Biraz uzak kaldım sayfamdan ama bu gerekli benim için.Takip ediyorum cevap isteyenlere cevap veriyorum fazla takılamıyorum ama topiğe.Yanlız kalmak gerek bazen.
Bazen de herşeyi bırakmak fazlasını zorlamadan çok fazla hırsa kapılmadan anı yaşamak o günü dolu dolu değerlendirmek.İşte bunu yapıyorum bende.Serbest bıraktım kendi bedenimi sevmeyi kendimle barışık olmayı iç huzura kavuşmanın mutluluğu daha başkaymış.Ne kadar güzelmiş arınmak serbest bırakmak herşeyi.Belki abartı abest olacak ama çoğu bilgeler ulaşırlar ya nirvana dedikleri sonsuz yola.Meğer ne kadar körleşmişim gözlerimle beraber ruhumuda kapatmışım dünyaya şimdi göremediklerimi görmenin hayatın yaşamın varlığımı hissetmenin verdiği duyguyla beraber içimde kıpır kıpır oldu. Sporumu bazen ihmal ederken bazen düşmek te gerekmiş.Şimdi daha iyi anladım çoğu şeyi.İç coşkusuna ulaştığında sevgiye kendi içine döndüğünde hissettiğin enerji seni çok farklı yerlere götürüyomuş meğer.Vücudumdaki kiloyu ağırlığı yaratan benim eksikliğim benim boşluğumdu biliyorum.Sonunda aradığımı buldum daha gidecek çok yolum var yürüdüğüm bu yolun keyfine varmak her adımda farklı şeyler keşfetmek öğrenmek ise çektiğim sıkıntıya değer.Yaşadığım zorluklar sayesinde bu noktaya geldim nankörlük etmeyeyim.İyiki canım yanmış iyiki düşmüşüm iyiki her düştüğümde dizim kanamış.Şimdi bu sonsuzluğa ulaşamazdım hepsinin bi nedeni var beni eğiten olgunlaştıran bi yolculuktu benim için.
Bana destek veren moral veren arkadaşlarıma çok teşekkür ediyorum iyiki varsınız sizleri seviyorum.Şimdi biraz kendi kabuğuma çekilmek istiyorum.Takip etmeye devam.