- 25 Temmuz 2013
- 12.815
- 52.510
Saygısızlık için bknz.Bana karşı bir saygısızlığı da yok.
"uzatma istersen"
"Bakarız, bir yolu bulunur, geçen yıl yapamamışsın bu sene de olmaz belki, oturur konuşulur bu konu bir yolu bulunur"
Konu sahibinin ailesi adamın ailesini domine edebileceğini düşünüyor. Aile belli ki o çevrede sözü geçen bir aile, varlıklı da. Yani çok iyi çocuk seni de seviyor falan hikaye. Konu sahibi ele gideceğine gözlerinin önünde olsun, işe yarasın.O kadar narsist vs demişsiniz de konu sahibinin ailesi daha sevimsiz geldi. Tavırları o kadar anormal ki. Kızları buram buram istemiyorum mesajı veriyor bunlar "ay ne iyi çocuk"...
Baba yanında sığıntı olmaktan başka eli iş tutmayan, ilkokul diploması bile olmayan, ehliyet almak dahil parayla her şeyi yaptırabileceğini düşünen ve bunu yapan birine söylüyorlar bunu. Kızlarının okumasını hayallerini desteklemeyen, onun isteklerini umursamayan birine diyorlar.
Çocuk bu kadar durumu iyi olmasa bu derece polyanna gibi dolaşırlar mıydı acaba. Parayı hayatından çıkar, işsiz güçsüz diplomasız karaktersiz bomboş biri. Böyle birine insan kızını boşuna itelemez.
Hadi o el oğlu. Narsist olmaya hakkı bile var çünkü gizli narsist değil. Olduğu gibi öyle her şey ortada. Yapacağımız şey onları hayatımıza alıp almama kararını vermek.
Aile mi düşman mı belli değil.
Bu kadar varlık sahibi olabilmiş ve onu yönetebilmiş bir aile domine edilebilir mi? Bunlar konu sahibinin ailesini çiğ çiğ yerler. O kadar sözleri geçiyor, bir laflarıyla ailelerinde haysiyet kalmaz. Ava giderken avlanacaklar haberleri yok. Konu sahibi aileden bahsetmiyor bile, birşeylerini görmemiş HENÜZ. Evlense daha paçayı kurtaramaz. Aklı varsa erkenden nişanı atar.Konu sahibinin ailesi adamın ailesini domine edebileceğini düşünüyor. Aile belli ki o çevrede sözü geçen bir aile, varlıklı da. Yani çok iyi çocuk seni de seviyor falan hikaye. Konu sahibi ele gideceğine gözlerinin önünde olsun, işe yarasın.
Nişanda çok mutluydun, şu an bir şeyler seni etkilemiş diye diretiyorlar aslında. Evet mutluydum ama o zamanki şartlar ve şu ankiler aynı değildi. Benimle yeterince ilgilenmediği için karşı tarafın pişman olduğunu, daha önce ilişkisi olmadığından tecrübesiz olduğunu ve artık hatasını anlayıp değiştiğini, bir şans daha vermemi, bundan sonraki çabalamasını görmemi söyleyip duruyorlar. Okuma veya başka bir isteğime saygı duyacağını hatasını anladığını da söylüyorlar. Bense son şansı vermek, açık kapı bırakmak istemiyorum.O kadar narsist vs demişsiniz de konu sahibinin ailesi daha sevimsiz geldi. Tavırları o kadar anormal ki. Kızları buram buram istemiyorum mesajı veriyor bunlar "ay ne iyi çocuk"...
Baba yanında sığıntı olmaktan başka eli iş tutmayan, ilkokul diploması bile olmayan, ehliyet almak dahil parayla her şeyi yaptırabileceğini düşünen ve bunu yapan birine söylüyorlar bunu. Kızlarının okumasını hayallerini desteklemeyen, onun isteklerini umursamayan birine diyorlar.
Çocuk bu kadar durumu iyi olmasa bu derece polyanna gibi dolaşırlar mıydı acaba. Parayı hayatından çıkar, işsiz güçsüz diplomasız karaktersiz bomboş biri. Böyle birine insan kızını boşuna itelemez.
Hadi o el oğlu. Narsist olmaya hakkı bile var çünkü gizli narsist değil. Olduğu gibi öyle her şey ortada. Yapacağımız şey onları hayatımıza alıp almama kararını vermek.
Aile mi düşman mı belli değil.
Evet bu da büyük bir etken. Bildiğimiz insan, senin için de her şeyi yapmaya hazır daha ne istiyorsun kafasındalar daha çokKonu sahibinin ailesi adamın ailesini domine edebileceğini düşünüyor. Aile belli ki o çevrede sözü geçen bir aile, varlıklı da. Yani çok iyi çocuk seni de seviyor falan hikaye. Konu sahibi ele gideceğine gözlerinin önünde olsun, işe yarasın.
Beni de haraket demeniz çok rahatsız ettiMerhabalar, 3 aydır nişanlıyım. 2 kere görüştükten sonra ailemin yıllardır bir tanıdığının oğluyla görücü usulü nişanlandım fakat içime sinmeyen bir huzursuzluk vardı nişan sürecinde, sanki yanlış yapıyorum hissi beni bırakmadı. Halbuki görüşmeler güzel geçmiş gülerek eve gelmiştim. Karşı tarafı biraz asabi, kısıtlayıcı bir insan olarak bilirdim ama görüştüğümde şartlarımız uyum sağladı. Yine de kafa yapısı benim hayal ettiğim gibi değildi ve ben bunu iki görüşmede ne yazık ki anlayamadım, nişanı da uzatma fırsatınq sahip değildim Şöyle ki;
Kendisiyle övünmeyi seven bir tip. Sürekli çevresindeki insanlardan daha yakışıklı olduğunu, onu bir tek kendi oğlunun geçebileceğini söyledi mesela. Arkadaşı ve arkadaşının sevgilisiyle yemeğe gittiğimizde kendini yine övmeyi abartınca karşı tarafın sevgilisi dayanamayıp "Ama sahra da çok güzel" dediğinde aldığım cevap şu oldu: "Evet sahra çok güzel ama ben de çok yakışıklıyım." Bu haraketi beni rahatsız etti açıkçası.
İnsan sevdiğinin yanında zamanın nasıl geçtiğini anlamamalı ama ben onunlayken 1.5-2 saat içinde sıkılıp kalkıyoruz. Hatta kalkmaya hevesli oluyorum. Yanında sıkıntıdan yemeği eşelediğimi biliyorum. Kendisi fazla konuşkan biri değil evet ama bu kadar sıkılmam normal mi? Ben konuşkan biriyle olmak isterdim fakat o öyle bir yapıda değil sessiz ve yanında rahat değilim. Maddi durumları iyi ve her istediğini elde eden bir insan. Babasının parasının arkasında olduğunu biliyor ve kendi iş yerlerinde çalışıyor. Bana "damat oluyorum ben niye çalışıyorsam, birkaç ay tatil yapacağım" dediğinde yine itici gelmişti mesela.
Bir keresinde askerde çok cezaya kaldığını söyledi. Komutanı dinlemediği için. Ben de ona "iyi de o senin üstün niye dinlemedin" Dediğimde "Benim bir üstüm Allah o kadar." dedi gülerek.
Üni. Sınavına gireceğimi okumak istediğimi dillendirdiğimde, "Bakarız, bir yolu bulunur, geçen yıl yapamamışsın bu sene de olmaz belki, oturur konuşulur bu konu bir yolu bulunur" diyerek beni bir adım daha uzaklaştırdı. Açıkçası ben bana destek olacak birini isterdim. Espri yaptığımda benimle sürdürsün isterken, "uzatma istersen" demesi de ayrı bir sorundu benim için.
Oturduğu semtteki insanların ona abi ayağı çekmesinden hoşlanan ve saygı görmek için insanların ondan çekinmesi gerektiğini düşünen biri. Ama her nasılsa ben görücü usulü görüşmede bu kadar farkında olmayıp biraz da kapılıp devam ettim fakat şu an ona karşı bomboşum ve devam edemiyorum. Kendisi ve ailesi beni seviyor değer veriyor ve isteklerimi yerine getirmeye hazırlar. Bana karşı bir saygısızlığı da yok. Tek sorun benim kalbim.
Ne dersiniz, böyle bir adamla evlenilir mi? Egosu geçer mi? Ben mi büyütüyorum yoksa? Ailem onun benim için mükemmel olduğunu, benden daha iyisini bulabilecekken bana baktığını, her isteğimin yerine geleceğini ve onu bırakırsam pişman olacağımı söylüyor. Kafamın karmaşası beni mahvetti.
Uyardığınız için teşekkür ederim. Doğrusunu şu an öğrendim ve evet hiç takılmadım daha önce. Başka?Beni de haraket demeniz çok rahatsız etti
Bunca yıl kimse demedi mi veya başka yerde görmediniz mi doğrusunun hareket şeklinde olduğunu
İlla ki gördünüz de merak etmediniz mi hangimiz yanlış yazıyoruz diye ?
şaka mı nasıl evleneceksin deli misin benim bi üstüm Allah nedir ya tövbe haşa sen kimsin ??? evlenmezsin hayatın kayarMerhabalar, 3 aydır nişanlıyım. 2 kere görüştükten sonra ailemin yıllardır bir tanıdığının oğluyla görücü usulü nişanlandım fakat içime sinmeyen bir huzursuzluk vardı nişan sürecinde, sanki yanlış yapıyorum hissi beni bırakmadı. Halbuki görüşmeler güzel geçmiş gülerek eve gelmiştim. Karşı tarafı biraz asabi, kısıtlayıcı bir insan olarak bilirdim ama görüştüğümde şartlarımız uyum sağladı. Yine de kafa yapısı benim hayal ettiğim gibi değildi ve ben bunu iki görüşmede ne yazık ki anlayamadım, nişanı da uzatma fırsatınq sahip değildim Şöyle ki;
Kendisiyle övünmeyi seven bir tip. Sürekli çevresindeki insanlardan daha yakışıklı olduğunu, onu bir tek kendi oğlunun geçebileceğini söyledi mesela. Arkadaşı ve arkadaşının sevgilisiyle yemeğe gittiğimizde kendini yine övmeyi abartınca karşı tarafın sevgilisi dayanamayıp "Ama sahra da çok güzel" dediğinde aldığım cevap şu oldu: "Evet sahra çok güzel ama ben de çok yakışıklıyım." Bu haraketi beni rahatsız etti açıkçası.
İnsan sevdiğinin yanında zamanın nasıl geçtiğini anlamamalı ama ben onunlayken 1.5-2 saat içinde sıkılıp kalkıyoruz. Hatta kalkmaya hevesli oluyorum. Yanında sıkıntıdan yemeği eşelediğimi biliyorum. Kendisi fazla konuşkan biri değil evet ama bu kadar sıkılmam normal mi? Ben konuşkan biriyle olmak isterdim fakat o öyle bir yapıda değil sessiz ve yanında rahat değilim. Maddi durumları iyi ve her istediğini elde eden bir insan. Babasının parasının arkasında olduğunu biliyor ve kendi iş yerlerinde çalışıyor. Bana "damat oluyorum ben niye çalışıyorsam, birkaç ay tatil yapacağım" dediğinde yine itici gelmişti mesela.
Bir keresinde askerde çok cezaya kaldığını söyledi. Komutanı dinlemediği için. Ben de ona "iyi de o senin üstün niye dinlemedin" Dediğimde "Benim bir üstüm Allah o kadar." dedi gülerek.
Üni. Sınavına gireceğimi okumak istediğimi dillendirdiğimde, "Bakarız, bir yolu bulunur, geçen yıl yapamamışsın bu sene de olmaz belki, oturur konuşulur bu konu bir yolu bulunur" diyerek beni bir adım daha uzaklaştırdı. Açıkçası ben bana destek olacak birini isterdim. Espri yaptığımda benimle sürdürsün isterken, "uzatma istersen" demesi de ayrı bir sorundu benim için.
Oturduğu semtteki insanların ona abi ayağı çekmesinden hoşlanan ve saygı görmek için insanların ondan çekinmesi gerektiğini düşünen biri. Ama her nasılsa ben görücü usulü görüşmede bu kadar farkında olmayıp biraz da kapılıp devam ettim fakat şu an ona karşı bomboşum ve devam edemiyorum. Kendisi ve ailesi beni seviyor değer veriyor ve isteklerimi yerine getirmeye hazırlar. Bana karşı bir saygısızlığı da yok. Tek sorun benim kalbim.
Ne dersiniz, böyle bir adamla evlenilir mi? Egosu geçer mi? Ben mi büyütüyorum yoksa? Ailem onun benim için mükemmel olduğunu, benden daha iyisini bulabilecekken bana baktığını, her isteğimin yerine geleceğini ve onu bırakırsam pişman olacağımı söylüyor. Kafamın karmaşası beni mahvetti.