Böyle şey olur mu

-huzur- .!.:

Acaba hata mi yapıyorum ilerde pişman olur muyum diye düşünüyorum. Çok kararlıydim taviz vermem diyordum ama artık acaba demeye başladım. İstemediğim halde olsun sonucta sevdiğim insan diyip adım atmak ne kadar doğru olur ki ? Mutlu olur muyum yada ayrilsak pişman olur muyum ? Onun bir şeyler yapması gerekiyor demi artık benim yanımda durması gerekiyor

Genişletmek için tıkla...

MissCherryBlossom .!.:

Bence sen haklısın tabi yaşın genç evlenmek için.

Lakin sevgilin bir garip.

28 yaşında adam be evlilik baskısı , evde mi kalmış bu ne kezbanlık?? 28 yaş bir erkek için ne ki? Çocuk doğurma yaşı mı geçiyor?

Dik duruşlu, karakterli biri olsaydı benim bir birlikteliğim var, henüz evlenmeye hazır değiliz, bu konuyu kapatın veya ben 30dan önce evlenmeyi düşünmüyorum bu konuyu kapatın der geçerdi.

Sevgilin ağır kezban. Ağlamak nedir ya, görüşmek istemiyorsa beriki kızla olmaz desin kestirip atsın.

Ben 28 yaşında kadınım, annem evde kaldım diye panikledi bana bulduğu biriyle tanışsan dedi. Ben de görücü usülünü zorlama buluyorum istemem dedim, konu orda kapandı. Çünkü ailem istemediğim şeyleri bana yaptıramayacaklarını , karakterli bir insan olduğumu biliyor anlatabildim mi? Ailesi zayıf kişilikli olduğunu bilmeselerdi baskı kurmaya kalkışmazlardı zaten.

Bu yaştaki biri aile baskısıyla iş yapacaksa eziktir, net. Annesi istiyor diye komşu kızıyla evlensin , babası istiyor diye çocuk yapsın madem.

Genişletmek için tıkla...

-huzur- .!.:

Çoğu yerde haklısınız ama Kezban veya ucu karaktersiz e varan söylemleri hoş bulmadım sonuçta onu tanımıyorsunuz yazdıklarmdan böyle bi düşünceye kapılmış olabilirsiniz ama yinede hoş değil.Herkesin yaşam tarzı farklı ne kadar güzel anlayışlı bir aileniz varmış onun tam olarak ne yaşadığını bilmiyorum gerilmeyim diye anlatmıyor.Ağlamasınıda biteceğinden korktuğum için oldu dedi bilemiyorum.

Genişletmek için tıkla...

-huzur- .!.:

Merhaba kızlar...Düşüncelerinize ihtiyacım var.
Hiç vaktinizi almadan olayı anlatayım.Ben 21 sevgilim 28 yaşında.Bundan yaklaşık 3 sene önce ilişkimiz başladı.Seviyorum ve sevildiğimide düşünüyorDUM ta ki düne kadar...Hiç ilişkimi övüp içinizi şişirmek istemem kısacası düzgün giden bir ilişkiydi.Di diyorum çünkü bir sorun var.Oda sevgilimin yaşı sebebiyle sürekli evlilik baskısı altında olması.İlişkinin ciddiye bineceğini anladıgımda ben açık açık işimi elime aldıktan sonra en az 2 3 sene evlilik düşünmediğimi onunda bu dogrultuda bir karar vermesi gerektiğini söyledim ki sonradan sıkıntı çıkmasın.O da söz verdi kesinlikle istemediğin bir şey olmayacak her şey vakti gelince olacak dedi fakat öyle olmadı.O ailesinden baskı gördü bazı zamanlar bana yansıttı.Hakkını yiyemem kesinlikle bu konuda çok üstüme gelmedi.Ama onun baskı altında oldugunu bilmek ister istemez beni geriyordu ve bitirmek istiyordum.Çünkü bir hayat kuracak ve bizim olma ihtimalimiz kesin bile değil.
Sonuçta hayat bu ne getirecegi belli olmaz.2 3 sene bekle diyip sonunda ayrılırsak bu vebali taşıyamam.Fakat kendisi hiç ayrılıga yanaşmadı.Evliliğinde bir an önce olmasını istiyor tabi.Ama ben kendimi hazır hissetmiyorum.Güzel bir mesleğim var atama bekliyorum.Biraz çalışıp kendi paramı yemek gezmek istiyorum.Evliliği hiç düşünmüyorum açıkçası.Bu arada ailesinin çoğu benim varlıgımdan haberdar.Kendisi çok tanıştırmak istiyor ama ben baskılar daha çok artar diye korkumdan tamam diyemiyorum...
Asıl olay şu.Dün ikimiz otururken abisi aradı.Baya konuştular falan bende dinliyorum bi yandan telefonun sesi o kadar açıkki çok net duyuluyor her şey.Neyse bunlar kapatacakken abisi ayşe teyze falan dedi bizimki birden panikledi kısmaya çalıştı telefonun sesini.Duydugum kelimeler ayşe teyze gelin dedi görüşürsünüz bi ugra.Anca bu kadarını duydum ama paniklemesinden bişey oldugunu anladım.Sordum neden kıstın ne dedi diye.Saçmaladı.Yalan söylüyosun diye çıkıştım duyduklarımı söyledim oda anlattı.Halasıyla yengesi karşı komsunun kızıyla evlilik niyetiyle görüşmesini istemiş.Kızında misafiri varmış sonra gelin demişler.
Ben bunu duyunca çığrımdan çıktım kesinlikle bitti nasıl böyle bişey yaparsın falan derken bu hüngür hüngür aglamaya başladı.Bitemez ben sadece çenelerini kessinler diye gidecektim olmadı diyip kestirip atacaktım yeter ki biraz sussunlar bari sen beni anla baskılarından bıktım diye sinir kriziyle birlikte ağlama krizide geçiriyor.İlk defa onu bu halde gördüm ama kararımdanda ödün vermedim.Neyse bu hava almaya gitti geldi.
Düzgünce konustuk.Neden bana söylemedin söyleseydin anlayışla karşılardım dedim tepkinden korktum kafanda kurup günlerce konuşmamandan korktum dedi bu arada hala aglıyor.Uzun uzun konuştuk görüşmeyecegini söyledi baskılarına dayanamadığını artık oyalayamadığını kendince böyle bir çözüm bulduğunu söyledi.Ben açtım ağzımı yumdum gözümü.Kocaman adamsın seviyorum diyip arkamda duramadın mı dedim yapamıyosan bitsin sende kurtul bende dedim.O da benden bi fedakarlık bekliyomuş tamam diyip evlenecekmişim.Baskıyla evlendikten sonra ne kadar mutlu olabiliriz ki tamam seviyorum falan ama gözüm kör değil geleceği az çok görebiliyorum.Neyse tabi güvenim sarsıldı kafam o kadar karışıkki atladıgım yerler olabilir.Bir sorunuz olursa cevaplarım.Ne yapmam gerekiyor ? Yaptığı şey hakkında siz ne düşünüyorsunuz ve ben bundan sonra nasıl bi yol izlemeliyim ? Karşı taraftan görüşlerinizi bekliyorum.

Genişletmek için tıkla...

-huzur- .!.:

Çok büyük hayal kırıklığı yaşıyorum. Bu adam ölse benim arkamda durmaz. Ailesi bana karşı onyargili sayesinde. Bunu ona söylüyorum bişey diyemiyorum diyor. Napiyim erkenden bu yüzünü gördüğüm için şükür mu ediyim ? Güçlü gözükmekten yoruldum kolum kanadım kirilmis gibi hissediyorum. Ayrılalim dediğim zaman kendine zarar vermekten bahsediyor. Küçük değil ki kocaman olmuş dinine de gayet bağlı bi adam nasıl böyle bişey söyler. Beni vazgeçirmek için söylüyor desem hiç ciddiye almamis gibi gozuktum hani ilk soylediginde umursamamis gibi gozuktum hatta dalga geçtim ki bu lafla beni etkileyebilecegini düşünmesin. Ama şimdi direk söylemese bile ima ediyor. Kendide ayrılmaz. Hayatta böyle şeyler yasayacagimi daha doğrusu bu kadar sessiz kalacağımi dusunmezdim. Ne yaparsa yapsın diyip gecmem lazımken yapamıyorum elim kolum bagli. Sona geldik farkındayım oda farkında ama neden hala uzatıyor anlamış değilim. Düşünmekten uzulemiyorum bile

Genişletmek için tıkla...

Asel Misa .!.:

Bu ilişkiyi, kafanızda çoktan bitirmiş gibisiniz. Sevginizden ziyade saygınız azalmış erkek arkadaşınıza karşı. Bana göre, bu kadar yıprandıktan sonra her iki taraf, eskisi gibi olmaz. Yanlış anlamayın beni ama hayır gelmez bu ilişkiden. Siz de böyle düşünüyorsanız, kararlı ve güçlü durarak siz bitirin. Çok zor gelse dahi zamanla hafifleyecektir üzüntünüz.

Bir de, benim görüşüm, yanlış anlamayın ama erkek arkadaşınız sanki sizden ayrıldıktan kısa bir süre sonra, belki görücü usulü, birisiyle evlenecek gibi geliyor. Biraz aile baskısı biraz da kendi isteğiyle.

Son karar sizin. Hakkınızda hayırlısı olmasını dilerim.

Genişletmek için tıkla...

-huzur- .!.:

Bende öyle düşünüyorum. Ayrıldıktan sonra tabi hayatına bakacak ömür boyu bekleyecek değil ama keşke bitirmek istediğimde bana engel olmasa. Boş versem akışına bıraksam kendiliğinden biter mi yoksa kesin bi dille ben mi bitiriyim

Genişletmek için tıkla...

Asel Misa .!.:

Kesin bir dille siz bitirin ve yeniden düzeninizi kurun, yolunuza bakın. Bitmiş zaten ilişki beklemenin bir anlamı yok. Bekleyerek daha çok yıpranırsınız.

Genişletmek için tıkla...