aman allahımmmmm
beni 9 yıl öncesine götürdünüz, tüylerim diken diken oldu, bunun aynını yaşadım, sadece 20 dakika uyurdu, bu aslaaa 21 olmazdı, gece gündüz asla farketmezdi, işyerinde genel müdür odasına çağırıp sizin neyiniz var cok kotu gorunuyorusnuz demişti, ben de uyumadan çalılşıyorum demiştim
sizi sanırım burda en iyi ben anlarım, neler denedik, ne doktoralara gittik bu uyku meselesi yüzünden, ama olmadı, bu durum bizde tam 4 yıl sürdü, 4.yılın ortalarında gece uyumaya başlamıstı, 1-2 defaya düşmüştü uyanmaları, ona bile nasıl sevinmiştik..
eşinizle ilgili duruma gelince, bu zamanlar elbette geciyor, gülüyoruz suan hatırladıkca halımıze ama size sizden baska kımse destek olamaz, bunu ıkınızde unutmayınız, ıkınızde yorgun eve gelıp aynı kaosu yaşıyorsunuz, tabi erkekler daha farklı, bizim kadar anaç değiller, bu nedenle sabrın büyüğünü öncelikle size diliyorum, inanın bana gececek, gerekıyorsa psikolojik destek alın, ben almadıgıma çok pişmanım mesela, bunu deneyebilirsiniz, çok çok üzüldüm durumunuza, o günlere döndüm bir an
allah yardımcınız olsun cidden yaşayan bilir bunu ....
Hanımlar Merhaba,
Allah aşkına aranizda bir yöntem bilen varsa söylesin.Ben tam 20 aydır uykusuzum çocuğum doğduğundan beri huysuz ve uyumuyor ilk doğduğu zamanlar gazliydi 15 dk uyuyup kalkardı tuvalet ihtiyacimi bile gideremezdim geceleri nasılsa uyanacak diye uyuyamazdım.Gunde bir öğün zor beslemiyordum ne kadar yardim etmeye çalışsalar da emmekten başka bir türlü durmazdı kemik erimesi oldum bu yaşımda 7/24memedeydi.Simdi bıraktık ama hala benden 1 dk ayrılmaz o kadar da ilgileniyorum kitap okuyorum oyun oynuyoruz yazın sürekli dışarıdaydık yorulduğu için uykusu düzelmişti ama şimdi başa döndük.Gece 10 da yatıyor 12 de kalkıyor bazen kalkis o kalkis bir daha 5 e kadar uyumuyor sabh 7 buçukta tamamen kalkıyor öğleye kadar uyumuyor öğlen 1.5-2saat uyuyor sadece.Aklim almıyor bu kadar az uykuyla nasıl yaşar bu çocuk?Inanın sınır hastası oldum artik o uyanınca benim sol kolum uyuşmaya başlıyor sinirden.Cocuk gibi ağlıyorum oturup uyanıkken hicbir iş yapamıyorum sürekli ilgi bekliyor.Esim de ben de çalışıyoruz her Allah'ın günü uykusuz ise gitmekten biktik ben uyanınca çocuğa bağırıyorum o da bana birbirimize giriyoruz kaç kere boşanma haddesine geldik.Inanin çocuktan önce kavga ettiğimiz nadirdir şimdi onun yüzünden birbirimizi yiyoruz karı koca hayatımız kalmadı ayrı yatıyoruz ne birbirimizle vakit geçirebiliyoruz ne kendimize vakit ayirabiliyoruz.Belki çocuk büyüyünce düzelir ama bizim birbirimize yaptıklarımız unutulmaz ve bu kadar yıpranmış ilişki düzelmez.Allah aşkına akıl verin gerçekten kimseyle tartışacak halim yok.Cocugu köşe yastığı gibi olanlar duyar kasmasın lütfen.
.
saka bi yana burada yazilanlarin aynisini yasiyorum.Rabbim sabir versin. Bi cozumum varmi yok kabullendim...
bazen öyle uslu çocuğu olanlara diyorum hiç çocuk büyüttüm demeyin oturdugu yerde uyuyan çocuklar varya inanamıyorum hiç başıma gelmedigi için
size bir iyi haber her şeye rağmen büyüyorlar ve evet geçmez dediğiniz bu günler geçiyor birde kötü haber bence ikinciyi doğursanız oda böyle olacak
