bu çocukarı düzeltmek terbiye etmek mümkün mü??

haftasonuda ben kv gildeydim görümce ve iki çocuğu geldi oğlan küçük 3,5/4 yaşında ne ağıza alınmayacak küfürler artık ben rahatsız oldum ama bu işte anne babanın görgüsü terbiyesi siz ne yapsanız boş...
 

ya keşke bunların ki tv izleyip ders çalış diyen ebeveyn gibi olsa. en azından dersleri kötü olur sadece. bu çocukların tün sosyal hayatı kötü. dediğin gibi arsız kıvamındalar şu an.

sanırım oturup konuşacağım. öncelikle dayak atmayı kessinler. ben bunu hep diyorum zaten. olmaması gereken şeylerine evet demesinler. gece 12 de para verip bakkala yollamak gibi!
sürekli tv izlemek gibi. her yemeğe bir kulp bulmaları gibi.
sonra da psikoloğa tekrar gitsin ve ilaç istemesinler. uyku ilacı verip yolluyorlar çünkü.
 
Hata olur mu ya hiç, doğrusunu yapmış olursun. Çocukların hiç suçu günahı yok. Anne yüzünden toplumdan dışlanıyorlar. Geleceğin magandaları yetişiyor. İster dinlesin ister dinlemesin siz mutlaka anlatın. Bir kaç bölüm de süper dadıyı izletin. İşin anne baba da bittiğini anlasın.
 


o yaşlarda bunlarda küfür ediyordu dediğin gibi ama onu bıraktılar
 
Daha elit bir mahalleye taşınmaları konusunda ısrarcı olsun eşiniz . Çocuklarda o zaman dizginler belki kendileri .
Dizde psikoloğu söyleyin .
 
Döverek düzeleceğini sanan bir anneleri varken biraz zor.Bu çocuklar ancak ve ancak eğitim ve disiplinle düzelir. Ama bazen o da kar etmiyor..


ben karar verdim en azından vicdanen rahatlarım. diyeceğim iyi bir psikoloğa götürsün. doğruyu yanlışı o anlatsın çocuklara. belki uygun dille anlatır. sonra çocuklarına zaman ayırsın. varsın yemek yapmasın ama onlarla oynasın. tutup ellerinden gezdirsin. 7/24 tv açmasın. gerekirse şalteri indirsin. sonra çok dizini döver. hatalı hareketlerine ceza versin. sürekli bakkaldalar. o merdiven altı şeyleri tüketiyorlar. para vermezse gidemezler mesela.
bana küsecek kırılacak biliyorum ama yapacak bişey yok
 


Peki bunları senin söylemenle yapacak olsalar üçünü eğitmek yerine dördüncüyü yaparlar mıydı?

Çok zor gerçekten, çünkü anne babanın zihniyeti de pek olması gerektiği gibi değil.
Çocuklar ergenliğe girdikçe daha kötü şeyler yaşayacaklar, ortamları da kötüyse madde vs şeylere de çok kolay bulaşabilirler.
 

Benim de yengem ve ablam yanlış eğitiyor çocuklarını.Çocuklarına abur cubur veriyor, sırf sussunlar diye telefon tablet veriyorlar ellerine.Kv eltim de ona keza öyle.Çocuklar telefonun kölesi oluyor.Telefon iletişim için var, oyuncak değil. Bunu bir türlü anlatamıyorum.Daha dün akşam yengemle kavga ettim:2 yaşındaki çocuğa hazır ne üdüğü belirsiz hazır meyve suyu vermek nedir ?? Sokakta bulmuş gibi davranıyorsunuz evde kaynatın meyve suyunu dedim ama söylüyorsun canım ama cahillik başa bela.Umarım senin görümcen anlar.. Bizimkiler anlamıyor.
 
Seni o kadar iyi anlıyorum ki. Bir benzeri de bende var. Eşimin yeğeninin çocukları da aynı şekilde davranıyorlar. Evin içinden kasırga geçmiş gibi oluyor. Baktım olmuyor çocuklarımın odalarını kilitliyorum onlar geliceği zaman.
 

heh işte benimde korkum bu. dün eşimle konuştuk baya. o mahallede görev yapmıştı çok fena durum diyor. ve dediğin gibi düzelmeyi bırak beni eleştirip küsebilir ama günah benden gitsin.
 


ya ben o kısmı geçtim inan. çünkü dediğim gibi yıl 5-6 kez olur biter.
ama çocukların geleceği iyi durmuyor. belki kurtarılabilirler.
 

aha taslanicam ama ben de cocuklarin halini normal gordum. Ama elbette aile ilgilenip daha sakin oyunlara yonlendirmeli, hatta oturup onlarla oynamali. Cocuklar gayet cocuklar su konuda, duzelmeyecek bir durumlari yok.
 
ben misafirlik seven biri değilim, sosyalleşmenin tek yolunun misafirlik olduğunu da düşünmüyorum.. önemli olan dışarıyla iletişime geçmeden önce çekirdek aile olarak birbirleriyle ne kadar ilgili oldukları bence.. beraber sinemaya gitmeyen, tatile çıkmayan, haftasonu bir yerlere gidip top oynamayan, ailecek sosyal etkinliklere katılmayan, yürüyüş yapmayan ailelerde kopukluk olması çok normal.. bu çocuklar her şeye hayır denilip mantıklı bir açıklama yapılmadığı için dejenere yetişiyorlar.. aileye olan kızgınlıkları bir yerden sonra onları gıcık etme dürtüsüne dönüşüyor çünkü.. yapılacak tek şey birlikte zaman geçirmek, onları küçük birer insan olarak görüp saatlerce sohbet etmek, onların sıkıntısını dinleyip çözümler üretmek.. yeni jenerasyonun en büyük derdi dinlenilmemek, sonrası böyle oluyor maalesef..
 

Canim sorun cocuklarda degil ki, ailede.
Bak hic otorite yok diyorsun, dayak var diyiorsun. Kim boyle anne babayi dinler. Anne baba kendisi gitsin psikoliga sorunlari neyse cozsunler. Cocuklara da egitim veremiyorlarsa tam gun egitim kurumuna gondersinler en azindan. Hani bari zararlari olmasin cocuklara.
 
aha taslanicam ama ben de cocuklarin halini normal gordum. Ama elbette aile ilgilenip daha sakin oyunlara yonlendirmeli, hatta oturup onlarla oynamali. Cocuklar gayet cocuklar su konuda, duzelmeyecek bir durumlari yok.
Ay tabiki çocuklarda suç yok. İsterse 18 yaşında olsunlar. Dayak yiyerek büyüdüyse dayak atar, zarar verir. Bir şeyin bilincinde olması bekleniyorsa önce bunun ona aşılanması gerekir. Psikoloğa gitmesi gerek çocuklar değil, anne. Pedagoğa da kendi davranıl biçimini nasıl değiştireceğine dair başvurmalı.
 
Sevgi yok, örnek olma yok, tutarlılık ve kurallar yok, beraber kaliteli vakit geçirme ve iletişim yok. Çocuk yetiştirmek için gerekli temel taşlar yerinde yok. Doğurmuş ,doyurmuş anne olmuş.
Daha hafif belki ama rahatsız edici örnekler var benim de etrafımda, akrabalarımda. Asla anne baba kendini suçlamaz. Bu niye böyle oldu da bilmem ne. Dört yaşına kadar tepelerine çıkarırlar. Sonra bu niye böyle...

Kitap tavsiye edin desem sanıyorum ki okuyacak gibi görünmedi gözüme anne.
Düzgün bir pedagogla sürekli görüşme halinde olup dediklerini uygulamalı ki sanırım bu da zor. Öyle karnı ağrımış gibi götür getir ilacı ver ile olmaz bu işler.
Ne anlatırsanız anlatın değişmez o anne. Değişmedikçe de çocuklar da değişmez. Ki zaten şu yaşlarına kadar pek çok davranışı oturmuştur çocukların.
Tek sizin sorununuz da değil bu. O kadar çok ki bu zihniyetteki ebeveynler. Her yerdeler!
 
Sevgi ve otorite eksikliği
Çocuktan önce annenin bir psikologa gitmesi gerek bence
Kafası bı milyon çocuklarına faydası olamaz
 
Çocuklar kaos ortamında bu şekil olıyor
Evde kaos hakim
Anne doğurup salıyor birde dayak atıyor
Ne beklersiniz
Spora yönlendirin çocukları
Cezalandırma yöntemini denesin
Vurmak çözüm değil
 

Çok üzülüyorum böyle çocukları görünce, maalesef bilinçsiz anne babalar olduğu sürece bu çocuklar hep varolacak. Keşke belediyeler veya diğer kurumlar bu tarz konularda anne-babalara çocuk gelişimi ve psikolojisi hakkında bilgi vermek amaçlı seminerler, kurslar düzenleyebilseler.

Siz konuşmayı bir deneyin. En başta anne çocuklara söylenilen "yapma" sözcüğünden ve dayaktan bi vazgeçsin. Çünkü beyin olumsuzu herzaman olumlu algılar ve "yap - uygula" olarak anlar. Biz bunu okullarda deneyip uyguluyor ve velilerimizi uyarıyoruz bu konuda. Örneğin sandalyeyi sürüyerek taşıyan bir öğrenciye "onu sürüyerek götürme" dendiğinde daha çok sürüklediğini gözlemlemiştim. Daha sonra "sandalyeyi kaldırarak götür" dendiğinde davranış düzeliyor. Birçok anne babanın dikkat etmesi gereken ama günlük hayatta uygulanmayan çok basit bir kural.

İkincisi aile çocuğa en büyük örnek. Öncelikle kendi davranışlarını düzenlemeleri gerekir. Iki kızım bir oğlum var. Şimdiye kadar hiçbirşeyi "şunu şöyle yapacaksınız" diye öğretmedim. Yanlış birşey yaptığımda özür diledim, birşey isterken rica ettim, aldığımda teşekkür ettim. Şimdi üçüde nezaket sözcüklerini gerektiği yerde kullanır. Sesimi asla yükseltmedim o yüzden bağırarak konuşmazlar ve kavga etmeyi bilmiyorlar. Öğrencilerimle de iletişimimiz aynı genelde ve olumlu sonuçlar alıyoruz.

Konu ile ilgili yazacak çok şey var ama en önemlisi anne ve babanın bu konuda bilgilendirilmesi, destek eğitimi alması ve uygulamaya gidilmesi. Onun dışında sizin yapacağınız konuşmaktan başka birşey yok gibi. Çocuklarında Allah yardımcısı olsun ve kötü insanlardan korusun..
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…