi verecek olan...
Bir de kafama takıldı da, eşiniz eve geç geldiğinde oğlunuzu akşam dışarı çıkaramıyormuşsunuz ya, neden? Hava kararınca dışarıya çıkma izni olmayan kadınlardan biri misiniz? En çok buna takıldım valla.
Aile terbiyesi tabi ki duydum malesef eski kafalılar hala bu tabiri kullanır.
Sizin bilmediğiniz çocuk yetiştirmede "terbiye etmek" sözünden özellikle uzak durulur. Çünkü çocuklara bakış açısını dolayısıyla yetiştirmeyi de etkiler. Okumadığınız buradan da belli.
İsterseniz bir kaç uzman ismi verebilirim gerçekten. Bir kişi bile kurtulsa kardır bu topluma..
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?